⭕ چرا هنوز شهید گمنام داریم؟
🔺 یکی از سوالاتی که هر چند وقت یکبار خصوصا در ایام تشییع شهدای گمنام پرسیده می شود این است که چرا با وجود این همه پیشرفت علمی و پزشکی و تکنولوژیکی، هنوز بسیاری از شهدا را گمنام می نامیم و فرآیند شناسایی این عزیزان اینقدر طول می کشد!
🔺 قبل از پاسخ به نکته فوق، باید به این آمار اشاره کرد. مطابق گفته سردار باقرزاده فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح تاکنون بیش از ۴۷ هزار پیکر پاک شهید تا کنون تفحص شده است و تفحص پیکر پاک ۲ هزار و ۴۰۰ شهید دیگر نیز در دستور کار قرار دارد. شهیدانی که احتمالا هر کدام از ما در اطراف خودمان خانواده ای منتظر را یافت می کنیم که چشم انتظار است و منتظر.
🔺اما برگردیم به سوال اصلی. چرا هنوز شهید گمنام داریم؟ مطابق اون چیزی که نگارنده متوجه شده است؛ در سالهای ابتدایی شهدا را از روی صورت و عکس ها شناسایی می‌کرده اند و تحویل خانواده ها می داده اند و آنهایی که قابل شناسایی نبوده اند بنا به فتوای رهبری به عنوان شهید گمنام به خاک سپرده می شدند.
🔺علم ژنتیک در سالهای اول و دهه ۷۰ به گفته سردار باقرزاده تنها در اختیار آمریکا بود و هزینه هر تحقیق ۱۰۰۰ دلار می شد. سال ۸۱ با پشیتیانی سردار باقرزاده و کلاس های دکتر تولایی ژنتیک وارد ایران شد.
🔺در این سالها بانک خون و نمونه استخوانی تکمیل شده و خیلی از شهدا از این طریق شناسایی شده اند. اما شناسایی استخوانی که بیش از ۳۰ سال زیر خاک با دمای ۶۰ درجه بوده با شناسایی بافت نرم ساده تفاوت دارد و گاه تا سالها طول می‌کشد.
🔺لذا طبق فتوای مقام معظم رهبری اگر از شناسایی شهدا مایوس شویم و بدانیم زمان طولانی برای شناسایی نیاز هست، اجازه نداریم شهدا را بعد از تفحص در معراج شهدا نگهداری کنیم و باید آنها را سریعا به خاک بسپاریم.
🔺هر زمانی که دستگاه تطبیق، تطابق دو نمونه را اعلام کند بلافاصله و طی مراحل خاص و تشریفات خاصی به خانواده شهید اعلام می شود که شهید شما شناسایی شده و در نقطه ای معلوم تدفین شده است. که نمونه این مدل را در سالهای اخیر بارها دیده ایم. شهدایی که تدفین شده اند و بعد از چند سال به خانواده اعلام می شود اون شهید تدفین شده فرزند شما بوده.
🆔
@kamalibasirat
