یه سری از آدما یه جوری با رعایت علائم نگارشی و نیم‌فاصله، خزعبل می‌بافن که به تجارب و علم و حقانیت دنیا شک ميکنی.

اگه فکر میکنی صدات قشنگ نیست، برام آواز بخون، اگه کیک‌هات خوشمزه نمیشه برای من کیک درست کن، اگه سلیقه موسیقی‌ت عامه‌پسند نیست، برای من موزیک بفرست، اگه کلمه‌ها توی ذهنت منسجم نیستن با من حرف بزن. با من چیزی رو شریک شو که بقیه ندارنش. مگه جز اینه که من و تو با چیزایی که همه ندارن "ما" میشیم؟

بابا نمیگه دوستت دارم ولی دریچه کولر رو میده سمتِ تو.

تو که قدت بلنده بگو خوشبختیم از کدوم طرفه.

کاش تا تنت به این رخوت عادت نکرده، تموم بشه.

چه پیامایی که به خاطر جوابای دل‌سرد کننده‌ت برات نفرستادم.

زور دلِ موندن من، به پایِ رفتن تو نرسید.

اگه دلیل حملات یکی به نعل یکی به میخِ اسرائیل رو نمیدونید باید بگم قلاده‌یِ اسرائیل پاره شده دوستان.

دلت برام تنگ میشه؟ اگه شد داریوش گوش بده.

زندگی جالبی رو نساختم، به انتخابام دو از ده میدم.

خدایا این درای حکمتی که بستی رو گذاشتی تعداش که زیاد شد زِ رحمت یه درای دیگه‌ای رو باز کنی؟

یه کم درای حکمتی که بستی زیاد شده، لطفا درای رحمت رو سریع‌تر باز کن.