💐 ضد غم 🌸🌸 و اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ☀️☀️💥🌟✨ پرورردگارا ! به قدرت و توانايى‏ات ، چیرگی غم و اندوه را بر من فرو بشكن 📚صحیفه ی سجادیه 💡دعای 7 بند 8 🍃 ❤️🍃 @kanoonpormehr

چگونه مهربانی خدا را در بلاها و سختی‌ها ببینیم؟ اگر بتوانیم خدا را در نعمات او ببینیم، آماده خواهیم شد مهربانی او را در بلاها و سختی‌ها هم مشاهده کنیم...  🍃 ❤️🍃 @kanoonpormehr

وفات حضرت خدیجه کبری،سلام الله علیها،ام المؤمنین،مادر چهارده نور الهی،برشما تسلیت و تعزیت باد. @khanoomekhune

🍃 صبح است و دلم می‌تپد از دور برایت ... سلام صبح بخیر ❤️@kanoonpormehr

هر پادشاهی ابتدا یک نوزاد بوده... هر ساختمانی ابتدا فقط یک طرح روی کاغذ بوده... مهم نیست امروز کجایی!؟ مهم اینه که فردا کجا خواهی بود!؟ هر کس در زندگی خود یک کوه اورست دارد که سرانجام یک روز باید به آن را فتح کند... زمین خوردی!؟ عیبی ندارد... برخیز...! نگذار زمین به جاذبه اش ببالد... سر به دو زانوی غم فرو مبر،سرت را بالا بگیر... قدرت دستانی که به سویت دراز شده از یاد برده ای!!؟؟ کوله بارت ریخت!؟عیبی ندارد... سبک باشی راحتتر اوج میگیری... زندگی عالیست پس عاشق زندگیت باش.. 💕💕💕@kanoonpormehr

♨️ مرا دوست دارد... در حالی که بی نیاز از من است❣ #ابوحمزه_ثمالی @kanoonpormehr

رهبر انقلاب: 💠 ما همیشه به خانم‌ها میگیم این شوهران شما بچه‌های بزرگی هستند. @kanoonpormehr

شاگرد اول بودم، پدرم یادم داده بود که من همیشه درس بخوانم، وقتی مهمان می آید زود بیایم سلام کنم و بروم! آرام آرام مهمانهای ما خیلی کم شدند چون مادرم غیر مستقیم گفته بود حواس مرا پرت می کنند! عیدها همه اش خانه بودیم و من نمی دانستم سیزده بدر یعنی چه؟ وقتی مدرسه می رفتم، پدرم خودش مرا می رساند آخه مادرم گفت بود نکنه توی سرویس مدرسه حرف بد یاد بگیرم. پدرم مرا خیلی دوست داشت! وحتی می گفت زنگ تفریح به حیاط نروم! چون ممکن است بچه ها دعوایم کنند! و من نه تنها زنگ تفریح مدرسه که تمام زنگهای تفریح عمرم را در اتاقی درس خواندم! مایه افتخار پدر بودم! شاگرد اول! وقتی پدر مرا به مدرسه می رساند شیشه ی اتومبیل را بالا می زد که مبادا حرفی بشنوم ومن تا مسیر مدرسه ریاضی کار می کردم! وقتی سر سفره می آمدم باید به فیزیک فکر می کردم چون پدرم می گفت نباید لحظه ها را از دست بدهم! چقدر دلم می خواست یکبار برف بازی کنم ، اما مادر پنجره را بسته بود ومی گفت پنجره باز شود من مریض می شوم! من حتی باریدن برف را هم ندیده ام! من همیشه کفشهایم نو بود چون باآنها فقط از درب مدرسه تا کلاس می رفتم!!من حتی یک جفت کفش در زندگی ام پاره نکردم و مایه افتخار پدرم بودم! من شاگرد اول تیزهوشان بودم! تمام فرمول های ریاضی و فیزیک را بلد بودم ولی نمی توانستم یک لطیفه تعریف کنم! و حالا یک پزشکم! چه فرقی دارد تو بگو یک مهندس! پزشکی که تا الان نخندیده است، مهندسی که شوخی بلد نیست! من نمی دانم چطور باید نان بخرم !من نمی دانم چطور باید کوهنوردی بروم! با اینکه بزرگ شده ام اما می ترسم باکسی حرف بزنم! چون ممکن است حرف بد یاد بگیرم! من شاگرد اول کلاس بودم! اما الان نمیدانم اگر مثلا مراسم عروسی دعوت شوم چگونه بنشینم، اگر مراسم عزاداری بروم چه بگویم! همسایه مان برای ما آش نذری آورده بود نمی دانستم چه اصطلاحی بکار ببرم. یک روز باید بنشینم برای خودم جوک تعریف کنم ! یک روز باید یک پفک نمکی را تا آخر بخورم! یکروز می خواهم زیر برف بروم! یک روز می خواهم داد بکشم، جیغ بزنم! من شاگرد اول کلاسم اما از قورباغه می ترسم، از گوسفند می ترسم، مایه افتخار پدر حتی از خودش هم می ترسد! راستی پدرها ومادرهای خوب و مهربان به فکر شاگرد اول های کلاس باشید و اگر مادرم را دیدید بگویید پسرش شاگرد اول کلاس درس و شاگرد آخر کلاس زندگی است. @kanoonpormehr