🔶 نظر اسلام درباره علم #کدام_علم‌؟ «طَلَبُ اَلْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ» چیزی که هست سخن در یک مطلب دیگر است و آن این‌که منظور اسلام از علم، چه علمی است؟ ممکن است کسی بگوید مقصود از همه این تأکید و توصیه‌ها، علم خود دین است؛ یعنی همه به این منظور گفته شده که مردم به خود دین عالم شوند و اگر نظر اسلام از علم، علم دین باشد، در حقیقت به خودش توصیه کرده و درباره علم به معنی اطلاع بر حقایق کائنات و شناختن امور عالم چیزی نگفته و اشکال به حال اول باقی می‌ماند، زیرا هر مسلکی، هر اندازه هم ضد علم باشد و با آگاهی و بالا رفتن سطح فکر و معلومات مردم مخالف باشد، با آشنایی با خودش مخالف نیست؛ بلکه خواهد گفت با من آشنا باشید و با غیر من آشنا نباشید. پس اگر منظور اسلام از علم، خصوص علم دینی باشد، باید گفت موافقت اسلام با علم، صفر است و نظر اسلام درباره علم، منفی است. برای کسی که درست با اسلام و منطق اسلام آشنا باشد، جای این احتمال نیست که بگوید نظر اسلام درباره علم منحصراً علوم دینی است. این احتمال فقط از ناحیه طرز عمل مسلمین در قرن‌های اخیر -که تدریجا دایره معلومات را کوچک‌تر کردند و معلومات خود را محدود کردند- پیدا شده و الّا آن‌جا که می‌فرماید حکمت، گمشده مؤمن است پس آن را به چنگ آورید و لو این‌که بخواهید از دست مشرکان بگیرید، معنی ندارد که خصوص علم دینی باشد. مشرک را با علوم دین چکار؟... هر علمی که که متضمن فایده و اثری باشد و آن فایده و اثر را اسلام به رسمیت بشناسد، یعنی آن اثر را خوب و مفید بداند، آن علم از نظر اسلام، خوب و مورد توصیه و تشویق است. 📖 بیست‌گفتار، ص ۱۸۱ و ۱۸۲.

#مجموعه_آثار #شیخ_بهایی 💠 کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a

#عدالت 🔶 همیشه عدالت به معنای برابری نیست. 💠 کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a

🔶 پیام آیة الله سبحانی برای بزرگداشت مرحوم آیة الله مصباح یزدی 💠 کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a

📚 نام کتاب: جریان شناسی اندیشه های کلامی 🖌 نویسنده: جمعی از نویسندگان 📝 چکیده: مکتوب حاضر، با نگاهی فراگیر به جریان های مهم کلامی معاصر و تحولات جاری آنها، بستری مناسب برای بازخوانی و مقایسه اندیشه ها را ذیل چهار محور فراهم می آورد: 1. نومعتزله (مانند فضل الرحمان، محمد ارکون، محمد عابد الجابری، حسن حنفی و نصر حامد ابوزید)؛ 2. نواندیشی دینی معاصرِ داخلی (مانند دکتر سروش، مصطفی ملکیان، سیدحسین نصر)؛ 3. سلفیه در داخل و خارج ایران؛ 4. سایر فرق مانند شیخیه، اسماعیلیه و دیوبندیه. 💰قیمت:3،400،000ریال 💳 تخفیف:20 درصد 📬 سایت فروش:hatif.ir 📲 لینک مستقیم خرید: https://eshop.iki.ac.ir/shop/7/Product/4835 🛰 عضویت در کانال: https://eitaa.com/joinchat/1295646858C46683b9df5

#اطلاع_رسانی #زاویه #آیة‌الله_مصباح_یزدی

#نشست_علمی #حکمت_متعالیه #الحاد_جدید 💠 کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a

💯🔊 #بشنوید 🔸 صوت نشست علمی- ترویجی بازشناسی ظرفیت های حکمت متعالیه در چالش با الحاد جدید 🎙 با حضور: #عسکری_سلیمانی #محمد_سربخشی #محمدحسن_قدردان_قراملکی #حمیدرضا_شاکرین #حامد_ساجدی ⏰ چهارشنبه 14دیماه 1401 🏢 قم، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی #صوت #نشست 🆔 @iictchannel

#آزادی_بیان #فرانسه شکایت مکرون از عوامل انتشار یک کاریکاتور/ دم خروس وجود آزادی بیان در فرانسه بیرون زد! 🔻در حالی که مقامات دولت فرانسه در پاسخ به اعتراضات به انتشار کاریکاتورهای ضد دینی از سوی نشریه شارلی ابدو، بر وجود آزادی بیان در این کشور تاکید می کنند، شخص امانوئل مکرون رئیس جمهور علیه عوامل انتشار یک تصویر از خودش که در آن به هیتلر تشبیه شده به دادگاه شکایت کرده است. 🔻این تصویر کاریکاتور‌گونه از مکرون در انتقاد از وی به علت اجباری کردن واکسیناسیون کرونا منتشر شده بود. 🔻 آزادی بیان در فرانسه اینجوریه که شما میتونی به تمام مقدسات مسلمانان توهین کنی ولی اگر راجع به هلوکاست نقدی کنی یا امانوئل مکرون رو بخاطر سیاستهاش به هیتلر تشبیه کنی ۱۰۰۰۰ یورو جریمه میشی و زندان و اخراج هم در انتظارته

#سکولاریسم #فرهنگ_سکولار 📖 آیین عرفی، جستارهایی انتقادی در بنیادهای سکولاریسم، ص ۷۰. 💠 کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a

#فلسفه #بدایة_الحکمة #علامه_طباطبایی 🔶 ادامه بحث 💠 کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a

🔰 آغاز ثبت‌نام در مدرسه زمستانه مباحث پایه در فلسفه ذهن و علم‌النفس فلسفی ▫️مدرسه زمستانه مباحث پایه در فلسفه ذهن و علم‌النفس فلسفی توسط مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و مؤسسه آموزشی پژوهشی نفحات برگزار می‌گردد. ⏱ زمان ثبت‌نام: تا ۲۷ دی‌ماه ۱۴۰۱ ⏱ زمان برگزاری دوره: ۲۸ دی تا ۱۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۱ 🖥 جهت ثبت‌نام به سامانه ثبت‌نام نفحات به آدرس ذیل مراجعه نمایید؛ http://register.nafahat-eri.ir/ 📱جهت بیان سؤالات و دریافت پاسخ‌های خود می‌توانید با پشتیبان معاونت پژوهش به آیدی زیر در پیام‌رسان ایتا در ارتباط باشید؛ @nafahat_eri_pejohesh #فلسفه_ذهن #علم_النفس_فلسفی 💢 مؤسسه آموزشی پژوهشی نفحات https://eitaa.com/nafahat_eri

#وحدت_واجب_الوجود 🔶 کثرت، فرع بر محدودیت است. همان‌طور که وجود دو عالم جسمانی غیر متناهی که از نظر ابعاد، غیر متناهی باشد، تصور ندارد زیرا با نبودن حد و مرزی برای عالم جسمانی، هرچه را به عنوان عالم دیگر فرض کنیم، عین همین عالم خواهد بود نه عالمی دیگر غیر این عالم، یعنی غیر متناهی بودن جهان جسمانی سبب می‌شود که «ثانی» برای آن غیر قابل تصور باشد، هچنین اگر وجودی را مطلق و غیر متناهی تشخیص دادیم، دیگر فرض وجود مطلق دیگر امکان ندارد، بلکه فرض وجودی دیگر که جدا از او و در عرض او باشد و بتوان آن را دومِ این وجود فرض کرد، امکان ندارد، آنچه ما آن را غیر او فرض کنیم، ظهور و تجلّی و شأن و اسم خود اوست نه ثانی و دوم برای او... به هر حال مقصود این است که همان‌طور که با فرض لایتناهی بودن عالم جسمانی، امکان کثرت و تعدد منتفی است، با فرض وجود مطلق غیر متناهی نیز امکان وجود مطلق دیگر منتفی است... 📖 اصول فلسفه و روش رئالیسم، ج ۵، ص ۱۵۲. 💠 کانال تخصّصی کلام اسلامی @kalameslami 🔅🔅🔅 https://eitaa.com/joinchat/1768095837C159b256e9a

🔶 قصیده‌ای در مدح حضرت فاطمه زهراء و حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیهما 🖋 امام خمینی رحمة الله علیه ای‌‌ ازلیّت، به تربت تو مُخمّر! وی‌‌ ابدیّت، به طلعت تو مُقرّر! آیت رحمت ز جلوه‌ی‌ تو هویدا رایَتِ قدرت در آستینِ تو مُضْمَر جودت، همبسترا به فیض مقدّس لطفت همبالشا به صدرِ مُصَدّر عِصمتِ تو تا کشید پرده به اجسام عالَم اجسام گردد عالَم دیگر جلوه‌ی‌ تو، نور ایزدی‌ را مَجْلی‌ٰ عِصمت تو، سِرّ مُختفی‌ را مَظهر گویم واجب تو را، نه آنَتْ رُتبت خوانم ممکن تو را، ز مُمکِن برتر مُمکن اندر لباس واجب پیدا واجبی‌ اندر ردای‌ امکان مُظْهر ممکن، امّا چه ممکن، علّت امکان واجب، امّا شعاعِ خالقِ اکبر ممکن، امّا یگانه واسطه‌ی‌ فیض فیض به مِهْتر رسد، وزان پس کهتر ممکن، امّا نمودِ هستی‌‌ از وی‌ ممکن، امّا ز مُمکِناتْ فزونتر وین نه عجب، زانکه نور اوست ز زهرا نور وی‌ از حیدر است و او ز پیمبر نور خُدا در رسول اکرم پیدا کرد تجلّی‌ ز وی‌ به حیدر صفدر وَ ز وی‌، تابان شده به حضرت زهرا اینک ظاهر ز دُختِ موسی‌ جعفر این است آن نور، کز مشیّت «کُنْ» کرد عالم، آنکو به عال است مُنوّر این است آن نور، کز تجلّی‌ قدرت داد به دوشیزگان هستی‌ زیور شیطانْ عالِم شدی‌ اگر که بدین نور ناگفتی‌ آدم است خاک و من آذر آبِروی‌ مُمْکِناتْ جمله، از این نور گر نَبُدی‌، باطل آمدند سراسر جلوه‌ی‌ این، خود عَرَض نمود عَرَض را ظِلّش بخشود جوهریّتِ جوهر عیسی‌ِ مریم به پیشگاهش دربان موسی‌ِ عمران به بارگاهش چاکر آن یک چون دیده‌بان، فرا شده بر دار وین یک چون قاپقان، معطّی‌ بر در یا که دو طفل‌اند در حریم جلالش از پی‌ تکمیل نفس آمده مُضطَر آن یک، «انجیل» را نماید از حفظ وین یک «تورات» را بخواند از بر گر که نگفتی‌: امام هستم بر خلق موسی‌ِ جعفر ولّیِ‌ حضرتِ داور فاش بگفتم که این رسول خدای‌ است معجزه‌اش می‌ بُوَد همانا دختر دختر، جُ‍ز فاطمه نیاید چون این صُلْبِ پِدر را و هم مَشیمه‌ی‌ مادر دختر، چون این دو، از مَشیمه‌ی‌ قدرت نامد و ناید، دگر هُماره مُقدّر آن یک، امواج اعلم را شده مبدأ وین یک، افواج حلم را شده مَصْدر آن یک، موجود از خطابش مَجْلی‌ٰ وین یک، معدوم از عقابش مُسْتَر آن یک، بر فرق انبیا شده تارک وین یک، اندر سرْ اولیا را مِغفر آن یک، در عالم جلالت کعبه وین یک، در مُلک کبریایی‌ مَشْعَر لَمْ یَلِد م بسته لب و گر نه بگفتم دختِ خُدایند این دو نور مُطهّر آن یک، کوْن و مکانْش بسته به مَقْنَع وین یک، مُلکِ جهانْش بسته به مِعْجَر چادر آن یک، حِجابِ عصمت ایزد مِعْجَرِ این یک، نقابِ عفّتِ داور آن یک، بر مُلک لایَزالی‌، تارُک وین یک، بر عرش کبریایی‌ افسر تابشی‌ از لطفِ آن، بهشتِ مُخَلّد سایه‌ای‌ از قهر این، جحیم مُقَعّر قطره‌ای‌ از جودِ آن، بِحارِ سماوی‌ رَشْحه‌ای‌ از فیض این، ذخایر اغیر آن یک، خاکِ مدینه کرده مُزّین صفحه‌‌ی‌ قم را نموده، این یک انور خاک قم، این کرده از شرافتْ جنّت آب مدینه، نموده آن یک، کوثر عرصه‌ی‌ قم غیرت بهشت برین است بلکه بهشتش، یَساولی‌ است برابر زیبد اگر خاک قم به «عرش» کند فخر شاید، گر «لوح» را بیابد همسر خاکی‌، عجب خاک! آبروی‌ خلایق ملجأ بر مُسلم و پناه به کافر گر که شنیدندی‌ این قصیده‌ی‌ هندی‌ شاعر شیراز و آن ادیب سخنور آن یک طوطی صفت همی نسرودی ای‌ به جلالت ز آفرینش برتر وین یک قمری‌ نمط هماره نگفتی‌ ای‌ که جهان از رُخ تو گشته منوّر

. 💢 همایش ملی «حکمت عملی؛ چیستی، مبانی و روش‌ها» توسط گروه حکمت عملی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار می‌شود. 🗓 روزهای ۲۶ تا ۲۸ دی‌ماه ۱۴۰۱ 📯 با سخنرانی غلامرضا اعوانی، محمد لگنهاوزن، و سیدیدالله یزدان‌پناه. ✨ ۲۶ و ۲۷ دی‌ماه: تهران، خیابان ولیعصر، خیابان نوفل لوشاتو، خیابان آراکلیان، پلاک ۴ ✨ ۲۸ دی‌ماه: شعبه قم مؤسسه؛ واقع در قم، بلوار شهید صدوقی، خیابان حضرت ابوالفضل (ع)، خیابان دانش، کوچه دانش ۳، پلاک ۷۱ ✅ لینک جهت حضور مجازی: irip.ac.ir/u/136 📯 به حاضران در همایش، گواهی حضور اعطا خواهد شد. 🆔 @irip_ir

#نشست 🔰سلسله نشست های علمی کلام پژوهی شیعه در غرب سیر تاریخی و وضعیت کنونی ◾️نشست دوم : آشنایی آغازین غربیان با شیعه و تشیع 🎙ارائه دهنده :دکتر محمد جاودان 📒دبیر علمی : دکتر اصغر رمضانی ⬅️لینک ورود به جلسه 🌐 Dte.bz/philconf 📅زمان: چهارشنبه 1401۱/10/28 ⏰ساعت 10 تا 12 🔹مکان: قم پردیسان انتهای بلوار دانشگاه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی طبقه دوم، تالار سردار شهید سلیمانی #تبلیغ #بین_الملل #حوزه https://eitaa.com/joinchat/2517303572C11f3e01858

✳️ آقای رائفی پور کمی آرام تر! دامن اهل بیت (ع) از انتساب سخنان رکیک به آنان بسی پیراسته است! 🔹 در این چند سال که فضای مجازی و کارکردهای آن توسعه یافته به مناسبت های مختلف مجال پیگیری سخنرانی ها و اظهار نظرهای آقای رایفی پور فراهم آمد. در عموم موارد ایشان را (که ان شاء الله تعالی قصدشان خیر و خدمت به دین است) مورد تحسین قرار دادم؛ زیرا به رغم جوانی و البته اینک میان سالی و به رغم عدم برخورداری از مدارج تخصصی حوزوی یا دانشگاهیِ متعارف، با بیان تاثیر گذار و توان برقراری ارتباط خوب با جوانان، با غیرت و کوشش زیاد معارف دین را تبلیغ و در برابر شبهات و کژاندیشی ها به نیکی ایستاده و در برخی از موارد جای خالی امثال ما حوزویان را پر کرده است. برخی از خطابه های ایشان از این جهت حقاً قابل تحسین است. اما پیداست که محدودیت مطالعات تخصصی و به تعبیر رایج؛ خاک نخوردن در درس و مدرسه و در سایه چراغ حجره و پای بحث استاد، گاه زمینه را برای ابراز مطالبی غلوّ آمیز، فاقد پشتوانه علمی و گاه همراه با خطای فاحش فراهم می آورد. 🔸 آخرین مورد آن ابراز این نکته بسیار نادرست است که اهل بیت (ع) آن چنان شوخی های تند و زننده جنسی داشتند که امکان گفتن آنها حتی در میان جمع پیرمردان و پیرزنان نود ساله فراهم نیست!! (نقل به مضمون) در این بین برخی از اساتید محترم حوزه البته از سر دلسوزی و ارادت به اهل بیت (ع) تعابیر نسبتا تند در باره ایشان بکار بردند. در نگاه این ناچیز در نقد افراد و اندیشه ها باید جانب انصاف را نگاه داشت و در کنار ذکر محاسن و خدمات، نقد نظر آنان را ارایه کرد. 💠 در نقد سخنان مورد اشاره آقای رایفی پور تذکار چهار نکته لازم به نظر می رسد: 🔹 یک؛ در اعلام نظر در همه امور به ویژه در امور بسیار حساس دینی باید روش های علمی را شناخت و مطالب را از منابع مورد اعتماد و اتقان ارایه کرد. متاسفانه بخش قابل توجهی از مباحث دینی که در تریبون های زیادی ارایه می گردد، به خاطر تکیه به منابع موهون و ضعیف باطل بوده و به جای تقویت دین داری، به تضعیف دین و دین داری منتهی می گردد که اینک مجال پرداختن به نمونه های آن نیست. مطلب ارایه شده از آقای رائفی پور دچار همین کاستی بنیادین شده است. باید از ایشان پرسید که مستند و منبع جنابعالی در انتساب صدور شوخی های جنسی بسیار زننده! از اهل بیت (ع) چیست و کتاب مورد نظر که این شوخی ها در آن آمده کدام کتاب است؟! احتمال می رود که منبع و مقصود ایشان کتاب زَهْرُ الرَّبیع ‌(گلهای بهاری)، اثر سید نعمت‌الله جزایری شوشتری (م 1112) باشد؛ کتابی کشکول مانند مشتمل بر حکایات، لطایف، افسانه‌ها و خاطرات که متاسفانه با اخبار و احادیث فراوان عموما بدون سند و بدون اعتبار آمیخته شده است. در بخش آخر این کتاب توضیحات و توصیفات مفصل در باره مسایل جنسی بازتاب یافته است. باید دانست که افزون بر عدم التزام سید نعمت الله جزائری در این کتاب بسان عموم دیگر آثار ایشان به ذکر اسناد و عدم رعایت اصل اتقان منابع که بخشی از آن ناشی از مشرب اخباری گری ایشان است، تدوین چنین کتابی لبریز از هجویات و مطالب سخیف و خلاف شؤونات اخلاقی و ادب دینی به ویژه در زمینه مسایل جنسی که برخی از مطالب آن به عنوان استهزای عالمان شیعی مورد استفاده معاندان قرار گرفته، دون شأن مولف محترم آن بوده و وجود آن از هر جهت برای حوزه های علمیه خسارت تلقی می گردد. صدور چنین کتابی را باید جزو رخدادهای تاسف بار تاریخ عالمان شیعه دانست! نیز محتمل است آقای رایفی پور در انتساب مدعای خود به اهل بیت (ع) از کتاب «المستطرف في كل فن مستظرف» از شهاب‌الدين محمد بن احمد ابوالفتح ابشيهى شافعی (م 850) بهره گرفته باشد که در این صورت باید تاکید کرد اساساً مطالب آن برای جامعه شیعه فاقد ارزش است. از نمونه روایات بی اساس و بسی زشت در زمینه مسایل جنسی که در این کتاب آمده و متاسفانه پای اهل بیت (ع) نیز در آن به میان کشیده شده است، روایت گونه ذیل است: «روي أنه جاء رجل إلى علي (ع) فقال له إن لي إمرأة كلما جامعتها تقول قتلتني. فقال اقتلها بهذه القتلة و علي إثمها»(المستطرف في كل فن مستظرف، ج 2، ص 789) پیداست که این دست از منابع و روایات باطل مورد ادعایی در آنها، نباید تکیه گاه انتساب مطالب ناروا به اهل بیت (ع) قرار گیرند. 👇👇👇

🔹 دو؛ در این که اهل بیت (ع) شوخی و مزاح را پسندیده و حتی آن را برای تلطیف خاطر جمع دین داران مورد تاکید قرار دادند؛ مشروط به آن که از یک سو محدود و از سویی دیگر از مرز شرع، ادب و اخلاق خارج نشود، جای تردید وجود ندارد. دو نمونه آشکار مدعا دو روایت ذیل است: 1. «عنْ يُونُسَ الشَّيْبَانِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّه ع كَيْفَ مُدَاعَبَةُ بَعْضِكُمْ بَعْضاً قُلْتُ قَلِيلٌ قَالَ فَلَا تَفْعَلُوا فَإِنَّ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ وإِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أَخِيكَ ولَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّه ص يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّه» (الکافی، ج 2، ص 663) «باب الدعابة و الضحک» 2. صَالِحُ بْنُ عُقْبَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّه بْنِ مُحَمَّدٍ الْجُعْفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ إِنَّ اللَّه عَزَّ وجَلَّ يُحِبُّ الْمُدَاعِبَ فِي الْجَمَاعَةِ بِلَا رَفَثٍ (همان) رفث را این گونه معنا کرده اند: «به معناي تصريح به هر سخن زشتي است که تنها در بستر زناشوئي به زبان مي آيد و در غير آن مورد گفتنش نفرت آور و قبيح است.» مفهوم این روایت آن است که حتی در موارد شوخیِ مجاز، باید از سخنان زشت، قبیح و ناروا پرهیز کرد. نیز در همین کتاب در باره نکوهش بدزبانی و کاربست کلمات زشت و قبیح بر زبان چنین آمده است: «عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّه ص إِنَّ اللَّه حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى كُلِّ فَحَّاشٍ بَذِيءٍ قَلِيلِ الْحَيَاءِ - لَا يُبَالِي مَا قَالَ ولَا مَا قِيلَ لَه فَإِنَّكَ إِنْ فَتَّشْتَه لَمْ تَجِدْه إِلَّا لِغَيَّةٍ أَوْ شِرْكِ شَيْطَانٍ» (همان، ص 333) «باب البذاء» آیا معنا دارد که اهل بیت (ع) این چنین از راندن سخنان زشت و ناروا بر زبان نهی کنند، آن گاه العیاذ بالله خود مطالب زشت جنسی آن چنانی بر زبان جاری کنند که ما حتی نتوانیم آنها را برای پیرمردان نودساله بیان کنیم؟! حاشا و کلا از جایگاه رفیع و نزیه اهل بیت (ع)!! 🔹 سه؛ ما اهل بیت (ع) را آیینه تمام نمای خداوند و تجلی اسمای جمال و جلال او می دانیم. یکی از صفات ستودنی خداوند که بارها در قرآن تجلی یافته، رعایت ادب و آزرم در عرصه مسایل و اندام جنسی است. بر همین اساس، قرآن به مناسبت‌هاي مختلف از مسأله همبستري با زنان سخن به ميان آورده و بي‌آن به آن تصريح کند، در تمام آنها از تعابير کنايي همچون: مسّ، لمس، اتيان، مباشرت، رفَث، طَمث و غشيان بهره جسته است. روایت ذیل گواه مدعا است: «مُحَمَّدُ بْنُ مَسْعُودٍ الْعَيَّاشِيُّ فِي تَفْسِيرِهِ عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: (اللَّمْسُ) هُوَ الْجِمَاعُ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَتِيرٌ يُحِبُّ السَّتْرَ فَلَمْ يُسَمِّ كَمَا تُسَمُّونَ.» طبق این روایت مراد خداوند از واژه «لامستم» در آیه شریفه «أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ» (نساء، 43) همبستری با زنان است که در پی آن غسل جنابت واجب می شود، اما خداوند از روی ادب و پوشیده سخنی، از تعبیر «لمس» که خود مقدمه همبستری است، بهره گرفته است؛ چنان که در ترسیم جنسی ترین صحنه تلاقی یوسف و با زلیخا از تعبیرِ غیر صریح «هیت لک» استفاده کرده است. خداوند متعال که هیچ کس در ادب و اخلاق به پایه او نمی رسد، پیامبر و اهل بیت (ع) را بر اساس همین ادب و اخلاق تربیت کرده است: «إِنَّ اللَّه عَزَّ وجَلَّ أَدَّبَ نَبِيَّه فَأَحْسَنَ أَدَبَه فَلَمَّا أَكْمَلَ لَه الأَدَبَ قَالَ: إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ ثُمَّ فَوَّضَ إِلَيْه أَمْرَ الدِّينِ والأُمَّةِ لِيَسُوسَ عِبَادَه ..» (الکافی، ج 1، ص 266) «باب التفويض إلى رسول الله و إلى الأئمة (ع) في أمر الدين» با این حال چگونه شنیدنی است که شاگردان مکتب ادب و اخلاق خداوندی در مقام شوخی رکیک ترین مطالب جنسی را بر زبان جاری کنند؟! 👇👇👇

🔹 چهار؛ با بررسی مواردی از روایات اهل بیت (ع) بدست می آید که آنان نیز هر جا که لازم بوده در باره مسایل یا اندام جنسی سخن بگویند، با نهایت ادب و آزرم آن را بیان می کردند. دو نمونه را مورد اشاره قرار می دهیم: یک؛ «عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع‏ أَنَّ النَّبِيَّ (ص) قَالَ لِبَعْضِ نِسَائِهِ مُرِي نِسَاءَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْ يَسْتَنْجِينَ بِالْمَاءِ وَ يُبَالِغْنَ فَإِنَّهُ مَطْهَرَةٌ لِلْحَوَاشِي وَ مَذْهَبَةٌ لِلْبَوَاسِيرِ.» (الکافی، ج 3، ص 18) «باب القول عند دخول الخلاء» بر اساس این روایت رسول اکرم (ص) از طریق همسران خود به زنان پیام داد که به زنان مسلمان ابلاغ کند تا آنان در شستن اندام جنسی خود به هنگام استنجاء دقت و مراقبت بیشتر داشته باشند. آن حضرت به عنوان پیامبر امت و پدر معنوی جامعه دین داران، می توانست خود مستقیماً با زنان در این باره سخن بگوید، اما ترجیح داد که این پیام از طریق یکی از همسران ایشان به زنان مسلمان ابلاغ گردد تا بدین طریق نهایت ادب و آزرم رعایت گردد. دو؛ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَذْيِ فَقَالَ إِنَّ عَلِيّاً ع كَانَ رَجُلًا مَذَّاءً فَاسْتَحْيَا أَنْ يَسْأَلَ رَسُولَ اللَّهِ ص لِمَكَانِ فَاطِمَةَ ع- فَأَمَرَ الْمِقْدَادَ أَنْ يَسْأَلَهُ وَ هُوَ جَالِسٌ فَسَأَلَهُ فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ ص لَيْسَ بِشَيْ‏ءٍ.» (تهذیب الاحکام، ج 1، ص 17) به استناد این روایت حضرت امیر (ع)، به رغم ابتلاء به «مذی» که مربوط به خروج آب شبیه منی قبل از جنابت و به نوعی ناظر به مساله جنسی است، از روی شرم و ادب مستقیماً با پیامبر اکرم (ص) وارد سخن نشد و پرسش خود را در باره حکم آن از طریق دوست خود؛ مقداد پیجویی کرد. 🔹 حال باید پرسید: وقتی خداوند در مقام بیان احکام شرعی (جنابت در پی همبستری) یا در مقام تبیین داستان برخورد جنسی زلیخا با یوسف (ع)، آن چنان با اشاره و کنایه سخن می گوید، و رسول اکرم (ص) در مقام ابلاغ یکی از رهنمون های دینیِ نسبت به مساله استنجای زنان و نیز حضرت امیر (ع) برای دریافت حکم شرعی مذی از طریق دوست خود؛ یعنی مقداد کمک می گیرد تا مرزهای ادب، شرم و اخلاقِ نزیه به صورت شایسته رعایت گردد، چگونه می توان پذیرفت که اهل بیت (ع) در مقام مزاح در زمینه مسایل جنسی مطالبی بس زشت و زننده را بر زبان جاری کنند که نتوان آنها را حتی برای کهنسالان بازگو کرد؟! از این جهت باید تاکید کرد که ابراز مطالب ناصواب هر چند از روی خیرخواهی باشد، مصداق این روایت نبوی است: «من أفتى الناس بغير علم كان ما يفسده أكثر مما يصلحه» 🔹 در پایان به عنوان یک برادر خیرخواه دینی به فاضل محترم جناب آقای رائفی پور توصیه می کنم که در موسسه خود به ویژه در طرح مباحث دینی از شماری از فاضلان متضلع حوزه بهره گیرد تا این دست از اشتباهات به کمترین نصاب خود منتهی گردد. پیداست که تنها خداوند و اولیای او هستند که از گونه خبط و خطا به طور کامل دوراند! از خداوند مهر گستر می طلبیم که به توفیقات روز افزون امثال ایشان و همه کسانی که در مسیر تبلیغ دین و فرهنگ دینی تلاش می کنند، بیافزاید! بمنه و کرمه علی نصیری قم، موسسه معارف وحی و خرد سه شنبه بیست و هفتم دی ماه 1401 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir