نَحنُ‌نَقوی'‌عَلی'‌کُلِ‌شَیءِ،‌الاّ‌عَلی'‌فِراقُ‌الحُسَین! ما‌در‌همه‌چیز‌قوی‌هستیم‌،الا‌در‌فراق‌حسین💔!

سه شنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ اول صفرالمظفر ۱۴۴۶ سلام. وقت شما بخیر.

قال رسول الله صلّي الله عليه و آله: مَن یَضمَن لِى بِرَّ الوَالِدَينِ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ اَضمَن لَهُ كَثرَةَ المَالِ وَ زِيَادَةَ العُمرِ وَ المَحَبَّةَ فِى العَشِيرَةِ. ■■■ پیامبراکرم(ص): هر كس نيكى به پدر و مادر و صله رحم را برايم ضمانت نماید، من نيز زيادى ثروت، طول عمر و محبوبیت نزد خویشان را برای او ضمانت مى کنم. مستدرك الوسائل، ج ۱۵، ص ۱۷۶.

قال الصادق عليه السلام: إنَّ أحَبَّ المُؤمِنِينَ إلَى اللهِ مَن أعَانَ المُؤمِنَ الفَقِيرَ مِنَ الفَقرِ فِی دُنيَاهُ وَ مَعَاشِهِ. ■■■ امام صادق(ع): محبوب ترينِ مؤمنان نزد خداوند كسى است كه مؤمنِ تنگدستی را ، در نیازمندی در امور دنیای وی و گذران زندگی اش يارى کند . تحف العقول ، ج۱، ص ۳۷۶

قال علی علیه السلام: لَم یَذهَب مِن مَالِکَ مَا وَقَی بِهِ عِرضَکَ. ■■■ امیرالمومنین علی(ع): آنچه از مال و دارایی ات که شان و آبرویت را حفظ کرده، [ درحقیقت ] از دست نرفته است. عیون الحکم، ج۱، ص۴۱۴

قال علی عليه السلام:  مَن أيقَن بِالآخِرَةِِ لَم يَحرِص عَلَى الدُّنيَا . ■■■ امیرالمومنین علی(ع): آن كه به آخرت يقين دارد، براى دنيا حرص نمى زند. عیون الحکم ، ج۱، ص۴۴۶

سبک واجرا یارمرادی سرکش شده بود ، سر به راهت شده است دلبسته ی پرچم سیاهت شده است این سینه که یک ماه در اندوه تو سوخت دلتنگ شب اول ماهت شده است هرچند که نوکرت فقط زحمت بود مُردیم و نمُردیم ، بگو قسمت بود دلخوش به همینیم که آقا شاید این گریه و اشک ، مرهم زخمت بود هر کس که خودم به پاش افتادم ، رفت آنکس که براش جان خود دادم ، رفت اندوه و غم خودم ز دست دگران تا روضه ی تو شنیدم از یادم رفت در عین رهایی ام دچارم کردی سنگِ سیَهَ م ، تو زرنگارم کردی از رحمت واسعه ت به کشتیِّ نجات مانند حبیب و حر سوارم کردی گرچه عملم درخور تو نیست ، حسین هرچند که این زیاده خواهیست ، حسین تکلیف مرا به مادرت روشن کن سهم من از اربعین بگو چیست ، حسین رفتند همه ، مانده ام اینجا نگران خرج سفرت به دخل من بود گران تنهام ولی مرا به کس نسپاری من جلد توام نه جلد بام دگران من محض تو کردم به جهان پشت ، آخر کوبیده ام هی به سینه ام مشت آخر هی میروم و نمیروم ... این که نشد دلشوره ی کربلا مرا کُشت آخر دردیست به دل دوا شود با حرمت مرغی ست به سینه پر زند تا حرمت خواندم به قنوت ربّنا ... کرببلا رفتم به سجود و گفتم آقا حرمت روضه و زمینه هم میشه خوند