غیرت حمایت از تولید ملی؛ گزارش پروفسور دانشگاه کمبریج ✍ کشورهایی که #پیشرفت_اقتصادی کرده‌اند، کدام سیاست حمایت از تولید ملی را در پیش گرفته‌اند؟ به نظر شما اگر یک متخصص از کشور #کره_جنوبی دعوت می کردیم تا در همایشی کاربردی، از راز موفقیت شرکت های خودرو سازی و تولید محصولات الکتریکی و لوازم خانگی #برند این کشور (مثلا هیوندا و سامسونگ) سخن بگوید، چه می گفت؟ 🔰 پروفسور #هاجون_چَنگ شهروند کره جنوبی که از سال 1990 در دانشکده اقتصاد دانشگاه #کمبریج تدریس می‌کند، برنده جایزه گونار میردال در سال 2003 است.او درکتاب #نیکوکاران_نابکار،درباره تجربه توسعه اقتصادی کره می‌نویسد: 🔴 "صادرات کره جنوبی در دهه 1950 تنگستن و ماهی بود و شرکت #سامسونگ ماهی و سبزیجات و میوه صادر می‌کرد... در دهه 1970 ، برنامه ایجاد صنایع سنگین در دستور کار قرار گرفت. در مدارس به ما می‌آموختند که وظیفه میهنی ما حکم می‌کند کسانی را که سیگار #خارجی می‌کشند، گزارش کنیم. ضرورت داشت #ارز_صادرات برای واردات ماشین‌آلات به کار گرفته شود؛ ارز به‌راستی #خون و عرق جبین #سربازان_صنعتی ما بود که در کارخانه‌ها دست‌اندرکار #جنگ_صنعتی بودند. 🔵 کسانی که با خریدهای بیهوده مانند سیگار #قاچاق، ارز را هدر می‌دادند، #خائن به شمار می‌رفتند. پدر دوستی که به خانه‌اش رفته بودیم و سیگار می‌کشید، به عنوان فرد غیرمیهن پرست و بی‌اخلاق - اگر نه تبهکار- آماج حملات زهرآگین قرار می‌گرفت. هزینه کردن ارز در موارد غیرضرور ممنوع بود و شدیدا ممانعت می‌شد، حتی خرید خودروهای کوچک و نوشیدنی و شیرینی. این کار از طریق اعمال #ممنوعیت‌های_وارداتی، تعرفه و عوارض سنگین گمرکی برای کالاهای تجملی صورت می‌گرفت. 🔴 #سفرهای_خارجی جز با مجوزدولت برای معامله تجاری یا تحصیل ممنوع شد... حالا کُره صادر‌کننده خودرو و گوشی‌های شیک در دنیاست. برخی می‌گویند این ناشی از پیروی از فرامین اقتصاد نئولیبرال است. برنامه نئولیبرال غرب و مثلث نامقدس (صندوق پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی) نفوذ در کشورهاست. این تشکیلات می‌خواهد باور کنیم کره در اثر پیروی از سیاست‌های آنها توسعه پیدا کرد. واقعیت، مغایر این ادعاست. 🔵 کره دهه‌ها برخلاف منطق تجارت آزاد جهانی، از #حمایت‌های_تعرفه‌ای ویارانه‌ای برای تقویت بخش خصوصی استفاده کرد تا صنایع بتوانند در برابر رقابت بین‌المللی دوام بیاورند. دولت روی ارز کمیاب کنترل مطلق اعمال کرد و تخلف ازآن می‌توانست #مجازات_مرگ درپی داشته باشد... کشورهای ثروتمند در اعمال تبعیض علیه سرمایه‌گذاری خارجی، از سیاست‌های یارانه‌ای و حمایتی استفاده کرده‌اند اما امروز با سخت گیری، همان سیاست‌ها را در کشورهای درحال توسعه لعن ونفرین می‌کنند. 🔴 #ژاپن زمانی خودروی بنجل تولید می‌کرد و با شکست روبرو شد. بسیاری گفتند این شرکت باید به همان تولید ماشین‌های ساده نساجی و ابریشم برگردد و بعد 25 سال ناتوانی، تولید خودرو را رها کند. اما دیگران گفتند هیچ کشوری بدون ایجاد صنایع مهم به جایی نرسیده است. حالا همان #تویوتا نه تنها از ورشکستگی درآمده بلکه برند #لکسوس در دنیا تولید می‌کند. #سرمایه‌گذاری_خارجی به مثابه #معامله_با_شیطان، بیش از آنکه مزایایی با خود بیاورد، با خطرات همراه است و می‌تواند توسعه را با مشکل مواجه کند. شعار #جهان_بی‌مرز، گزافه گویی است و شرکت‌های فراملیتی همچنان بنگاه‌های ملی مانده‌اند". https://eitaa.com/joinchat/1903165495C56be1717e3

🔴ضرورت سلب امنیت از التهاب افکنان بازار ارز ▪️پروفسور هاجون چَنگ شهروند کره جنوبی که از سال 1990 در دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج تدریس می‌کند، برنده جایزه گونار میردال در سال 2003 است. او درکتاب #نیکوکاران_نابکار، درباره تجربه توسعه اقتصادی کُره و اهمیت مبارزه با قاچاق و نابودی منابع ارزی می‌ نویسد: ▪️ "در دهه 1970... در مدارس به ما می‌آموختند که وظیفه میهنی ما حکم می‌کند کسانی را که سیگار خارجی می‌کشند، گزارش کنیم. ضرورت داشت ارز صادرات برای واردات ماشین‌ آلات به کار گرفته شود؛ ارز به‌راستی خون و عرق جبین سربازان صنعتی ما بود که در کارخانه‌ها دست‌اندرکار جنگ صنعتی بودند. ▪️ کسانی که با خریدهای بیهوده مانند سیگار قاچاق، ارز را هدر می‌دادند، خائن به شمار می‌رفتند. هزینه کردن ارز در موارد غیرضرور ممنوع بود و شدیدا ممانعت می‌شد، حتی خرید خودروهای کوچک و نوشیدنی و شیرینی. این کار از طریق اعمال ممنوعیت‌های وارداتی، تعرفه و عوارض سنگین گمرکی برای کالاهای تجملی صورت می‌گرفت. ▪️سفرهای خارجی جز با مجوز دولت برای معامله تجاری یا تحصیل ممنوع شد... دولت روی ارز کمیاب کنترل مطلق اعمال کرد و تخلف از آن می‌توانست #مجازات_مرگ درپی داشته باشد...". ▪️در کنار تدابیر اقتصادی و اصلاح ساز و کار ها در حوزه ارزی، اقدامات قضایی و امنیتی برای برخورد با التهاب آفرینان، قیمت سازان مصنوعی، سفته بازان و سوداگرانی که احساس امنیت می کنند و با خاطر آسوده، به اقتصاد کشور آسیب می زنند، یک ضرورت فوریت دار است. ▪️اکنون اغلب عناصر مخرب بازار در دو حوزه رسانه ای و میدانی، احساس امنیت می کنند و حال آن که به معیشت مردم و ثبات کشور -به نیابت از اتاق جنگ اقتصادی دشمن- ضربه می زنند. اگر واقعیت میدان، جنگ اقتصادی است، باید بر بازیگران این جنگ ناجوانمردانه، سخت گرفت. ✍محمد ایمانی https://eitaa.com/joinchat/1903165495C56be1717e3