وقتی جنگ شروع شد، دو تا از دخترهایم به جبهه رفتند. وقتی خواهرانش از جبهه برمی‌گشتند مثلاً برای مرخصی می‌آمدند، آنها را می‌کشید در اتاقی و می‌گفت: «از حالات رزمنده‌ها موقع شهادت برایم بگویید. از آن لحظات آخرشان برایم بگویید.» بعد همه‌ اینها را در دفترش یادداشت می‌کرد. دخترم زیاد خواب می‌دید، خواب‌های خیلی قشنگ، خواب در زندگی او نقش عجیبی داشت، انگار به یک جایی وصل بود. خواب‌هایی را که از اهل‌بیت(ع) می‌دید همه را در دفترش می‌نوشت. آن زمان ما به خاطر شدت جنگ در آبادان، به اصفهان رفته بودیم. خیلی وقت‌ها برای شرکت در دعای کمیل و زیارت عاشورا به گلستان شهدای اصفهان می‌رفتیم. زینب علاقه زیادی به شهدا داشت، هر بار برای تشییع آنها به گلزار شهیدان اصفهان می‌رفت. همیشه می‌گفت: «شهادت فقط در جبهه‌های جنگ نیست؛ اگر انسان برای خدا کار کند و به یاد او باشد و بمیرد، شهید است.» شهیده زینب کمایی @jihadmughniyeh_ir

#312+1 صورتش سه تیغه بود و موهاش بلند ! راننده تاکسی بود از این لاتای قدیمی ... بهش گفتم ببخشید مخاطب این جمله کیه ؟ با لحن لاتی گفت : « هر کی یه عشقی داره ، یکی کفتربازی یکی چاقوکشی ... مام عشقمون اربابمونه ، اینو نوشتم که اگر یه شبی یا نصفه شبی سوار ماشین ما شد و ما نشناختیم حمل بر بی ادبی نشه »

:)

_!

دلم یه بلیط فوری و بی برگشت میخواد به مقصد مشهد...!":)

آخ که چقدرشبیه مادربودی حشمت علی! حتی وقتی خواستندجانت راباگلوله بگیرند٬ پهلویت رابرای زخم خوردن انتخاب کردند. پهلوی زخم خورده ات حالابه چه دردمن می خوردوقتی هم خودت می خواستی مثل مادرازدنیابروی٬ هم خداخواسته مزارت رامثل مادرت پنهان کند؟ من کی باشم که دهن کجی کنم برای تغییررضای خدا؟ بگذار اصلا بگوینددوتا مزارداری و هیچ کدام ازاین مزارهادر قدو قواره ی بزرگی ات نیستند. بگذاربگویندازاول پرنده ای دائم السفربودی وتاآخرهم پرنده ای دائم السفرخواهی ماند. اصلامگرمسافری که همیشه رفتن راترجیح داده است٬ به اقامتگاه های چوبی وسنگی پناه می آورد؟ توآنقدر پرنده بودی که می دانم اگرقرارباشدروزی قبرواقعی ات راهم پیداکنیم٬ بایدانگشت هارانشانه بگیریم سمت آسمان. بعدازآنجا تکه ای رابرداریم و ببینیم پرنده هاهیچ وقت زمین رابرای زیستن انتخاب نمی کنند. حتم دارم زیریکی ازهمین ابرهاخاکت کرده اندعلی. خوش به حالت که راه آسمان رااین قدرخوب بلدبودی. برشی ازمتن کتاب(مسافرآگوست) زندگینامه طلبه شهیدسیدحشمت علی شاه از لشکرزینبیون پاکستان @jihadmughniyeh_ir

#312 +1 ⁉️ به دفتر گمشدگان رفت. خادم پرسید: می‌تونم کمکتون کنم؟ با بغض گفت: سال‌هاس گم شدم. کسی امام زمان منو ندیده؟