🏴🥀تأمل درفرازهایی از زیارت اربعین 🔸فراز هفتم فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ پس در دعوت (مردم به حق) عذر را تمام کرد، و خیرخواهی را عطا نمود. ۱. "فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ" از ریشه "اعذار" به معنای تمام کردن حجت و از بین بردن جای هیچ بهانه. یعنی امام حسین (ع) در راه دعوت مردم به حق، تمام تلاش خود را کرد تا دیگر هیچ‌کس نگوید "نمی‌دانستیم". او با سخنرانی‌ها، نامه‌ها، نصیحت‌ها و حتی رفتار و شهادتش، حقیقت را برای مردم کاملاً روشن کرد. این تعبیر قرآنی است؛ در قرآن آمده: "لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ" (نساء: 165) یعنی تا مردم پس از فرستادن پیامبران، دیگر عذری نداشته باشند. ۲. "وَ مَنَحَ النُّصْحَ" "منح" یعنی بخشیدن، "نُصح" یعنی خیرخواهی خالصانه. امام حسین (ع) برای نجات مردم، از جان، مال، فرزند، آبرو و راحتی خود گذشت. خیرخواهی او محدود به یاران نبود، حتی دشمنانش را هم نصیحت کرد (مانند عبیدالله بن زیاد و عمر سعد). در کربلا، بارها به دشمن هشدار داد: «اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید!» این نهایت نصیحت و دلسوزی است. 📚 علامه مجلسی در بحار الأنوار جلد ۴۴، ضمن نقل خطبه‌های امام حسین (ع)، می‌نویسد که حضرت در مراحل مختلف قیام، چه در مکه، چه در راه کربلا، و چه در روز عاشورا، از هر فرصتی برای نصیحت مردم استفاده کرد؛ و این فراز اشاره به همان تلاش‌های بی‌وقفه است. سید ابن طاووس در اللهوف نقل می‌کند که امام حسین در روز عاشورا چند بار خطبه خواند و به آنان گفت: «آیا من پسر دختر پیامبرتان نیستم؟ آیا شما نشنیده‌اید رسول خدا درباره‌ی من و برادرم چه فرموده؟ چرا با من می‌جنگید؟» این‌ها نمونه‌هایی از «اعذار فی الدعاء» و «منح النصیحه» است. شهید مطهری در حماسه حسینی می‌گوید: "امام حسین تا لحظه آخر می‌خواست آن‌ها هدایت شوند. قیامش، فقط برای کوبیدن ظلم نبود، بلکه برای بیدار کردن وجدان‌های خاموش بود." ✨ نتیجه اخلاقی: این فراز به ما یادآوری می‌کند که حقیقت‌طلبی و خیرخواهی، حتی در سخت‌ترین شرایط، از ویژگی‌های امام حسینی است. او دشمن را هم رها نکرد تا شاید بازگردد؛ و این، اوج رحمت و دلسوزی یک پیشوای الهی است. 💥نکته:این فراز کوتاه اما پرمفهوم از زیارت اربعین، بر دو ویژگی بسیار مهم در سیره‌ی امام حسین (ع) تأکید دارد: دعوت به حق و خیرخواهی برای مردم. ✍زهره امانی https://eitaa.com/jz_ghafeleh

شکر خدا را که در پناه حسینم گیتی از این خوبتر، پناه ندارد إِنَّ الحُسَيْنَ مِصبَاحُ الهُدَى وَ سَفِينَةُ النَّجَاةِ ‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎ 🤲ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِـکْ ألْـفَـرَج #همپای_قافله ‌‌‌‌ https://eitaa.com/jz_ghafeleh

#پرچمداران_غیرت آنها پرچم را بلند نکردند تا دیده شوند؛ بلند کردند تا راه دیده شود. در دستانشان، نه پارچه‌ای درباد، بلکه تاریخ یک امت در اهتزاز است. #پرچمدار_بودن، یعنی ایستادن در بلندای مسئولیت؛ یعنی دوش به دوش غیرت، گام برداشتن در مسیری که با خون و باور فرش شده است. #پرچمدارانی که با هر قدم، خاک را به شهادت می‌گیرند؛ که آمده اند تا نشان دهند خدمت، افتخار است نه وظیفه. پرچم های بر دوش، سنگین‌تر از هر بار دنیاست؛ چرا که در تار و پودش، عهدی است از اقتدار زینبی سلام الله علیها. #پرچمداران نه فقط پیشرو قافله هستند، بلکه نگهبان قداست راه، حافظ غرور ملت، و تجسم غیرت بی‌ادعا. و#پرچم، تا وقتی بر دوش شیعیان باشد، راه گم نمی‌شود، و حماسه عاشورا، همچنان زنده خواهد ماند. #همپای_قافله #پرچمداران #زائریاران https://eitaa.com/jz_ghafeleh

«توحید، بی‌ولایت قلعه‌ای بی‌در است» 🔻ما از نیشابور عبور نکرده‌ایم، اما حدیث آن هنوز در جان ما جاری‌ست. امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: «لا إله إلا الله حصنی، فمن دخل حصنی أمن من عذابی» و سپس افزود: «بشروطها، وأنا من شروطها» این حدیث، نقطه‌ی آغاز ماست. آغازی برای قافله‌ای که می‌خواهد توحید را از سطح شعار به عمق ساختار ببرد؛ از فردگرایی به عهد جمعی، و از سکوت به مسئولیت روشن. 🔸ما قافله‌ی عهدیم. نه وارثان سکوت، بلکه جویندگان معنا. نه حافظان ظواهر، بلکه سازندگان قلعه‌ای که امام، شرط ورودش باشد. 🔆در زمانی که توحید به تکرار واژه‌ها تقلیل یافته، و ولایت به احترام بی‌اثر، ما آمده‌ایم تا حدیث سلسله‌الذهب را زندگی کنیم. ایمان برای ما صرفاً باور نیست، بلکه مسئولیت است. ولایت، صرفاً ارادت نیست، بلکه ساختار است. و درد، صرفاً رنج نیست، بلکه منبعی برای حکمت. ما قافله‌ایم، نه برای تکرار گذشته، بلکه برای ساختن آینده. نه برای اعتراض بی‌ریشه، بلکه برای عهدی ریشه‌دار. نه برای گریز از نهاد، بلکه برای بازآفرینی آن با نور امام. هر عضو این قافله، نگهبان یک عهد است: عهدی با خدا، با امام، با مردم، با حقیقت. عهدی که از توحید آغاز می‌شود، و با ولایت معنا می‌گیرد. اگر تو نیز همپای قافله‌ای، نه فقط در مسیر، بلکه در ساختن مسیر، این متن را نه فقط بخوان، بلکه در وجود خودت حک کن. ما طلاب کاروان عهدیم. و این، آغاز قلعه‌ای است که از حدیث ساخته می‌شود. #همپای_قافله #امام_رضا #توحید_ولایت https://eitaa.com/jz_ghafeleh

🏴🥀تأمل درفرازهایی از زیارت اربعین 🔸فراز هشتم وَ قَدْ تَوَازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيَا وَ بَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَى وَ شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْكَسِ و همدست شدند علیه او کسانی که دنیا فریب‌شان داد، و بهره خود را به پست‌ترین چیز فروختند، و آخرت خود را به بهای کمترین و بی‌ارزش‌ترین قیمت معامله کردند. ۱. "تَوَازَرَ عَلَيْهِ" یعنی متّحد و همدست شدند. اشاره به این دارد که مخالفان امام حسین (ع)، با وجود اختلاف‌های داخلی، در دشمنی با حق هم‌صدا شدند. این اتحاد شیطانی نشان‌دهنده‌ی عمق انحراف جامعه‌ی آن روز است. ۲. "مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيَا" یعنی کسانی که فریب زیبایی، مقام، پول یا امنیت دنیوی را خوردند. آن‌ها دنیای زودگذر را بر حقیقت و آخرت ترجیح دادند. → مصداق: کسانی مثل عمر بن سعد که گفت: «ملک ری را به من وعده داده‌اند، و من بین آن و کشتن حسین مردد هستم.» ۳. "بَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَى" حَظّ یعنی بهره و نصیب. آن‌ها بهره‌ای که از هدایت، ایمان، و فرصت سعادت داشتند را با پست‌ترین چیز (دنیا، مقام، یا رضایت دستگاه ظلم) معامله کردند. ۴. "شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْكَسِ" "شَری" یعنی خریدن یا معامله کردن. این افراد، آخرتشان را با ارزان‌ترین و بی‌ارزش‌ترین بهای ممکن فروختند. همان معامله‌ای که قرآن درباره‌اش می‌فرماید: "وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا" (بقره: 174) یعنی آخرت را به بهای ناچیز فروختند. 📚 علامه طباطبایی در تفسیر المیزان ذیل آیاتی درباره دنیاپرستی، توضیح می‌دهد که دلبستگی به دنیا باعث خاموش شدن عقل و وجدان می‌شود؛ دقیقاً همان چیزی که در کوفیان و لشکر یزید رخ داد. شهید مطهری در حماسه حسینی می‌نویسد: "عمر بن سعد، حرّ بن یزید، و بسیاری از کسانی که در کربلا بودند، از دین خارج نشده بودند، ولی وقتی پای منافع به میان آمد، حق را با قیمت بسیار ارزان فروختند." سید ابن طاووس در اللهوف روایت می‌کند که عمر سعد بارها می‌دانست راه حسین حق است، اما بخاطر حکومت ری، پشت کرد. ✨ نتیجه اخلاقی: این فراز، یک هشدار بزرگ است: همه‌ی دشمنان حسین، کافر نبودند؛ خیلی از آن‌ها اهل نماز، حج، و حتی از یاران دیروز اهل‌بیت بودند. اما دنیاطلبی، حبّ جاه، و ترس از دست دادن موقعیت دنیایی، آن‌ها را به جایی کشاند که در مقابل فرزند پیامبر ایستادند. 💥نکته:این فراز از زیارت اربعین، ماهیت دشمنان امام حسین (ع) را به‌زیبایی و با دقت توصیف می‌کند؛ کسانی که فریب دنیا را خوردند و به پستی کشیده شدند، در حالی که به ظاهر مسلمان بودند. ✍زهره امانی https://eitaa.com/jz_ghafeleh