vahid karimzad: 🍀رفتن به بلندی و زیارت حضرت🍀 🌸 عَنْ حَنَانٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ: یَا سَدِیرُ، تَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ یَوْمٍ؟ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا، قَالَ: فَمَا أَجْفَاکُمْ! قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ جُمْعَهٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ سَنَهٍ؟ قُلْتُ: قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ، قَالَ: یَا سَدِیرُ، مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ! أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَیْ أَلْفِ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ وَ یَزُورُونَ لَا یَفْتُرُونَ، وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ، أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ جُمْعَهٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّهً، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنَّ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخَ کَثِیرَهً! فَقَالَ لِی: اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِکَ، ثُمَّ تَلْتَفِتُ یُمْنَهً وَ یُسْرَهً، ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَی السَّمَاءِ، ثُمَّ انْحُ نَحْوَ الْقَبْرِ وَ تَقُولُ: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ» تُکْتَبُ لَکَ زَوْرَهٌ، وَ الزَّوْرَهُ حَجَّهٌ وَ عُمْرَهٌ. قَالَ سَدِیرٌ: فَرُبَّمَا فَعَلْتُ فِی الشَّهْرِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّهً.[۱] [۲] 🌸 سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر، آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می کنی؟ عرض کردم: خیر، فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: در هر جمعه زیارت می کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر ماه زیارت می کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر سال زیارت می کنید؟ عرض کردم: گاهی زیارت می کنیم. فرمود: ای سدیر، چقدر به حسین علیه السّلام جفا می‏کنید! آیا نمی دانی خداوند دو میلیون فرشته ژولیده موی و خاک آلود دارد که به طور مداوم بر حسین بن علی علیه السلام گریه میکنند و قبر او را زیارت می کنند و خسته نمی شوند؟ ای سَدیر، چرا خود را مقیّد نمی سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی؟ عرض کردم: بین ما و قبر او فرسخ ها فاصله است! فرمود: به بلندی برو، به سمت راست و چپ خود توجه کن، سرت را سوی آسمان کن و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ». اگر چنین کنی، برای تو یک زیارت نوشته می شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره می باشد. سدیر گفت: گاهی می شد که در یک ماه بیش از بیست بار این کار را انجام می دادم. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 [1] - کافی، ج 4، ص 589 [2]- در روایت مشابهی که در کامل الزیارات نقل شده است، جناب سدیر در انتهای حدیث می گوید: فَرُبَّمَا فَعَلْتُهُ فِی النَّهَارِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّهً؛ یعنی روزهایی می شد که بیش از بیست بار این کار را انجام می دادم. (کامل‏الزیارات، ص 287/ بحارالأنوار، ج 101، ص 365 به نقل از کامل الزیارات) 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

Hassan: شبی همراه تنی چند از طلاب در خدمت یکی از علمای حوزه بودیم، این بحث مطرح شد که امیدوار کننده ترین آیه قرآن کدام است؟ هر کس به فرا خور دانش و فهم خویش آیه ای را مطرح می کرد؛ از جمله: 1. یکی از طلبه ها گفت: آیه: «وَ لَسًوفَ یعطیکَ رَبّک فَتَرضی؛ [ای پیامبر!] به زودی پروردگارت چندان عطایت دهد که خشنود گردی».(سوره ضحی، آیه 5) گفته شد: روشن است که پیامبر اکرم چیزی جز بخشوده شدن مردم و به بهشت رفتن آنان را نمی خواهد. پس این آیه امیدوار کننده ترین آیه است. آن عالم قبول نکرد. 2. دیگری گفت: آیه: «اِنّ اللّهَ لا یغفِر أن یشرکَ بِهِ ویغفِر ما دُون ذلک لِمَن یشاء؛ بی گمان خدا این را که به وی شرک ورزیده شود نمی بخشد و فروتر از آن را برای هر که بخواهد می بخشد».(سوره نساء، آیه 48 و 116) به ویژه که این آیه در سوره نساء دو بار ذکر شده است؛ ولی ایشان قبول نکرد. 3. آن دیگری گفت: آیه «قل یا عِبادی الّذینَ أسرَفُوا علی أنفسِهم لا تَقنَطُوا مِن رحمة اللّه إنّ اللّه َیغفرُ الذّنوبَ جَمِیعاً إنّه هُوَ الغَفُورُ الرّحِیم؛ بگو: ای بندگان من! ـ که بر خویشتن زیاده روی کرده اید ـ از رحمت خدا نومید نشوید. همانا خدا همه گناهان را می بخشد، او آمرزنده مهربان است.» (سوره زمر، آیه 53) و گفتند از این امیدوار کننده تر کجا پیدا می شود، خود خدا با صراحت اعلام کرده، گناهان افراد را می بخشد، ولی باز آن عالِم فرزانه قبول نکرد. باز آیات دیگری که رحمت و توبه پذیری خداوند در آنها مطرح شده بود، تلاوت شد و هرکس آنچه به ذهنش می رسید بیان کرد. بالاخره همه خسته و وا مانده شدند و از ایشان خواستند تا امیدوار کننده ترین آیه را برایشان تلاوت کند و او فراز «قل کُلّ یعمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ؛ بگو: هر کس بر اساس شاکله و ساختار خود عمل می کند». (سوره اسراء، آیه 84) را قرائت فرمود. همه جمع حاضر مات و مبهوت مانده بودیم که این فراز چه ربطی به امیدوار کردن دارد، ایشان ضرب المثلِ معروف «از کوزه همان برون تراود که در اوست» را مطرح ساخت، لکن چیزی از بهت زدگی طلاّب کم نشد. بالاخره ایشان توضیح داد که وقتی «هر کسی بر شاکله خود عمل می کند.» یکی از این کسان نیز خود خداوند است و او نیز بر شاکله خویش عمل می کند که شاکله اش جز «رحمت» چیز دیگری نیست. از ذات سرتاسر رحمت، از ذاتی که ذاتاً رحمان و رحیم است، جز رحمت صادر نمی شود. او ذاتی است که در سرتاسر قرآن و در اوایل سوره ها خود را با «رحمان» و «رحیم» بودن ستوده است و در سوره حمد دو بار این صفات را برای خود به کار برده است و در سوره اسراء، آیه 110 فرمود: «قل اُدعُوا اللّه أو ادعُوا الرّحمنَ أیاً ما تَدعُوا فَلَهُ الأسماء الحُسنی؛ بگو: خدا را بخوانید یا «رحمان» را بخوانید هر یک را بخوانید برای او نیکو ترین نامهاست».(سوره اسراء، آیه 84) حدود شصت مورد صفت «رحمان» و حدود صد مورد صفت «رحیم» را برای خود به کار برده تا همگان بفهمند که او ذاتی سراسر رحمت است و از ذات سراسر رحمت جز رحمت تراوش نکند و او خلاف مقتضای ذات خویش عمل نمی کند؛ بلکه بر شاکله و ساختار ذاتی خود عمل می کند. در نتیجه، عذاب جهنم سوزان را تنها برای لجبازان، معاندان و بد طینتان قرار داده است، آن هم در صورتی که هیچگاه توبه نکنند و هیچگاه پشیمان نشوند و الاّ با توبه، تمامی گناهان بخشیده می شود و حتی بدون توبه نیز امید بخشایش تمامی گناهان، غیر از شرک، وجود دارد. @jahadi1 H