از روایات مستفیض و یا متواتر که به مضمون آن به فرموده بنیانگذار کبیر انقلاب جزو ضروریات مذهب است روایتی است که آن بزرگوار در کتاب چهل حدیث خویش در زمینه اشتراط اعتقاد به امام الهی در قبول اعمال آورده اند: فصل در بيان آنكه ولايت اهل بيت شرط قبولى اعمال است‌ آنچه ذيل حديث شريف دلالت بر آن دارد كه ولايت و معرفت شرط قبول‌ اعمال است از امورى است كه از مسلمات بلكه ضروريات مذهب مقدس شيعه است. و اخبار در اين باب به قدرى زياد است كه در اين مختصرات نگنجد و فوق حد تواتر است، و ما به ذكر بعضى از آن اين اوراق را تبرك مى‌كنيم: عن الكافى بإسناده عن أبي جعفر، عليه السّلام، قال: ذروة الأمر و سنامه و مفتاحه و باب الأشياء و رضى الرّحمن الطّاعة للإمام بعد معرفته ... أما لو أنّ رجلا قام ليله و صام نهاره و تصدّق بجميع ماله و حجّ جميع دهره و لم يعرف ولاية ولىّ اللّه فيواليه و يكون جميع أعماله بدلالته إليه، ما كان له على اللّه حقّ في ثوابه و لا كان من أهل الإيمان. ادامه در پست بعد... https://eitaa.com/shjavadabolghasemi/60

⚫️ افشاگری حجت‌الاسلام رئیسی علیه منافقین 👈 از قاتلین حضرت زهرا (س) تا امروز! 🔰 مصاحبه ایشان | ماهنامه شاهد یاران 1⃣ حضرت زهرا (س) اولین شهید ما در سنگر مبارزه با نفاق است. 2⃣ برخلاف کسانیکه معتقدند نفاق از مدینه آغاز شد، به اعتقاد من این جریان از مکه شروع شد. این تحلیل، فرمایش علامه طباطبایی است که بر اساس آیات اول سوره بقره، چهره سه دسته: مومنان، کافران و منافقان را از صدر اسلام نشان می‌دهد. يعني از همان ابتداي دعوت پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) ، اين سه گروه حضور داشتند. 3⃣ رسالت مهم حضرت زهرا (سلام الله علیها) این بود که نفاقِ بانقاب را برملا کنند که این کار را با خطبه‌ها و سخنرانی‌ها و اشک‌ چشمانشان انجام دادند؛ باید نفاق را بر دو دسته بی‌نقاب و بانقاب تقسیم کرد اما نفاقِ بانقاب هم شناختش سخت‌ است هم شناساندنش. 4⃣ جریان نفاق جدیدی در این نظام وجود دارد که شهید لاجوردی آن را شناخته بود. این جریان در هر مقطعی با چهره‌ای متفاوت می‌آید. 📚 منبع؛ (کلیک کنید): مصاحبه حجت‌الاسلام و المسلمین رئیسی با ماهنامه شاهد یاران، ش۲۸، اسفندماه ۱۳۸۶ ╭────────────╮ 🆔 کانال اسرار تاریخ 🌐 eitaa.com/monzer_ir ╰────────────╯

﷽ ✍🏻 یکی از کلان انحراف های جریان های «وحدت نامنضبط» تغییر ریل «فقه جواهری» به «فقه مقاصدی» در تحلیل گزاره های مرتبط با فقه تعامل با مخالفین است. مراجعه به سایت «شعوبا» و تحلیل یادداشت های استاد حیدر حب الله، موید این برداشت ما است. (رک: تصویر صفحه فوق) 🔺اغراض شارع در خطابات شرعی در مرحله لحاظ و جعل، دواعی حکم محسوب می شوند ولی همین دواعی در تحقق خارجی، غایات و مقاصد احکام تلقی می شوند. به تعبیر دیگر غایات و مقاصد، تصورا و از حیث ذهنی مقدم بر خطاب شرعی است ولی خارجا موخر از بیان حکم شرعی است. برای مثال شارع مقدس در مرحله لحاظ و جعل احکام، تحصیل طهارت را داعی خود محسوب می کند و بعد از ابلاغ وجوب طهارت مائیه و ترابیه به مکلفین، کسب طهارت و تحصیل آن، غایت و مقصد حکم شرعی می شود. 🔻یکی از مهم ترین مختصات فقه امامیه این است که دواعی و مقاصد احکام، با وجود اینکه احکام شرعی معلل به مقاصد و اغراض بوده و دارای حسن و قبح و مفسده و مصلحت نفس الامری هستند ولی هیچ نقشی در کشف حکم شرعی و توسعه و تضییق حکم و موضوع حکم شرعی ندارند. البته باید دانست که ظاهر خطاب شرعی، مهم ترین عامل کشف حکم شرعی و تعیین دایره شمول آن است و اگر در خطاب شرعی، دواعی و مقاصد، صریحا به عنوان علت _ یا به تعبیر دقیق تر حیثیت تقییدیه _ اخذ شوند، می تواند ملاک و مناط تامه حکم شرعی و عاملی برای تعمیم و تضییق آن لحاظ شود ولی اگر به صورت حکمت یا حیثیت تعلیلیه مطرح شده باشد، نمی تواند ملاک تام حکم شرعی و عاملی برای تعیین حدود و ثغور حکم تلقی شود. این ویژگی فقه و اصول امامیه، عاملی کلیدی برای عدم خروج از ضابطه صحیح کشف حکم شرعی و عدم دخالت ظنون در کشف ملاکات احکام شرعی است. 🔸ولی در مقابل؛ مهم ترین ویژگی فقه جریان های رأی گرا _ یا به تعبیر دیگر فقه احناف یا فقه مقاصدی یا فقه مبتنی بر ظنون و استحسانات فقها _ داخل نمودن دواعی و مقاصد احکام شرعی، در کشف و توسعه و تضییق احکام شرعی است. ریشه این رویکرد به نظریه تصویب معتزلی و اشعری برمی گردد که وجود حکم و به تبع آن مصلحت و مفسده نفس الامری برای احکام شرعی را یا منکرند و یا بنا بر رای مجتهدین، متغیر می دانند. توجه به این امر پرده از تناقض بزرگ این مکاتب کلامی و اصولی بر می دارد؛ چرا که از یک سو یا منکر هر نوع حکم واقعی نفس الامری در لوح محفوظ هستند یا تمام مصلحت و مفسده احکام را در همان مودای امارات می دانند که با تغییر آن مصلحت و مفسده نیز مضمحل و متغیر می شود و از سویی دیگر فقیه رای گرا، تمام توجه خود را به کشف و فهم غایات و مقاصد خطابات شرعی برای برون رفت از تزاحمات و حرج ها و بن بست های مکلفین می کند! 🔹اختلاف مکتب امامیه با مکاتب مقاصد گرا در این موضوع، ریشه در توانایی عقل منبعی _ و یا عناصر شبه عقل _ در کشف ملاکات نفس الامری و ثبوتی احکام شرعی دارد. در دیدگاه علمای شیعه خصوصا مکتب اصولی شیخ انصاری و محقق خویی و ...، _ عقل هیچ مدخلیت و قدرتی برای کشف ملاک تام و قطعی احکام شرعی ندارد و کشف ملاکات تنها از راه بیان شارع میسر خواهد بود. نتیجه این روش، محوریت علم و اطمینان برای کشف حکم شرعی است. 🔹در مقابل، کشف ملاکات احکام شرعی با رویکرد مقاصدی و ورود عقل بشری به کشف دواعی احکام در مرحله جعل، باعث محوریت و معیار شدن ظنون برخاسته از فکر و رای فقیه خواهد شد. این امر علاوه بر بی انضباطی و اختلال در احکام شرعی، باعث جایگزینی ظن فقیه به جای نصوص و خطابات شرعی خواهد شد. این امر سرّ دوری فقهای شیعه _ به تبعیت از راهنمایی اهل بیت علیهم السلام _ از هر اندیشه فقهی مبتنی بر فقه مقاصدی و رای گرایی است تا جایی که برخی از فقها حتی با قیاس اولویت نیز مخالفت نموده اند. ✅ تاکید بر رویکرد فقه مقاصدی و اندیشه های فقهی افرادی مثل استاد حیدر حب الله، علامه فضل الله و دیگران، انحراف و گسست از رویکرد فقه جواهری است که مضرات و مفاسد آن باید تبیین شود. #وحدت #فقه_مقاصدی #التقاط «سربازان امامین انقلاب» https://eitaa.com/joinchat/4077847026C86bbe18341

فرازی بسیار مهم از وصیتنامه امام خمینی رضوان الله علیه به خط ایشان 🔷...و این حدیث شریف [حدیث ثقلین] حجت قاطع است بر جمیع بشر بویژه مسلمانان مذاهب مختلف؛ و باید همه مسلمانان که حجت بر آنان تمام است جوابگوی آن باشند؛ و اگر عذری برای جاهلان بی‌خبر باشد برای علمای مذاهب نیست. 🌺نثار روح مطهر امام خمینی صلواتی هدیه کنیم @mir_hamedhoseyn_110

✍️ نوشته دکتر سعید امینایی 🔖درنگی در سخنان برادر ارجمند جناب آقای اسدپور درباره فهم قرآن (بخش۱ از۲) 1. در سخنان ایشان دو تفکر با یکدیگر مقایسه می‌شود: یکی تفکر #امام_خمینی و #علامه_طباطبایی و دیگری تفکر #جریان_متحجر. اما متأسفانه مشخص نیست مراد ایشان از جریان متحجر مشخصا کدام جریان است؟ چه آن‌که از یک سو برقرارکردن مقایسه میان تفکر امام و علامه با تفکر جریان تحجر، این احتمال که مراد ایشان از جریان تحجر یک جریان #کوچه‌بازاری باشد را منتفی می‌کند و از سوی دیگر حتی در میان جریان‌های حدیث‌گرا نیز از محدثین (همچون کلینی و عیاشی) تا اخباریان (همچون مجلسی و فیض کاشانی) تا جریان تفکیک در دوران معاصر و ... هیچ کدام نیستند که منکر مرجعیت معرفتی قرآن باشند. برای فهم باورمندی آنان به نقش قرآن در معرفت به تراث خودشان مراجعه کنید؛ برای نمونه: کتاب فضل القرآن کافی، باب اول و دوم مقدمه تفسیر عیاشی (باب اول درباره اهمیت قرآن و باب دوم درباره روایات عرضه)، مقدمه اول و مقدمه پنجم تفسیر صافی (خصوصا مقدمه پنجم)، مطالعه و بررسی تعامل مرحوم علامه مجلسی و بزرگان تفکیک با قرآن. 2. گفتند: با تفسیر روایی، قرآن بر روایات عرضه می‌شود! دقیقا مشخص نیست منظور از این سخن چیست. آیا منظور این است که در تفسیر روایی آیه‌ای از قرآن با عرضه بر روایات، جعلی خوانده می‌شود؟ که قطعا چنین نیست. اما به هر حال رویکرد باورمندان به تفسیر روایی این است که اگر هر کسی با #باورهای_خودساخته غیر مبتنی بر وحی به سراغ قرآن برود، نمی‌تواند برداشت درستی از قرآن داشته باشد (ر.ک: مقدمه البرهان و المیزان). https://eitaa.com/kalame_sawa

✍️ سعید امینایی 🔖درنگی در سخنان برادر ارجمند جناب آقای اسدپور درباره فهم قرآن (بخش ۲ از ۲) آنان به تجربه تاریخی استناد می‌کنند که تمام فرقه‌های اسلامی باورهای خود را به قرآن مستند می‌کنند و کل حزب بما لدیهم فرحون! از این رو ضروری می‌دانند پیش از ورود به وادی فهم قرآن، مفسر با احادیث اهل‌بیت علهیم السلام #انس داشته باشد تا بتواند در چارچوب ثقل همتای قرآن، قرآن را فهم کند. رجوع کنید به مقدمه پنجم تفسیر صافی و همچنین مطالعه کنید این دو سطر از متن تفسیر المیزان درباره همین موضوع را که می‌فرماید: «فالذي ندب إليه: تفسيره من طريقه و الذي نهي عنه: تفسيره من غير طريقه و قد تبين أن المتعين في التفسير الاستمداد بالقرآن على فهمه و تفسير الآية بالآية و ذلك بالتدرب بالآثار المنقولة عن النبي و أهل بيته صلى الله عليه و عليهم و تهيئة ذوق مكتسب منها ثم الورود، و الله الهادي» (المیزان، ج3، ص87). 3. فرمودند: «روایات باید بر قرآن عرضه شود تا فهم شود؛ اما ما بر عکس رفتار می‌کنیم!» قطعا در فهم روایات باید به قرآن نظر داشت، اما این نافی طرف مقابل نیست. چرا که این دو ثقل، مکمل یکدیگرند. بنابراین طبق آنچه از متن المیزان ذکر شد، روایات هم در مقام اعتبارسنجی و هم در مقام فهم باید بر قرآن عرضه شوند و در طرف مقابل قرآن نیز در مقام فهم باید در کنار روایات فهم شود. به عبارت دیگر قرآن و حدیث صحیح در کنار هم #متن_واحد ی هستند که در مقام فهم باید در کنار هم لحاظ شوند. 4. این سخنان به مخاطب القا می‌کند که قرآن با احادیث اهل بیت علیهم السلام ناسازگار است و اگر کسی حدیث‌خوانی کند (مثلا کافی بخواند) منحرف می‌شود! (برای مثال فهم قرآن در حد تفاسیر روایی که ذیل آنها آمده، مذمت شده). این در حالی است که مرجعیت اهل بیت و حدیث اهل بیت علیهم السلام در معرفت دینی دقیقاً در کنار قرآن تعریف شده است. حدیث متواتر ثقلین و احادیث متعدد دیگری که درباره جایگاه امام و نقش او به عنوان حجت الهی وجود دارند، تردیدی در این مطلب باقی نمی‌گذارند. تنها اشکالی که ممکن است مطرح شود، تفاوت سنت حاکیه و محکیه و مشکل دسترسی به #حدیث_صحیح است. اما چنین اشکالی ناظر به سخنان سخنران جایگاهی ندارد؛ چرا که سخنان او ناظر به حدیث به طور مطلق است و حتی حدیث صحیح را هم به حاشیه می‌راند. 5. آیا تنها نقش معرفتی روایات تخصیص و تقیید قرآن است؟!! آیا روایات هیچ افزوده معرفتی غیر از این ندارد؟!! اینکه سخنران می‌گوید قرآن کتاب اساسی و قانون اساسی است و روایات در حد تخصیص و تقیید است معنایی جز این ندارد؛ اما گمان نکنم از جناب هشام تا مرحوم امام و از کلینی تا خمینی رضوان الله علیهم کسی در میان شیعیان چنین نظری داشته باشد! الغرض نه امام و علامه رحمهما الله آن‌گونه که تصویر می‌کنند، قرآن‌بسنده بودند و نه حدیث‌گرایان ضد قرآن. اما پرسش اینجاست که چرا برخی با شعار ایجاد وحدت میان شیعه و سنی بلکه میان ادیان ابراهیمی، تلاش دارند تقابلی ساختگی و دروغین میان امام خمینی و دیگر علمای شیعه ایجاد کرده و همه را متحجر جلوه دهند؟ آیا هدف، موجه جلوه دادن اندیشه‌های ناسازگار با آموزه‌های شیعی است؟ والله العالم https://eitaa.com/kalame_sawa

جزم‌گرایی، شمول‌گرایی و کثرت‌گرایی 🔹#پلورالیسم یکی از رویکرد‌های فیلسوفان دین در مسئله نجات است. 🔺در مقابل آن نیز دو رویکرد دیگر با عنوان انحصارگرایی و شمول‌گرایی است. 🔸 عموماً انحصارگرایی همراه با گونه‌ای جزم‌اندیشی در حوزه دین است. رویکرد کلی کلیسا‌ی کاتولیک در قرون وسطی چنین بوده است. 🔹 ولی شمول‌گرایی و کثرت‌گرایی (پلورالیسم) زاده اندیشه‌های جزم‌گرایانه نیست. 🌱اندیشه رضوان 📎ایتا l سایت | تلگرام | اینستاگرام | ویراستی | آپارات