۳۰-از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم ميفرمود امت من با پنج پرچم به عرصه قيامت محشور شوند نخست پرچمى كه بر سر حوض كوثر در آيد پرچم فرعون اين امتست كه معاويه است دوم سامرى اين امت است كه عمرو عاص است سوم جاثليق اين امت است كه ابو موسى اشعرى است چهارم با ابو الاعور سلمى است ولى پرچم پنجمين با تو است اى على در زير آن مؤمنانند و تو پيشواى آنانى سپس خداى تبارك و تعالى بآن چهار پرچم فرمايد بدنبال خود برگرديد و روشنى جوئيد و ديوارى جلو آنان كشيده شود كه درى داشته باشد در درون آن رحمت است كه آن شيعيان و مواليان منند كسانى كه با من بهمراهى خارجيان و پيمان‌شكنان و گريزانان از صراط‍‌ و در رحمت نبرد كردند كه آنان شيعيان منند آنان دور از رحمت فرياد كنند مگر با شما نبوديم‌؟اينان گويند چرا ولى خود را فريب داديد و باز مانديد و شك كرديد و آرزوهاى دنيا شما را گول زد تا فرمان خدا(مرگ)آمد و شيطان شما را فريفت،امروز از شما عوضى پذيرفته نيست و نه از كفار جاى شما آتش است همان آتش پناه شما است و بد سرانجامى است،سپس امتم و شيعيانم در آيند و از حوض محمد(صلّى الله عليه و آله)سيراب شوند در دست من عصائى است از چوب عوسج و دشمنان خدا را برانم چنانچه شتران ناشناس را از سر آب چاه ميرانند. ۳۱-براستى من از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم ميفرمود اگر نبود كه غلات امتم در بارۀ تو همان ميگفتند كه نصارى در باره عيسى پسر مريم گفتند فضيلتى براى تو ميگفتم كه بهيچ كس مگذرى جز آنكه خاك زير پايت را براى شفا بردارند. ۳۲-براستى من از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم ميفرمود خداى تبارك و تعالى مرا با ترس دشمنان يارى كرد و از درگاهش درخواست كردم كه ترا هم بمانند آن يارى دهد،براى تو هم مانند آن را قرار داد. ۳۳-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)سر در گوش من گذاشت و آنچه بوده و تا روز قيامت خواهد بود بمن آموخت خدا آن را بر من بزبان پيغمبرش(صلّى الله عليه و آله)جارى ساخت. ۳۴-نصارى مدعى شدند كه با پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)مباهله كنند خدا(در سوره آل عمران آيه ۶۱)فرو فرستاد كه هر كس در دين اسلام با تو محاجه ميكند پس از آنچه با منطق علم براى تو آمده بگو پسران ما و پسران شما و زنان ما و زنان شما و نفسهاى ما و نفسهاى شما را دعوت ميكنيم،سپس لعنة خدا را بر دروغگويان قرار ميدهيم در اينجا نفس من نفس رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)بود و منظور از زنان فاطمه زهرا(عليها السّلام)و از پسران حسن و حسين(عليهما السّلام)است سپس جمعيت نصارى پشيمان شدند و از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)استعفاء كردند و پذيرفت بحق آنكه تورات را بر موسى و قرآن را بمحمد(صلّى الله عليه و آله)فرستاد اگر با ما مباهله كرده بودند همه بصورت ميمونها و خوك‌ها مسخ ميشدند. ۳۵-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)روز جنگ بدر مرا فرستاد يك كف ريگ گروه شده را حضورش بياورم من آنها را گرفتم و بوئيدم بناگاه بوى مشك از آنها ساطع بود من آنها را حضور پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)آوردم كه آن حضرت آنها را بمشركان پرتاب كرد چهار دانه آنها از فردوس بود يك دانه از مشرق و يكى از مغرب و يكى از زير عرش با هر دانه صد هزار فرشته بود كه براى يارى ما آمده بودند خداوند باين فضيلت احدى را گرامى نداشته نه در پيش از اين و نه در آينده. ۳۶-از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)بدرستى شنيدم كه ميفرمود اى على واى بر كشنده تو كه بدبخت‌تر از نمرود و شقى‌تر از پى‌كننده ناقه ثمود است و بدرستى كه عرش خدا براى كشته شدن تو بلرزه مى‌آيد مژده گير اى على كه تو در شمار صديقان و شهيدان و نيكانى. [صفحه۳ از۶]

۳۷-خداى تبارك و تعالى از ميان اصحاب پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)مرا بدانستن ناسخ از منسوخ و محكم و متشابه و خاص و عام اختصاص داده اين منتى است كه خدا بر من و رسول خود نهاده،رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)بمن فرمود اى على خداوند بمن فرمان داده كه ترا بخود نزديك كنم و دور ننمايم و ترا بياموزم و با تو درشتى نكنم، بر من لازمست كه پروردگارم را اطاعت كنم و بر تو لازم است كه حفظ‍‌ كنى. ۳۸-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)مرا بجنگى برانگيخت و دعاهائى در باره من كرد و بر جريان امور پس از خودش آگاه كرد پاره‌اى از اصحاب آن حضرت از اين لطف او نسبت بمن اندوهناك شدند و گفتند اگر محمد(صلّى الله عليه و آله)ميتوانست پسر عمش را بمقام نبوت رساند ميكرد خدا مرا بواسطه اطلاع بر اين موضوع بزبان پيغمبرش سرافراز نمود. ۳۹-براستى از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم كه ميفرمود هر كس گمان برد مرا دوست داشته و على(عليه السّلام) را دشمن دارد دروغ گفته دوستى من و دوستى او جمع نشود مگر در دل مؤمن بدرستى كه خداى عز و جل اى على اهل دوستى من و ترا در نخست مقام پيشروان بهشت قرار داده و دشمنان من و ترا در زمرۀ گمراهان از امت بسوى آتش دوزخ. ۴۰-براستى رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)مرا در يكى از جنگها بسر چاهى فرستاد آن چاه آب نداشت برگشتم و بآن حضرت گزارش دادم،فرمود گل دارد؟عرض كردم آرى فرمود از گل آن بياور مقدارى گل از آن آوردم در آن كلامى فرمود و فرمود آن را در ميان چاه انداز من آن را در چاه انداختم ناگاه آب آن جوشيد تا اطراف چاه پر شد،خدمت آن حضرت آمدم و او را آگاه كردم بمن فرمود اى على موفق شدى ببركت تو اين آب جوشيد،اين منقبت در ميان اصحاب پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)مخصوص منست. ۴۱-براستى من از رسول خدا شنيدم ميفرمود مژده‌ات باد اى على بدرستى كه جبرئيل(عليه السّلام)نزد من آمد و اظهار كرد اى محمد(صلّى الله عليه و آله)بدرستى كه خداى تبارك و تعالى باصحاب تو نظر كرد و پسر عمت؛شوهر دخترت فاطمه را بهترين اصحاب تو ديد و او را جانشين تو و رساننده از جانب تو گردانيد. ۴۲-براستى از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم ميفرمود مژده بادت اى على بدرستى كه منزل تو در بهشت برابر منزل منست و تو در آسايشگاه بلند در اعلا عليين با منى عرض كردم يا رسول اللّٰه،اعلا عليين كدام است‌؟فرمود گنبدى است از در سفيد كه هفتاد هزار در دارد نشيمن من و تو است اى على. ۴۳-بدرستى كه رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)فرمود خداوند عز و جل دوستى مرا در دل مؤمنان پا برجا كرد و همچنان دوستى تو را اى على در دل مؤمنان و دشمنى من و تو را در دل منافقان پا برجا كرد دوست ندارد تو را جز مؤمن پرهيزكار و دشمن ندارد تو را جز منافق كافر. ۴۴-براستى من از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم ميفرمود هرگز دشمن ندارد تو را كسى از عرب جز زنا زاده و از عجم جز بدبخت و از زنان جز زيرش خرابست. ۴۵-براستى رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)مرا با چشم دردى كه داشتم پيش خود خواند و آب دهن مباركش را در چشم من انداخت و فرمود بار خدايا گرميش را سرد كن و سرديش را گرم فرما بخدا تاكنون ديگر چشمم درد نيامده. ۴۶-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)باصحاب و عموهاى خود دستور داد در خانه‌هاى خود را از طرف مسجد ببندند ولى در خانه مرا باز گذارد بدستور خداى عز و جل براى هيچ كس چنين منقبتى نيست. [صفحه۴ از۶]

۴۷-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)در وصيت خود بمن دستور دارد كه قروضش را ادا كنم و وعده‌هائى كه داده روا كنم،عرض كردم يا رسول اللّٰه شما ميدانيد كه من مالى ندارم فرمود خداوند تو را كمك خواهد داد هيچ كدام از قرضها و وعده‌هاى او را نخواستم انجام بدهم مگر آنكه خداوند آن را آسان كرد تا همه قرضها و وعده‌هاى آن حضرت را انجام دادم و آن‌ها را شماره كردم بهشتاد هزار رسيد باقى آن‌ها را هم كه مانده است بفرزندم حسن(عليه السّلام)وصيت كردم ادا كند. ۴۸-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)در منزل من آمد سه روز بود كه چيزى نخورده بوديم،فرمود اى على چيزى دارى‌؟گفتم بآن كسى كه تو را گرامى داشته و جامه رسالت پوشيده سه روز است خودم و همسرم و فرزندانم چيزى نخورديم رو بفاطمه(عليها السّلام)كرد و فرمود برو ميانه اطاق ببين چيزى هست‌؟عرض كردم اكنون بيرون آمدم چيزى نبود عرض كردم يا رسول اللّٰه من بروم فرمود بنام خدا برو رفتم ناگاه ديدم طبقى از خرماى تازه نهاده و كاسۀ تريد پهلوى آنست آن‌ها را حضور رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)آوردم فرمود اى على كسى كه اين خوراك را آورد ديدى‌؟عرض كردم آرى فرمود او را براى من وصف كن عرض كردم سرخى و سبزى و زردى داشت،فرمود اينها نگارهاى بال جبرئيل است كه شرابه‌هاى در و ياقوت دارد از آن تريد خورديم تا سير شديم و هنوز دست ما پاك بود كه جز خطوط‍‌ كف و انگشت چيزى در آن نبود خدا از ميان اصحاب پيغمبر مرا بدين كرامت مخصوص گردانيد. ۴۹-خداى تبارك و تعالى پيغمبرش را به نبوت اختصاص داد و پيغمبرش مرا بوصايت اختصاص داد هر كس مرا دوست دارد خوشبخت است و در شمار پيغمبران محشور شود. ۵۰-همانا رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)سورۀ برائت را با ابو بكر فرستاد و پس از آنكه رفت جبرئيل(عليه السّلام) آمد و گفت اى محمد(صلّى الله عليه و آله)نبايد اين سوره را تبليغ كند مگر خودت يا مرديكه از خودت باشد پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)مرا بر شتر خويش كه عضباء نام داشت فرستاد او را در ذو الحليفة دريافتم و سوره را از وى گرفتم و خداوند مرا بدان اختصاص داند. ۵۱-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)در روز غدير خم مرا پيشواى همه مردم كرد و فرمود هر كه را من آقا و مولاى او هستم على آقا و مولاى او است دور و نابود شوند قوم ستمكار. ۵۲-براستى رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)فرمود اى على كلماتى بتو ياد ندهم كه جبرئيل آن‌ها را بمن آموخته‌؟عرض كردم چرا يا رسول اللّٰه فرمود بگو اى روزى ده درويشان اى مهربان بر گدايان اى شنواتر از شنوندگان اى بيناتر از بينايان اى مهربانتر از مهربانان بمن رحم كن و مرا روزى بده ۵۳-براستى خداى تبارك و تعالى دنيا را از ميان نبرد تا قائم خاندان ما ظهور كند دشمنان ما را بكشد جزيه نپذيرد صليبها و بتها را بشكند و جنگ جهان را بپايان رساند و اموال را ضبط‍‌ كند و برابر تقسيم نمايد و در ميان رعايا بعدالت رفتار كند. ۵۴-براستى من از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم ميفرمود اى على بزودى بنى اميه لعنة اللّٰه عليهم ترا لعنت ميكنند و فرشته خدا هر لعنتى را هزار لعن بدان‌ها برگرداند و چون قائم ما عجل اللّٰه تعالى فرجه ظهور كند چهل سال بدانها لعن كند. ۵۵-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)فرمود چند طائفه از امتم در بارۀ تو آزمايش شوند و گويند كه رسول خدا(صلّى الله عليه و آله) براى چه على(عليه السّلام)را وصى خود كرده باشد با آنكه چيزى بجا نگذاشته است‌؟آيا قرآن مجيد كتاب پروردگارم پس از حضرت حق جل و علا بهترين چيزها نيست‌؟!!سوگند بآن كسى كه مرا براستى فرستاده است اگر تو قرآن را جمع آورى نكنى هرگز جمع نشود خداوند بدين فضيلت مرا مخصوص كرد نه اصحاب ديگر آن حضرت را. ۵۶-خداى تبارك و تعالى خصايص دوستان و اهل طاعت خود را بمن عطا فرموده و مرا وارث محمد(صلّى الله عليه و آله)نموده هر كه را خواهد بد آيد و هر كه را خواهد خوش آيد و با دست مبارك بسمت مدينه اشاره كرد. ۵۷-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)در يكى از جنگها گرفتار بى‌آبى شد فرمود اى على برخيز نزد اين سنگ رو و بگو من فرستاده رسول خدايم آب بمن بده بحق آن خدائى كه كرامت نبوت باو عطا كرد پيغام پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)را كه باو رسانيدم نمونه پستانهاى گاو در آن هويدا شد و از سر هر پستانى آب روان گرديد چون اين را ديدم شتابانه به پيغمبر(صلّى الله عليه و آله)گزارش دادم فرمود اى على برو از آن آب بياور مردم ديگر هم آمدند و مشكها و ابزار خود را پر از آب كردند و چهارپايان خود را سيراب نمودند و نوشيدند و وضوء ساختند خداى عز و جل مرا بدين كرامت برگزيد نه ديگر صحابه را. [صفحه ۵ از ۶]

۵۸-رسول خدا در يكى از جنگها كه آب ناياب شده بود بمن فرمود اى على يك كاسۀ آبخورى بياور كاسه را خدمتش آوردم دست راست خود را با دست من درآن كاسه نهاد و فرمود آب ده از ميان انگشتان ما آب جوشيد. ۵۹-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)در خيبر مرا بگشودن قلعه فرستاد چون پاى قلعه آمدم و بدر آن رسيدم ديدم بسته است تكان سختى بآن دادم آن را از جا كندم و چهل گام دور افكندم و وارد قلعه شدم مرحب به نبرد من آمد بهم حمله كرديم من او را كشتم و زمين را از خونش سيراب كردم با آنكه پيش از من دو تن از اصحاب خود را(عمر و ابى بكر)فرستاده بود و شكست خورده و كثيف برگشته بودند ۶۰-عمرو بن عبد ودّ كه برابر هزار مرد بود من كشتم رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)در بارۀ كشتن او فرمود يك ضربت على در روز خندق بهتر از عمل تمام جن و انس است،فرمود همه اسلام با همه كفر در نبرد شد. ۶۱-از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم كه ميفرمود اى على مثل تو در ميان امتم چون سوره« قُلْ‌ هُوَ اَللّٰهُ‌ » است هر كه از دل تو را دوست داشته باشد مثل اينست كه ثلث قرآن را خوانده و هر كس به دل دوست دارد و با زبان ترا يارى كند مثل اينست كه دو ثلث قرآن را خوانده و هر كس بدل تو را دوست دارد با زبان و با دست بتو كمك دهد چنانست كه همه قرآن را خوانده باشد. ۶۲-من در همه جنگها و حوادث با رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)بودم و پرچم آن حضرت بدست من بود. ۶۳-من هرگز از جنگ نگريختم و كسى با من نبرد نكرد جز آنكه زمين را از خونش سيراب كردم. ۶۴-يك مرغ بريانى از بهشت براى رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)آوردند از خدا خواست كه محبوبترين خلقش را بر او در آورد خداوند بمن توفيق داد كه بر او در آمدم و از آن مرغ با آن حضرت خوردم. ۶۵-من در مسجد نماز ميخواندم كه گدائى آمد و چيزى خواست انگشترى كه در انگشت داشتم باو دادم خداى تبارك و تعالى اين آيه را فرستاد(در سوره مائده آيه ۵۵)همانا ولى شما خدا و رسولش(صلّى الله عليه و آله)است و كسانى كه ايمان آوردند و نماز ميخوانند و در حال ركوع تصدق ميدهند. ۶۶-خداى تبارك و تعالى دو بار آفتاب را براى من برگردانيد و براى احدى از امت محمد(صلّى الله عليه و آله)بر نگردانيد. ۶۷-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)فرمود مرا در زندگى و پس از وفاتش امير مؤمنان بخوانند و اين لقب را بهيچ كس ديگر نداد. ۶۸-رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)فرمود اى على در روز قيامت جارچى حق از ميان عرش فرياد كند كه سيد پيغمبران كجا است‌؟من جلو مى‌ايستم،سپس آن جارچى جار ميكشد سيد وصيان كجا است‌؟ تو جلو ميايستى،رضوان كليدهاى بهشت را پيش من مى‌آورد و مالك كليدهاى دوزخ را پيش من مى‌آورد و ميگويند براستى خداى جل جلاله بما فرمان داده كه اين كليدها را بتو تسليم كنيم و بتو فرمان داده كه آنها را بعلى بن ابى طالب(عليه السّلام)بدهى پس اى على تو قسمت‌كنندۀ بهشت و دوزخى. ۶۹-براستى از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيدم ميفرمود اى(على)اگر تو نبودى مؤمنان از منافقان شناخته نميشدند. ۷۰-براستى رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)مرا و همسرم فاطمه را(عليها السّلام)و دو فرزندم حسن و حسين(عليهما السّلام)را زير يك عباى قطوانى خواباند و خداوند اين آيه را فرستاد(در سورۀ احزاب آيه ۳۳)همانا خداوند خواسته از شما خاندان پليدى را ببرد و شما را كاملا پاك گرداند جبرئيل عرض كرد اى محمد(صلّى الله عليه و آله)من هم با شما هستم و ششمين ما جبرئيل شد. [صفحه ۶ از ۶] 📚منبع: الخصال ج ۲، ص ۵۷۲ ادرس متن عربی حدیث👇 https://noorlib.ir/book/view/2611?volumeNumber=2§ionNumber=1&pageNumber=368&viewType=html ✅به ما بپیوندید👇 https://eitaa.com/jlasatemarefatemasor

#امیرالمؤمنین_سلام_الله_علیه 🩸به اندازه قطرات باران و ریگ و رَمل بیابان ، به امیرالمومنین « سلام الله علیه » ظلم شده ... روزی یک نفر اعرابی در بین سخنان امیرالمومنین علی علیه‌السلام، فریاد زد: « وا مَظلمَتاه » 🔻مولا علی علیه‌السلام او را به حضور طلبید، هنگامی که نزدیک شد، به او فرمود: لَقَد ظُلِمتُ عدَدَ المَدَرِ وَ المَطرِ وَ الوَبَر. ▪️من چه بگویم‌؟!‌که به تعداد ریگ های بیابان و قطرات باران و کُرک حیوانات به من ظلم شده است. 📚المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۳۲۵ https://eitaa.com/jlasatemarefatemasor

#محبین_امام_زمان سلام الله علیه مشتاق #زیارت_کربلا هستند 🔻امام باقر سلام الله علیه فرمود: هر که می‌خواهد به یقین بداند که از اهل بهشت است، محبّت ما را به قلبش عرضه کند، پس اگر آن را پذیرفت، مومن است. وَ مَنْ کَانَ لَنَا مُحِبّاً فَلْیَرْغَبْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ سلام الله علیه و هر که محبت ما را در دل دارد، باید که به زیارت قبر مطهر امام حسین سلام الله علیه نیز مشتاق باشد. فَمَنْ کَانَ لِلْحُسَیْنِ علیه‌السلام زَوَّاراً عَرَفْنَاهُ بِالْحُبِّ لَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ و هر که مکرّر به زیارت امام حسین سلام الله علیه برود، ما اهلبیت، او را از محبّان و دوستداران خودمان می‌شناسیم و او اهل بهشت خواهد بود. وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ لِلْحُسَیْنِ علیه‌السلام زَوَّاراً کَانَ نَاقِصَ الْإِیمَانِ 👈و هر که مکرّر به زیارت امام حسین سلام الله علیه نرود، ایمانش ناقص است. 📚 کامل الزیارات؛ ص۱۹۳ https://eitaa.com/jlasatemarefatemasor

. ✅پخش زنده در همین کانال هم ارسال میشود ان شاءالله