📝جایگاه نوروز نزد ایرانیان یا تأکید بر شاهنامه📄 #مقاله_پژوهشی انجمن علمی پژوهشی کلام اسلامی جامعه الزهرا (س) https://eitaa.com/jzackalampajoohesh

📝 بازخوانی سند نوروز در روایات اسلامی..📄 #مقاله_پژوهشی 🔆هر روز مقاله بخوان🔆 ╭━═━🍃🌼📚🌼🍃━═━╮ @proresearch ╰━═━🍃🌼💻🌼🍃━═━╯

📝 بازخوانی سند نوروز در روایات اسلامی..📄 #مقاله_پژوهشی انجمن علمی پژوهشی کلام اسلامی جامعه الزهرا س https://eitaa.com/jzackalampajoohesh

❇️ انجمن علمی پژوهشی کلام اسلامی جامعه الزهرا سلام الله علیها برگزار می‌کند: «طرح مطالعاتی رویش کلام» ✅این طرح در دو گام اجرا می شود: گام اول: عمومی با هدف آشنایی و ایجاد هندسه کلی مباحث کلامی برای فراگیران و علاقه‌مندان پیرامون مباحث اعتقادی از دیدگاه متکلمین معاصر و متقدم، در بازه ۶ماهه برگزار می‌شود. کتب مدنظر مطالعاتی گام اول به ترتیب: 1⃣دکتر محمد سعیدی مهر: آموزش کلام اسلامی (۲جلدی) 2⃣شیخ مفید: کتاب اوائل المقالات 3⃣علامه حلی: کتاب نهج المسترشدین با شرح فاضل مقداد(ارشاد الطالبین فی شرح نهج المسترشدین) گام دوم: تخصصی تاریخ علم کلام، فرق و مذاهب، کلام جدید، مستشرقین. بعد از اتمام طرح ۶ماهه عمومی، به فراخور علاقه و دغدغه مخاطبان طرح مطالعاتی تخصصی در گرایش های فوق 👆 با هدف ایجاد بستر رشد و توانمندی در عرصه آموزش و تبلیغ و پژوهش برگزار می‌شود. ✅در پایان مطالعه هر کتاب، ارائه گزارشی مکتوب از مباحث مطالعه شده و جلسه با استاد طرح، جناب آقای دکتر بهشتی مهر الزامی است. ✅لازم به ذکر است که از بین گزارش‌های ارسالی، بهترین گزارش در نشریه داخلی انجمن علمی - پژوهشی کلام اسلامی با عنوان: «کلام پژوهی شیعی» چاپ خواهد شد. با استعانت الهی هم‌زمان با آغاز ماه مبارک رمضان، گام اول طرح مطالعاتی برگزار می‌شود. برای ثبت نام: نام و نام خانوادگی مقطع تحصیلی کدتحصیلی خود را به دو آیدی زیر ارسال کنید.🙏 @w_moh_gr @Zsafaei1402 ✳️انجمن علمی پژوهشی کلام اسلامی جامعه الزهرا (س) @jzackalampajoohesh

‼️‼️توجه توجه ✅ برگزاری دوره های جدید و کاربردی آموزش زبان انگلیسی ویژه خواهران ✅ اولین دوره: گرامر کاربردی ✅ مدت دوره: ده جلسه ✅ نحوه برگزاری : انلاین ✅ هزینه : صد و پنجاه هزار ✅ استاد: خانم دکتر وفایی(استاد حوزه و دانشگاه) ✅ زمان برگزاری: اردیبهشت ۱۴۰۲. دو روز در هفته . روزهای زوج. عصر(امکان کمی تعییر هست) ✅جهت شرکت در دوره و توضیح بیشتر دوره، از طریق لینک زیر به گروه این دوره در ایتا وارد شوید. https://eitaa.com/joinchat/991363425Cb86d228bfd

نسیم های رمضانیه 1402ش (3) «افولی طالع» (قسمت دوم) (تبیین مصادیق «مفید» بودن «شیخ مفید») بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. مقدمه برای تبیین و ارائه ترسیمی گویا از «مفید» بودن «شیخ مفید»، نیاز به ذکر مصادیق از حوزه های مختلف زندگی این عالم ستُرگ شیعی است؛ در قالب این نوشته و نوشته های بعدی، به ذکر برخی از این مصادیق، بسنده می شود: الف) در حوزه «پرسش و پاسخ» طبق نقل شیخ صدوق (ره) و برخی دیگر از محدثان شیعی، امام باقر (ع) فرمود: «العِلمُ خَزائِنُ ، وَ المَفاتيحُ السُّؤالُ ، فَاسأَلوا يَرحَمكُمُ اللّه ُ ؛ فَإِنَّهُ يُؤجَرُ فِي العِلمِ أربَعَةٌ : السّائِلُ ، وَ المُتَكَلِّمُ ، وَ المُستَمِعُ ، وَ المُحِبُّ لَهُم» [شیخ صدوق، الخصال، ص 245 / ح101؛ با اندکی تفاوت: ابن فتال نیشابویر، روضة الواعظين، ص 11؛ مجلسی، بحار الأنوار، ج 1 / ص196 /ح 1] : « دانش ، گنجينه اى است كه پرسش ، كليد آن است . پس ـ خدايتان رحمت كند ـ بپرسيد ، كه در راه دانش به چهار تن پاداش داده مى شود : پرسنده ، گوينده ، شنونده و دوستدار آنان»؛ شیخ مفید، همانند دیگر عالمان شیعه، با عنایت به مضون والای این حدیث و احادیث همخوان با آن؛ به شیوه تبلیغی گرانسگ «پرسش و پاسخ» توجهی دقیق داشته است؛ و خود را موظف میدانست که به پرسشهای متنوع پرسشگران از عراق و دیار مختلف بوده باشد؛ و عالمانه و با متانتی شایسته، به آنها پاسخ دهد و شبهه زدائی نماید؛ از باب نمونه تنها از آثار پیش روی این فقیه، متکلم و محدث شیعه، یاد می نمائیم: 1) کتاب «المسائل السَرَوِیَه» نخستین بار، دانشمند معروف شیعه: محمد بن شهرآشوب (۴۸۸ق-۵۸۸ق) در کتاب معالم العلماء از این اثر با عنوان "المسائل السَّرَوِیّشه" نام برده است.[ابن‌شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ق، ص۱۱۳] عبدالحمید صائب، تصحیح‌گر کتاب، نام «سرویه» را برگرفته از شهر ساری دانسته که در تبرستان/طبرستان (مازندران ایران) قرار دارد. و گوید : المسائل السرویه، در واقع، متن نامه‌ای شامل جواب‌های شیخ مفید به پرسش‌های ارسال‌شده است و مطالب آن، در یازده مسأله (فلسفی، کلامی، فقهی، و تاریخی) دسته‌بندی شده [صائب، مقدمه کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۱۱، 12، و 13] در ابتدای این کتاب، شیخ مفید (ره) نوشته : « از فردی، یک فهرست شامل چند مسأله دریافت کرده و جواب آنها را نوشته است. او نام این فرد را ذکر نکرده و فقط با صفت سیدِ شریفِ فاضل از او یاد کرده است.[مفید، کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۲۹] البته اسامی زیر نیز برای این کتاب، گفته شده است: الف) «اَجوبة المسائل السَرویة» : این نام در ابتدای یکی از نسخه‌های خطی نوشته شده است.[صائب، مقدمه کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۴ -۱۱]؛ ب) «الاسئلة السَرویة و جوابات المسائل السَرویة» : این دو نام را آقابزرگ تهرانی در الذریعه ثبت کرده است.[شیخ آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۸۳ و ج۵، ص۲۲۲] ج) «المسائل السَرویة»: این اسم در ابتدای یکی دیگر از نسخه‌های خطی آمده است.[صائب، مقدمه کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۴-۱۱]؛ د) «المسائل الفارسیة» [مفید، کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۷۴]؛ ه) «المسائل المازندرانیة: [مفید، کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۷5]. 2) «المسائل النیسابوریة» = جَواباتَ المَسائل النّیشابوریّة» در کتاب «المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۷۴شاهد درج نام این کتاب هستیم؛ برای این کتاب، نام دیگری تحت عنوان «مَسائلُ ألْعَویص» نیز ذکر شده است. «العَویص» در لغت به معنای سخن دشوار است و این اثر با نام «العویصم یا «العویص فی الاحکام» نیز شهرت دارد. این کتاب، در بردارنده مجموعه‌ای از مسائل دشوار فقهی است که شیخ مفید در جواب «ابوالحسن نیشابوری» ارائه کرده است. او در این کتاب ضمن پاسخ به مسائل مشکل فقهی، به اجماع یا اختلاف نظر علمای شیعه یا علمای اهل سنت نیز پرداخته است. 3) «المسائل الصاغانیة» شیخ طوسی، در کتاب الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۱۵۸ از این اثر ارزشمند شیخ مفید (ره) یاد نموده است؛ نماینده ایشان در «صاغان» (یکی از شهرهای استان خراسان)، نامه ای برای او می فرستد و ایرادات فقهی یکی از علمای حنفی و تهمت هایی که او بر مذهب شیعه وارد کرده را مطرح ساخته، از شیخ جواب آنها را می طلبد؛ که او نیز این کتاب را در جواب ایرادات مورد اشاره نگاشته است؛ 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

4) «المسائل العُکبَرِیَّة» این کتاب در بردارنده ۵۱ سؤال اعتقادی و کلامی است که «حاجب ابو اللیث بن سرّاج» از شیخ مفید پرسیده و شیخ مفید نیز به آنها پاسخ داده است. شیخ مفید در مقدمه کتاب انگیزه خود را از نگارش این کتاب پاسخ گویی به سؤالات حاجب ابو اللیث الاوانی بن سراج بیان کرده. [شیخ مفید، المسائل العکبریة، ناشر:کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ ق‌، چاپ اول‌، ص۲۵]. این کتاب دارای نام‌های دیگری نیز می‌باشد از جمله:الاسئلة الحاجبیة، الاسئلة العُکبَرِیَّة، جوابات ابو اللیث الاوانی، جوابات المسائل الحاجبیة، جوابات المسائل العُکبَرِیَّة، الحاجبیة، و المسائل الحاجبیة». این کتاب دارای موضوعات فراوانی می‌باشد که از جمله آنها است:۱- مراد از آیه تطهیر، ۲- چگونه حضرت موسی شاگرد حضرت خضر می‌شود؟، ۳- چرا حضرت علی علیه‌السّلام غنایم صفین را تقسیم کرد اما غنایم جمل را تقسیم نکرد؟، ۴- فرق میان زمان و [دهر]، ۵- مراد از صراط مستقیم، ۶- معنای عالم ذر، ۷- زندگی پس از مرگ چگونه است؟، ۸- جمع آوری قرآن چگونه بوده است؟، ۹- چرا حضرت علی در زمان خلافت فدک را پس نگرفت؟ (هت آگهی تفصیلی در این بخش این نوشته، مراجعه شود: به نرم افزار مجموعه آثار شیخ مفید، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی : نور). 🌹(حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ صبح یکشنبه 6 فروردین ۱۴۰2ش_ چهارم ماه رمضان ۱۴۴۴ق).🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

شیخ طوسی نیز در کتاب الفهرست، شیخ مفید را فردی تیزفهم و حاضرجواب و پیشتاز در دانش‌های کلام و فقه معرفی کرده است.[طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۸]. (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ شام روز دوشنبه 7 فروردین ۱۴۰2ش_ پنجم ماه رمضان ۱۴۴۴ق).🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

"نسیم‌های رمضانیه" «افولی طالع» (قسمت چهارم) (تبیین مصادیق «مفید» بودن «شیخ مفید») (۲) به‌نام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت در آغاز نوشته پیشین؛ پس از طرح این پرسش که : در چه عرصه هائی شیخ مفید، مفید برای اسلام و مسلمین بوده است؟؛ و پس از بیان این نکته که در پاسخ از این پرسش و ارائه تبیین و ترسیمی گویا در این راستا، نیازمند به تورّق در زندگی این عالم شیعی، و واکاوی در کارکردهای اوست؛ به ذکر و بررسی اولین مصداق از «مفید» بودنش تحت عنوان : «مفید بودن در حوزه «پرسش و پاسخ»، پرداختیم؛ اکنون در پرتو این نوشته، و در قالب نکات پیش روی، به شرح دومین بُعد از «مفید» بودن این دانشمند بی بدیل شیعه می پردازیم: ب) مفید بودن در حوزه «مناظره» (= گفتمان‌های علمی) (قسمت اول) در جهت تبیین این بُعد از «مفید» بودن شیخ مفید، نکات فراوانی شایسته ذکر است؛ که در این نوشته، تنها به بیان چهار نکته بسنده می‌شود: 1) خاستگاه فن «مناظره» در منطق، پنج روش برای مبارزه فکری با طرف مقابل معرفی شده که این روش‌ها به «صناعات خمس» شناخته شده و آنها عباترتند از: برهان، خطابه، جدل، مغالطه و شعر؛ که فنّ «مناظره»، عبارت دیگری از «جدل» محسوب می شود؛ 2) دو سویه بودن «جدل» استفاده از صنعت «جدل»، در دو قالب صورت می پذیرد: الف) در قالب «جدال» و تنازع مذموم؛ یعنی گفتمانی خارج از قوانین عقلائی و شرعی؛ هدف از انجام آن، فقط برتری جوئی بر طرف مقابل و پوشاندن و ردّ حق با باطل و جاه طلبى است، و نه روشن شدن حق و حقیقت؛ در آیات فراوانی از قرآن كريم، شدیدا و صریحا از این نوع از «جدل»، مذمت شده است (غافر : آيات 5، ۵۶، ۶۹؛ كهف : آيه ۵۶ – ۵۷؛ حج : آيات: ۳، و 8-9؛ شورا : آيه ۱۶؛ حج : آيه ۸ – ۹؛ و...)؛ در متون روائی نیز شاهد نقل روایاتی متنوع در مذمتاز این نوع از «جدل» هستیم (از جمله: ضدوق، كمال الدين : ص ۲۵۶ ح ۱؛ مجلسی، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۱۳۸ ح ۴۹؛ ج ۳۶ ص ۲۲۷ ح ۳؛ ج ۷۰ ص ۴۰۴؛ ج ۷۵ ص ۸۱ ح ۷۱ و ص ۲۸۸ ح ۲؛ و...)؛ ب) در قالب «جدال أحسن»؛ یعنی گفتمانی با استناد و اعتماد به براهین منطقی و شرعی؛ و به نیت روشن شدن «حقّ» و «حقیقت» و نه برتری جوئی کاذب؛ این نوع از «جدل»، مورد امضای شرایع آسمانی و ادیان ابراهیمی به ویژه دین اسلام است؛ خدای متعال، به نبی رحمت فرمان میدهد که با بهره گیری از این نوع از «جدل»، با مخالفان گفتگو کند و به تبلیغ از آئین توحیدی به پردازد : «ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ 125 «با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشی که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن! پروردگارت، از هر کسی بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده است و او به هدایت یافتگان داناتر است.» [نحل/ آیه 125]؛ 3) همگانی نبودن حضور در عرصه «مجادله» از بررسی آیات و روایات چنین برمی‌آید که شرکت کنندگان در عرصه «جدال أحسن»، باید از توانمندی‌های مناسب برای عرصه مجادله برخوردار باشند؛ یعنی حضور در این عرصه (به عنوان یکی از دو طرف مجادله و نه مستمع)، امری همگانی نیست؛ از میان ده ها روایت مربوطه، به ذکر یک روایت بسنده می شود؛ امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به طيّار (= «حمزه بن محمد طیار») كه پرسيد آيا مناظره كردن با مردم ناخوشايند است؟ ـ فرمود : «أمّا كَلامُ مِثلِكَ فلا يُكرَهُ ، مَن إذا طارَ يُحسِنُ أن يَقَعَ ، و إن وَقَعَ يُحسِنُ أن يَطيرَ، فمَن كانَ هكذا لا نَكرَهُهُ؛ صحبت هاى امثال تو ناخوشايند نيست. كسى كه هرگاه به پرواز درآيد به خوبى فرود آيد و هرگاه بنشيند به خوبى به پرواز درآيد. كسى كه چنين قدرتى داشته باشد ما مناظره كردن هاى او را ناخوش نداريم» (مجلسی، بحأر الأنوار، ج۲ / ص۱۳۶ / ح۳۹)؛ 4) توانمندی چشمگیر شیخ مفید در عرصه «جدال أحسن» (مناظره) برخورداری شیخ مفید از توانمندی مناسب و لازم برای عرصه «جدال أحسن»، از جمله ویژگیهائی است که شخصیت علمی اورا از بسیاری از عالمان فرهیخته شیعی، جدا می کند؛ وجود این ویژگی نه تنها مورد اعتراف علمای شیعه بوده و می باشد؛ بلکه حتی تعدادی از عالمان اهل سنت هم به وجود این ویژگی کم نظیر در این عالم بزرگ شیعی اعتراف نموده اند؛ از باب نمونه: از خطیب بغدادی ( ۱۰۰۲- ۱۰۷۱م) محدث، فقیه و مورخ مسلمان در سدهٔ پنجم هجری و از اعضای دارالحکمه؛ که هم‌عصر شیخ مفید بوده است نقل شده که در حق وی گفته است: «او اگر می‌خواست می‌توانست ثابت کند که ستون چوبی از طلاست»! (نک : دوانی، علی، مناظرات شیخ مفید با علمای بزرگ عامه؛ مقاله ارائه‌شده به کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، شماره 29، ص13)