✡ افتتاحیهٔ المپیک پاریس و کورنوکوپیای بوالهوس! 1⃣ در #اساطیر_یونان چنین آمده است که وقتی رِئا مادر زئوس از ترس بلعیده‌شدنِ پسرش توسط پدر، ناچار شد زئوس را در غاری در جزیرهٔ کرت مخفی کند، موجودی به‌نام آمالثیا، زئوس را شیر داد و از او حفاظت کرد و او را پروراند. بعدها زئوس این موجود ـ و یا بُز وی ـ را کشت و از شاخ آن، جامی جادویی ساخت که هرگاه صاحبِ شاخ آرزویی می‌کرد، آن شاخ لبریز از آن آرزو می‌شد. این شاخ را در اساطیر یونان #کورنوکوپیا (Cornucopia) یا #شاخ_نعمت نامیده‌اند. 2⃣ این شاخ نعمت یا کورنوکوپیا، در نقطهٔ کنونی تاریخ - به‌ویژه پس از فروپاشی اردوگاه شرق - در اختیار #تمدن_غربی قرار گرفته است. با این وجود، این شاخ نعمت می‌تواند نقشی #خودتخریب‌گر نیز داشته باشد؛ موضوعی که استراتژیست‌هایی چون برژینسکی را نسبت به آیندهٔ این تمدن نگران می‌کرد. 3⃣ #برژینسکی با استفاده از این استعاره (Permissive Cornucopia)، هشدار می‌داد که ترکیب این شاخ نعمت با ایدهٔ #بوالهوسی - بدین معنا که هرچه هوس کنیم را مجاز بدانیم - «برج و بارویی سست‌بنیان» [١] برای شالودهٔ اجتماعی و فرهنگی غرب - و در رأس آن ایالات متحده - به ارمغان خواهد آورد: 👈 #تلویزیون در غرب هرچه بیشتر به مرکز نمایش و ترویج غرایز جسمانی، #امور_جنسی و صحنه‌های شورانگیز تبدیل شده است. علاوه بر آگهی‌ها و تبلیغات بین‌برنامه‌ای، با تماشای تنها یک روز برنامه‌های تلویزیون متوجه می‌شویم که تلویزیون شدیداً این امور را القاء می‌کند... مضافاً این‌که، برنامه‌های تلویزیونی در هر فرصتی که برای ارائهٔ ارزش‌ها به‌دست می‌آورند، به‌طور وضوح به تبلیغ ارضای تمایلات نفسانی و خشونت و بی‌رحمی می‌پردازند و بی‌بند و باری جنسی را از طریق ارائهٔ الگوهای عینی ترویج و #فحشا را به بدترین شیوهٔ آن تبلیغ می‌کنند. حاصلِ کار، از دست رفتنِ کاملِ کنترل #رفتار_اجتماعی است. این آلودگی خاصه در مورد فیلم‌های تلویزیونی و #صنعت_فیلم‌سازی آمریکا که رقابت جهانی دارد نیز صادق است... تصویری که این فیلم‌ها از #ارزش‌های_آمریکایی به بینندگان خود ارائه می‌دهند، در جهت تقویت موقعیت جهانی آمریکا نیست. برعکس، با مشاهدهٔ تصویری غلط از ارزش‌های ملی آمریکا و با تبلیغ #پوچی و #خلأ_معنوی، انسان تردید می‌کند که آیا اساساً آمریکا پیام عمیق‌تری هم برای جهان معاصر دارد؟ [٢]. 4⃣ نمایش افتتاحیهٔ #المپیک_پاریس - در مهد جنبش‌های مهم چپ فرهنگی - که حتی موجب واکنش برخی از محافظه‌کاران غربی هم شد، شاید یکی از ده‌ها نمود و نماد چیرگی این #کورنوکوپیای_بوالهوس بر ساحتِ فرهنگی و اجتماعی تمدن کنونی غرب باشد؛ پدیداری که صدالبته به مدد بازنمایی رسانه‌ای، کارکردی دوگانه دارد: هم سرچشمه‌های فرهنگی و تمدنی غرب را مبتذل می‌کند و هم بدیل خود یعنی نوعی غرب‌ستیزی واکنشی را دامن می‌زند. 📚 ارجاعات: 🔸[١]. برژینسکی در مصاحبه‌ای دربارهٔ نظریهٔ "نبرد تمدن‌ها"ی هانتینگتون، گفته بود که ترویج #لذت‌گرایی_مادی (Material hedonism) از سوی غرب، نهایتاً به زیان بُعد معنوی انسان است و سکولاریسم افسارگسیخته (Out-of-Control Secularism)، نطفهٔ خودویرانگریِ فرهنگی را در دل خود خواهد پروراند. ترجمهٔ فارسی این مصاحبهٔ برژینسکی با عنوان اصلی "برج و باروی سست‌بنیانِ غرب بوالهوس" (Weak rampart of the Permissive West) را می‌توانید در این کتاب ببینید: 👈 نظریهٔ برخورد تمدن‌ها (هانتینگتون و منتقدانش)، ترجمه و ویراستهٔ مجتبی امیری، ص١۶٢، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امورخارجه، ١٣٨۶. 🔸[٢]. زی‌بیگنیو برژینسکی، خارج از کنترل؛ اغتشاش جهانی در طلیعهٔ قرن۲۱، صص۸۶،۸۷، ترجمهٔ عبدالرحیم نوه‌ابراهیم، انتشارات اطلاعات. ✍️ عدنان فلّاحی ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ شام آخر، مسیح یا دیونیزوس؟ 1️⃣ در مراسم افتتاحیهٔ #المپیک_پاریس، پس از انواع رقص‌های جنسی و نمایش انحرافات مختلف، شاهد مراسمی شبیه به #شام_آخر مسیح هستیم؛ جایی که مردان و زنان #همجنس‌باز در کنار مردان زن‌نما و زنان مردنما، شبیه به مراسم شام آخر مسیح، پشت میزی ایستاده‌اند. 2️⃣ این قسمت از مراسم برای مسیحیان بسیار توهین‌آمیز بود و باعث موضع‌گیری آنان شد. توماس جُلی کارگردان مراسم افتتاحیّه، اقتباس از شام آخر را رد کرد و گفت: 👈 قصد توهین نداشته‌ام و می‌خواستم با توجه به المپیک، مراسمی مشرکانه از #خدایان_باستان را به تصویر بکشم و این مراسم به شام آخر مسیحیان ربطی ندارد. 3️⃣ وی مدّعی شد این میز را با اقتباس از نقاشی #جشن_خدایان (The Feast Of The Gods) چیده و افرادی که حضور دارند همان خدایان باستانی هستند. #آپولو (Apollo) با حلقهٔ نور، #پوسایدن (Poseidon) با نیزهٔ سه‌سر، #آرتمیس (Artemis) با ماه و خلاصه خدایان باستانی با اِلِمان‌های مخصوص به خود، توسط عده‌ای همجنس‌باز و فاسد، پشت میز ایستاده‌اند. 4️⃣ برگزارکنندگان مراسم، ابتدا توماس جُلی را تحت تأثیر شام آخر داوینچی دانستند، اما بعداً انکار کردند. به‌نظر می‌رسد هدف جلی از همان ابتدا ترسیم خدایان و توهین به مسیحیت، توأمان بوده است که بعداً به‌دلیل نظرات منفی مردم، از موضع خود در وهن مسیح، کوتاه آمده است. 5️⃣ پس از نشان دادن منحرفین پشت میز، ناگهان موجودی آبی‌رنگ جلوی جایگاهی که مسیح باید آن‌جا می‌بود قرار می‌گیرد. این مرد برهنه که به انگورهایش معروف است، به اعتراف توماس جلی، #دیونیزوس (Dionysus) است. این‌که چرا دیونیزوس یونانی باید جای مسیح قرار گیرد، ریشه در عقائد #شیطان‌گرایان دارد. 6️⃣ در فرقه‌های قدیمی دیونیزوسی، مشرکینِ این فرقه‌ها عقیده داشتند مسیح واقعی، دیونیزوس است. در #رنسانس، افرادی مثل پیکو دلا میراندولا و آگریپا (از کابالیست‌های مشهور و بسیار موثّر) دیونیزوس را شخصیّتی مقدّس می‌دانستند. 7️⃣ #آلیستر_کراولی، از احیاگران شیطان‌پرستی نوین، دیونیزوس را مسیح واقعی دانسته و طبق عقائد خرافی خود، مسیح را تحریف‌شدهٔ دیونیزوس می‌داند! کراولی حتی شعری راجع به دیونیزوس گفته و از وی با لحنی التماسی و دعاگونه، درخواست رقاصی و خوانندگی در مراسمی رازآمیز و معنوی کرده است. 8️⃣ در مراسم افتتاحیهٔ المپیک ۲۰۲۴، این آرزوی کراولی برآورده شده و دیونیزوس با ظاهر شدن به‌جای مسیح، شروع به رقاصی و شعر خواندن می‌کند! توماس جلی با تکیه بر عقائد شیطانی کراولی و دیگر #کابالیست‌ها، دیونیزوس را جای مسیح می‌نشاند تا عقائد مشرکانهٔ خود را به رُخ عالَمیان بکشد؛ درحالی‌که قرار بود #المپیک بی‌طرف باشد و قبلاً به همین بهانه حتی وجود عکس مسیح بر روی اسکی یک برزیلی ممنوع شده بود! ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter