✳️ علم، تقوا، بصیرت؛ کدام نجات‌بخش است؟! 🔻 آنچه مهم است اين است که [انسان] #وظيفه‌ خودش را در هر برهه‌ای از زمان تشخيص بدهد. اگر وظيفه تشخيص داده نشد، #علم و #تقوا و مانند اين‌ها به درد نمی‌خورد؛ يعنی به‌جا مصرف نمی‌شود. اگر علم داشته باشيم، تقوا هم داشته باشيم، حتی #شجاعت هم داشته باشيم اما ندانيم وظيفه چيست، ندانيم موقعيت کدام است، ندانيم امروز مطالبه‌ی خدای متعال و مطالبه‌ی #دين از ما در عرصه‌ی #اجتماع چيست، آن علم و تقوا و شجاعت و بقيه‌ی خصوصيات مثبت اثر خودش را نمی‌بخشد؛ و کارکرد لازم را نخواهد داشت. 🔸 اين کلمه‌ی #بصيرت که ما دائم تکرار می‌کنيم، معنايش اين است. يکی از مصاديق مهم بصيرت همين است که انسان بداند امروز چه نيازی در جامعه وجود دارد. 👤 #رهبر_معظم_انقلاب | ۹۵/۰۶/۱۶ 🇮🇷@sabzpoushan

✍️شهید سلیمانی، چگونه به چهره ای ملی و محبوب تبدیل شد؟ 🔰واقعیت این است که در قواعد الهی عالَم، کسانی می توانند محبوبیت پایدار و همیشگی داشته باشند که اولاً زیست مردمی داشته باشند، در میان مردم باشند، دغدغه مردم داشته باشند و خلاصه، به تعبیر قرآن کریم، «از جنس مردم» باشند: 🔸«لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ؛ رسولى از جنس خود شما به سويتان آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است، و نسبت به (هدايت و رفع مشکلات شما) حریص است و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.» (توبه: 128) و ثانیاً به تکلیف و وظیفه الهی اش عمل نماید، حتی اگر دشمنان و طواغیت عالم خوششان نیاید: 🔸«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛ كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده‏اند، خداوندِ رحمن محبت آنها را در دلها مى‏افكند.» (مریم: 96) و این همان مضمون بیان امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه است که فرمود: 🔸«مَنْ‏ أَصْلَحَ‏ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ؛ هرکس که رابطه میان خود و خداوند را اصلاح نماید، خداوند رابطه میان او با مردم را اصلاح می¬کند.»(نهج البلاغه؛ حکمت 89) 🔰آری! منافقان و بیماردلان، عزت و محبوبیت ملّی را در اتصال و دوستی با کدخدا و قدرتمندان عالَم جستجو می کنند: 🔸«الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَ يَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً؛ (منافقان) همانانی هستند كه كافران را، بجاى مومنان، دوست خود بر مى‏گزينند، آيا اينان مى‏خواهند از آنان كسب عزت و آبرو كنند با اينكه همه عزتها مخصوص خدا است؟!» (نساء: 139) 🔸«وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا؛ آنان غير از خدا معبودانى براى خود انتخاب كردند تا مايه عزتشان باشند.» (مریم: 81) شهید سلیمانی، درست در نقطه مقابل، عزت را در اتصال به «خدا» و «ولایت» و «مردم» جستجو می کرد و خداوند هم او را به چهره ای ملی و محبوب تبدیل کرد: 🔸«وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَعْلَمُونَ؛ عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است، ولى منافقان نمى‏دانند.» (منافقون: 8) ❇️@Esfbasijrohani ❇️@Esfbasijrohani

♻️ تفاوت‌های هاشمی رفسنجانی و حاج قاسم سلیمانی 🔰 حمید رسایی: هر ساله نزدیکی سالروز شهادت حاج قاسم سلیمانی به دست آمریکا در ۱۳ دی با درگذشت هاشمی رفسنجانی در ۱۹ دی، در استخری که منسوب به خانواده رژیم پهلوی بوده، بهانه‌ای شده تا برخی از این تقارن، برای خود کلاهی/ بدوزند. در حالی که تفاوت‌های این دو چهره مشهور کم نیست. ۱. هاشمی می‌گفت که دنیای امروز دنیای گفتگوست نه موشک، حاج قاسم اما در برابر خوی متجاوز مستکبرین و بر اساس فرهنگ قرآنی، معتقد به تجهیز سپاه اسلام بود. جالب اینجاست که آمریکایی‌ها حاج قاسم را در دنیای گفتگوی هاشمی، با موشک به شهادت رساندند. ۲. حاج قاسم از گذشته‌ انقلابی‌اش پشیمان نبود اما هاشمی استکبارستیز دیروز، در سال‌های پایانی به دنبال حذف شعار مرگ بر آمریکا بود. ۳. حاج قاسم در دوره حیاتش، هرگز در برابر ولایت قرار نگرفت بلکه از شئون عاقیت به خیری را نسبت هر کس با ولایت فقیه می‌دانست، اما هاشمی در سال‌های پایانی عمرش، به اقرار پسرش به دنبال فشار بیشتر نسبت به رهبری انقلاب و گرفتن امتیاز و در صف اول کودتای سال ۸۸ بود. ۴. متأسفانه هاشمی همواره مورد توجه و حمایت رسانه‌های بیگانه بود و حاج قاسم همواره محور تخریب رسانه‌‌های دشمن بود. ۵. حاج قاسم با تمام وجود به تحقق وعده‌های خدا امیدوار بود و هاشمی رفسنجانی، به تحقق وعده‌های شیطان بزرگ، برای همین امضای کری را تضمین می‌دانست. ۶. حاج قاسم نه فقط در میدان جنگ نظامی که در سیاست هم شجاع بود. این شجاعت مصادیق زیادی داشت از جمله علی‌رغم گرایش انتخاباتی‌اش در سال ۷۶ که نزدیک به خاتمی بود، وقتی در سال ۷۷ به انحرافات خاتمی پی برد، در مقابلش ایستاد و به همراه فرماندهان دیگر در نامه‌ای علنی به خاتمی هشدار داد. اما هاشمی در سال‌های پایانی عمرش، هر روز انحراف بیشتری پیدا کرد. #حاج_قاسم_را_تحریف_نکنید #حمید_رسایی @hagigei

در پاسخ به پیام غدارانه و فریبکارانه روحانی در سالگرد شهید سلیمانی: شهید سلیمانی با محیط پیرامونی خود و با افراد دو نوع برخورد قوی به موازات هم داشت؛ با «بندگان خدا» از هر قوم و ملت و مذهب، «رحماء بینهم» بود و با مستکبران و طاغیان از هر قوم و ملت و مذهب «اشداء علی‌الکفار» بود. در برابر یتیمان داغ می‌شد، می‌گریست و هر کاری برای آنان از دستش برمی‌آمد انجام می‌داد، در این موارد فروتنی‌اش دیدنی بود و در برابر مستکبران جهانی «آهنی آتشناک» بود و خود را یک تنه حریف آنان می‌دانست عبارت مشهور او - آقای ترامپ قمارباز حریف تو من هستم، بیا- نماد این جلوه استکبارستیزی او بود ولی تو چی! آقای روحانی مرفه و بی درد و دوستدار کدخدا تو که اوباما را مودب می دانستی و او را کدخدای عالم قهقهه های مستانه و مسخره شما هنوز از ذهن و دیده مردم فراموش نشده است حمایت از سند ننگین 2030 که گفتی از هر چه بگذرم از 2030 نمی گذرم را از یاد نبرده ایم برجام بی فرجام و خسارت محض را چه بگویم تحقیر و قتل مردم در صف های توزیع مواد غذایی و گرانی بنزین 🇮🇷@sabzpoushan

💠 حاج قاسم؛ تمجيدها و تحريف‌ها! 📝 مهدي سعيدي ✅ امروز سخن گفتن و نوشتن و منسوب بودن به حاج قاسم موجب ارتقاء و بزرگی افراد می‌شود و اینجا است که نگرانی‌هايي برای تیزبین‌ها و هوشمندان ایجاد شده است! که نکند در پس اين انتسابات، فرصت‌طلبی‌هایی نیز نهفته باشد! وظیفه راستی آزمایی چنین مطالبی برای تحریف حاج قاسم با کیست؟ 🔰 به‌عنوان نمونه حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران شبکه اجتماعی کلاب هاوس بیان داشته که در آخرین دیدارش با سردار سلیمانی که سه ماه قبل از ترور وی بوده، ایشان با اشاره به نقش همسایه شمالی (روسیه) در تحولات و مسائل سوریه، گفته، خدا از این جماعت نامردتر نیافریده است! ⁉️ سئوالی که پیش می آید این است که صحت‌وسقم این سخنان چگونه قابل‌بررسی است؟! چه کسی می‌تواند این تعابیر را به‌سادگی نفی یا اثبات کند؟ چه کسی می‌تواند منظور حاج قاسم را به‌درستی بیان نماید؟ بهره‌برداری سیاسی حزبی خاص از این نگاه مطرح‌شده را در آستانه مذاکرات هسته‌ای چگونه باید تحلیل کرد؟ این‌ها مباحث مهمی است که بی‌توجهی به آن می‌تواند موجب ابهام و سردرگمی در جامعه گردد. 👌 نکته راهبردی: 👈فراموش نباید کرد که حاج قاسم متعلق به همه ملت ایران و مسلمان جهان اسلام و آزادگان عالم است و همه حق دارند تا از او یاد کنند و در موردش سخن بگویند! اما درعین‌حال باید مراقب بود که در این معرکه «تمجیدها»، حقیقت حاج قاسم «تحریف» نگردد!

🎥 روزمان را با قرآن آغاز کنیم/ ترتیل صفحه ۹۵ قرآن کریم ( آیات ۱۰۲ تا ۱۰۵ سوره مبارکه نساء)  🍃🌹🍃 🌺 امام علی (ع) می‌فرمایند: «اَلا لا خَیرَ فی قِراءَةٍ لَیسَ فیها تَدَبُّرٌ» آگاه باشید در قرآن خواندنی که تدبر در آن نباشد، خیری نیست. (اصول کافی ۱/۳۶) 🎙 استاد: مرحوم منشاوی #روشنگری | #ثامن 🆔 eitaa.com/meyarpb

امروزکشته های کرونا به 22 تن رسید این همان مملکتی است که روحانی آن را بابیش از 800 کشته کرونایی (که روبه افزایش بود) تحویل داد، درحالی که اطرافیانش تا روزآخر میگفتند: بی مذاکره و پذیرش fatf نمیتوانیم کرونا را مدیریت کنیم آیا جان مردم گروگان بوده؟ قوه قضائیه قرار نیست مسئله را بررسی کند؟ #آقای_تحلیلگر @mrtahlilgar1

▪️ *رهبر معظم انقلاب* به مدیر مسئول کیهان پیام فرستاده و گفته: *«یادداشت امروز آقای محمد صرفی، یک آفرین دارد».👏* این یادداشت آقای صرفی نویسنده‌ی خوش ذوق، با سواد و بی‌ادعای کیهان، درباره حاج قاسم که توجه رهبری را جلب کرده است ⬇️✒️✒️✒️✒️⬇️ ستاره قاسم در کهکشان راه خمینی(یادداشت روز) چقدر خوب است که کودکان وقتی به دنیا می‌آیند کسی نمی‌داند سرنوشت چه تقدیری برای آنان رقم زده و تاریخ برای شانه نحیف برخی از این کودکان‌گریان، چه مأموریتی گران‌سنگ تدارک دیده است. آری! اینگونه بود که دست فرعون به‌رغم تمام دست و پا زدن‌هایش، به فرزند عمران و یوکابد نرسید و موسی دودمان طاغوت عصر خود را در نیل بر باد داد. و آن زمانی بود که از چشم دنیااندیشان و ظاهربینان کار مؤمنان به پایان رسیده بود؛ در پیش، امواج خروشان نیل بود و از پس، لشکر جرّار فرعون. اما تقدیر الهی چیز دیگری بود. پس فرمان آمد که ‌ای موسی! عصای خود را بر دریا بزن ... و شد آنچه ناشدنی می‌نمود. تابستان سال 1953 برای «دوایت آیزنهاور» سی و چهارمین رئیس‌جمهور آمریکا شیرین بود. ماموران سازمان CIA در تهران به فرستادگان و مزدوران بریتانیایی که دیگر کبیر نبود پیوستند و عملیات آژاکس را با موفقیت به سرانجام رساندند. دولت وقت با کودتا سرنگون شد و شاه لرزان و فراری دوباره بر تخت نشست. «آلن دالس» رئیس ‌CIA اگر از آینده چیزی می‌دانست بدون شک پنج سال بعد، تیمی از ماموران خود را بار دیگر راهی ایران می‌کرد اما این بار نه به مقصد تهران بلکه به «قنات‌ملک»، روستایی در دل کویر مرکزی ایران. به خانه ساده و محقر مشهدی حسن.  اما نه آیزنهاور و دالس می‌دانستند و نه حتی مشهدی حسن و فاطمه که آن کودکی که روز اول فروردین سال 1337 پا به زمین گذاشته و ‌گریه می‌کند، چه آینده‌ای و مأموریتی در پیش دارد. فرزند سوم خانه بود و نامش را گذاشتند قاسم. انتخابی به‌جا و نامی نیکو بود. این طفل شیرخوار و روستازاده گمنام، مأموریت داشت چیزهایی را قسمت کند. از این باب همه ما قاسم هستیم چرا که در زندگی چیزهایی را با دیگران و بین دیگران قسمت می‌کنیم. اما قرار بود او از همه ما و قاسم‌ها، قاسم‌تر باشد.  دنیا معرکه‌های عجیب و غریب و شگفتی‌های فرامحاسباتی کم ندارد. نقاطی به ظاهر بسیار دور و بی‌ربط در گوشه و کنار کره‌خاکی هستند که هیچ دستگاه محاسباتی و عقل و حتی خیالی نمی‌تواند میان آنها خطی برقرار سازد. وقتی مامور ساواک سال 1342 با ریشخند از آقا روح‌الله پرسید یارانت کجا هستند، آن مرد خدا که دلش از خورشید هم گرم‌تر و چشم‌هایش از برق آسمان گیراتر بود، با دلی آرام و قلبی مطمئن پاسخ داد؛ سربازان من در گهواره‌ها هستند. یحتمل مأمور مفلوک سازمان اطلاعات و امنیت کشور، پوزخندی زده و در دل یا زیر لب گفته باشد عجب آخوند خوش‌خیالی و چه خیالات خامی! نمی‌توان به واکنش آن مأمور چندان خرده گرفت. آن روز قاسم سلیمانی پنج ساله بود، مهدی باکری و اسماعیل دقایقی 9 ساله، حسن باقری و ابراهیم همت هشت ساله، حسین خرازی شش ساله، احمد کاظمی، مهدی زین‌الدین و حسن تهرانی‌مقدم 4 ساله، محمود کاوه و علی ‌هاشمی 2 ساله. کودکانی دور از هم، هر کدام در شهری و روستایی. آن ستاره‌های دور از هم در کهکشان راه خمینی. آن‌قدر دور که هیچ منجمی نمی‌توانست پیش‌بینی کند روزی که چندان دور نیست این ستاره‌ها در یک مدار قرار خواهند گرفت و چشم آسمان از نورشان روشن خواهد شد. تازه این کودکان فرماندهان سپاه خمینی کبیر بودند و بسیاری از سربازان آنان حتی هنوز پای بر زمین، این «سیاره رنج» نگذاشته بودند. گفتیم فرمانده و سرباز! بگذار همین‌جا تکلیف این دو کلمه را روشن کنیم. می‌دانی چرا فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که نامش لرزه بر ‌اندام دشمنان می‌انداخت خود را همیشه سرباز می‌دانست و می‌نامید و وصیت کرد بر سنگ مزارش بنویسند سرباز قاسم سلیمانی؟ همان سربازی که چند روز پیش یک رسانه آمریکایی با کینه‌ای عمیق نوشت سلیمانی شبه نظامیان عراق، لبنان و یمن (افغانستان و پاکستان و سوریه و فلسطین را جا‌انداخته) را به یک اتحاد راهبردی متصل و نیروی قدس را به نوعی ناتو تبدیل کرد.  در روزگاری که آدم‌ها به دنبال نام هستند و برای خود لقب می‌سازند و می‌تراشند و برای محکم‌کاری سفارش می‌دهند، مردی که سرنوشت منطقه و بلکه جهان را تغییر داد، به او لقب «فرمانده سایه‌ها»، «خردکننده داعش» و «قوی‌ترین مرد خاورمیانه» داده بودند و فرماندهان ارتش آمریکا به او حسادت می‌کردند، خود را سرباز می‌داند. ریشه ماجرا به همان پیرمرد طوفانی برمی‌گردد که بر صندلی ساده حسینیه جماران می‌نشست و آرام سخن می‌گفت و دنیا را به لرزه درمی‌آورد. قاسم شاگرد مکتب حضرت روح‌الله بود. همان که بنیانگذار انقلابش می‌خواندند، مرد قرن، سیاستمدار عصر، تغییردهنده جهان و تاریخ و... البته که همه اینها بود اما ... ادامه دارد👇

قاسم شاگرد مکتب حضرت روح‌الله بود. همان که بنیانگذار انقلابش می‌خواندند، مرد قرن، سیاستمدار عصر، تغییردهنده جهان و تاریخ و... البته که همه اینها بود اما وقتی یکی از مریدانش فریاد زد؛ «ما همه سرباز توئیم خمینی، گوش به فرمان توئیم خمینی»، باز ساده اما از روی عقیده و منطبق با عمل خویش گفت؛ «نه من سرباز توام و نه تو سرباز من. همه سرباز خداییم ان‌شاءالله.»  آدم‌های خوب کم نیستند و کم ندیده‌ایم. شاید ما هم آدم‌های خوبی باشیم چرا که گاهی کارهای خوبی می‌کنیم. بخشی از شادی و وقت و توانایی و پول خود را با عده‌ای قسمت می‌کنیم. شاید برخی خوب‌تر باشند و از قوه قهریه خود نیز برای خوب بودن و خوبی کردن استفاده کنند. مثلاً وقتی می‌بینند به کسی دارد ظلم می‌شود، سینه سپر کنند و وارد معرکه شوند. مأموریت قاسم تقسیم کردن بود. آرامش و امنیت و شادی و لبخند و در کنارش ترس و وحشت و اضطراب. آنچه قاسم را از دیگر خوبان سوا می‌کرد، آن بود که او اهل قناعت نبود. بله! قناعت همیشه هم چیز خوبی نیست. اگر در تقسیم خوبی‌ها به دایره تنگ و حقیری در اطراف خود قناعت کنی، چنین می‌شود. قاسم آرامش و امنیت و لبخند را برای همه انسان‌های روی زمین می‌خواست نه فقط برای اهالی قنات‌ملک و کرمانی‌ها و ایرانی‌ها. برای او فرقی نداشت که این زن و مرد و کودک چه زبانی دارند، چه آیینی و خطوط جغرافیا آنان را چگونه تقسیم کرده است. امنیت و آرامش و لبخند حق همه بود و وحشت و اضطراب حق همه آنهایی که آن حق را از دیگران سلب کرده بودند. اینجاست که قاسم را می‌توان در دو شمایل دید. شمایلی نرم‌تر از حریر و دل‌نازک‌تر از کودکان که گویی هنوز کودکی پنج ساله در قنات‌ملک است. همانقدر دل کوچکی دارد. از ته دل می‌خندد و مثل ابر‌بهار‌گریه می‌کند. و شمایلی دژم و غضبناک که گویی خدای جبار و منتقم به او مأموریت داده است تا بندگان طاغی و خونریزش را به دست او هلاک کرده و راهی دوزخ سازد.  خیابان‌های شلوغ و تاریک ما برای نام تو حقیر و کوچک‌اند. روزی ستاره‌ای بزرگ و پرنور کشف می‌شود و نام تو را بر آن خواهند گذاشت. بلندمردا! نامت بلند باد که آب و آتش در چشمان تو به هم می‌رسید و خوشا بحال آنانکه در روزگار رجعت بار دیگر آن چشم‌های پرفروغ را می‌بینند و میانشان نور تقسیم خواهی‌کرد. *محمد صرفی*

❥ عظمت حضرت زهرا(سلام الله علیها) در #قیامت #کرافشان #آقا‌ی_عالی #فاطمیه #شفاعتِ‌مادر @karafshanbasijhamzeh

🍃🌷۱۶ دی ماه سالروز حماسه شهدای هویزه و سالگرد شهادت شهید سید حسین علم الهدی و یاران شهیدش گرامی باد. 💐 هدیه به روح مطهر این شهید بزرگوار و بیش از یکصد شهید همراهش ، فاتحة مع الصلوات. 🌿 الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم 🌿 #کرافشان @karafshanbasijhamzeh