🔸شهید شاهرخ ضرغام: خدا امام خمینی را فرستاد تا ما را آدم کند 🔹زندگی ما در لجن بود، اما خدا دست ما را گرفت. امام خمینی را فرستاد تا ما را آدم کند. البته بعدا هر چه پول در آوردم به جای آن پول‌ها صدقه دادم. 🔹گذشته من اینقدر خراب بود که روز‌های اول، در کمیته برای من مامور گذاشته بودند، فکر می‌کردند که من نفوذی ساواکی‌ها هستم. 🔹 شهادت شهید شاهرخ ضرغام ۱۷ آذر ۱۳۵۹ ِ

خوشا با شما به استقبال شب یلدا رفتن ... ِ ِ

ِ یاد باد آن روزگاران , یاد باد یلدا در جبهه ِ

هندوانهٔ شیرینِ خاطـــــــرات ‌تـان ، گرمابخش یلدا های ماست ... یلدا با شهدا ِ

♦️وقتی گوینده خانم خبر صداوسیما با موتور خود را به پخش زنده رساند! 🔸️

حرم امام رضا (ع) در شب یلدا 🔹وقتش رسیده صبح طلوعت فرا رسد 🔹پایان بده بر این شب یلدا شتاب کن

یلدای امام رضایی 🔹امام رضا علیه‌السلام: به بزرگترهايتان احترام بگذاريد و با كوچكترها مهربان باشيد و صله رحم نماييد.

آمریکا جایزه برای دستگیری جولانی را لغو می‌کند 🔹باربارا لیف، مقام ارشد دولت آمریکا در امور غرب آسیا گفته ایالات متحده تصمیم گرفته جایزه ۱۰ میلیون دلاری برای دستگیری الجولانی را لغو کند.

از صلیب سرخ آمده بودند اردوگاه اسرا گفتند: در اردوگاه شما را شکنجه تان میکنند یا نه؟ همه به سید نگاه کردند ولی آقا سید چیزی نگفت مأمور صلیب سرخ گفت: آقا شما را شکنجه میکنند یا نه؟ ظاهراً شما ارشد اردوگاه هستید. آقا سید باز هم حرفی نزد. پس شما را شکنجه نمی‌کنند؟ او با اون محاسن بلند و ابهت خاص خودش سرش پایین بود و چیزی نمیگفت. نوشتند اینجا خبری از شکنجه نیست. افسر عراقی که فرمانده اردوگاه بود،آقای ابوترابی را بُرد تواتاق خودش گفت: تو بیشتر از همه کتک خوردی،چرا به اینها چیزی نگفتی؟ آقای ابوترابی برگشت فرمود: ما دو تا مسلمان هستیم با هم درگیر شدیم، آنها کافر هستند دو تا مسلمان هیچ وقت شکایت پیش کفار نمیبَرند فرمانده اردوگاه کلاه نظامی که سرش بود را محکم به زمین کوبید و صورت آقا سید را بوسید بعدش هم نشت روی دو زانو جلو آقا سید و تو سر خودش میزد میگفت شما الحق #سربازان_خمینی هستید ۲۶ آذرسالروزاسارت 🌱 سید آزادگان، مرحوم #علی_اکبر_ابوترابی_فرد

🍉 سفره نان و هندوانه رزمندگان لشکر 31 عاشورا|دوران #دفاع_مقدس 🔹عکس از آلبوم #غلامحسین_خاقانی

کاش بودی

#شب_یلدا_در_جبهه منطقه دهلران–دشت عباس‌آباد بودیم. از آنجایی که در نجاری مهارت داشتم دو و سه شب مانده به شب یلدا، جعبه‌های مهمات که قابل استفاده نبود، برمی‌داشتم و از آن کرسی درست می‌کردم. پتو‌های رزمندگان را نیز با سوزن به هم می‌دوختیم تا بصورت لحاف کرسی روی کرسی بیندازیم. ذغال را هم طی روز درست میکردیم تا روشنایی آن در تیر رأس دشمن نباشد و سپس برای شب استفاده می‌کردیم. یک هفته قبل از شب یلدا، مسئول تدارکات بسته‌های آجیل شامل پسته ، بادام و گردو .. را بین رزمنده‌ها توزیع می‌کرد تا در شب یلدا از آن استفاده کنند. از آنجایی‌که ارشد گروهان بودم، رزمنده‌ها به غیر از نگهبانان پست، به سنگر ما می‌آمدند و همه دور کرسی می‌نشستند البته فضای سنگر کوچک بود، اما به سختی خودشان را جا می‌دادند. فانوس را روی کرسی می‌گذاشتیم تا نور آن سنگر را روشن کند، سپس آجیل‌ ها را روی کرسی می‌گذاشتیم و همه با هم مشغول خوردن می‌شدیم. در شب یلدا، رزمندگان که سن‌شان بالا بود خاطره تعریف می‌کردند و همچنین دیگر رزمندگان جُک و طنز می‌گفتند، با یکدیگر می‌خندیدند و شب یلدا را در فضای شادی به اتمام می‌رساندند. نصف شب رزمنده‌هایی که نوبت پست‌شان شده بود از سنگر خارج می‌شدند و رزمنده‌هایی که پست نگهبانی‌شان به اتمام می‌رسید به سنگر می‌آمدند، لذا تا نماز صبح در کنار هم لحظات خوشی را با یکدیگر می‌گذراندند. راوی: جانباز سید مرتضی فاضلی #خاطره #یلدا_با_شهدا #مردان_بی_ادعا #رزمندگان_قزوین #دفاع_مقدس

#استوری | #ذکر_روز 🗓 شنبه ۱ دی ۱۴۰۳ (۱۹ جمادی الثانی) 📿 صد مرتبه «یا رَبِّ الْعالَمِین»