با این حال و با تداوم حملات عراق به شهرهای ایران و بیتوجهی جامعه جهانی و سازمان ملل متحد، فاجعه حلبچه کمتر جایی در رسانهها و افکار عمومی بینالمللی یافت تا این جنایت نیز در کنار دیگر جنایتهای رژیم بعث نادیده انگاشته شود.
سکوت و انفعال مجامع بینالمللی در قبال این جنایت تا آنجا ادامه یافت که فاجعه حلبچه در فهرست جنایتهای جنایتکاران رژیم بعث بهدلیل رسوایی حامیان غربیاش قرار نگرفت.
⛔️«داغ حلبچه، آتش زیر خاکستر ...»
از منظر حقوق بینالمللی، بمباران شیمیایی حلبچه نقض آشکار پروتکل 17 ژوئن 1925 در محکومیت کاربرد سلاحهای شیمیایی، اسناد کنفرانس صلح لایحه 1899 و1907، ماده شش اساسنامه دادگاه نورنبرگ 1964، ماده پنج عهدنامه واشنگتن 1922، ماده سه اعلامیه جهانی حقوق بشر1948 و کنفرانس منع کاربرد از سلاحهای شیمیایی (پروتکل منع استفاده از سلاح شیمیایی 1929 و کنوانسیون چهارم ژنو 1949) بود و از این منظر فراتر از جنایت جنگی، مصداق بارزی از جنایت ضد بشری با هدف امحای دسته جمعی گروهی از انسانها محسوب میشود و در مجموع 207 شرکت اروپایی از جمله هلند، آلمان و فرانسه به رژیم بعث صدام سلاح و کشتار جمعی فروختند.