eitaa logo
پیام سبز
2.4هزار دنبال‌کننده
745 عکس
1.3هزار ویدیو
19 فایل
با سلام و ارادت خدمت یکایک دوستان _کانال پیام سبز جهت جمع اوری علوم کاربردی کشاورزی و تجارب کشاورزان و انتقال این دستاوردها به علاقمندان ایجاد شد مدیر کانال ::پاشا زانوسی لینک کانال:: @jpz09113931202
مشاهده در ایتا
دانلود
19.72M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نحوه نصب زهکش برروی تاج جهت تخلیه اب اضافی از روی برش تاج کلیپ ارسالی از دکتر میرعماد @jpz09113931202
🌱باباکو یا Babaco چیست؟ این گیاه توانایی رشد در ارتفاع بالای دو هزار متر از سطح دریا را دارد و مقاوم‌ترین گونه به سرما در بین سایر گونه‌های این جنس (Vasconcellea) می‌باشد. باباکو شباهت‌های زیادی به پسرعموی خود پاپایا دارد ولی بر خلاف پاپایا تنها گل‌های ماده تولید می‌کند در نتیجه میوه‌های آن فاقد هسته هستند. این گیاه سالانه بین سی تا شصت میوه تولید می‌کند و میانگین چرخه زندگی آن هشت سال است. بر خلاف پسر عموی خود پاپایا که به برای بقا به رطوبت و دمای بالا نیاز دارد گیاهی کم توقع‌تر است. میوه‌های آن نسبت به پاپایا باریکتر بوده و قطر متوسطشان ده سانتی‌متر است، میوه‌ها بدون هسته بود و پوست میوه نرم و قابل خوردن است. گفته می‌شود که طعم بافت میوه آن ترکیبی از توت‌فرنگی، آناناس، کیوی و پاپایا است. میوه آن حاوی نوعی آنزیم پروتئاز است که ممکن است باعث سوزش و یا خارش ملایم شود. این گیاه به خاطر میوه‌اش و همچنین آبیموه تهیه شده از آن پرورش داده می‌شود. کشت و کار آن در سرزمین‌های دور از زادگاهش موفقیت‌آمیز گزارش شده. از جمله این مکان‌ها می‌توان به جنوب نیوزیلند، شمال کالیفرنیا، برخی مناطق انگلیس و مناطق جنوبی ایتالیا اشاره کرد. این گیاهان به خوبی در آب و هوای نیمه گرمسیری و بدون یخبندان سازگار شده اند. در صورت وجود سایبان، می توان آنها را در آب و هوای گرمتر نیز پرورش داد. اما باید توجه داشت که دمای بالا و رطوبت کم، ممکن است سبب آفتاب سوختگی میوه ها و همچنین ریزش میوه های نارس گردد. باباکو نسبت به پاپایا مقاومت بیشتری به سرمای زمستان دارد. و حتی می تواند در دمای 28 درجه فارنهایت نیز زنده بماند، اگرچه در این دما ممکن است تعدادی از برگ ها از بین بروند. میوه های این گیاهان در سایه نیز رشد می کنند اما مکان های آفتابی را بیشتر ترجیح می دهند. باباکو، خاک های سبک، حاصلخیز و به خوبی آبیاری شده را برای رشد ترجیح می دهد. در شرایط سرمای زمستان، خاک های کمی خشک برای رشد آنها مناسب تر است. این گیاه نیز مانند پاپایا، نسبت به آب یا خاک شور مقاومت ندارد. بارندگی یا آبیاری مناسب در طول فصل رشد گیاه ضروری است. گیاهانی که در معرض سرما قرار دارند، نسبت به پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه نیز حساس تر هستند. این گیاه برای رشد و عملکرد بهتر به کوددهی نیتروژنه نیاز دارند. استفاده از کوددهی ماهانه برای آن مناسب است. کودهای مرغی نیز می توانند به عنوان مالچ مناسبی برای این گیاهان به شمار آیند. @jpz09113931202
خیار با نام علمی cucumis sativus L. از خانواده کدوئیان می باشد. مبدا پیدایش این گیاه به درستی مشخص نیست. عده ای آن را بومی نواحی گرم شمال شرقی هندوستان دانسته و بعضی عقیده دارند که نوع خودروی آن در ارتفاعات هیمالیا یافت شده است. این گیاه یکساله و دارای ساقه خزنده و کرکدار می باشد. اغلب ارقام خیار یک پایه با گلهای نر و ماده جدا از هم در یک بوته هستند انواع ( monoeious). گلهای نر به طور گروهی ولی گلهای ماده به طور جداگانه ظاهر می شوند. گلهای نر زودتر ازگلهای ماده ظاهر شده و تعداد آنها نیز بیشتر است. نسبت گلهای نر به ماده در خیار حدود 14 به یک است. بعضی از ارقام گلهای دوجنسی دارند (2). شرایط آب و هوائی: از آنجایی که خیار درمقابل سرما حساس و طالب گرما است، باید کشت آن در مناطقی با آب و هوای نسبتا گرم صورت گیرد. چنانچه دما در شب پایین تر از 5 درجه سانتیگراد باشد میوه ها به حد کافی تشکیل نمی شوند و یا اختلالات فیزیولوژیکی در آنها ظاهر می گردد. دمای بالا برای جوانه زنی، مرحله رویشی و مرحله زایشی لازم است. حداقل دما برای جوانه زدن بذر خیار 12 درجه سانتیگراد و برای رشد و نمو 25 درجه سانتیگراد است (2). باد های سرد می تواند به شدت به گیاه صدمه بزند و رشد آن را کاهش دهد. تا زمانی که دمای محیط و خاک مناسب نشده نمی توان خیار کاشت چون بذرها جوانه نمی زنند (3). خاک و کود: این گیاه نیازمند خاک هایی با زهکشی مناسب و شنی یا شنی لومی می باشد. اسیدیته مناسب آن 5/5 تا 5/7 است (3). در زراعت خیار اغلب از کود دامی استفاده می شود. مقدار آن بسته به مقدار مواد آلی زمین حدود 30 تن در هکتار متغیر است. در نقاطی که از کود دامی، کود سبز و یا سایر کودهای آلی دیگر استفاده نمی شود، افزودن کودهای شیمیایی به خاک ضروری است. @jpz09113931202 کاشت در گلخانه و خارج از آن اگر در گلخانه به کاشت می‌پردازید، در اردیبهشت ماه دو عدد بذر خیار را در کیسۀ مخصوص بکارید و برای محافظت از بذر‌ها در هنگام رشد، آن‌ها را به چوب مخصوصی که به سقف گلخانۀ شما متصل است، ببندید تا صاف رشد کنند. اگر گلخانه شما به سیستم حرارتی متصل است، می‌توانید از اوائل فروردین کیسه‌ها را بردارید. خیارهای باغچه‌ای را در اوائل تابستان به باغچه منتقل کنید. یک هفته پیش از انتقال، برای آنکه با آب و هوای خارج از آب و هوای گلخانه وفق پیدا کنند، آن‌ها را در محیطی خنک یا در سایۀ کنار دیوار قرار داده و رویشان را بپوشانید. خاک را کاملاً آماده کنید، کود کافی به خاک اضافه کنید و بوته‌ها را در فاصلۀ ۹۰ سانتی‌متر از یکدیگر بکارید. پس از کاشت دقت کنید که برآمدگی ریشه گیاه دقیقاً در سطح خاک قرار گرفته باشد. دائما توجه داشته باشید که خیار گلخانه‌ای شما به چوبی که برای صاف نگه داشتن آن تعبیه نمودید، متصل باشد و اگر قد آن بسیار بلند شد و به سقف رسید نوک آن را کوتاه کنید. برگ‌های زائدی را که در کنار گیاه رشد کرده‌اند، بکنید و فقط دو برگ در کنار گیاه باقی گذارید. تمامی گونه‌های مادۀ گیاه، میوه‌های خود را روی ساقه اصلی تولید می‌کنند پس می‌توانید ساقه‌های زاید و کناری را از میان بردارید. اگر بوته خیار شما از نژادی است که مخصوص پرورش در خارج از گلخانه می‌باشد، اجازه دهید تا مانند گیاهان رونده روی سطح خاک پخش شود. هنگامی که گیاه ۵ یا ۶ برگ کامل داد، نوک گیاه را چیده و اجازه دهید که ساقه‌هایش رشد کند. اگر ساقه‌ها دارای گل نبودند، برگ هفتم به بعد را بچینید. برداشتن گل ها بسیاری از انواع خیار‌ها، بر روی یک گیاه، گل‌های نر و ماده را تواماً دارا هستند. در‌نژاد خارج از گلخانه‌ای باید آن‌ها را به حال خود‌‌ رها کرد؛ ولی در‌نژاد گلخانه‌ای، به محض پدیدار شدن گل‌های نر، باید آن‌ها را بچینید زیرا باعث تلخ شدن می‌وۀ گیاه می‌شوند. نر و ماده بودن برگ‌ها به راحتی قابل تشخیص است. گل‌های ماده در زیر خود برآمدگی دارند که به خیار تبدیل می‌شود. برای راحتی کار خود، بیشتر از گیاهان ماده استفاده کنید. آبياري و تغذيه خاک خیار‌ها باید دائماً مرطوب باشد، ولی نه در حدی که خیس باشد. هنگامی که میوه‌ها به وجود آمدند، هر دو هفته یکبار به آن‌ها تقویت کننده بدهید. برداشت محصول میوه‌ها را بوسیله قیچی باغبانی و یا یک چاقوی تیز از ساقه جدا کنید. در مورد گیاه خارج از گلخانه معمولاً برداشت در اوایل مهر پایان یافته است، در حالی که در مورد گیاهان گلخانه‌ای، برداشت در اواسط مهر صورت می‌گیرد @jpz09113931202
برای پیوند شهریور ماه باید به نکات زیر توجه کرد: 🔪 در انجام پیوند نباید عجله کرد چون دمای مناطق مختلف ایران متفاوت است نمی توان به یک زمان خاص برای این پیوند اشاره کرد بلکه بعد از خنک شدن نسبی دما باید اقدام به انجام پیوند کرد. 🔪 در صورت گرم بودن هوا بعد از عمل پیوند باید اقدام به سایدهی به پیوندک کرد با کاغذ، فویل یا پلاستیک مانع از برخورد مستقیم نور خورشید به پیوندک شد. 🔪 بعد گرفتن پیوندک از سربرداری پایه خودداری کرد زیرا باعث تحریک رشد پیوندک شده و باعث سرمازدگی آن در زمستان می گردد. 🔪 بهتر است در پاییز و زمستان با پوششی پیوندک را پوشاند و در مقابل سرما از آن محافظت کرد. 🔪 از دادن کود ازت و آبیاری زیاد به درخت پیوند شده خودداری کرد و زمینه را برای خواب رفتن زودتر درخت پیوند شده فراهم آورد. 🔪 در بهار تا قبل از سپری شدن سرمای دیرس از باز کردن پوشش پیوندک خودداری نمود. @jpz09113931202