آنگا‌ه‌که‌خواست‌بندهاےکفن‌را
ببنددصدازدند:
اےحسن،اےحسین،اےزینب،
اےام‌کلثوم‌واےفضه‌بیایید
آخرین‌دیدار،را‌با‌مادرداشته‌باشید؛
که‌هنگام‌جدایےاست‌وملاقات‌به
بهشت‌مےماند.
فرزندان‌خودرا‌روےجنازه‌مادرانداختند
دراین‌هنگام‌ناله‌اےاز سینه‌حضرت
برخاست‌ودستانش‌رابازکردو
فرزندانش‌رابه‌سینه‌فشرد...
ناگهان‌صدایےاز‌آسمان‌شنیده‌شد،
یا‌اباالحسن،کودکان‌را‌،از‌روےجنازه
مادربردارکه‌به‌خدا‌قسم‌ملائکه
آسمان‌ها‌رابه‌گریه‌درآورده‌اند

از داغ غمت، خوشا شهیدانی که
با پهلوی تیر خورده گمنام شدند!

 ۱۳۷۰/۱۰/۰۵

اللّهم‌لانَعلم‌مِنها‌الّاخَیرا