امیرالمؤمنین عليه السلام:
هر كه خوب سوال کند، دانا شود
غررالحكم حدیث7933🌷
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
💠امام رضا علیه السلام:
✍🏻هرگزمال وثروت جمع واندوخته نمی گرددمگر با پنج خصلت:
①بخل شدید
②آرزوی دور و دراز
③حرص غالب
④قطع رحم
⑤و برگزیدن دنیا بر آخرت.
📚 عیون اخبار الرضا،ص ۲۵۰،ح ۱۳
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
🥇
امیرالمومنین علی(ع)
شما را به #نظم در کارها توصیه میکنم...
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
امیرالمؤمنین عليه السلام:
خردمند کسی است كه دمى را در كارهاى بى فایده هدر نمی دهد و آنچه را براى هميشه همراه او نمى ماند، ذخيره نسازد
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
کلام طلایی 🌱
💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃 💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃 💛🍃💛🍃💛🍃 💛🍃💛🍃 💛🍃 🍃 #رمانڪابوسࢪویایے #قسمت215 پتو را روے سر مے ڪشم و سرم را در ب
💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃
💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃
💛🍃💛🍃💛🍃
💛🍃💛🍃
💛🍃
🍃
#رمانڪابوسࢪویایے
#قسمت216
لبخند شاد تبدیل مے شود بہ ڪمانڪ تلخ روزهاے گذشتہ.
_سہ ماه و بیست و چهار روز و سہ ساعت!
ابرو بالا مے دهد.
نمے دانم چہ حسے دارد. هیچ نمے توانم از ڪارهایش سر در آورم.
سڪوت بر دهانش مے نشیند و بہ خوردن ادامہ مے دهد.
_شاید درڪم نڪنے اما من هیچ وقت عاشق نشدم.
یڪهو چنگال از دستم مے افتد.
نگاه مان در هم گره مے خورد.
مڪث بین ڪلامش دارد دیوانہ ام مے ڪند.
_ببین رویا...
عشق همیشہ برام یہ نقطہے نامفهوم بود.
وَ..ولے تو رو ڪہ مے بینم غصہ مے خورم. غصہے روزاے خوشے ڪہ با من خراب ڪردے.
نمے توانم سڪوت ڪنم.
با بهت مے پرسم:" چے میگے پیمان؟
من هیچے از دست ندادم.
من پشیمون نیستم از راهے ڪہ اومدم."
دستش را بالا مے آورد.
مجبور بہ بستن دهان و بہ زنجیر ڪشیدن قلب ناآرامم مے شوم.
_من میخوام بهت بگم شاید یہ مدتے اوضاع خوب پیش نره.
شاید توے این اوضاع منو دیگہ نبینے...
میدونم شاید احساس ڪنے حرفام نامفهومہ اما تو خیلے از پشت پرده ها رو نمے دونے.
ممڪنہ وضع تغییر ڪنہ اما ڪے؟
اینش بہ ما ربط داره ڪہ چہ زمانے بتونیم مستقل باشیم...."
جان مے ڪَند تا منظورش را بہ من برساند اما گوش هایم انتظار ڪلمات و جملات خوبے را نمے ڪشد.
_نبینمت یعنے چے؟
پیمان نڪن اینڪارا رو...
تازه بعد سہ ماه اومدے و این حرفا رو تحویلم میدے؟
_یعنے این ڪہ راه خطرناڪے پیش رومونہ.
البتہ هنوز حڪم قطعے داده نشده، بعدشم اینا رو الان بدونے بهتره.
بعدا شاید فرصت نشہ یا دیگہ ڪار از ڪار گذشتہ باشہ.
تو میتونے با این حرفایے ڪہ من زدم جدا بشے.
من مجبورت نمے ڪنم! اصلا!
مدیونے فڪر ڪنے دوستت ندارم یا هر چیز دیگہ اے.
اتفاقا چون دوستت دارم و نمیخوام صدمہ ببینے اینا رو بهت میگم.
تو این راه ممڪنہ راهے بریم ڪہ هیچ پلے براے برگشت وجود نداشتہ باشہ.
نمیخوام بہ اجبار همراهم باشے...
حرف هایش را درڪ نمے ڪنم.
همواره گوشہ اے از گفتہ هایش در ابهام غرق مے شود.
چہ مے شود؟ قرار است ڪہ طوفانے بیاید؟
_ببین پیمان من سخت تر از اینا رو هم دیدم و پا بہ پات اومدم.
هر چے باشہ از قاچاقے از مرز رد شدن و سر ڪردن توے سلولاے كمیتہ خرابڪارے بدتر ڪہ نیست.
از اینجا بودم و بقیہش رو خواهم بود.
حرف دیگرے جز خنده نمے زند.
شب خوبے بود جز تکہے اخر و گفتہ هاے پیمان ڪہ دلشوره را روانہ ام ڪرد.
خبر هاے خوشے از مرزها نمے آید و خیلے چیز ها را با سانسور بہ مردم مے گویند.
پیمان مے گوید خرمشهر را دشمن گرفتہ و مقاومت شڪستہ است.
بنے صدر هم دست روے دست گذاشتہ تا دشمن بہ تهران برسد.
ڪارشڪنے هایے مے شود و مردم ناراضے مے شوند.
مردم خوزستان ڪہ خانہ و ڪاشانہ را از فرط ارتش بعث رها ڪرده اند در شهرها و خانہ هاے اقوام سرگردانند.
معلوم نیست این جنگ ڪے بہ پایان مے رسد.
بعضے ها موقتے بہ شهر هاے فامیل رفتہ و چند صباحے سپرے مے ڪنند.
خیلے ها هم ڪہ جایے را ندارند صداے شان در آمده اما گوش شنوا ڪجاست؟
بنے صدر درمان ڪنندهے این زخم سر باز ڪرده نیست.
از بازار بہ خانہ بر مے گردم ڪہ مهلقا خانم جلوے خانہ مے بینم.
غمگین و درهم است.
سلام مے ڪنم و با بغض جواب مے دهد.
نگران مے شوم و مے پرسم چہ شده و بہ خانہے یڪے از همسایہ ها اشاره مے ڪند.
پارچہ هاے سیاه دلم را آشوب مے ڪند.
نوشتہ هاے داغ فرزند و تسلیت ناراحتم مے ڪند.
_پدر و مادرش همین یہ پسرو داشتن.
قرار بود آخر این ماه بساط عروسے براش تو محل راه بندازیم.
_تصادف ڪردن؟
نچے مے گوید.
_رفتہ بود جنوب.
لیلاخانم مادرش میگہ طاقت نداشت مردمو توے خون خودشون ببینہ.
تازه سربازیش رو تموم ڪرده ڪہ رفت.
دیروز خبر آوردن ڪہ بچہ شون... جیگر گوشہ شون رو بعثیا شهید ڪردن.
خرمشهر دست بعثیا افتاده.
لیلا خانم از دیروز راهے بیمارستان شده...
میگن جنازهے پسرشو نتونستن بیارن عقب.
بیشتر جنازه ها مونده بین بعثیا.
بعد هم گریہ مے ڪند.
دلم مے گیرد اما دلیل بے تابے هاے مهلقا را نمے دانم.
صورتش را با گوشہے روسرے اش پاڪ مے ڪند و مے گوید:
_عجب پسر خوبے بود.
یہ محل دعاگوش بودن. اصلا محلمون با این پسر صفاے دیگہ اے داشت.
شاید باورت نشہ ولے ریش سفیدا هم از همین جوون ڪم سن و سال مشورت مے گرفتن.
تواضع داشت اما چہ حڪمتے هم داشت!
خدا بہ دل مادر و پدر و خواهرش صبر بده.
روزگار میدونہ ڪیو گلچین ڪنہ.
افسوس مے خورم.
با نشانہ هایے ڪہ او مے دهد مے توانم در حافظہ ام دنبال آن مرد بگردم.
درست یادم نیست اما یڪے دوبارے او را دیده ام.
#اینستاگرام:Instagram.com/aye_novel
#کپےبههیچوجهجایزنیست🚫
#نویسندهمبینارفعتی(آیه)
گروه نقد و بررسے کلام طلایے👇🏻
https://eitaa.com/joinchat/1291845699C24c0d4e14c
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
کلام طلایی 🌱
💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃 💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃 💛🍃💛🍃💛🍃 💛🍃💛🍃 💛🍃 🍃 #رمانڪابوسࢪویایے #قسمت216 لبخند شاد تبدیل مے شود بہ ڪمانڪ تل
💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃
💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃
💛🍃💛🍃💛🍃
💛🍃💛🍃
💛🍃
🍃
#رمانڪابوسࢪویایے
#قسمت217
مهلقا با من ڪمے درد و دل مے ڪند و بعد از هم جدا مے شویم.
خیانت بنے صدر بر همگان واضح است.
شاید هنوز راست و دروغ ها بهم آمیختہ باشد اما معلوم است این ماجراها پشت پرده اے دارد.
عصر یڪ مراسم ڪوچڪے در خانہے همسایه است.
لیلا خانم گاه بیهوش مے شود و بہ سر و رویش آب مے پاشند.
مردها هم در حال صحبت با هم هستند.
ڪنار مهلقا خانم نشستہ ام و آرامش مے ڪنم.
دختر جوانے ڪنار لیلا خانم نشستہ و آهستہ مے گرید.
نگرانم پیمان بیاید و پشت در بماند.
آخر با خود ڪلید نبرده است.
موضوع را بہ مهلقا خانم مے گویم.
بر مے خیزم تا نگاهے بہ خانہ بیاندازم.
توے نشیمن عڪس پسر شهید شان را گذاشتہ اند.
صورتے آرام و چشمان مشڪے گرد!
بہ گوشہ اے خیره شده و معصومیت را در نگاهش بیشتر ڪرده است.
از دیدن عڪس دست بر مے دارم.
از ڪنار اتاق مردانہ رد مے شوم. صداے شان تا بہ حیاط مے آید.
خبرے دم خانہ مان نیست.
در این بین چند جملہے نجوا مانندے را از طرف مردانہ مے شنوم.
گوش هایم بہ شنیدن راغب مے شوند.
جورے مے ایستم ڪہ در حال نگاه ڪردن بہ ڪوچہ هستم.
مرد جوانے ڪہ بہ نظر از همرزمان شهید بوده اینگونہ مے گوید ڪہ:
_عمو رضا وضع بدے بود.
یعنے باید خودتون مے بودین تا دردش تا مغز استخوون تون بره!
یڪے نبود بهمون اسلحہ بده.
آخرم نفهمیدم آقا محمد شما از ڪجا گیر آورد.
بنے صدر یہ نصفہ روز اومد و خودشو توے ساختمونا قایم ڪرد.
مردم گلایہ ها داشتن اما مگہ میزاشتن دو ڪلوم از كمبودا و مشڪلات بگیم.
آخرشم شنیدیم ڪہ مردڪ گزارش داده وضع مردم خوبہ و جنگ جدے نخواهد بود.
شما نبودین ڪہ! فقط از بعثیا نبودن ڪہ ستون پنجم ریختہ بودن تو شهر.
منافقا و تجزیہ طلباے نامرد از پشت خنجر مے زدن.
محمد تا آخر تو شهر موند و دیگہ هم برنگشت.
یڪے اصرار مے ڪند بگو محمد چطور جان داد!
طفلے بدجور بے تاب است تا بداند آیا درد زیادے ڪشیده یا نہ!؟
صداے آن فرد را نمے شنوم.
بہ اجبار تنها مے گوید:" حاج یحیے من وقتے رسیدم بالا سر محمد بهم یہ ڪاغذ داد. گفت بہ شما بدم تا بہ دست صاحبش برسونین. حدس مے زنم براے مرضیہ خانم باشہ."
دلم با شنیدن این حرف ها ترَڪ بر مے دارد.
بہ یاد حرف هاے پیمان مے افتم. قهرمان بازے...
نمے توان نام ڪارے را ڪہ این آدم انجام داد را گذاشت قهرمان بازے یا خودنمایے!
خودنمایے بہ بهاے جان انسان! مگر مے شود؟
پسرے ڪہ بہ جاے پا گذاشتن بہ حجلہے عروس، پا بہ حجلہے سرخ شهادت گام نهاده... این یعنے قهرمان بازے؟
بغض مے ڪنم و بہ داخل مے روم.
حواسم پے دختر جوانے مے رود ڪہ بہ عڪس آقا محمد دست مے ڪشد.
چشمانش را نوازش مے ڪند و زیر لب مے گوید:" یعنے الان چشماے خوشگلت بستہ اس محمد من؟
چشماے عزیز من بہ خاڪ نباشہ!
مگہ قول ندادے بعد سربازے میریم سر بخت و اقبال مون...
ڪو اقبال مون؟ لباس سیاه تنم ڪردے ڪہ!"
حالش دست خودش نیست انگار.
از یڪ جایے بہ بعد تن صدایش بالا و بالا مے رود.
چند نفر از خانم ها بیرون مے آیند.
یڪے او را بغل مے گیرد.
_آروم باش مرضیہ...
دختر سر روے شانہ گذاشتہ و زار زار اشڪ مے ریزد.
صداے مهلقا خانم را از ڪنارم مے شنوم.
بہ طرفش نگاه مے ڪنم.
_الهے بمیرم...
همین هفتہے پیش بود اومد خونمون تا اندازه هاشو براے لباس بگیرم.
انگار قسمت بود رنگ لباس بہ جاے سفید تیره باشہ.
بہ بے تابے مرضیہ خیره شده ام.
قاب عڪس را محڪم گرفتہ و رها نمے ڪند.
اوضاع آشفتہ اے در این خانہ رقم مے خورد.
خیلے از همسایہ ها براے تسلیت مے آیند و مے روند.
بعضے از آشنایان مثل اقوام نزدیڪ بہ خود مے زنند و شعر فراق مے خوانند.
نمے دانم این محمد ڪہ بوده اما حال ڪہ شهید شده تازه ڪم ڪم اوصافش برایم رو مے شود.
یڪے بہ شانہ ام مے زند و مے پرسد ثریا هستم.
با بلہ جوابش را مے دهم.
مے گوید آقایے دم در ڪارم دارد.
حدس مے زنم پیمان است.
از مهلقا خانم جدا مے شوم. انگار او مے ماند تا بنده خداها دست تنها نباشند.
با قدم هاے ڪوتاه خودم را بہ مادر شهید مے رسانم و دوباره تسلیت مے گویم.
بے حال چیزے زیر لب مے گوید.
خداحافظے ڪنان بیرون مےآیم.
پیمان پایش را بہ دیوار زده و بہ این ور و آن ور ڪوچہ نگاه مے ڪند.
سلام مے دهم.
جوابم را مے دهد و مے پرسد:" این جا چے ڪار مے ڪردے؟"
آه مے ڪشم.
_بنده خدا همسایہ پسرش رفتہ خرمشهر، شهید شده.
_شهید شده؟
_آره.
تنها بہ آهانے بسنده مے ڪند.
در را باز مے ڪنم و وارد مے شویم.
_یہ چیزایے تعریف میڪردن ڪہ دلم ڪباب شد.
_چے؟
_بیچاره قرار بوده آخر این ماه عروسے بگیره.
#اینستاگرام:Instagram.com/aye_novel
#کپےبههیچوجهجایزنیست🚫
#نویسندهمبینارفعتی(آیه)
گروه نقد و بررسے کلام طلایے👇🏻
https://eitaa.com/joinchat/1291845699C24c0d4e14c
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
حدیث قدسی:
حذر كن از اين كه چونان كودك باشى، كه هرگاه چشمش به سبز و زرد بيفتد، يا ترش و شيرينى به او داده شود، فريفته آن گردد
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
🌱
🔹️پیامبر اکرم (ص): خدا را بخوانيد و به اجابت دعای خود يقين داشته باشيد و بدانيد كه خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر نمیپذيرد.
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
🔸 اهمیت و ضرورت اخلاق در ساختمان ایمان و عمل
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....
🔸
از شڪست آرزو
هر لحظہ دل را ماتمـی است
عشـــق ڪو
ڪاين شيشہ هارا جملہ يڪجا
بشڪند..!
✍🏼 #صائب_تبریــــــزے
.....★♥️★.....
@kalametalaei
.....★♥️★.....