زندگی تو ایران تو همین یه بیت
شعر فروغی بسطامی خلاصه شده :
یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد
یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند
﹝ @Jomlax ﹞
نامه ای به اونی که دوسش دارم:
خیلی دوستت دارم چون وقتایی که بهت فکر میکنم
لبخند میاد رو لبم، ضربان قلبم تند میشه
صدات بهم آرامش میده
تنها تویی که میتونه تمام حسای خوبو بهم بده...
﹝ @Jomlax ﹞
خودمان را نمیتوانیم
به زور در قلب
دیگران جا کنیم...!
این جمله رو با پوست و گوشت و استخون درک کردم بالاخره
﹝ @Jomlax ﹞
تو همان
عطرگل یاس و نسیم سحری
که اگر صبح نباشی
نفسی در من نیست ...!
#هما_کشتگر
﹝ @Jomlax ﹞
Dont let your wounds to turn
you into a person you are not
نزار زخمات تو رو تبدیل به آدمی کنند
که نیستی...
﹝ @Jomlax ﹞
شوق تو
عادت خطرناکی ست
که نمی دانم چگونه از دست آن
نجات پیدا کنم
و عشق تو
گناه بزرگی ست
که آرزو می کنم
هیچ گاه بخشیده نشود.
#آرش_کیوان_نژاد
﹝ @Jomlax ﹞
دردهایی هست که مال همه است
و من آن دردها را هرگز پنهان نمیکنم؛
اما دردِ قلب، مال هیچکس نیست به جز صاحبِ قلب!
- نادر ابراهیمی
﹝ @Jomlax ﹞
اين روزها
هستی و نيستی و
ميان بیحواسیهاى معلقم
قدم می زنی ...
#فروغ_فرخزاد
﹝ @Jomlax ﹞