eitaa logo
هم پای قافله ۹
460 دنبال‌کننده
339 عکس
191 ویدیو
3 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
روز هجدهم: شکر بر پیوستگی، چون ولایت گسست‌ناپذیرترین عهد خداست در جهانی که رابطه‌ها گسسته‌اند، ولایت، یعنی پیوندی که نه با زمان، نه با مکان، و نه با غیبت، قطع نمی‌شود. قرآن می‌فرماید: «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا...» (مائده: ۵۵) همانا ولی شما خداست، و پیامبر او، و آنان که ایمان آورده‌اند... و این ولایت، نه یک رابطه‌ی سیاسی، بلکه عهدی الهی‌ست. امام صادق (ع) فرمودند: «مَن ماتَ وَ لَيسَ لَهُ إمامٌ ماتَ ميتَةً جاهِلِيَّةً» (کافی، ج۱، ص۳۷۶) کسی که بمیرد و امامی نداشته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است. یعنی امام، نه فقط راهنما، بلکه شرط پیوستگی با حقیقت است. شکر بر این پیوستگی، چون در روزهایی که همه چیز در حال فروپاشی‌ست، یاد امام، یاد عهدی‌ست که باقی‌ست، و گسسته نمی‌شود. امروز، در مواجهه با یک رابطه‌ی گسسته یا احساس جدایی، لحظه‌ای مکث کن و بگو: «امامم، رابطه‌ای‌ست که هیچ‌گاه قطع نمی‌شود.» و بعد، با همان نیت، یک عمل پیونددهنده انجام بده مثلاً آشتی، یا حتی یک دعا برای وصل دل‌ها. ❓سؤال انگیزشی : آیا لحظه‌ای را به یاد داری که احساس کردی همه چیز از هم پاشیده، اما یاد امام، تو را به حقیقتی متصل نگه داشت؟ و اگر نه، آیا آماده‌ای امروز را به نقطه‌ی آغاز پیوندی تبدیل کنی که از جنس ولایت باشد؟ https://eitaa.com/jz_ghafeleh
چله شکرگزاری از ولایت چهل زمزمه برای امامی که هست، حتی اگر دیده نمی‌شود. خدایا 🤲 شکرت برای نوری که در دل تاریکی می‌تابد. ولایت، چراغی‌ست که خاموش نمی‌شود. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
3.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چله شکرگزاری از ولایت چهل زمزمه برای امامی که هست، حتی اگر دیده نمی‌شود. خدایا 🤲 شکرت برای نوری که در دل تاریکی می‌تابد. ولایت، چراغی‌ست که خاموش نمی‌شود. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
مناجات با حضرت ولی‌عصر (عج) ای صاحب تربیت جان‌ها... ای آن‌که نگاهت، خاک را به نور بدل می‌کند، و حضورت، بی‌صدا، دل را از خواب غفلت بیدار می‌سازد... من آمده‌ام، نه برای طلب مقام، نه برای نجات از سختی‌ها، بلکه برای تربیت شدن در نگاه تو. ای امام زمان، در این جهان پر از صداهای بلند و دل‌های خاموش، تنها تویی که می‌توانی مرا از من خیالیم بیرون بکشی، و به من نشان دهی که چه بودم، چه هستم، و چه می‌توانم باشم. من از تو نمی‌خواهم که مشکلاتم را حل کنی، من از تو می‌خواهم که مرا بسازی. که مرا تربیت کنی، که مرا از نو بیافرینی، در آن نقطه‌ی نوری که فقط تو می‌شناسی. ای حجت خدا‌ 🤲🤲 من را ببین، حتی اگر نادیده‌ام. من را بخواه، حتی اگر فراموش‌کارم. من را تربیت کن، حتی اگر نافرمانم. چرا که رشد، فقط از دست تو برمی‌آید. و تربیت، فقط با نگاه تو آغاز می‌شود. ای صاحب دل‌ها، به من نگاه کن، نه با چشم، که با آن نوری که جان‌ها را زنده می‌کند. و مرا در مسیر خودت بیدار کن... تا روزی که بی‌واسطه، در رکابت باشم. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
روز نوزدهم: شکر بر حیات، چون ولایت زنده‌کننده‌ی دل‌هاست در جهانی که بسیاری زنده‌اند، اما زندگی نمی‌کنند، ولایت، یعنی حیاتی که از جنس معناست، نه فقط نفس کشیدن. قرآن می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ» (انفال: ۲۴) ای کسانی که ایمان آورده‌اید، پاسخ دهید به خدا و رسول، وقتی شما را به چیزی می‌خوانند که زنده‌تان می‌کند. و امام، وارث همان دعوت است. او نه فقط زنده‌کننده‌ی جسم، بلکه احیاگر جان‌هایی‌ست که در غفلت، خاموش شده‌اند. امام حسین (ع) فرمودند: «إِنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلَا بَطِرًا... إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي» (لهوف، ص۵۵) من برای اصلاح امت جدم قیام کردم، و این یعنی احیای حیات، نه فقط در ظاهر، بلکه در حقیقت انسان. شکر بر این حیات، چون در روزهایی که دل‌ها مرده‌اند، و معنا گم شده، یاد امام، یاد حیاتی‌ست که از درون می‌جوشد. امروز، در لحظه‌ای که احساس بی‌روحی یا بی‌انگیزگی کردی، لحظه‌ای مکث کن و بگو: «امامم، دعوت‌کننده به حیاتی‌ست که زنده‌ام می‌کند.» و بعد، با همان نیت، یک عمل زنده انجام بده مثلاً احیای یک رابطه، یا نوشتن یک متن که جان ببخشد. ❓سؤال انگیزشی : آیا لحظه‌ای را به یاد داری که با یاد امام، از حالت بی‌روحی بیرون آمدی؟ و اگر نه، آیا آماده‌ای امروز را به نقطه‌ی آغاز حیاتی تبدیل کنی که از جنس ولایت باشد؟ https://eitaa.com/jz_ghafeleh
چله شکرگزاری از ولایت چهل زمزمه برای امامی که هست، حتی اگر دیده نمی‌شود. خدایا 🤲 شکرت برای امامی که در هر درد، حضور دارد. درد، گاهی دریچه‌ی دیدن اوست. https://eitaa.com/jz_ghafeleh
🔰«همپای قافله» معنایی بی زمان و مکان همپای قافله بودن، یعنی دل‌سپردن به راهی که پایان ندارد؛ راهی که از لحظه‌ی خلقت آغاز شده، و تا ظهور حقیقت ادامه دارد... همپای قافله بودن، یعنی در هر زمان، در هر مکان، با هر حال و هر زبان، دل را به نور ببندی و قدم در مسیر فنای الی الله بگذاری. این قافله، کاروانی نیست که سالی یک‌بار از جاده‌ای عبور کند و تمام شود؛ این قافله، جریان دائمی حقیقت است، که از دل آیه‌ها می‌گذرد، از اشک‌های شبانه، از سکوت‌های سحرگاهی، و از نفس‌های مشتاق منتظران و از اطاعت محض ولایت امر... همپای قافله بودن، یعنی قرآن را نه فقط بخوانی، بلکه در آن زندگی کنی؛ یعنی امام را نه فقط صدا بزنی، بلکه در جانت حس کنی... این قافله، در هر لحظه‌ای که دل بیدار شود، در هر نگاهی که از غفلت عبور کند، در هر دعایی که از عمق جان برخیزد، در حرکت است... و ما، اگر دل‌مان با نور باشد، اگر گام‌مان با صدق باشد، اگر نگاه‌مان به حقیقت باشد، همپای این قافله‌ایم؛ نه فقط در یک روز خاص، بلکه در تمام لحظات زیستن... پس ای مولا، ما را از همپایان حقیقی قافله‌ات قرار بده تا در این همپایی، سالک الی الله همراه با ولایت شویم، نه از آنان که فقط عبور می‌کنند، بلکه از آنان که می‌مانند، می‌فهمند، و می‌رسند... https://eitaa.com/jz_ghafeleh
10.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چله شکرگزاری از ولایت چهل زمزمه برای امامی که هست، حتی اگر دیده نمی‌شود. خدایا 🤲 شکرت برای امامی که در هر درد، حضور دارد. درد، گاهی دریچه‌ی دیدن اوست. https://eitaa.com/jz_ghafeleh