. ♻️ تذکر حمید رسایی درباره بازدداشت‌های اخیر 🔰 در روز شروع تبلیغات انتخاباتی، به یکباره دو نفر از فعالان مجازی بازداشت و چند نفر نیز احضار شدند. وجه اشتراک همه آنها این است که منتقد یکی از کاندیداها بودند. سوال این است که اگر پرونده داشتند چرا قبلا بازداشت نشدند؟ چرا این بازداشت‌ها را برای بعد از ۸ تیر نگذاشتند؟ آیا با بستن دهان برای برخی حاشیه امن درست می‌شود؟! 🔺برای دیدن تحلیل‌های حمید رسایی عضو کانال شوید🔻 eitaa.com/joinchat/389677056C798a6dc5a1

. ♻️ از پیروز قطعی اعلام کردن پزشکیان، به طرح #عبور_از_پزشکیان رسیده‌اند؟ 🔺برای دیدن تحلیل‌های حمید رسایی عضو کانال شوید🔻 eitaa.com/joinchat/389677056C798a6dc5a1

. 🎥 نظر پزشکیان در مورد #شهید_رئیسی قبل و بعد از شهادت❗️ #دلم_برای_رییسی_سوخت 🔺برای دیدن تحلیل‌های حمید رسایی عضو کانال شوید🔻 eitaa.com/joinchat/389677056C798a6dc5a1

🔻 علامه مصباح و وحدت انتخاباتی [یکم]. اینکه چند نفر در مجلسی خصوصی تصمیم بگیرند و بعد بگویند هر کس مخالفت کند، «وحدت‌شکنی» کرده است، نه روشی دینی است و نه عقلائی، بلکه نوعی «فریب‌کاری» است. هیچ دلیلی هم وجود ندارد که اگر بنده تشخیص دادم یکی اصلح است، بايد حتماً «زمينۀ رأی‌آوری» هم داشته باشد، چراکه اگر چنين شرطی وجود داشت، سلمان و ابوذر نیز نباید از اميرالمؤمنين پشتیبانی می‌کردند چون رأی نداشت! گاهی باید فرد اصلح – ولو رأی‌آوری نداشته باشد - مطرح شود تا حداقل مشخص شود هنوز بین مردم، اعتقاد و ایمان به اسلام و انقلاب اسلامی وجود دارد. آیا خوب بود از ميان کاندیداهای ریاست‌جمهوری هیچ‌کس حرفی از اسلام و انقلاب نزند و همه به فکر ارزانی اجناس و رفع تحریم‌ها باشند؟ آيا نبايد از كسی كه ولو رأی‌آوری ندارد، اما دغدغۀ انقلاب و اسلام را دارد، حمايت كرد؟ گاه اگر از چنين فردی حمايت نشود، اين پيام به دنيا صادر می‌شود كه مردم از انقلاب و ارزش‌های انقلاب‌شان خسته شده‌اند. لذا در چنين مواقعی كه هيچ‌كسی دغدغۀ انقلاب و اسلام را مطرح نمی‌كند، باید از کسی که از انقلاب حمایت می‌کند، طرفداری کرد، ولو «يقين» داشته باشيم كه رأی نمی‌آورد. http://qabas.iki.ac.ir/node/4616 [دوّم]. بايد توجه داشت تعداد نقايص، مهم نيست، بلكه كمبودها را بايد از لحاظ كيفيّت و تأثيرش در سرنوشت انقلاب ارزيابی كرد. كسی كه نسبت به «تفكر انقلاب اسلامی»، نقص داشته باشد، برای رياست‌جمهوری صلاحيت ندارد ... فتنۀ اخير، خطر بزرگی برای انقلاب اسلامی بود؛ برخی نه‌تنها در مقابل فتنه، موضع نگرفتند، بلكه با فتنه‌گران رابطه داشتند، لذا اين‌ها نقص‌های بسيار بزرگی است كه نمی‌توان آن را در انتخابات ناديده انگاشت. اگر قرار باشد به خاطر «وحدت»، نيروهای حزب‌اللهی و مخلص، فدای نيروهايی شوند كه دارای «نقص‌هاي مختلف» به ويژه «فكری» هستند، چنين وحدتی بی‌فايده است. http://qabas.iki.ac.ir/node/3890 [سوّم]. اگر نتيجۀ مطلوب، حاصل نشد، حتّی به‌صورت مکرّر، اين ناكامی برای «ترك وظيفه» در دفعات بعد، حجّت نیست، بلکه مؤمن بايد طبق موازين شرعی دریابد که چه تکليفی متوجّه او است، و همان را انجام دهد. اين سخن يعنی در انتخابات بعدی هم بايد همان کاري را انجام بدهيم که در انتخابات سال نود و دو انجام دادیم. ما وظيفه دانستيم که بايد به شخصی که به نظر ما «اصلح» است رأی بدهيم و به ديگران هم توصيه کنيم؛ نه این‌که مانند بعضی به خاطر انگيزه‌های مادّی و دنيوی رأی دهیم. ما با تحمّل همۀ «سختی‌ها» و «ملامت‌ها» و شنيدن همۀ «ناسزاها»، به وظيفه‌مان عمل کرديم و خدا را هم شكر مي‌كنيم و اگر فردا هم چنين تكليفی پيش بيايد، باز همان کار را «تكرار» می‌کنيم(سخنرانی در جمع اعضای هيأت علمی مؤسسه امام خمینی، ۲۶ خرداد ۱۳۹۲). [چهارم]. اگر ورود در انتخابات را با نگاه دنیاگرایانه ببینیم، ما شکست خوردیم، ولی ما تنها برای «برنده‌شدن ظاهری» در انتخابات، وارد کار سیاسی نشدیم، بلکه هدف اصلی ما، پیروزی ارزش‌های اسلامی است. اگر همۀ نامزدها فقط روی مسألۀ تحریم تکیه می‌کردند، تمام عالم می‌گفتند آمریکا پیروز شد؛ چون اینها از انقلاب‌شان دست برداشتند، و دیگر اسمی از «اسلام» و «انقلاب» و «ارزش‌های انقلابی»، از جمله «مقاومت در برابر زیاده‌خواهی‌ها» نمی‌برند. ما احساس می‌کردیم در چنین شرایطی باید نامزدی هم باشد که از ارزش‌های انقلابی سخن بگوید. حال اگر رأی آورد، چه بهتر، و اگر رأی نیاورد، دست‌کم در عالم مطرح شود که هنوز هم کسانی از «ارزش‌های اسلامی» دفاع می‌کنند. از موضع‌گیری خویش در انتخابات، هیچ احساس پشیمانی نمی‌کنم؛ خدا را شکر می‌کنیم که فهمیدیم و عمل کردیم و تحت تأثیر «جوسازی‌ها» و «فشارها» و «تهمت‌ها» واقع نشدیم. ازاین‌رو، اگر در انتخابات بعدی این جریان تکرار شود، رفتار ما هم «تکرار» خواهد شد؛ یعنی ‌باز هم ما نامزدی را معرفی می‌کنیم که از «ارزش‌های انقلابی» حمایت کند؛ حال پیروز شود، یا نشود، چون این خودش، «نتیجه» است(هفته‌نامۀ نُه دی، آذرماه ۱۳۹۲، ص۷_۱۰). [پنجم]. شاید برای انتخابات پیش‌رو از سوی برخی كسانی‌كه برنامه‌ای برای شناسايی افراد مورد نظر خود دارند، پيشنهاد «ائتلاف» برای ارائۀ لیست انتخاباتی مطرح شود؛ در برابر اين پيشنهاد می‌توان گفت ما هم طرفدار ائتلاف هستیم؛ امّا در صورتی که نتيجۀ اين ائتلاف، همفکری برای شناختن افراد «اصلح» باشد. در اين صورت اگر احیاناً در موردی، اختلاف سلیقه وجود داشت، تابع نظر اکثریّت هستیم؛ امّا نه این‌که به خاطر در اقلیّت‌بودن يک گروه، از افراد اصلح آنها دست بکشیم و بر اساس «سهم‌خواهی» عمل کنیم(در دیدار شورای مرکزی جبهۀ پایداری، ۳۱ تير ۱۳۹۸). https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

دولت تمدنی، دولتی اخلاقی است. اخلاق تمدنی دولتمردان را بیش از آنی که بخواهید در ژست شیک و خندان‌شان جستجو کنید، در عدالت‌خواهی جهانیِ آنها (اخلاق جهانی) و در تقابل سخت‌شان با نظام سلطه، و در تعامل انسانی‌شان با جهانِ «ضعیف‌خوانده‌شده» (استضعاف) پی بگیرید. https://eitaa.com/Habibollah_Babai https://virasty.com/Habibollah_Babai/1718094498742342033

🎥 آیا پزشکیان می تواند نمایش سیاسی سعید حجاریان را اجرا کند؟ ✅ @Rajanews_com

🔻آنچه در غزه اتفاق می‌افتد نسل‌کشی است نه جنگ 🔹عکاس خبرگزاری فرانسه که در مسابقه «عکس استانبول ۲۰۲۴»، مقام اول را در بخش مجموعه عکس خبری کسب کرد، تجربه‌اش از عکاسی از جنگ کنونی در نوار غزه را تشریح کرد. 🔹محمود الهمص در گفت‌وگو با خبرگزاری آناتولی با اشاره به این‌که ۲۳ سال است برای خبرگزاری فرانسه کار می‌کند، گفت که آنچه اکنون در غزه در حال وقوع است با جنگ‌های سابق بسیار متفاوت است. «این تنها یک جنگ نیست؛ نسل‌کشی است. من جنگ‌های زیادی را پوشش داده‌ام اما قبلاً چنین جنایات و حوادثی را ندیده بودم، بسیاری از غیرنظامیان و کودکان کشته شده‌اند». ✅ @Rajanews_com

🟢انتخاب رئيس جمهور: برنامه‌ یا کارنامه؟! 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مدتی است در بدنه‌ی نخبگانی کشور مسأله اولویت داشتن هر کدام از «برنامه» یا «کارنامه» برای انتخاب رئیس جمهور، به یکی از مسائل و مباحث داغ تبدیل شده است. این بنده پیشتر گفته‌ام و به این گفته خود نیز معتقدم که در انتخاب رئيس جمهور چهار عنصر کلیدی را به طور ویژه باید مورد مداقه و مطالعه قرار داد: «برنامه»، «اراده»، «کارنامه» و «هم‌خانه»‌ها(یعنی همکاران و اطرافیان و طرفداران). اما در وزن‌دهی به این امور معتقدم «برنامه» و «اراده» مهم‌تر و مقدم‌تر بر «کارنامه»‌اند؛ همانطور که «هم‌خانه»‌ها نیز مقدم بر «کارنامه‌»‌اند. زیرا: اولاً، افراد بدون برنامه ممکن است اقدامات اجرایی و عمرانی فراوانی انجام دهند، اما چون فرض این است که فاقد یک برنامه جامع، سنجیده و کارشناسی‌شده و بدون در نظر گرفتن همه جوانب زیست اجتماعی متناسب با جامعه اسلامی‌اند، آن خدمات، ممکن است ناخواسته فجایع فرهنگی و اخلاقی جبران‌ناپذیری را برای افراد و خانواده‌ها و جامعه پدید بیاورد. ثانیاً، تجربه نشان داده است که افراد بدون برنامه، وقتی در مسند اجرا قرار می‌گیرند، به دلیل رویکرد عمل‌گرایانه‌ای که دارند، «منفعلانه» یا «دلبخواهانه» در هر موقعیتی هر نکته خوشایندی را که بشنوند، به صورت سلیقه‌ای موافقت می‌کنند و هر نکته ناخوشایندی را مخالفت می‌کنند و این مسأله موجب یأس و سرخوردگی و کناره‌گیری و خانه‌نشینی جامعه نخبگانی و مدیران کاردان و خیرخواه نسبت به مدیریت کشور می‌شود. ثالثاً، افراد بدون برنامه جامع و سنجیده، به دلیل ضرورت‌های اجرایی و اداری نهایتاً به افرادی «دهن‌بین» و مدیرانی «مذبذب» تبدیل خواهند شد که موجب نوعی «سردرگمی» لاینحل در اداره کشور خواهند شد. رابعاً، همانطور که قبلا گفته‌ام، انتخاب رئیس جمهور، فی الواقع انتخاب یک شخص نیست؛ بلکه انتخاب همه مدیران و مجریان اداره امور کشور است. به همین دلیل باید هم‌خانه‌ها و هم‌کاران و همراهان و مدافعان او را هم سنجید. بی‌طرفانه قضاوت کرد. خیرخواهی و مردم‌دوستی و پایبندی آنها را به شعارها و آرمان‌های انقلاب اسلامی ملاحظه کرد. عزت‌طلبی و استقلال‌خواهی و عدالت‌محوری آنان را مطمئن شد. و الا روشن است که یک شخص به تنهایی، هر اندازه هم که کامل باشد، نمی‌تواند کشور را اداره کند. #انتخابات @Ahmadhoseinsharifi 🌹