. . ما باید زبانی بگشاییم که با آن زبان بتوانیم نقص‌هایمان را (که ما را آزرده و پریشان و ناراضی از خودمان می‌کنند و سعی می‌کنیم پنهانشان کنیم یا تغییرشان دهیم) بعهده بگیریم و پذیرا باشیم و از آنِ خود بدانیمشان! شاید در تمنای چنین زبانی است که ما ناگاه خود را با زبان دعا مانوس و آشنا می‌یابیم! زبانی که نه در انکار نقص‌ها بلکه در پذیرش آن‌هاست و ما را به عذرخواهی در نزد پادشاه می‌‌آورد پادشاهان، مدعیان کمال را از در می‌رانند! گفت: الهی جَلِّلنی بِسِترک (خدایا مرا زیز چتر خودت بگیر) آنانکه زیر چتر الهی هستند همراهان او بشمار می‌آیند و بخاطر سپرده می‌شوند! آنانکه مقیمان درگاهند فهمیده‌اند که فقط بودن با پادشاه آنان را از نقص‌ها می‌رهاند و بزرگ می‌دارد و امید به کرم او بسته‌اند تا بالاخره به بارگاه راهشان دهند. و مدعیان با ادعاهایشان مشغولند و از رهیابی به بارگاه می‌مانند و صبح تا شام مجبورند در نفی خود و انکار نقص‌هایشان عذاب بکشند! مدعیان کین‌توزند و با خود و خلق خدا سر جنگ دارند چرا که نمی‌توانند با نقص خود و دیگران شاد باشند و بخندند و خلق خدا را پیش آنها بقدر یک کنج هم جایی نیست ! راستی ما چند شبی است هم‌گام و همزبان امامانمان دعا می‌خوانیم و در ابتدا اقرار به گناهان می‌کنیم و پس از آن از رب‌العالمین و جبار اسمان‌ها و زمین می‌خواهیم ما را که مدعی نیستیم بلکه مقِریم به ناتوانی و عجز خویش و کمال او ببخشد و دست‌گیرد و اینگونه قدر ما و قدر او هر دو با هم آشکار می‌شود بقول خواجه: آنجا که برق عصمت بر آدم صفی زد ما را چگونه زیبد دعوی بی‌گناهی!؟ آیا ما هم می‌توانیم در نسبتی با خود قرار بگیریم و این خود را (گرچه بقول خواجه گر اندکی نه بوفق رضاست خرده مگیریم) و هرچه هست را بپذیریم تا بتوانیم بجای دهان به عیب و ایراد و داد و بیداد باز کردن، از بند ادعای خوب بودن و یا کلافه از بد بودن رها و وارسته شویم و با خود صفا کنیم و دعا بخوانیم و نقص‌های خود و این و آن را دوست داشته باشیم ؟ تا نقص‌ها مثل بچه‌ها، و زمین خوردن‌ها و پخش و پلا کردن‌هایشان برایمان شیرین و حتی خواستنی باشد؟ نمی‌دانم چرا مدام می‌خواهیم آدم‌های بهتری باشیم؟ شاید اگر قدر و منزلت آنچه هستیم را بیابیم دست از این نخوت و لجاجت برداریم و راستی مگر کسی هست که بتواند بگوید قدر و منزلت خود را دریافته تا خواهان بیشتر از آن باشد؟ در اینجاست که خودخواهی از جان ما رخت می‌بندد و ما خواهان آن می‌شویم تا انسان‌ها مجال بیشتری برای بروز و ظهور خود بیابند و انسان می‌تواند دیگران را هم دوست داشته باشد و دعایشان کند!

بنازم مسجدالاقصی

. . یاعلی مدد

. . لبیک یا خامنئی س

گزارش‌ جوانان فلسطینی از شهر الخلیل از شب موشکی ایران بر فراز کرانه باختری این 7 دقیقه را تماشا کنید، من دوبار دیدم و باز هم می‌خواهم ببینم. حیفم آمد که از حجمش کم کنم و با حجم خوب گذاشتم تا لذت کافی و حظ وافی ببرید. فلسطینی‌های ساکن شهر حضرت ابراهیم (ع) یعنی الخلیل 77 دقیقه هیجانی را رقم می‌زنند و گزارش لحظه به لحظه‌ای از اصابت موشک‌های ایرانی به تاسیسات و زیرساخت‌های دشمن می‌دهند. این گزارش بسیار دقیق و به درد بخور است. لبیک یا خامنه‌ای، لبیک یا ایران، یا لثارت الغزه و .... از لسان مبارک این جوانان نمی‌افتاد. کاری که ایران کرد، کاری که شاگردان شهید تهرانی‌مقدم کردند، کاری که یاران شهید سلیمانی، شهید زاهدی، شهید عماد مغنیه، شهید ابومهدی المهندس کردند باعث شادی دل مردم کرانه باختری، فلسطین و همه جهان اسلام شد. این موشک‌ها و پهپادها، حامل پیامی مهم بودند که ملت فلسطین تنها نیست، مقاومت در کنار آن‌هاست... @SyrianKhabar

وداع با آخرین شهید انفجار تروریستی کرمان 🔹شهید ۱۳ ساله محمدمهدی ایرانمنش که در حادثه تروریستی ۱۳ دی‌ماه در کرمان مصدوم شده بود امروز بر دستان مردم تشییع و در کنار پدر شهیدش در گلزار شهدای اختیارآباد تدفین شد. 📷 گزارش تصویری تسنیم را اینجا https://tn.ai/3073204 ببینید @TasnimNews

شاید در میان اخبار این خبر کمی کهنه بنظرمان بیاید و از نظرمان بگذرد خود من هم راستش را بخواهید اول از رویش گذشتم ولی خبر بعدی آن قدر در مقابلش کوچک و مسخره بود که کهنه بودنش را از نظرم برد ! خبر های جهان ما هرچند تازه باشند پوسیده اند چرا که متعلق به جهانی هستند که یا تمام شده و یا اصلا انگار هیچ‌گاه نبوده است آنچه که حادثه‌ی کرمان می‌نامیمش یا بمب‌گذاری و یا هرچه از این دست قرائت همان جهانی است که گفتم پوسیده است! و می‌خواهد همه‌چیز را مثل جماعت هم‌رنگ خودش کند تا رسوا نشود! ولی شهادت حاج‌قاسم تمام نمی‌شود و بخواهیم و نخواهیم دست از سرمان بر نمی‌دارد هرچند حادثه‌اش بخوانیم حوادث همانطور که از نامشان پیداست سر زده‌اند و زودگذر ولی ما هرچه داستانی که حاج قاسم شروع کرد و یا با او شروع شد را حادثه بخوانیم و پنهانش کنیم باز هم از بس‌که شجره‌ی طیبه‌ای است که اصلش در زمین و سرش در آسمان است رشد می‌کند و بالا می‌رود و پیدا می‌شود شهادت را تبریک و تسلیت باید گفت چرا که انذار و بشارت است انذار جهان پوسیده و بشارت طلوع جهان جدید و فرزندهایش

. زبان باز کن که عجیب مشتاق شنیدنم اصلا باور نمی کردم یک زمان جارو کردنت، اینگونه شاعرانه سخن بگوید. آری بگو انگار عالَمی چشم انتظار، شنیدنت، گوشها را صیقل داده است. بهتر بگویم گوش هایمان را صیقل دادی که اینگونه در چشم انتظاری به سر می بریم. چقدر حرکاتت، دعوت به شنیدن می کند. به راستی زمانش رسیده که چشم ها را بشوییم و جور دیگر بنگریم؟ انسان، چشمِ خداست که دیر زمانی است، فرسنگها از جایگاهش فاصله گرفته و این دست توست که توان یافته، زنگار قلبم و غبار چشم هایمان را بشوید. گرمای دستهایت و محبت چشمانت را طالبم #غزه #بی_قراری 🖋معمای هستی

💠 #شُغل شما، شُغل #انسان سازی است آنقدر که این شغل شریف است مسئولیت آن هم بزرگ است. شغل شما شغل انسان سازی است. معلّم انسان درست می‌کند، همان شغل انبیا است. انبیا آمدند، از اول هر نبی‌ای آمده است تا آخر، فقط شغلش این بوده که انسان درست بکند، تربیت کند انسانها را. شغل معلمی همان شغل انبیا است. #امام_خمینی 📚صحیفه نور ،جلد ٧،صفحه ٧٧ 🌹شهادت استاد مرتضی مطهری(روز معلّم) گرامی باد. 👥کانال صحیفه نور امام خمینی(ره) @Sahifeh_noor 🌷اللهم عجل لولیک الفرج🌷