✅سخنی خودمونی با مخاطبین گرامی چند روز پیش با چادر رفتم توی یه مجتمع تجاری و برا لحظاتی بیکار شدم و همونجا نشستم روی یه صندلی؛ تک و توک افراد چادری یا با حجاب درست میومدن و خانمهای بی حجاب با وجودی که زیاد هم نبودن ولی چون بودن و اونجاها در حال قدم زدن یا خرید بودن خییلی به چشم میومدن و بعد از یه نیم ساعتی ۱۰_۱۲نفر خانم اومدن که همه چادری بودن واقعااااا خییییلی عالی بود 😍😍 مایه دلگرمی بقیه افراد محجبه و چادری بود که تنهایی اومده بودن و حس تنهایی نداشتن دیگه☺️(همین جا باید یه تشکر ویژه ازشون داشته باشم از طرف کانال شب چراغ) ✅خانم های محجبه عزیز ؛اقایون با غیرت دست خانمهاتون رو بگیرین و عصرا یا شبا فقط تو خیابون و به خصوص مراکز تجاری گشتی بزنین از خونه بیاین بیرون؛ وقت بذارین فقط روزانه یا هر وقت که تونستین بیاین بیرون تو خیابون و مراکز تجاری و تفریحی فقط قدم بزنین همین ؛حتی بدون اینکه چیزی بخرین یا به افراد بی حجاب بخواین یه تذکر بدین فقط حضور پیدا کنین تا به تصویر بکشین چادریا رو و فقط از اونجاها رد بشین همین تا دل بقیه قرص بشه که هنوز افراد زیادی هستند که محکم پای دین و انقلاب و‌کشورشون وایسادن😊 اینکه تو خونه بشینین و عرصه رو خالی کنین واسه جولان اونا کار واقعااااا اشتباهی هس ✅از امروز چند نفر چندنفر بشین یه یا علی بگین و در این جهادشرکت کنین حتی نشد هم خودتون تنها برید ان شاالله امام زمان عج میبینه و دعاگوی همه شماست

معلم؛با اصالتی بهارین و رسالتی بهارآفرین معلم را روشنگری می دانند که چونان شمع می سوزد و جمع را می سازد. اما اگر سوز و سازش را بنگریم و برگ و برش را بنگاریم، در می یابیم که اين تشبيه چندان منصفانه نیست؛ زيرا شمع را مي سازند تا بسوزد ، ولي او مي سوزد تا بسازد. معلم شمعی است گدازنده که خون سپید سپيده را با اشك ديده درمی آميزد و در رگ هاي شب می ريزد. معلم روشنگری است که شب هاي سرد و لحظه هاي درد را با اشك سبز بهار و خون سرخ گلنار رنگ آميزي می کند. معلم شب ستیزی است که زلال سپيد سحر را به روي شن زار شب می ريزد و سينه ريز نور را بر سينه شب ديجور می آويزد. معلم پیامبری است که رسالت دارد تا از ايثار ، سرمايه اندوزد و سايه بر سر هر همسايه اندازد .از پيامبران پيشه آموزد و انسان را انديشه بياموزد. اکنون بار دیگر نسیم بهاری در کوچه باغ های اردیبهشت شادمانه شکوفه می ریزد و جانانه مشک می بیزد. زلال سپیده از لابه لای شاخساران می تراود ، و بر مخمل سبز سبزه ها می آرامد. رایحه سُکرآور سحر آرام و رام پرده سیاه شب را می شکافد و بر لب های سرخ غنچه می شکوفد. رویای رنگین ریشه از زبان تُرد جوانه سرود سبز بهار را می سراید. هر پنجرۀ باز هزار حنجره آواز دارد ، و در هر آواز، هزار پردۀ راز. تک سوار زرّین خاوران پای در رکاب می کند و هیولای سیاه شب ذرّه ذرّه از خجالت آب می شود. ترنّم سبزِ درخت ،گوش لحظه ها را می نوازد و شوق شکوفایی را در دل تنگ غنچه بر می انگیزد. هر نَفَسِ نسیم، کوله باری از شمیم بر دوش دارد و دنیایی از شادی در آغوش. قامت رسای سرو،قیامت می‌کند و بر سجّادۀ سپیدِ سحر نمازِ سبز مکرّر را قامت می‌بندد. انفجارِ عطر انباشته در دل تنگ غنچه پرنیانِ باد را عطرآگین می سازد و مشامِ جان ها را با رایحه مُشکین می نوازد. صبا نرم می وزد ، و گرم می گذرد ، سبدسبد لاله می آورد و سبو سبو ژاله می بارد. شرارۀ بیاض و فوّارۀ فیّاضِ فلق دامنِ ظلمتِ مطلق را بر می چیند و تا دامنۀ خونین شفق ره می پیماید. بهار می آید غمّاز و دلنواز با صد کرشمه و ناز ، اما نه او را پای پایایی است و نه سرِ ایستایی. چون مرغِ طایر می گذرد و خاطره ای در خاطر می گذارد . شاداب به هر بوستان سر می کشد و با شتاب به سوی هجران پر می کشد. اما من گلی را می شناسم که همیشه بهار است و اندیشه تبار. او بهاری است دائم،زیرا انسانی است «معلم». نَفَسِ او نه تنها بهارین است ، که خود بهارآفرین است. امید که متولّیان فرهنگ و سیاست کشور،مقام و منزلت این روشنگران شب ستیز را درک کنند و بدانند جایگاه معلم نه «زندان تنگ»،که بر فراز «آسمان فرهنگ» است! اكنون در آستانۀ هفتۀ بزرگداشت مقام والاي معلم خرسندیم كه خاضعانه فرارسيدن اين ايام ميمون و مبارك را به پيشگاه همه استادان فاضل و فرهيخته تبريك و تهنيت عرض كنیم. بهروزي و پيروزي روزافزون همۀ همكاران فكور و فرزانه را از درگاه ايزد منّان آرزو دارم. در كسب رضاي حق موفق باشيد سیدعلی‌رضاشفیعی‌مطهر