روزهای جنگی-۱۳ از کوی دانشگاه تا بیروت ۱۹مهر: در اتاق ایرانی‌ها، نشستیم به قلیان‌کشی که دکتر مهاجرانی سررسید! او هم دست کمی از اینها ندارد! پیرمرد از خیابان‌های لندن پاشده آمده در خرابه‌های بیروت، روایت مقاومت بنویسد! بسته گز از کیف درآورد: «از لندن آوردم! شنیدم چنین جمع ایرانی در اینجا جمع شده‌، آمدم حرف‌هایتان را بشنوم.» هرکسی قصه آمدنش را گفت. سیدداوود خواست ۱۸تیر و دهه۷۰ را بکشد وسط، سیدکمیل درگوشی اشاره کرد: «دکتر الان خودی و انقلابیه. باید جذب بشه!» من دکتر را انداختم به خاطره‌گویی. از نامه معروف آقای‌خامنه‌ای به او در سال۶۹ پرسیدم: «جنگ تمام‌شده بود، بوش‌پدر به ایران پیام مذاکره داده بود. من مقاله‌‌ای با تیتر «مذاکره مستقیم» نوشتم. حرفی از رابطه نزدم. آیت‌الله خامنه‌ای در نمازجمعه نسبت به رابطه با آمریکا واکنش نشان داد. ناگهان موجی از توهین و تکفیر علیه‌ام براه افتاد. میدان‌دار هم مهدی نصیری سردبیر کیهان بود. از بیت رهبری زنگ زدند گفتتد آقا بین دونماز نامه‌ای در حمایت از شما نوشته. آقا بزرگوارانه بخاطر توهین‌های سایرین از من عذرخواهی کردند.» دنیا چرخش‌ها دارد! حالا مهاجرانی در خرابه‌های بیروت فریاد مقاومت سر می‌دهد و نصیری رابطه که هیچ، می‌گوید باید تسلیم شویم! حرف بچه‌ها به زدن و نزدن موشک‌ها رسید، دکتر گفت رهبری در نمازجمعه حرف آخر را زد: «نه تعلل می‌کنیم نه شتاب‌زده.» بحث رسید به جلیلی-قالیباف. دکتر گفت «الان وقت این حرف‌ها نیست. بچسبید به مقاومت.» این جنگ عجیب ما را دور هم جمع کرده... #جواد_موگویی @javadmogoei

روزهای جنگی-۱۴ نگذارید این پرچم سرخ بر زمین بیافتد ۱۹مهر: امروز ۶۰هزار دلار دیگر واریز شد؛ یک خیر تهرانی. دوباره سفارش۱۰هزار پتوی دادیم. زمستان در پیش است‌. خبر آمد اسراییل انبار هلال‌احمر ایران در مرز سوریه-لبنان را زده. چند روز پیش هم چند تریلی کمک‌های عراق را در مرز سوریه زد. می‌خواهد لبنان را محاصره غذایی-دارویی کند‌. عین غزه‌. برخی آواره‌ها به لاذقیه و در زینبیه دمشق به حرم‌زینب(س) پناه بردند. برخی در شمال لبنان، برخی در خانه‌های اقوام سنی و مسیحی. اما تا کی؟ شیخ‌ظاهر: «حزب در اهل تسنن و مسیحی هم طرفدار دارد هم مخالف‌. اسراییل بدنبال ایجاد نارضایتی اجتماعی مخالفان علیه حزب است. و قدم بعد جنگ داخلی علیه بدنه‌اجتماعی حزب.» آواره‌ها می‌کوشند بار نباشند بر سایر طایفه‌ها. برخی روزها یک وعده غذایی هست. ولی اثری از استیصال نیست. کمپ‌ها منظم و بدون مزاحمت است. با این‌حال، در چشم مخالفان حزب، مزاحم و گاه دشمن‌اند. اسراییل با همین هدف تک‌خانه‌هایی را در خارج ضاحیه می‌زند. برای احساس ناامنی سایر طوایف و ایجاد نارضایتی اجتماعی علیه حزب. حزب همزمان در دو جبهه می‌جنگد؛ رزم نظامی در جبهه جنوب علیه اسراییل و جبهه ساماندهی آوار‌ها در شهرها. گرچه حزب انبارهای غذایی مخفی دارد، اما این جنگِ یکی دوماهه نیست. بالاخره یک‌میلیون آواره کم خواهند آورد. زندگی چندخانوار در یک اتاق ملال‌آور است‌. ایضا کمبود شیرخشک، خشکبار، خرج‌های روزانه و... غالب آواره‌ها، مردهایشان در جبهه جنوب‌اند‌. افتادن پرچم حزب در شهرها، یعنی شکست در جبهه شهری. پشت جبهه فرو بریزد، جبهه جنوب شکننده خواهد شد. سرپانگه‌داشتن جبهه شهری یعنی افزایش تاب‌آوری جبهه نظامی. در جنگ غزه، راه‌ها بسته و همه‌مان بدنبال راهی برای کمک بودیم. گرچه راه ارسال به لبنان نیز فعلا مسدود است اما اینجا همه چیز قابل خرید است. از کالا تا آدم! مهدی قمی خط واریز پول از تهران به یک صرافی در بیروت را راه انداخته. صراف کارمزدی نمی‌گیرد. همه کمک‌ها با هماهنگی کمیته اجتماعی حزب است. مراجع اجازه مصرف خمس در راه مقاومت را داده‌اند‌. یاعلی بگویید، و نگذارید پرچم حزب در شهرها پایین بیافتد‌: بانک شهر جواد موگویی شبا: IR ۲۵۰۶ ۱۰۰۰ ۰۰۰۷  ۰۰۱۰ ۰۴۰۱ ۰۲۵۲ پی‌نوشت: ۱-به‌علت محدودیت‌بانکی فقط باید از شبا واریز کنید‌. ۲- هر سه ما به‌خرج شخصی خود آمده‌ایم. و کلیه کمک‌های نقدی صرف آواره‌ها خواهد شد. #جواد_موگویی @javadmogoei

روزهای جنگی-۱۵ انفجار پیجرها گازهای سمی ۱۹مهر: قرار گذاشتیم در کافه قلیونی. مسلط به فارسی، ساکن ضاحیه و با سابقه چندساله در حزب. هنوز شروع نکرده، صدای انفجار آمد. العربی زد وفیق صفا ترور شد. ابوسعید گفت «مسئول حفاظت حزب است. العربی، اول از همه سوژه ترورها را اعلام می‌کند. به اسراییلی‌ها وصل است.» با دور تند پک می‌زند به سیگار: «دوماه قبل ۱۶هزار پیجر خریده بودند. ۴هزارتا را پخش و بقیه در انبار بود. بچه‌های من همیشه سر بازی با پیجر دعوا داشتند. موقع خواب‌ هم می‌گذاشتم کنار بالشت خودم و بچه‌هایم. پیجرهای جدید نسبت به قبلی‌ها بزرگتر بود. با دکمه‌های سفتی که حتما نیاز به دو دست باشد. آن‌روز روبروی رفیقم نشسته بودم. پیجر توی کیفم بود. زنگ خورد. نمی‌دانم چرا اعتنا نکردم. یکهو رو به رفیقم ترکید. سروصورتش پر ترکش شد. پیام‌ با خط ریز آمده بود که بچه‌ها حتما بگیرند جلوی صورتشان. اگر دکمهOK را می‌زدی آنی و اگر نه، ۲-۳ثانیه بعد خودش منفجر می‌شد. خدا رحم کرد. پیجر من همیشه دست بچه‌هایم بود. در بقاع، پدری کنار دخترش بوده‌. با انفجار پیجر در جیبش، صورت دخترش متلاشی می‌شود. همسرم می‌گفت «من تو آشپزخانه بودم که هر دو سه‌ثانیه صدای یک انفجار می‌شنیدم! سرم را از پنجره بیرون کردم، دیدم یک ماشین رفته توی درخت! یکی افتاده توی جوب! یکی کنار دیوار ناله می‌زند!» آن روز مثل فیلم‌های آخرزمانی بود. در ضاحیه جلوی هر بلوکی می‌رفتی رد خون روی زمین بود. انفجارها، آسیب‌‌های یکسان نداده. برخی پیجرها شارژ نداشته و اصلا خاموش بوده یا همراه‌ بچه‌ها نبوده. برخی گوشه اتاقی یا جایی بوده. یا از جیب درنیاورده، منفجر شده. تعدادی کمی دو چشم‌نابینا شدند. برخی یک‌چشم و برخی فقط قطع انگشت یا جراحت ران و شکم. بستگی به موقعیت پیجر و چگونگی پاسخ به زنگ آن بوده. فردایش بی‌سیم‌ها هم ترکید. با پیجرها خریداری شده بودند. تا یک روز همه در شوک بودند. اما بلافاصله ارتباطات‌ برقرار شد. تا اینکه سید را زدند. من تو ماشین بودم. یکهو ماشینم از زمین بلند شد! از شدت انفجار. من بالا سر پیکر چندتا از شهدای کنار سید رفتم. بدن‌ها همه سالم بود. اما صورت‌ها همه کبود و سیاه با لب‌های ورم کرده. همه از خفگی گاز سمی شهید شده بودند‌. الان همه چیز ممنوع است. شبکه ارتباطی کند شده اما امن‌تر است.» #جواد_موگویی @javadmogoei

روزهای جنگی-۱۶ دفن‌های شبانه اینجا بوی بقیع می‌آید ۲۰مهر: شب‌ها چراغ خاموش می‌رویم روضه‌الحورا؛ مزارشهدای حزب. همه هستند: فواد شکر، نبیل یحیی، سمیر توفیق، کرکی و... . فرماندهان ردیف کنار هم. چه شکوهی، باید احترام نظامی گذاشت. فرمانده کرکی، همان که در جنگ ۳۳روزه خواب حضرت‌زهرا دیده بود: «شب جمعه بود. دیدم حضرت‌زهرا و سیده‌زینب با من در یک اتاق هستند. نمی‌دانم خواب بودم یا بیدار. به خانم گفتم ما خیلی در بد وضعیتی هستیم. بحران خیلی سخته. خانم گفت «من همیشه برای شما دعا می‌کنم و هیچ وقت شما را ترک نکردم.» گفتم این فرمایش شما برای همه مسلمانان و شیعیان عمومیت داره. مستقیما برای ما یک کاری کنید. اما باز خانم با کلمات قشنگی همان دعاهای عمومی را داشتند و تاکید کردند من برای همه دعا می‌کنم برای شما هم دعا می‌کنم. رو کردم به سیده‌زینب. گفتم شما برای ما کاری کنید. ایشان اشاره کردند که از مادرم بخواهید. دوباره به خانم گفتم شما از سلاله نور هستید. مردم خسته شدند. حد بضاعت ما یک کاری کنید علیه نیروی هوایی ارتش اسراییل. خانم فرموند «به مجاهدین بگویید که من حتما برای‌شان یک کاری می‌کنم.» بعد دستمالی از داخل عبای‌شان درآوردند و در هوا چرخاندند. و یک بسم‌الله‌ گفتند و دوباره برگردانند داخل عبای‌شان. اشک‌بار از خواب پریدم. یک‌ساعت بعد خبر آمد یک بالگرد سیکورسکی صهیونیست‌ها منهدم شده.» در ظلمات صدای قرآن می‌آید. یک‌نفر هرشب می‌آید اینجا تلاوت می‌کند. نشستیم کنارش. گلزارهای اینجا همیشه معطر، تمیز و پر است از دسته‌های گل. حتی الان وسط جنگ. شبیه بهشت است در رویاها. سید امیرحسینی(مداح) و عرب‌خالقی (مداح)، بی‌آزار(روحانی) هم رسیدند. روضه‌خوانی به‌پا شد. چندتن از گشتی‌های حزب هم می‌ر‌سند‌، مسلح‌اند. فارسی نفهمیده، اشک می‌ریزند! یاد اربعین افتادم کنار پاکستانی‌ها. اردو نفهمیده اشک می‌ریختند ایرانی‌ها! اعجاز روضه است دیگر. یک قبر تازه کنده شده. شهیدی در راه است. اینجا شبانه دفن می‌کنند شهدا را‌، از بیم شلیک پهپادها‌. چه مظلومیتی، در کوچه‌پس‌کوچه‌های خانه‌خودت شبانه دفنت کنند. غریبانه، نه تشییعی نه مراسمی در تاریکی شب. قبر سیدحسن اما معلوم نیست هنوز. چقدر اینجا بوی بقیع می‌دهد... سیدامیر روضه حضرت‌زهرا می‌خواند. گوشه گلزار، مزار یک ایرانی است: شهید سیدعلی زنجانی، تاریخ شهادت: ۱۳۹۸-سوریه. یاد تهران افتادم، بهشت‌زهرا قطعه۲۶ حسین قدیانی‌ کاش اینجا بود، قلمش سحر می‌کرد. گریه‌ام نمی‌آید! نشستم به سیگار و گوش‌دادن صدای علی‌اصغر و محمدحسین(پسرهایم) و فاطمه(دخترم) و خواندن فحش‌های مجازی! #جواد_موگویی @javadmogoei

روزهای جنگی-۱۷ این آنتنِ لجام گسیخته @javadmogei

روزهای جنگی-۱۷ این آنتنِ لجام‌گسیخته! درست زمانی که راهبرد رسانه‌ای اسراییل، فتنه‌انگیزی میان ایران و حزب‌الله است، درست زمانی که خط شبکه‌های سعودی، القای معامله سیدنصرالله توسط ایران و خیانت به محور مقاومت است، لیدر یک جریان رسانه‌ای، از لندن سخن از لو دادن محل استقرار هنیه و سیدحسن توسط ایرانی‌ها می‌زند! و تلویحا سقوط هلیکوپتر شهید رییسی را نیز ترور می‌خواند.(اسلاید۱) بر چه مستنداتی؟! چیزی ارائه نمی‌شود! چند روز بعد، خط خبری اسراییل و سعودی می‌شود: «دستگیری قاآنی به‌جرم جاسوسی!»(۲) یک‌ روز بعد، همین لیدر، بعنوان کارشناس جنگ‌روانی اسراییل، به آنتن زنده صداوسیما می‌آید!(۳) صداوسیما با این دعوت، به‌ ادعاهای قبلی او اعتباربخشی می‌دهد. همان روز اسداللهی کارشناس دیگر، در آنتن زنده، صریحا می‌گوید خرید پیجرها توسط ایران بوده. پیجرهایی که ۴هزار نیروی‌حزب را زمین‌گیر کرد.(۴) با این دو برنامه زنده، دوباره «خیانت ایران به حزب» می‌شود خط خبری دنیا! بعد صداوسیما سخنان کارشناس خود را تکذیب می‌کند! اسداللهی نیز در دادسرای نظامی ابراز پشیمانی می‌کند. یک روز بعد، کارشناس دیگری در آنتن‌زنده از عدم پشتیبانی سپاه از حزب می‌گوید: «مردم ضاحیه می‌گفتند شاید اگر به شهادت عبدالهیان و ترور شهید هنیه واکنشی داشتیم الان سیدحسن زنده بود.» او نیز سقوط هلیکوپتر را ترور اسراییل و سپاه را مقصر ترور سیدنصرالله عنوان می‌کند. حال این کارشناس کیست؟ هرچه سرچ کردم چیزی از او نیافتم! نه سابقه سیاسی، نه پژوهشگری و نه رسانه‌ای، هیچی! در صفحه اینستاگرامش یک مداحی از آقای هلالی است!(۵) فقط یک خانم ایرانی، سابقا ساکن بحرین و خانه‌دار که فقط ساکن ضاحیه است! با چه مستنداتی سقوط هلیکوپتر را ترور می‌داند؟! هیچ! اما سخنگوی بدنه اجتماعی حزب است و می‌گوید مردم ضاحیه، سقوط هلیکوپتر را ترور می‌دانستند! به‌نظر می‌رسد جریانی در صداوسیما اصرار بر القای دوخط خبری دارد: ۱- جاانداختن تئوری ترور شهید رییسی توسط اسراییل. ۲- عدم‌ پشتیبانی سپاه از حزب و درنتیجه ترور سیدنصرالله. این خط‌ها ولو شده از زبان یک خانم‌خانه‌دار گفته می‌شود! همه سخنان هم در آنتن زنده رقم می‌خورد! که فرصت حذف نباشد. در شرایطی که حزب پس از ضربات سهمگین، با بازسازی روحی، ضربات جدی در جنوب و قلب حیفا به اسراییل زده‌، آنتنِ لجام‌گسیخته ایران، رسما برای خط رسانه‌ای اسراییل خوراک تهیه می‌کند؛ یعنی همان خط خائن‌سازی از ایران به حزب و فروختن سیدنصرالله.(۶) واقعا نمی‌توان قضاوت کرد که این همسویی با راهبرد جنگ رسانه‌ای اسراییل، خواسته است یا ناخواسته. اما هرچه هست این شرح واقعیت میدان جنگ روانی اسراییل است که یک ضلع‌ آن در آنتن‌های زنده خودی نمایان می‌شود. #جواد_موگویی @javadmogoei

روزهای جنگی-۱۸ این روزها باید ماند... ۲۱مهر: نماز صبح قضا شد. حسابم را چک کردم؛ مردم ۴۰۰میلیون واریز کردند. دمشان گرم. رفتیم طرابلس برای خرید پتو. به‌زحمت چند کارگاه پتوفروشی پیدا کردیم. گران بود‌. طرف طمع کرده بود. کلا لبنان کشور وارداتیست نه تولیدی. همه‌چیز وارد می‌شود‌. الان چهارراه‌مولوی بود، ۳۰هزار پتو را دوساعته بار زده بودیم! لبنان زیرساخت جدی هم ندارد! در جنگ۳۳روزه بسیاریش نابود شد. الان برای لبنان تهدید زدن زیرساخت‌ها کارکرد نظامی ندارد! چیزی برای از دست دادن ندارند! طرابلس سنی‌نشین است‌. آنجا هم کمپ آواره‌ها به‌راه است. حزب عجب تشکیلات اجتماعی منظمی دارد‌. از تک‌تک آواره‌ها لیست مفصل دارد. عمراً کمیته امداد بعد از ۴۰سال به گرد پای‌شان برسد! شیخ‌ظاهر ناهار ما را برد پیش اقوام. مریم خانم و همسرش در آمریکا زندگی می‌کنند. عجیب پولدارند. بعد جنگ هرچه شوهرش اصرار کرده به آمریکا نرفته! می‌گوید: «این روزها باید ماند.» برادرش نیز ۶۰-۷۰نفر را در آپارتمانش جا داده‌. بسیاری از اعضا و طرفداران مسیحی و سنی حزب، آواره‌ها را در خانه‌هایشان اسکان داده‌اند. این اعجاز سیدحسن است در تسخیر قلب‌ها. لبنانی‌ها خیلی باکلاس‌اند! زیست اروپایی دارند. آواره‌های‌شان هم شیک و تروتمیزند. جدای عربِ عراقی و حتی سوری‌‌اند. در کمک‌ها باید مراقب عزت نفس‌شان بود‌. تیپ‌ها اکثرا اسپورت‌ با رنگ‌های شاد. عکس جماعت حزب‌اللهی ایران که همه یک‌شکل‌اند! مهدی گیر داده با دست غذا نخورم! و پیتزا را هم با چنگال بردارم! نمی‌توانم! بدتر شد، سس پاشید روی تن و بدنم! لبنانی‌ها همیشه قهوه، سیگار و قلیان‌شان به‌راه است اما برای ما گران! فلافل ۲۰۰هزار تومان! شاورما از ۳۰۰هزار به بالا! مهدی سرویس کرده! ما را بسته به فلافل! معده‌ای نمانده! فعلا خرج هر نفرمان از ۴۰میلیون زد بالا. خبر آمد موشک‌های حزب تلاویو را شکافته. ذوق‌ کردیم. بمباران ضاحیه کم شده! صدای پهپادها هم نمی‌آید! نمی‌دانم چرا! سال۹۸ که بیروت بودم، با محمدحسین(عضو حزب) رفیق شدم. چند روز است جواب نمی‌دهد. یحتمل جبهه جنوب است. دلم شور افتاده. واتساپ چک نمی‌کند. کاش می‌شد رفت جبهه‌ جنوب. #جواد_موگویی @javadmogoei

روزهای جنگی-۱۹ آقازاده‌های حزب‌الله . ۲۱مهر: مهدی قمی و سجاد مدام در پی سوراخی برای رفتن به جبهه جنوب‌اند! سجاد چندماهی در جنگ سوریه بوده، دست به اسلحه‌شدن مهدی را هم دیده‌ام، مسلط است. به شیخ‌ظاهر گفتند، جواب رد داد! گفتم خیال کردید با دادن چهار تا پتو، طرف شما را می‌برد خط مقدم؟! یکی از مسئولان تشکیلات تنظیمی حزب به کمپ آمد. دو روزیست پسرش در جنوب شهید شده‌. همه بغلش کردند. خم به ابرو نیاورد. پسر شیخ‌ظاهر هم از جبهه آمده. متولد ایران است. اینجا با هر رده‌ای از حزب هم‌کلام می‌شوی، یک‌نفر از اهل خانه‌اش در جبهه هست. اینجا آقازده‌ها و دامادها همه در خط مقدم‌اند. همین‌ چیزها، حزب را در لبنان محبوب کرده. اینجا گاه، رهبران و فرماندهان با کل خانواده ترور می‌شوند؛ از سیدعباس دومین دبیرکل حزب گرفته تا همین فرماندهان اخیر. آقازاده‌ها از نوجوانی وارد سازمان رزم حزب می‌شوند، در چشم نیستند و بعد از شهادت شهره می‌شوند. «مقاومت» شعار و لقلقه زبان رهبران حزب در سخنرانی‌ها و سمینارها نیست. از داخل خانه و از فرزندان خودشان شروع می‌کنند‌. این رسم را سیدحسن بناکرد؛ سال ۱۹۹۷ سه نیروی حزب پس از حمله به صهیونیست‌ها در عملیات جبل الرفیع به‌شهادت رسیدند. تلویزیون اسراییل بی‌خبر از هویت‌ آنها فیلم اجسادشان را پخش کرد‌. بلافاصله مشخص شد یکی از آنها سیدمحمدهادی فرزند دبیرکل حزب است. سیدحسن و همسرش گفتند تنها در صورت بازگشت دیگر اسرا و پیکر‌های شهدای لبنانی حاضر به دریافت پیکر هادی هستند. سال بعد، پیکر به همراه بسیاری از شهدا طی عملیات تبادل به لبنان برگشت. سیدحسن در میان مقامات لبنانی اولین فردی بود که فرزندش در راه آزادی لبنان را از دست داد. همین او را محبوب قلب‌های نه فقط شیعیان، بلکه مسیحیان و اهل سنت کرد. عماد مغنیه نیز همین راه پیمود، با شهادت پسرش جهاد مغنیه. براستی که تسخیر قلب‌ها با عمل بدست می‌آید نه با شعار و گنده‌گویی. سید حسن می‌گفت: «ما فرزندان‌مان را برای آینده نگه نمی‌داریم، به خط‌‌ مقدم جنگ با اسراییل می‌فرستیم.» مگر می‌شود این ملت را شکست داد؟! #جواد_موگویی @javadmogoei