حکمت ۱۸۵ نهجالبلاغه
على (ع) فرمود: دروغ نگفتم و به من دروغ گفته نشده است گمراه نشدم و کسی به واسطه من گمراه نشد.
سجاد امیدی:
زلال وحی: بانگ بیدارباش(1)
«أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَ لا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلُ فَطالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ» (حدید/16)
«آيا براى كسانى كه ايمان آوردهاند، زمان آن نرسيده كه دلهايشان براى ياد خدا و آنچه از حق نازل شده، نرم و فروتن گردد و مانند كسانى نباشند كه پيش از اين، كتاب آسمانى به آنان داده شد، پس زمان طولانى بر آنان گذشت و دلهايشان سخت گرديد و بسيارشان فاسق گشتند؟»
نکته ها
1. «يَأْنِ» از «آن»، به معناى مطلق زمان است.
2. در اين آيه، هم سبب خشوع مطرح شده كه ياد خداست، «تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ» و هم سبب سنگدلى كه دور شدن از كتاب خدا در دوره طولانى است. «فَطالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ». در روايات نيز مىخوانيم: دوران غيبت حضرت مهدى عليه السلام به قدرى طولانى مىشود كه گروه گروه مردم دين خود را از دست مىدهند. (منبع: تفسير نور)