زندگی کفایت نمی کند؛ بنابراین، ناچارم با وجود شرایط سختی که دارم، به خیابان های مختلف تهران بیایم و دست فروشی کنم. این جانباز تهرانی در مورد شرایط سختی که دارد، اضافه کرد: وقتی دستفروشی می کنم، بسیاری از رهگذران با حالت تمسخر از کنار من رد می شوند و یا حرف های بد می زنند که من را بسیار ناراحت می کند. از طرفی هم وقتی برای اجاره خانه می روم صاحبخانه ها می گویند، شما جانبازان شرایط روحی روانی خوبی ندارید و با این بهانه از اجاره دادن خانه به ما امتناع می کنند. شرایط زندگی این جانباز شصت ساله تهرانی که به آن اشاره شد، مورد عجیب و استثنایی که تنها یک مورد از آن در کشور وجود داشته باشد، نیست و هزاران تن از جانبازان سراسر کشور با مشکلات مشابه دست و پنجه نرم می کنند. امثال این جانباز سرفراز که در دوران جنگ با به نمایش گذاشتن غیرت و شرف ملی خود، نقش مؤثری در توقف پیش روی های دشمن بازی کردند و اکنون در دوران کهولت سن و سالخوردگی هستند، کم نیست و در این شرایط آنها بیش از پیش به حمایت های ملی و دولتی نیازمندند. امید است با افزایش توجه و حمایت ها مشکلات و سختی های زندگی این گروه از شهروندان ایرانی در نقاط مختلف کشور کاهش یابد و دیگر شاهد این نباشیم که یک جانباز 45 درصد برای گذران امور زندگی آن هم با ویلچر و دستگاه اکسیژن در خیابان های شهر زخم زبان بشنود. فاش نیوز

جانباز دستفروش ! طعنه و زخم زبان، دستمزد جانبازی که برای امرار معاش روی ویلچر، دستفروشی می کند! هنوز کوچه و خیابان های شهر و روستاهای ایران، محل عبور و مرور جانبازانی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس، بخشی از جان خود را فدای ملت ایران کردند؛ از جان گذشتگانی که اکنون حال و روز بسیاری از آنها به دلیل سالخوردگی و بی توجهی اصلاً رضایت بخش نیست. مثل «بهارعلی عباسی» جانباز 45 درصدی که برای گذران امور زندگی، ناچار است در خیابان های شهر تهران دستفروشی کرده و زخم زبان رهگذران را تحمل کند.   هنوز کوچه و خیابان های شهر و روستاهای ایران، محل عبور و مرور جانبازانی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس، بخشی از جان خود را فدای ملت ایران کردند؛ از جان گذشتگانی که اکنون حال و روز بسیاری از آنها به دلیل سالخوردگی و بی توجهی اصلاً رضایت بخش نیست. مثل «بهارعلی عباسی» جانباز 45 درصدی که برای گذران امور زندگی، ناچار است در خیابان های شهر تهران دستفروشی کرده و زخم زبان رهگذران را تحمل کند. به گزارش «تابناک»؛ هر چه از زمان وقوع جنگ تحمیلی می گذرد، جانبازان و ایثارگران این جنگ سالخورده تر می شوند و کهولت سن، شرایط زندگی را برای آنها سخت تر می کند. در این شرایط، نه تنها این افراد نباید از چرخه حمایت های ملی و دولتی حذف شوند، بلکه نیاز است دامنه این حمایت ها به ویژه در بخش درمانی و تأمین نیازهای ضروری زندگی مثل مسکن برای آنها افزایش یابد؛ موضوعی که البته هم اینک شرایط خوبی ندارد. پس از پایان دوران دفاع مقدس، نهادهای متعددی وظیفه پیگیری مشکلات و مسائل جانبازان، خانواده شهدا و سایر رزمندگان را بر عهده گرفتند که در ادامه وظایف همه این نهادها در بنیاد شهید و امور ایثارگران خلاصه شد؛ بنیادی که رسالت اصلی اش پیگیری به روز و دقیق مشکلات مرتبط با خانواده شهدا و مسائل زندگی جانبازان و ایثارگران است. جدا از مشکلات و مسائلی که برای خانواده شهدا مطرح است و این بنیاد رسالت رسیدگی به آنها را دارد، موضوع مهم دیگر، پیگیری به روز مشکلات جانبازان کشور به گونه ای است که این افراد به ویژه در شرایطی که وارد دوران کهولت سن می شوند، با حداقل مشکلات درمانی و معیشتی رو به رو شوند. بنا بر آمار موجود در سراسر کشور، چیزی حدود 500 هزار جانباز زندگی می کنند که همین آمار بالا به خوبی گویای حجم بالای کار و هزینه سنگینی است که به این بخش باید اختصاص یابد. مروری بر وضعیت کنونی جانبازان و شرایط مالی و رفاهی خانواده بسیاری از جانبازان کشور، به ویژه آنهایی که در سن سالخوردگی و به دلیل درصد بالای جانبازی، عملاً‌ فرصت فعالیت اقتصادی زیادی ندارند، چندان امیدوار کننده نیست. در شرایطی که همه مردم ایران آرامش و امنیت کنونی کشور را مدیون رشادت های رزمندگان و جانبازان و شهدای هشت سال دفاع مقدس هستند، بررسی ها نشان می دهد، بسیاری از حاضران در جبهه های نبرد علیه رژیم بعث عراق، هم اینک خودشان آرامش و امنیت مالی و رفاهی قابل قبولی ندارند. «بهارعلی عباسی»، جانباز 45 درصد ساکن جنوب شرق تهران، یکی از این افراد است که این روزها ویدئویی از او در حال دستفروشی در میدان تجریش تهران دست به دست می شود؛ ویدئویی که «علی قنبرلو»، عکاس روزنامه همشهری برای اولین بار تهیه و در فضای مجازی منتشر کرد. این جانباز شصت ساله به رغم پنج سال حضور داوطلبانه در جبهه و شرکت در بسیاری از عملیات جنگی آن دوران، این روزها حال و روز خوبی از نظر گذران امورات زندگی ندارد و به ناچار برای تأمین معاش خانواده دستفروشی می کند. وی که از ناحیه دو پا دچار مصدومیت شدید است و بناچار برای تردد از ویلچر استفاده می کند، در مورد جزئیات زندگی خود به خبرنگار «تابناک» گفت: بنده متولد سال 1337 هستم و اکنون در حالی شصت ساله می شوم که با داشتن شش فرزند، هنوز خانه ای از خود ندارم و مجبورم در خانه اجاره ای زندگی کنم. عباسی ادامه داد: حدود پنج سال در جبهه بودم و در بسیاری از عملیات مهم جنگی در قالب لشکر حضرت رسول (ص) شرکت کردم و در نهایت در عملیات والفجر 8 مجروح و جانباز شدم. وی که هم اینک 45 درصد درجه جانبازی دارد و برادر بزرگترش، «مراد علی عباسی» نیز در سال های دفاع مقدس به شهادت رسید، در مورد وضعیت جسمانی کنونی خود افزود: جدا از مجروحیت پا و اینکه باید از ویلچر استفاده کنم، مشکلات تنفسی من نیز روز به روز بدتر می شود و باید بناچار از کپسول اکسیژن همراه استفاده کنم.    این جانباز هشت سال دفاع مقدس که هم اینک در مناطق مختلف تهران و روی ویلچر دستفروشی می کند، در این باره گفت: من یک پسر و پنج دختر دم بخت دارم و با اینکه در جنوبی ترین نقطه تهران (شهرک مسعودیه) خانه اجاره کرده ام، ماهیانه چیزی حدود 2 میلیون باید برای قبض آب، برق، گاز و اجاره خانه بپردازم و به همین دلیل، کمک هزینه ماهیانه ای که بنیاد امور ایثارگران به من می دهد، برای اداره

حجت الله دشتیان که خود را برادر شهید معرفی می کند به خبرنگار ما می گوید که از روستای چال شاهین چین بویراحمد به دلیل بیماری مادرش (مادر شهید) روستای خود را رها کرده و به مرکز استان آمده که پس از نگهداری از مادر فلج خود با دستفروشی بالاخره در سال گذشته این مادر شهید دار فانی را وداع گفت.   این دستفروش ادامه داد: قریب به شش سال است که در یاسوج هستم و با وجود اینکه برادر شهید هستیم روزگار سختی را برای درآمدزای و امرار معاش خود و خانواده با دستفروشی می گذرانم. وی با بیان اینکه سه دختر و دو پسر دارم گفت: دو دخترم در خانه هستند و هزینه دانشگاه آن ها کمرشکن است و دو پسرم که تشکیل خانواده دادند با ما زندگی می کنند که هزینه مخارج آن ها با خودم بوده و زندگی سختی را این ایام سپری می کنم. این دستفروش که هم اکنون در منطقه بلهزار ساکن است، گفت: روزانه 30 الی 40 هزار تومان درآمدم از دستفروشی است که این میزان هم برای هزینه های گاز و برق می رود. دشتیان که از بی مهری مسئولان بسیار گلایه دارد، گفت: برای احداث کیوسک به بنیاد شهید مراجعه کردم که برای مجوز به شهرداری معرفیم کردم که شهرداری برای راه اندازی مجوز ندادند. صبح زاگرس

جانباز شیمیایی که هنوز با گاز خردل از درون می‌سوزد هر جانباز شیمیایی به علت مصرف مداوم دارو با مشکلات گوارشی هم دست و پنجه نرم می‌کند اینگونه بگویم که هر کدام از این جانبازان گمنام در هر لحظه ای که نفس می‌کشد در حال جنگ است جنگی برای مغلوب کردن خردل از سوی دیگر در طول یک ماه هر جانباز به ویژه جانبازان با وضعیت متوسط تا شدید بارها کارشان به بیمارستان می‌کشد مساله این است که اگر جانباز شیمیایی با وخامت حالش به موقع و فورا بستری و درمان کنترلی نشود تمام زخم‌های درون ریه هایش با التهاب و ترشحاتی واقعا نفس‌گیر و دردناک، به سایر بافتهای باقیمانده ریه هجوم می‌آورد، صرفه های شدید، خشک ، نفس گیر و مداوم و آتشی که همیشه از درون می‌سوزد و قصد فروکش ندارد انقدر صرفه می‌کنند که حتی کپسول اکسیژن هم کار ساز نیست، در چنین وضعیتی جانباز را به بیمارستان منتقل می کنند ولی دربیشتر موارد تخت های بستری پر است. اصلا نمی خوام قیاس کنم ولی مساله مهم این است که سایر جانبازان و ایثار گران عزیزی که عضوی از بدنشان همچون دست پا و نظایر آن قطع شده وضعیت ظاهر شان کاملا مشخص است و یا دردی که تدریجی جانشان را بگیرد ندارند اما یک جانباز شیمیایی شاید ظاهرا راه می رود و سر پا است ولی هر لحظه آن زخم های سوزان و ملتهب درون ریه ها، خلط و ترشحات عفونی و مداومی که آخر جانمان را می گیرد یا آن سرفه های خشک و مداوم لعنتی تمامی ندارد و در نهایت با بدترین رنج شهید می‌شوند به همین علت می گویم جانباز گمنام چون کسی از آتش و تاول هایی که درونمان همیشه و همه جا همراهمان است را نمی بیند بمباران شیمایی عامل خردل فورا تمام بدن را پر از تاولهای به شدت سوزان و دردناک می‌کند و در هر تنفس این گاز فورا وارد ریه ها شده و کل مجاری تنفسی از داخل شدیدا ملتهب، عفونی و پر تاول می شود، متاسفانه اثر این گاز مهلک به قدری قدرتمند است که تا سالیان سال در ریه ها ته نشین می شود و به مرور با ایجاد تاول ها و زخم های عمقی مداوم و به شدت سوزان درون ریه، آرام آرام بافت‌های مجاری تنفسی را تخریب می‌کند، هم اکنون بیش از 4 الی 5 هزار نفر از جانبازان ریوی و در واقع 10 الی 20 درصد از کل آنها وضعیت وخیم تا شدیدی دارند به گونه ای که علی رغم همه درمانها و حمایت های بنیاد شهید، هر ماه 2 تن از ما شهید می شوند

👀 طرف نصف گاز خردل دنیا تو ریەهاشە میگن ثابت کن شیمیایی هستی  بعد واسە پسرخالە دایی خانمش کە موقع حادثە در سواحل نیلگون خلیج فارس مشغول ماهیگیری بودن، درصد میزنن چە درصدی؛ دیدم کە میگم❗️😜

💠 امام خامنه ای آنچه که مهم است حفظ راه شهداست یعنی پاسداری ازخون شهدا این وظیفه اصلی ماست 🕊سالروز شهادت خلبان "عباس بابایی" گرامی باد

––––•(-• •-)•––––: اهالی رسانه خبرنگاران، عکاسان، تصویربرداران درود بر شما که جریان آزاد اطلاعات و آگاهی را در کالبد جامعه به گردش در می آورید و با آزادگی از حقوق مردم دفاع می کنید. تنفس در زیست بوم ‌خبر و اطلاع رسانی در عین جذابیت و هیجان معمولا با فشار، تعجیل و گاه تحدید توام است و صبر و طاقتی افزون‌تر از مشاغل دیگر می طلبد. جوشش ایده‌های بدیع، تمیز سره از ناسره، تسلیم نشدن در برابر فشارهای سیاسی یا پیشنهادهای اغواگرانه و حفظ استقلال در اظهار‌ نظر و تنظیم خبر، ویژگی های یک خبرنگار برجسته و شایسته است که جز به انجام رسالت حرفه‌ای خویش و دفاع از حقوق مردم به چیز دیگری نمی اندیشد. رسالت شما کشف حقایق، جستجوی پاسخ برای سوالات و ابهامات افکار عمومی و نقادی منصفانه و مبتنی بر واقعیت است و با تلاش شماست که مسیر توسعه همه جانبه کشور هموار می شود.  اگر نبود تلاش های شما برای آگاه سازی و شفافيت، فساد بیش از آنچه اینک لانه گزیده و اختلال ایجاد کرده است، آزار دهنده می شد. تلاش صادقانه و تدبیر آگاهانه شما را در توسعه آگاهی، ایجاد شفافيت، جستجوی حقیقت و نقد مبتنی بر واقعیت را می‌ستایم و روز خبرنگار را پیشاپیش بر همه شما عزیزان تبریک می‌گویم. اینستاگرام martyr.darabpour ۱۵/مرداد/۹۷ #روز_خبرنگار