🌍 یکی از بهترین صحنه‌های #اربعین امسال توسط خادم حرم مطهر حضرت سیدالشهدا خلق شد

اللهیاری: بنام خداوند جان و خرد. سلام، اگر حوصله دارید این پندهای قرآنی و تمثیل های ادبا و حکایت عبرت انگیز این متن تقدیمی را بدقت مطالعه فرمائید.... آیه 185 سوره آل عمران کُلُّ نفْسٍ ذآئقةُ ٱلْموْتِ و إنّما تُوفّوْن أُجُورکُمْ..... هر نفسی از شما طعم مرگ را خواهد چشید، و روز قیامت پاداشهای شما به تمام کمال به شما خواهد رسيد پس در آن روز سخت هر آن کس که او را از آتش دور کنند و به بهشت در آورند چنین کس به توفیقی بزرگ دست یافته است و این زندگانی دنیوی چیزی جز دستمایهٔ غرور و فریب نیست 185 -این کلمات قدسی اگر چه خبر از مرگ می دهد که هر نفسی طعم آن را خواهد چشید، اما بشارتی عظیم نیز در آن آمده و آن این است که آدمی در هنگام مرگ زنده است و طعم مرگ را تلخ یا شیرین تجربه خواهد کرد و چنان نیست که یکی از حکمای یونان گفته بود «من و مرگ هیچگاه یکدیگر را ملاقات نخواهیم کرد زیرا تا من هستم مرگ نیست، وقتی مرگ آمد دیگر من نیستم تا با کسی ملاقات کنم.» بلکه ما با مرگ رو در رو دیدار خواهیم کرد و حضور و طعم و مزه این واقعه شگرف را در خواهیم یافت نه در نیستی بلکه در هستی، زیرا مرگ مهر نیستی بر ما نمی زند بلکه یک چشیدن و یک تجربهٔ تازه است. لذا عبارتِ «کُلُّ نفس‌ٍ ذآئقةُ الموت» در سوره عنکبوت آیه57 نیز آمده است. در آنجا خداوند فرموده است :هر نفسی طعم مرگ را می چشد سپس به سوی ما باز می گردد. -توجه به مرگ و نزدیکی و قطعیت وقوع آن شاید بزرگترین موعظه و نصیحت است برای عامهٔ مردمان که از آن غافلند به همین جهت هم در قرآن و هم در ادب فارسی و ادب جهان این موعظهٔ موثر را به زبانها و تعبیرات گوناگون می یابیم. تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه در ده قدح باده که معلو مم نیست کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه (خیام) این اهل قبور خاک گشتند و غبار هر ذره ز هر ذره گرفتند کنار آه این شراب است که تاروز شمار بیخود شده و بیخبرند از همه کار -عطار در بیان قطعیت مرگ داستان تکان دهنده ای دارد که با طنزی شیرین به یک دم آدمی را از نزدیکی و قاطعیت مرگ آگاه می کند. حکایت این است که دزدی مالی را می رباید و به سوی می گریزد. صاحب مال او را دنبال می کند اما به سوی مخالف که به گورستان ختم شده است می شتابد می گویند «ای مرد، دزد تو از آن سوی دیگر رفت. تو چرا به سوی گورستان می روی؟!؟!؟!؟» گفت «او هر کجا برود بالاخره او را به اینجا می آورند. من اینجا می ایستم تا بیاید.» -نکتهٔ شگرفی در این حکایت هست که تمامی حرکات ما به هر جانب که باشد قدمی است که به سوی گورستان بر می داریم و هیچ گریزی از آن حرکت نیست. مرگ آگاهی از طریق موعظه و حکایت و تمثیل، آدمیان را از غفلت مرگ می رهاند و احساس نزدیکی و قاطعیت مرگ و اینکه مرگ پایان فرصت ماست برای آنکه حسابی درست از خود به جای گذاریم، چه بسا که آدمیان را به طریق صلاح و اغتنام فرصت برای جبران مافات رهنمون می شود. ارادتمند سرباز ولایت

📣 📣 وظیفه یه جوان انقلابی چیه؟ رهبر معظم انقلاب: بدونید وظیفه چیه جوانیتان رو قدر بدانید ...

پنجره فولاد تو دارالشفای عالمینه از سخای بی‌حسابت کل ایران زیر دینه #استودیویی🔊 #مهدی_سروری🎙 #چهارشنبه_های_امام_رضایی🕊