eitaa logo
هم پای قافله ۹
459 دنبال‌کننده
337 عکس
188 ویدیو
3 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
23.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
در جهانی که همه در پی دیده شدن‌ هستند، خادم، کسی‌ست که انتخاب کرده نادیده بماند. او خدمت می‌کند، نه برای پاداش، بلکه برای عنایت مولایش امام حسین علیه السلام . 🔰سالن مدرسه حکیم، آینه‌ای‌ست از سلوک بی‌صدای خادمانی که سالانه قبل از آمدن زائران همپای قافله، مشغول خدمتند. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
🏴🥀تأمل در فرازهایی از زیارت اربعین 🔸فراز سوم ✨أَكْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ وَ اجْتَبَيْتَهُ بِطِيبِ الْوِلاَدَةِ او را با شهادت گرامی داشتی، با سعادت ویژه‌اش ساختی، و با پاکی ولادت، برگزیده‌اش کردی. ۱. "أَكْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ" شهادت در فرهنگ اسلامی، نه مرگ عادی، بلکه نوعی "اکرام الهی" است. امام حسین (ع) با شهادتی مظلومانه و آگاهانه، به اوج کرامت انسانی و الهی رسید. خداوند این مقام را مخصوص بندگان خالص و اولیای خاص خود قرار داده است. شهادت حسین (ع) نه تنها پایان زندگی نبود، بلکه تجلی شکوه بندگی و ایستادگی در برابر ظلم بود. ۲. "حَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ" "حبوت" یعنی بخشیدن چیزی به صورت ویژه. خداوند، سعادت حقیقی را – که همان رسیدن به مقام قرب الهی است – به امام حسین (ع) عطا کرد. سعادت در اینجا، نه به‌معنای رفاه دنیوی، بلکه به‌معنای پیروزی معنوی و رضایت کامل الهی است. "اجْتَبَيْتَهُ بِطِيبِ الْوِلاَدَةِ" "اجتباء" یعنی برگزیدن. خداوند، امام حسین (ع) را از همان آغاز، یعنی از ولادتی پاک و مطهر، برگزید. اشاره‌ای است به اینکه او از نسل پیامبر (ص)، از مادری چون حضرت فاطمه (س)، و در فضایی سراسر طهارت و نور به دنیا آمد. 📚 علامه مجلسی در بحار الأنوار، در شرح زیارات، این فراز را اشاره‌ای به سه مرحله از زندگی امام حسین (ع) می‌داند: آغاز پاک (ولادت) زندگی سعادتمندانه (در مسیر حق) پایانی شکوهمند (شهادت) او می‌نویسد: این سه مرحله، نشانه کمال انسانیِ یک امام معصوم است شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی نیز این مفهوم را پرورش داده و می‌گوید: خدا حسین (ع) را با شهادت، نه تنها گرامی داشت، بلکه او را حجتی جاودانه برای تمام تاریخ کرد. 💥نکته:این فراز از زیارت اربعین سه ویژگی مهم و بسیار ارزشمند از زندگی و سرنوشت امام حسین (ع) را بیان می‌کند، که هر یک بازتابی از نگاه الهی به مقام ایشان است. ✍زهره امانی https://eitaa.com/jz_ghafeleh
در کاروان هم‌پای قافله، غیرت سال‌هاست که فقط نام نیست، بلکه لباس خدمت است. و خدمت، نه نمایش است، که عبادت بی‌صداست. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
5.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
در حرم امام حسین علیه‌السلام، زمان فرو می‌ریزد و مکان به آستان معنا بدل می‌شود؛ اینجا، بهشت نه وعده‌ای در آینده، که حضوری در اکنون است. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
🏴🥀تأمل درفرازهایی از زیارت اربعین 🔸فراز چهارم وَ جَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ وَ قَائِداً مِنَ الْقَادَةِ و او را سروری از میان سروران، و فرماندهی از میان فرماندهان قرار دادی. ۱. "سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ" "سید" یعنی آقا و بزرگ. در قرآن و روایات، این واژه به معنای رهبری توأم با فضیلت و کرامت آمده است. امام حسین (ع) به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین اولیای الهی، نه‌فقط در بین اهل‌بیت (ع)، بلکه در میان تمام خلایق، "سید" است. پیامبر اکرم (ص) نیز درباره‌ی او فرمودند: «الحسن و الحسین سَیِّدا شبابِ أهلِ الجنة» (حسن و حسین دو سرور جوانان بهشت‌اند.) ۲. "قَائِداً مِنَ الْقَادَةِ" او پیشوایی است در میان پیشوایان. اما تفاوت رهبری امام حسین (ع) با سایر رهبران در چیست؟ او نه فرمانده‌ای نظامی به سبک دنیوی، بلکه رهبری الهی است که با خون خود، وجدان تاریخ را بیدار کرد. قیام عاشورا، الگویی شد برای همه رهبران حق 💥نکته: این فراز نیز از زیارت اربعین جایگاه اجتماعی و الهی امام حسین (ع) را با تعابیری دقیق و عمیق نشان می‌دهد. ✍زهره امانی https://eitaa.com/jz_ghafeleh
در مسیر کاروان، امنیت را مردانی رقم می‌زنند که با لباس خدمت، هم‌پای قافله‌ گام برمی‌دارند. غیرت‌شان، آرامش زائران را تضمین می‌کند؛ و ایستادگی‌شان، ادامه‌ی راه عباس است. اینان، وارثان غیرت علوی‌اند؛ پاسداران راهی که از عاشورا آغاز شد و تا ظهور ادامه دارد... https://eitaa.com/jz_ghafeleh
حسین(ع) جانم... دلم هنوز در کوچه‌های بین‌الحرمین جا مانده... انگار روح از تن جدا شده و در هوای حرم تو پرسه می‌زند...🥺 هر چه از کربلا دور می‌شوم، دلتنگی‌ام عمیق‌تر می‌شود... مثل موجی که آرام نمی‌گیرد تا دوباره به ساحل عشق تو برسد...🌊 سال‌ها بود که فقط در خیال، زائر تو بودم... هر شب با اشک، نامت را زمزمه می‌کردم... و هر بار که صدای "یا حسین(ع)" در گوشم می‌پیچید، قلبم بی‌تاب‌تر از قبل می‌تپید...😭 تا اینکه بالاخره، دعوت شدم... دعوتی که جانم را زیر و رو کرد... قدم به قدم، از نجف تا کربلا، هر گامم را با اشک و عشق برداشتم...🍃 نجف... محبت و سایه پدرانه‌ی مولا علی(ع) بود... جایی که بغض‌هایم آرام گرفت و قلبم برای اولین‌بار طعم امنیت را چشید...☘️ در کنار ضریحش، تمام دنیا را فراموش کردم... و فقط "او" بود و "من"... مشایه... راهی که خاکش بوی بهشت می‌داد... هر قدم، وصالی بود با آسمان... هر نگاه، نوری بود از عشق...🌸 و کربلا... کربلا یعنی خانه‌ی دل‌های شکسته... یعنی اشک‌هایی که بی‌اذن جاری می‌شوند... یعنی آرامشی که فقط در سایه‌ی گنبد طلایی‌ات پیدا می‌شود...😭 بین‌الحرمین... قطعه‌ای از بهشت بود... جایی که زمان ایستاده بود و روح پرواز می‌کرد...🕊✨ جایی که حتی نفس کشیدن، عبادت بود...🌹 اما حالا برگشته‌ام... بدنم اینجاست، اما جانم هنوز در حریم توست... دل بی‌قرار است، چشم بی‌تاب، و قلب پر از حسرت...😔 یا حسین(ع)... این دل شکسته را دریاب... که دلتنگی‌ام تازه آغاز شده است... ✍ بانو فاطمه پورعباس https://eitaa.com/jz_ghafeleh