إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ ... . . ✅ خدا یا آبرو؟ آیت‌الله جاودان (حفظه‌الله): ما هر روز در عمرمان امتحان می‌شویم که خدا را در اولویت قرار می‌دهیم یا نه؟ هر کس خدا انتخاب اولش باشد و همه چیز را بر اساس رضایت و محبت خدا تعیین ‌کند، مؤمن است. از امتحانات سخت، امتحانِ انتخابِ میان خدا و آبروست که آیت‌الله #مصباح_یزدی از این امتحان موفق بیرون آمدند. به ایشان گفتند آقا آبرویت را می‌برند! فرمودند آبرو را برای چه کاری می‌خواهیم؟! پی‌نوشت: در اوایل دهۀ هشتاد ایشان به عنوان سخنرانِ قبل از خطبه‌های نماز جمعۀ تهران به ایراد سخن می‌پرداختند و مبانی اسلامی در حوزۀ سیاست را تشریح می‌کردند؛ این سخنان به مذاق عده‌ای خوش نمی‌آمد و لذا به ایشان توهین و الفاظ ناشایستی به ایشان گفته می‌شد ... www.javedan.ir

پیام آیت الله جاودان در پی رحلت حضرت آیت الله مصباح رضوان الله علیه . . «اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لا یسدها شی» در روایتی آمده است برتر و بالاتر از هرکار خیری،کار خیر دیگری وجود دارد . اما بالاتر از اینکه مرد در راه خدا کشته شود،کار خیر دیگری وجود ندارد.(۱) این ارزش مجاهدانِ در راهِ خداست . آنها جانشان را سودای رضای خدا میکنند اما ارزشمندتر از جان،اعتبار و آبروست. یکی از بزرگان گفته بود که انسان آبرو را بجز برای ریختن در راه خدا برای چه می‌خواهد؟ مرحوم آیت الله مصباح‌یزدی علاوه بر جان‌فشانی‌های همه جانبه، از ارزشمند ترین سرمایه‌ی خویش که آبرو و اعتبار بود،در راه خدا، گذشتند . نه یک روز و دو روز و نه یکسال و دوسال اگر به یاد داشته باشید در روزگاری که ندای آزادی در کشور ما به هفت آسمان می‌رسید،اغلب صاحبان رسانه، نیروهایشان را وقف تخریب ایشان کرده بودند . هر نوع ناسزایی را نثار ایشان میکردند و هر تهمتی را بر ایشان روا میداشتند . دشمن نه جوانمرد است، نه انصاف می‌شناسد و نه حد و مرزی نگه می‌دارد. ایشان با دستاوردِ این گذشتِ بزرگ،به دیدار رحمت خدا رفت. ما ایشان را آنقدری بزرگ میدانیم که به شفاعتشان امیدواریم. خداوند ایشان را در رحمت خویش غرقه بفرماید. آمین محمد‌علی جاودان (۱):فوق کل ذی برّ برٌّ حتی یقتل الرّجل فی سبیل‌اللَّه www.javedan.ir

راهنمای همیشگی آیت‌الله جاودان (حفظه‌الله): یک مطلب خیلی مهمی در ماجرای کربلاست. کسی که به مرتبۀ ولایت رسید، هیچ‌وقت مضطرب نمی‌شود؛ هیچ‌وقت، هیچ‌حادثه‌ای او را مضطرب نمی‌کند. دشمن سی هزار نفر بود، امام حسین هم وقتی که حضرت ابوالفضل رفت، هیچ کس را نداشت؛ فقط زن‌ها ماندند. اما آیا امام مضطرب می شود؟ نه؛ نمی‌شود؛ بعضی ها یک چیزهایی می‌خوانند؛ می‌گویند راه را گم کرده بود! [آیا امام] راه را گم می‌کند؟ در داستان حضرت علی_اصغر هم می‌گویند که هِی می‌رفت طرف خیمه و برمی‌گشت. امام راه را گم نمی کند؛ ولیّ هیچ‌وقت متحیر نمی‌ماند. #آیت_الله_جاودان #شب_زیارتی_اباعبدلله www.javedan.ir

#گزیده_کتاب_دختر_پیامبر مولف : #آیت_الله_جاودان . . مصادر تاریخی و حتّی حدیثیِ رسمیِ عالم اسلام از حادثۀ هجوم به خانۀ حضرت‌ علی و زهرا (علیهما‌ السلام) بیش از این سخن نگفته‌اند. به‌درستی در تاریخ معلوم نیست بعد از این، چه اتّفاقی افتاده است. البته در مآخذ شیعی از حوادث مربوط به ورود به خانه و آنچه در خانه اتّفاق افتاد و حوادث بعد از آن اطلاعات بیشتری در دست است. امّا در حوادث دو سال و اندی بعد، یعنی در جریان آخرین روزهای زندگی ابوبکر، وصیتی از او در مصادر رسمی عالم اسلام به‌جا مانده که نشان می‌دهد جریان هجوم به‌ خانه، در کنار درب خانه پایان نپذیرفته است؛ بلکه حوادث به‌شکلی اسف‌بار ادامه یافته که خلیفه در آخرین روزهای عمرش از آن اظهار پشیمانی و ندامت می‌کند. البته نمی‌دانیم این اظهار پشیمانی به خاطر شکستی است که دولت خلافت در این عمل تحمّل  کرده است یا ندامت از رنج‌هایی است که برای بیت نبوّت ایجاد شده و یا از صدماتی است که بر دختر پیامبر رفته است. www.javedan.ir

کلیپ تصویری بمناسبت شهادت حضرت زهراء سلام الله علیها

#گزیده_کتاب_دختر_پیامبر مولف : #آیت_الله_جاودان . . امام علیه‌السلام و یارانش به هیچ ‌وجه قصد مقابلۀ مسلحانه نداشتند. وظیفۀ امام این بود که بیعت نکند و این بیعت‌نکردن اگرچه ظاهراً یک عمل سیاسیِ محض به‌معنای عدم ‌قبول حکومت وقت و مخالفت با آن بود، امّا روح خالص مذهبی داشت. یعنی برای نشان دادن نادرستی و عدم مشروعیت آن دولت بود. امام به‌عنوان عالِم امّت، در مقابل هر نوع تغییر و انحراف، به ویژه وقتی نام دین و مذهب به خود گرفته باشد، مسئولیت دارد و نتیجه هر‌چه باشد باید بایستد و اعلام مخالفت کند تا نادرستی آن را نشان بدهد. www.javedan.ir

#گزیده_کتاب_دختر_پیامبر مولف : #آیت_الله_جاودان . . موّرخان از یک پشیمانی بزرگ که بعد از بیعت روز دوشنبه و سه‌شنبه برای اکثریت مسلمانان پیش آمده بود، سخن گفته‌اند. لذا در اینجا یک سوال مهم پیش  می‌آید: برای جریان سقیفه چه توجیهی وجود دارد؟ و اگر همه، علی را صاحب امر می‌دانستند و میل اکثریت با ایشان بود، دیگر چرا در سقیفه جمع شدند و  می‌خواستند کسی دیگر را به حکومت برگزینند؟ ما در گذشته این پرسش را جواب داده‌ایم و گفتیم که جریان سقیفه، برخاسته از یک هیجان ناشی از تعصّب‌ها و رقابت‌های قبیله‌ای بود، نه چیز دیگر؛ و در آن عقل و منطقی حکومت نمی‌کرد و اگر با مسائل تعصّبات قبایل عربی به‌خوبی آشنا شده باشیم، این جواب‌ها کاملاً قابل قبول خواهد بود. سایت : www.javedan.ir صفحه اینستاگرام instagram.com/javedan.ir صفحه توئیتر : twitter.com/newjavedan_ir کانال آپارات aparat.com/javedan_ir کانال سروش : Sapp.ir/javedan_ir کانال بله: Ble.im/javedan_ir كانال ايتا: eitaa.com/javedan_ir