. ۴- و قالت الیهود یدالله مغلوله غلت ایدیهم و لعنو بما قالو و یهودیان گفتند دستان خدا بسته است دستانشان بسته باد و به خاطر آنچه گفتند گرفتارنفرین شوند. امروز وعده خدا مبنی بر دست بسته بودن صهیونیسم از همیشه بیشتر آشکار شده است . امروز اسرائیل در حال دست و پا زدن است و از بیچارگی جنایت می‌کند و بچه می‌کشد. همانطور که فرعون را خون کودکانی که به خاطر موسی کشته بود غرق کرد امروز هم پیروان خودخوانده موسی و در حقیقت نمایندگان فرعون ! در خون کودکان مظلوم غزه غرق خواهند شد. این وعده خدایی است که لایخلف المیعاد است و لعنو بما قالو لعنت خداوند بر گردن ایشان خواهد نشست آری مانند کربلا مختارهایی در راهند تا وعده خدا را مبنی بر عذاب بنی اسرائیل عملی کنند ؛ فاذا جاء وعد الاخره لیسوئوا وجوهکم... *پی‌نوشت؛ یهود فرقه انحرافی از بنی اسرائیل و پیروان حضرت کلیم الله است جریانی که پرچمدار آن سامری است و متاثر از کاهنان معابد مصری و بابلی است. جریانی که امروز بر مقدرات آیین یهود سایه انداخته است. مثال این جریان در عالم اسلام بنی امیه‌اند که پیامبر صلی الله در عالم رویا دید که بوزینگان از منبرش بالا می‌روند و تعبیر آن حاکمیت بنی امیه بر اقصی نقاط عالم اسلام بود. روزگاری بر امت پیامبر صلی الله رفت که اسلام در قاب بنی امیه معرفی می‌شد و بر منبرها سب و لعن علی ولی خدا جزو مناسک عبادی مردمان شده بود. امروز هم صهیونیسم یهودی قاب معرفی بنی اسرائیل شده و بسیاری ایشان را با پیروان موسی علیه السلام اشتباه می‌گیرند. *پی‌نوشت دو؛ سکولاریسم و انگاره دست بسته بودن خدای یهود نسبت و انطباق دارد. 🖊 رسول صادقیان

🔹لحظه نجات یک کودک از زیر آوار در غزه زنده‌باد خنده‌ات خنده‌ی تو طعنه می‌زند به ریش دشمنت باز هم بخند

📽 نوجوانی که با صد مرد برابری می‌کند 👈 "هرچقدر می‌خواهند خانه و ماشین‌هایمان را منفجر کنند✌️" #طوفان_الاقصی #محو_اسرائیل ✔️آنچه دراراضی اشغالی میگذرد؛ #اسرائیل_به_فارسی 👇 🆔️ @IsraelinFarsI

.و آن [زنی] که یوسف در خانه اش بود، با نرمی و مهربانی خواستار کام جویی شد، و همه درهای کاخ را بست و به او گفت: پیش بیا! یوسف گفت: پناه به خدا، او پروردگار من است، او مرا کامروا داشته، یقینا ستمکاران بال نمی‌گشایند احمد همه‌ی جملاتش را دو بار تکرار می‌کند اگر حرف‌هایش را پشت سر هم ردیف کنید متوجه می‌شوید که انگار دارد شعر می‌خواند؛ بیاید بیاید ! می‌خواهیم شهید شویم؟ می‌خواهیم شهید شویم بعد از شهدا نسل بعدی بدنیا می‌آیند نسل بعدی بدنیا می‌آیند تا آخرش می‌ایستیم تا آخرش می‌ایستیم دماغشان را خواهیم شکست بمباران خانه‌های ما عادی‌ست هرچه می‌خواهند ماشین‌هایمان را بمباران کنند وخانه‌هایمان را خراب کودکان شهید شدند جوانان شهید شدند فدای سرزمینمان! شعری که پیش از این، در دفاع مقدس حفظش کرده بوديم و چند سالی از خاطرمان رفته بود و کم‌کم دارد یادمان می‌آید. از شعر بگذریم ... ما از مرگ می‌ترسیم و ممکن است پیش خودمان دلایلی برای این ترس داشته باشیم ولی من فکر می‌کنم ترس از مرگ تنها یک دلیل دارد و آنهم بیرون افتادن از بازی زندگی است. کسی که گمان می‌کند مرگ پایان کارش است اشتباه نمی‌کند و حق دارد که بترسد . بچه هم که بوديم وقتی از بازی بیرون می‌افتادیم لَه‌لَه می‌زدیم که باز نوبت ما شود چرا که بیرون بازی عملی برای انجام نداریم با اینکه هنوز دست و پایمان تکان می‌خورند. وقتی آدمی به چیزی دل می‌دهد چگونه از دوری آن نرنجد. همه دلدادگان از فراق بیزارند. من هرگاه بفکر مرگ می‌افتم نگران بعدش می‌شوم. بعدی که ممکن است پایان کارم باشد. اما چرا برخلاف همه‌ی ما احمد و هم‌شهری‌هایش زندانی و محصور و گرفتار نیستند. مگر غزه یک باریکه‌ی در دام محاصره افتاده‌ی دیو بد صفتِ بی شرم نیست؟ چرا کارشان تمام نشده و از ترس مرگ سکته و یا خودکشی نکرده‌اند و یا فرصت را غنیمت نشمرده و سریعتر از این فلاکت خود را نجات نداده‌اند! درست همین‌جاست که ممکن است ما و وهمِ از مرگ ترسیده‌مان، دلسوزی برای او و دوستانش کنیم! فیلمی ازبچه‌ای دیدم که در میانه‌ی ویرانه خانه‌شان مثل پرنده‌ای نشسته بود و آیات می‌خواند! پیش خودم فکر کردم که دیگر مسلمانان که پیش از این دلسوز او بوده‌اند حالا غبطه‌ی او را خواهند خورد و چه بسا از آن ببعد دلشان کمی بحال خودشان می‌سوخت. شاید کلمات پرمغز احمد باز امید را برای ما معنا کنند. او از حالا تدارک شهادت خود را دیده و همینطور به فرزندان بعد خود فکر کرده است. و به ما می‌گوید فقط شهادت است که می‌تواند خطی بروی ترس از پایان کار بکشد و ما را همچنان در بازی نگه دارد. حکایت احمد انگار حکایت همان پیامبری است که به دیوارها و هفت در بسته محدود شده بود و ظاهرا چاره‌ای جز تسلیم هم نداشت ولی او می‌دانست و می‌دید که درها از همان اول هم به‌اذن خدا باز باز‌اند. گوئیا این ماییم که در باریکه‌ی محاصره شده‌ای گیر افتاده‌ایم و هیچ راه فراری از آن نداریم، نه احمد و احمدها . در روزهای کرونا می‌شنیدم که کسی یا کسانی دم ورودی بیمارستان از ترس سکته می‌کردند. ای کاش این زندگی همان زندگی نباشد که آرزوی ساختنش را داشتیم و برایش صبح تا شب می‌دویم و به هزار در بسته می‌خوریم بی‌آنکه به‌گشودن راهی نو فکر کنیم.

[گروه تشنگان در پچ‌پچ افتادند: دیگر این همان ابر است کاندر پی‌ هزاران روشنی دارد ؟ و آن پیر دروگر گفت با لبخند زهرآگین: هوا را تیره می‌دارد ولی هرگز نمی‌بارد] (میم_امید) اسرائیل همه نشانه‌های ابر باردار را با خود دارد لبخند می‌زند بال رحمت می‌گشاید و با رعد وعده و وعیدش گوش همه را پر می‌کند ولی بجای آب رحمت آتش خشم و کینه بر سر می‌ریزد. اسرائیل را ما جابجا در زندگی‌مان دیده‌ایم. و پیر دروگر ما که زمانه را خوب می‌شناخت و ابر و دود را از هم تمیز می‌داد به‌همه ما این تحذیر را داده است که مبادا فریب شباهت این ابر عقیم را بخوریم. و حال اگر کسی دل به آرزوها داده و نمی‌خواهد از این ناپدری بد ذات دل بکند خوب است ماهیت او را در این تصاویر ببیند شاعر زمستان چشیده ما گفته است که این ابر در پی روشنی ندارد. راست می‌گوید! ابر دروغین اسرائیل جز تباهی و سیاه‌روزی دنباله دیگری ندارد! ولی ان‌شاالله این دودهایی که اهالی غزه هیچ‌گاه فریبش را نخورده‌اند با روشنی های پس از صبر و استقامتشان مواجه خواهند شد.

بچه‌ها می‌گویند ممنون امدادگران ممنون امدادگران امدادگر می‌گوید: بگو یارب و آندو هم شروع می‌کنند: یارب یارب یارب ______^^^^ خانه‌‌شان مثل باد در هواست بالهای ملائکه زیر پایشان پهن گشته است کاین‌چنین برقرار می‌روند خانه‌شان، برسر دشمن ذلیل و خسته و کلافه‌شان ریخته است ذکرشان این دو نوجوان این دو نوگلِ کنون از درون آتش آمده داغِ داغ، ذکر پاک یارب است نُقلشان این دو طوطیِ از قفس پرکشیده قند و شکّرِ شکر و حمد و امتنان سوی شهر می‌وزند تا خنک کنند هرم و التهاب شهر را و گرچه خاکی‌اند لباس رزم پوشیده‌اند و جنگیده‌اند بین دود و نور و آتش‌اند خلیل‌زاده‌اند از درون باغچه‌ سوی باغ می‌روند گرچه ظاهرا بچه‌ی کلاس اولند شاعرند پشت میز نیستند روی تخته می‌روند و مشقِ امشب‌اند مردِ عشق و عاشقند زبانشان بازِباز درس عشق می‌دهند سوی کوه می‌روند کوه آتش‌فشان بسکه از سینه‌ی مادرانشان جای شیر خشک شیر مرگ و صبر را کرده‌اند نوش جان جای مزه هم شهادتین داده‌اند خوردشان فتح می‌کنند راه‌های نرفته را

از غم بانوی بهشت دلا پر از تاب و تبه فرشته‌ها بهم میگن: چقدر شبیه زینبه

"من برایت ۳ کارتن شیر آوردم، فکر کردم میخواهی زندگی کنی." همه‌ی پسرها و همسرش شهید شده‌اند می‌گویند شب‌های قدر غزه شب قدر چیست؟ نمی‌دانم ولی فکر نمی‌کنم از ماه رمضان سالی که گذشت و یا حتی در شب قدر گذشته که خیلی هم شلوغ شده بود اینقدر دست به‌سوی آسمان رفته باشد و همه‌جای شب را صدای یارب یارب پر کرده باشد شب قدر چیست ؟ نمی‌دانم ولی چشم‌های من هم خیس اشک شده است و دلم می‌خواهد هم‌نوای این‌ها یارب یارب بگویم دلم می‌خواهد روی پشت‌بام بروم و داد بزنم الله اکبر راستی یارب اینها از سر تعارف نیست! اینها خود را در بلای طوفان می‌بینند مردم غزه حالا چیزی جز خدا ندارند! مسئله ویرانی و آتش نیست مسئله آب نیست برای پسرش شیر خریده نه فقط برای امروز بلکه امید داشته او را سه روز دیگر هم ببیند ولی حالا .... گفته‌اند تعبیر شیر در خواب، صبر است و او حالا باید سه روز خون دل بخورد راستی که مردم غزه خوابیده‌اند خوابی که به اصطلاح خوابش را هم نمی‌دیدند دنبال آتش می‌گشتند و حالا آتش اننی انا الله می‌گوید همه‌شان پیامبر شده‌اند شب و روز انتظار بلا می‌کشند همه با هم آشنا شده‌اند هم را پیدا کرده‌اند و چقدر من و مردم شهرم غریبه‌ایم چقدر من و برادر و پدرم غریبه‌ایم مردم غزه همه دستگیر همند همه منتظرند و دنبال یک کار می‌دوند همه به یک چیز نگاه می‌کنند گویی از یک مادرند اجناس رایگان است دکانی نیست و همه صبح و شب بیدارند واااای که چه روزگاری دارند ! وااااای که این منم که آواره ام ! که اینها از آوار شکایت نمی‌کنند این منم که شب‌هایم تاریک است ... که قصه رنج برای آنها مثل روز روشن است

🔴کودک فلسطینی و حرفهایی از جنس مقاومت و ایمان قوی این ملت شکست ناپذیر است. ✅ بدون سانسور؛ فوری و لحظه‌ای از غزه👇 http://eitaa.com/joinchat/404946944Ceab6f2b794

عجیب است که شب قدر تعبیر به سیده‌النسا شده است. کسانی هستند که نمی‌توانند در جوار قرآن و یا ذکر اسما اهل بیت پا دراز کنند و دراز بنشینند! خاطره‌ای برایتان نقل کنم: دوست دانشجویی داشتم. او می‌گفت وقتی به دانشگاه می‌رفتم کمی چشم‌چران می‌شدم. ماجرا را برای پدرش گفته بود و ایشان همه توصیه کرده بودند که بابا ده بار لاحول و لاقوه الا بالله بگو دوستم می‌گفت می‌دانستم که اگر بگویم همه‌چیز از چشمم می‌افتد و نگاه نمی‌کنم و از آن ببعد گفتن لاحول سخت‌ترین کار ممکن بود! او تازه می‌فهمید چقدر خواهان است و حالا باید دل بکند! برای من همیشه مایه‌ی تذکر بوده است که چگونه رهبران مقاومت در جهان، اولاد فاطمه سلام‌الله علیها هستند! و فقط این‌هایند که از پا نمی‌نشینند و دشمن درجه یک اسرائیل می‌شوند! رزمندگان دفاع مقدس و سربازان حزب‌الله هم هنگام شلیک موشک به مواضع اسرائیل ذکر یازهرا می‌گویند. می‌شود دیوانه شد و پا به خواست و میل داد و بینی دشمن را یک‌شبه بخاک مالید و سینه‌ها را از عقده خالی کرد ولی اینگونه جهانی ساخته نمی‌شود! گرچه امروز این ساده‌ترین کار است اما این زهراست که تا آن نقطه پیش رفته که با آتشِ مهر مادری‌اش همه را می‌سوزاند و شب‌ها امت پیامبر را دعا می‌کند تا اهوا و خشم و کینه را در هم شکند و اینگونه است که قدر او و قدر آدمی پدیدار می‌گردد و سوره انسان نازل می‌شود و چشم مردمان هم به نحو دیگری از زیستن باز می‌شود بقول مولوی: بازگو! دانم که این اسرار هوست زانکه بی‌شمشیر کشتن کار اوست! بلای اسرائیل فقط با ذکر و اسم یازهراست که تاب آورده و فتح می‌شود! آنجا که شما با صبر و مقاومت و آرزوی مرگ خود منتظرید تا حقیقت آشکار شود و حق بیاید و باطل برود! واگرنه جنگ ۸ ساله‌ای خواهد بود که روایت فتح ندارد! مثل همه پیروزی‌هایی که تمام گشته و از یاد رفتند و یا شکست‌هایی که هیچ و پوچ تلقی شدند و سبب ناامیدی گشتند. زمین مردم فلسطین توسط کسانی غصب شده است و وقتی خواهان حقشان شدند و بر درهای نفهم کوبیدند از آدم و انسان خبری نبود! و اکنون در زیر آتش مظلومیت می‌سوزند آیا فلسطین همانند فدک نیست که بر انسان و حق او ترجیح داده می‌شود و در راه رسیدن به آن همه‌چیز پایمال می‌شود؟ و خانه و نخلستان‌ها در آتش خواست نابحق می‌سوزد؟ می‌سوزد تا امت ضعیفِ مسلمان، شیطان را در پشت پرده ببینند که در گوششان آیات می‌خواند و ببینند چه برسرشان آمده است! امت ترکیب کلمه‌ی (ام) بمعنی مادر و ( ه =تا)بمعنای وحدت و یکی است و مردانی که اهالی یک خانه و از یک مادر نیستند حق دارند بجان هم بیافتند تا آنکه بفهمند بی‌مادراند. تا آنکه بفهمند از یک مادراند و مادر و دلسوز و شافع همه‌شان که در این دنیا خود را مانند پرستویی در آتش انداخت و در قیامت هم مانند مرغی که به دانه حریص است پرپر می‌زند و به‌دادشان می‌رسد همان ام‌ابیهاست و این جهان بسوی او و شناخته شدن قدر او پیش می‌رود که رهبری قیام مهدی عج همان‌گونه که می‌بینیم به پرچم‌داری و رهبری ایشان است و همه رهبران انقلاب اسلامی به او و راه او تمسک کرده‌اند که پایانش ملاقات با خداست. در شان ایشان گفته‌اند کانت علیها السلام صدیقه الکبری و بر معرفت ایشان است که قرون اولی گذشت. سخن ابراهیم علیه السلام را نقل کنیم: پروردگارا این بت‌ها گروه بسیاری از مردمان را سرگشته ساخته است پس هرکه پیرو من شود از من است و هرکه از من سرپیچد تو پوشاننده و بس مهربانی! و سخن عیسی علیه السلام: اگر عذاب‌شان دهی که بندگان تو‌اند و اگر از ایشان بگذری باز تو پوشاننده و بس مهربانی! این همان عزمی نیست که ما در میان سخنان پیامبرانمان می‌بینیم؟ آنچه که از شناخته شدن قدر فاطمه علیها السلام در قرون گذشته می‌فهمم همین بود ان‌شاالله همه باهم بزودی در قدس شریف نماز بخوانیم و قدر فاطمه آشکار و آشکارتر شود