✅ قرائت صیغه ازدواج توسط وکیل 📝 زن و مرد تا اطمینان نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است، نمی‌توانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند، و گمان به اینکه وکیل صیغه را خوانده است، کفایت نمی‌کند؛ اما اگر وکیل خودش بگوید صیغه را خوانده‌ام، طبق نظر امام‌خمینی کافی است و می‌توان ترتیب اثر داد، ولی طبق نظر آیت‌الله سیستانی تا وقتی اطمینان به گفتۀ او نباشد، احتیاط واجب آن است که بر آن ترتیب اثر ندهند. 📌 برگرفته از کتاب احکام کاربردی، ص ۲۰۷

✅ برای قربانی عید قربان، هنوز هم فرصت باقی است! 📝 لازم نیست که قربانی حتماً در روز عید قربان (دهم ذی‌الحجه) انجام شود؛ بلکه می‌توان روزهای یازدهم و دوازدهم هم قربانی کرد. البته بهترین زمان آن از طلوع آفتاب روز عید است تا زمان اقامۀ نماز عید؛ لازم به ذکر است که در سایر ایام سال هم می‌توان قربانی کرد، اما قربانی عید قربان (اُضحیه) مختص این سه روز است.

✅ چند مسئلۀ شرعی در باب خمس (19) بیمۀ بیکاری به طور کلی پول دریافتی از بیمه که ناشی از پرداخت حق بیمه توسط بیمه‌گذار نباشد، مانند بیمه بیکاری، برای دریافت‌کننده، هدیه است و طبق مبنای تکسب (مبنای آیت‌الله خامنه‌ای) خمس ندارد؛ طبق نظر آیت‌الله سیستانی نیز اگر این مبلغ به صورت انتقال اعتباری از طریق شبکۀ شتاب بانکی به حساب شخص واریز می‌گردد، حکم آن مانند یارانه است که تا برداشت نکرده تکلیفی نسبت به خمس آن ندارد. اما اگر ناشی از پرداخت حق بیمه توسط بیمه‌گذار باشد، مانند بیمۀ جبران خسارت، درآمد است و طبق هر دو مبنا خمس دارد.

✅ غدیر دو استفتاء از آیت‌الله خامنه‌ای: س 1464. آیا انشای عقد اخوّت در ایّامی غیر از روز عید غدیر خم جایز است؟ ج. انحصار آن به روز مبارک عید غدیر خم معلوم نیست، هرچند اولیٰ و احوط است. س 1465. آیا واجب است عقد اخوّت به همان صیغۀ مشهور اجرا شود یا این که اجرای آن به هر لغتی صحیح است؟ ج. صیغه خاصی وارد نشده است. آیت‌الله سیستانی: بزرگداشت عید غدیر در سیرۀ معصومین علیهم‌السلام جایگاه خاصّی داشته و آن بزرگواران تأکید زیادی نسبت به برپایی باشکوه این عید داشته‌اند و سزاوار است مؤمنین، علاوه بر بازگویی و انتقال معارف غدیر و ولایت امیر المؤمنین علی علیه‌السلام در این ایّام، ‌در تعظیم و تکریم آن با برگزاری مراسم و رعایت سایر آدابی که برای روز غدیر سفارش شده، اهتمام ورزند. برخی از آدابی که برای عید غدیر در روایات نقل شده، عبارتند از: «حمد و شکر خداوند متعال بر نعمت ولایت»، «روزه»، «غسل»، «نماز»، «زیارت امیر المؤمنین»، ‌«دعا و درخواست حاجت»، «ذکر فضائل و مناقب حضرت امیر المؤمنین»، «صلوات فراوان بر محمّد و آل محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم»، «بیزاری از دشمنان اهل بیت علیهم‌السلام»، «تبریک و تهنیت گفتن»، «پوشیدن پاکیزه‌ترین و فاخرترین لباس»، «عطر زدن»، «سرور و شادمانی و تبسّم و لبخند به روی مؤمنین»، ‌«دید و بازدید»، «هدیه دادن»، «برپایی جشن»، «انفاق»، ‌«اطعام»، «افطاری دادن به روزه‌داران»، ‌«توسعۀ زندگی بر خانواده و برادران دینی»، «نیکی و احسان»، ‌«انفاق و کمک به نیازمندان»، «برآوردن حوائج مؤمنین».

کتاب «احکام کاربردی» که در ایام برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، با شمارگان محدود در نمایشگاه عرضه شد، حالا پس از رفع برخی نواقص و معایب، اکنون در تیراژ گسترده در حال عرضه است.

بازتاب انتشار کتاب «احکام کاربردی» در خبرگزاری‌ها https://www.mehrnews.com/news/5547572 http://shabestan.ir/detail/News/1199619 https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/05/04/2748047 http://www.taghribnews.com/fa/news/559052/ https://www.mizan.news/4371361/ https://www.iribnews.ir/fa/news/3521827 https://www.ibna.ir/fa/book/324276/

جهت تهیه کتاب احکام کاربردی می‌توانید به فروشگاه‌های شرکت چاپ و نشر بین‌الملل در تهران و قم مراجعه نمایید: تهران- ضلع شمال شرقی میدان فلسطین شمارۀ تماس: 021-88912057 قم- میدان جانبازان- انتهای بلوار نیایش- جنب مصلی قدس شماره تماس: 025-37838957

تذکر: تغییرات اعمال‌شده بیشتر صوری، نگارشی و تایپی بوده و عزیزانی که نسخه اولیه کتاب را خریداری کردند، متضرر نشده و لازم نیست مجددا کتاب را خریداری نمایند.

برای خرید اینترنتی کتاب «احکام کاربردی» پیوند زیر را لمس نمایید: https://nashrebeynolmelal.ir/?p=8289

#گزیده_کتاب #احکام_کاربردی ✅ ضبط صدای دیگران 📚 آیت‌الله خامنه‌ای می‌فرمایند اگر صحبت و حضور در جلسۀ عمومی و در ملأ عام نباشد، ضبط صدا و برداشتن عکس و گرفتن فیلم، بدون اجازه طرف جایز نیست. همچنین اگر به صورت مخفیانه وارد حریم خصوصی افراد شود و به صورت مخفیانه فیلم و عکس‌برداری کند حرام است و انتشار آن حرام دوم است. اما آیت‌الله سیستانی می‌فرمایند برای ضبط مکالمه‌های تلفنی، اجازه لازم نیست. اما پخش آنها و به اطلاع دیگران رساندن، اگر اهانت به مؤمن و افشای راز او محسوب می شود جایز نیست؛ مگر اینکه آن هم با واجبی دیگر (برابر و یا مهمتر)، تزاحم پیدا کند. 📌 برگرفته از ص 284 کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#گزیده_کتاب #احکام_کاربردی ✅ حرمت مؤمن 📚 پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله: «الْمُؤْمِنُ حَرَامٌ كُلُّهُ عِرْضُهُ وَ مَالُهُ وَ دَمُهُ»؛ جان و مال و عرض مومن محترم است؛ لعن، اهانت، هجو، ترساندن او، افشای اسرار او، کاویدن خطاها و لغزش‌های او، خوار و خفیف کردن او، تمسخر او، اذیت و آزار او جایز نیست. حتی بر مؤمن جایز نیست خودش را ذلیل کند. ⚠ آیت‌الله سیستانی لعن شرابخوار متجاهر را جایز می‌دانند چرا که پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم چنین اشخاصی را به همراه عده‌ای دیگر لعن کرده‌اند. 📌 برگرفته از ص 283 کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#گزیده_کتاب #احکام_کاربردی ✅ سر گذاشتن بر چیزی که سجده بر آن صحیح نیست 📚 ‌‏اگر به طور غیر عمدی، پیشانی را روی چیزی بگذارد که سجده بر آن‌‎ ‌‏صحیح نیست، طبق نظر امام‌خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای باید پیشانی را از روی آن، به روی چیزی که سجده بر آن جایز است بکشد‌‎ ‌‏و نمازش صحیح است و نباید پیشانی را از روی آن بردارد؛ خواه قبل از گفتن ذکر واجب متوجّه شود که جای سجده‌‎ ‌‏صحیح نیست یا بعد از گفتن آن؛ ولی اگر کشیدن ممکن نبود و تنها باید پیشانی برداشته شود و سجدۀ مجدد انجام بگیرد، بنا بر نظر امام‌خمینی احتیاط واجب آن است که نمازش را‌‎ ‌‏تمام کند و سپس از نو بخواند. بنا بر نظر آیت‌الله خامنه‌ای نیز اگر بلند کردن پیشانی با علم و عمد باشد، نماز باطل است. اما طبق نظر آیت‌الله سیستانی هر گاه در حال سجده بفهمد سهواً پیشانی را بر چیزی گذاشته كه سجده بر آن باطل است، چنانچه پس از به جا آوردن ذكر واجب متوجّه شود، می‌‌تواند سر از سجده بر دارد و نمازش را ادامه دهد و اگر قبل از به جا آوردن ذكر واجب متوجّه شود، باید پیشانی خود را به چیزی كه سجده بر آن صحیح است بكِشد و ذكر واجب را به جا آورد و برداشتن پیشانی جایز نیست؛ ولی اگر كشیدن پیشانی ممكن نباشد می‌‌تواند ذكر واجب را در همان حال به جا آورد و نمازش در هر دو صورت صحیح است. البته بنا بر نظر امام‌خمینی و حضرات آیات خامنه‌ای و سیستانی، اگر بعد از سر برداشتن از سجده متوجّه شود که سر روی چیزی قرار داشته که سجده بر آن صحیح نیست، نمار صحیح است. 📌 برگرفته از ص 93 و 94 کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#گزیده_کتاب #احکام_کاربردی ✅ حقوق لازم زن که بر عهدۀ شوهر است 1- دادن نفقۀ او در حد شأن و شئون زن؛ 2- اذیت نکردن و ظلم نکردن و بد اخلاقی نکردن با او بدون وجه شرعی؛ 3- رها نکردن او به طوری که زن نه شوهردار به حساب بیاید و نه مطلقه؛ 4- ترک نکردن مقاربت با زن بیش از چهار ماه بدون عذر یا بدون رضایت زن. (البته آیت‌الله سیستانی این حکم را مقید به زن جوان می‌دانند.) 5- قَسْم (این، از حقوق مشترک بین زن و شوهر و مربوط به مردانی است که دو یا چند همسر دائمی دارند و نیازی به تفصیل آن در این کتاب نیست) 📝 اگر زن وظایف واجب خود را در برابر شوهرش رعایت نکند، ناشزه به حساب می‌آید. اگر زن ناشزه شد، دیگر مستحق نفقه نیست؛ تا وقتی که از نشوز خارج شود. همچنین در حالت نشوزِ زن، مرد لازم نیست در مدت چهار ماه حتماً یک بار با او نزدیکی کند. البته آیت‌الله سیستانی در اینجا قیدی دارند؛ می‌فرمایند: اگر نشوز زن، به دلیل بیرون رفتن وی از خانه بدون اجازۀ شوهر باشد یا اینکه عدم تمکین زن، گاه‌گاه باشد نه اینکه بطور مطلق تمکین نکند، حقوق زن، بنا بر احتیاط واجب ساقط نخواهد شد. 📌 برگرفته از ص 93 و 94 کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

تعداد جلدهای باقی‌مانده از چاپ اول کتاب خمس همراه با cd عرضه می‌گردد. این cd حاوی صوت یازده جلسه تدریس این کتاب، توسط حجت‌الاسلام‌والمسلمین کریمی، و همچنین یک فایل word حاوی اکثر نکات تکمیلی و اصلاحی کتاب است.

#گزیده_کتاب #احکام_کاربردی ✅ حقوق همسایه 📚 روایات بسیاری از پیامبر و اهل‌بیت ایشان علیهم‌السلام در مورد همسایه به ما رسیده‌است که در آن بر رعایت حال او، خوب معاشرت کردن با او و حرام بودن اذیت کردن او تأکید شده‌است. طبق برخی روایات، حُسن جوار (معاشرت خوب با همسایه) موجب افزایش رزق، طول عمر و آبادانی دیار می‌شود. پیغمبر ‌‏صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم‌‎ فرمود: «جبرئیل مرتب مرا به همسایه سفارش می‌کرد تا این که گمان کردم که به‌‎‌زودی او را از ورثه قرار می‌دهد». و روایت شده پیغمبر ‌‏به امیرالمؤمنین‌علی ‌‏علیه‌السلام‌‏ و‌‎ ‌‏سلمان و اباذر ـ راوی می‌گوید: و شخص دیگری را که فراموش کردم و گمان دارم که‌‎ ‌‏مقداد بود ـ دستور داد که در مسجد به بالاترین صدا ندا کنند کسی که همسایه‌اش از‌‎ ‌‏بدی‌های او در امان نباشد، ایمان ندارد و آن‌ها سه مرتبه ندا کردند. و در کتاب کافی آمده‌است:‌‎ امام‌صادق از پدر بزرگوارش امام‌باقر ‌‏علیهماالسلام‌‏ نقل می‌کند که فرمود: «در کتاب علی‌‏ ‌‌‌‏خواندم که رسول خدا بین مهاجرین و انصار و کسانی که به آن‌ها ملحق شدند، از‌‎ ‌‏اهل یثرب، نوشت که همسایه مانند خود انسان است؛ نه ضرر می‌رساند و نه ستم می‌کند و‌‎ ‌‏احترام همسایه بر همسایه مانند حرمت مادر او است.» 📌 برگرفته از ص 269 کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#گزیده_کتاب     #احکام_کاربردی     ✅ حق تقدم در مسجد و زیارتگاه‌ها     📚 اگر کسی جایی را از مسجد برای قرائت قرآن یا دعا یا تدریس یا نماز (چه فرادا و چه جماعت) یا هر یک از اهداف خوب، اشغال کند، کسی حق ندارد او را از آنجا بلند کند و برای او مزاحمت ایجاد کند.  اما اگر کسی بخواهد نماز بخواند و فردی که قبلاً جا را اشغال کرده به کارهای دیگر مشغول باشد (به نحوی که تزاحم ایجاد شود؛ مثلاً جای دیگری برای نمازگزار پیدا نشود یا نمازگزار برای پیوستن به صفوف جماعت چاره‌ای جز ایستادن در همان مکان اشغال‌شده، نداشته باشد)، طبق نظر امام‌خمینی بنا بر فتوا و طبق نظر آیت‌الله سیستانی بنا بر احتیاط واجب نفر قبلی باید جا را برای او خالی کند؛ آنچه در مورد حق تقدم در استفاده از مسجد گفته شد، در مورد مشاهد مشرفه هم صادق است. در مورد مسجد گفته شد در صورت تزاحم، نماز بر سایر کارها در مسجد اولویت دارد. حال آیا در زیارتگاه‌ها هم زیارت مزار و نماز زیارت بر سایر کارها تقدم دارد؟ طبق نظر امام‌خمینی و آیت‌الله سیستانی خوب است در این مورد هم احتیاط شود.    📌 برگرفته از ص 273 و 274 کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

اسباب ضَمان (مواردی که باعث می‌شود انسان نسبت به دیگران بدهکار شود) اگر پزشک برای درمان بیمار نسخه می‌نویسد -یعنی به او دستور دهد که داروهای مشخصی را مصرف کند– پس به مریض آسیب برسد، حتی اگر مقصر نباشد ضامن است. اما اگر بگوید دوای تو فلان چیز است (بدون آنکه بگوید آن را مصرف کن). یا حسب چیزی که می‌بیند بگوید فلان دوا برای این بیماری مفید است، طبق نظر آیت الله سیستانی ضامن است، اما طبق نظر امام خمینی ضامن نیست. البته اگر پزشک یا جرّاح از بیمار یا ولیّ شرعی او برائت بگیرد، یعنی شرط کند که اگر بر اثر تجویز یا معالجه یا کار وی، ضرری به بیمار وارد شد، ضامن نباشد و او هم بپذیرد، چنانچه با وجود آنکه در کار خود ماهر بوده و دقّت و احتیاط لازم را در معالجه به کار گرفته، به بیمار ضرر برسد، ضامن نیست. همچنین اگر تشخیص بیماری و تجویز دارو طبق قوانین به عهدۀ پزشک معالج واگذار شده و داروساز موظف به تحویل داروی تجویزی است، داروساز نسبت به عواقب یا عوارض ضررهای ناشی از تجویز غیرعلمی یا غیرضروری و احیاناً تجویز بر اساس سودجویی و غیره ضامن نیست. ___ تحریر الوسیلة، کتاب الدیات، القول فی موجبات الضمان، م 4 و 6؛ توضیح المسائل جامع آیت‌الله سیستانی، ج 4، م 682 و 683 و 684

اسباب ضَمان (مواردی که باعث می‌شود انسان نسبت به دیگران بدهکار شود) اگر باربر هنگام حمل و نقل بار بلغزد و باری که توسط وی مثلاً در دست یا بر پشت یا سرش حمل می‌شود، سقوط کرده و از بین برود یا خسارتی به آن وارد شود: طبق نظر امام خمینی مطلقاً ضامن است؛ مگر اینکه مستند به غیر باشد؛ یعنی به طور مثال کسی او را هل داده باشد که در این صورت ضامن نیست؛ اما طبق نظر آیت‌الله سیستانی چنانچه در وقوع این حادثه عرفاً مقصّر نبوده (کوتاهی و سهل‌انگاری نکرده) ضامن نیست؛ در غیر این صورت ‌ضامن است؛ مانند اینکه هنگام حمل و نقل بار، با عجله و سرعت غیر متعارف راه می­رفته یا با وجود مسیر مناسب برای حمل و نقل بار، آن را از مسیر شیب و لغزنده برده یا بار را بر پشت خود محکم نبسته یا بار سنگین بوده، طوری که معمولاً چنین باری را در چند نوبت جا به جا می­نمایند، ولی او خواسته آن را در یک نوبت جا به جا نماید. 📌 اگر انسان فردی را اجیر کند تا با وسیلۀ نقلیّه، باری را حمل کند و آن بار مورد سرقت قرار گرفته یا نقصی بر آن وارد آید یا از بین برود، در صورتی که خسارت بر اثر کوتاهی و سهل‌انگاری اجیر حاصل شده باشد، مثل آنکه با بی‌دقّتی و رعایت نکردن احتیاط در رانندگی موجب خسارت بار شده، ضامن است، وگرنه ضامن نیست. 📌 همچنین، اگر حیوانی که بار می‌برد بر اثر لغزیدن، باعث از بین رفتن مال شود، چنانچه لغزیدن حیوان بر اثر سهل‌انگاری صاحب حیوان - مثل زدن غیر متعارف یا بار زدن بیش از اندازه یا محکم نبستن بار بر پشت حیوان - باشد، ضامن است، وگرنه ضامن نیست. ــــــــــ تحریر الوسیلة، کتاب الاجارة، م 42 و 43 و 44؛ توضیح المسائل جامع آیت‌الله سیستانی، ج 3، م 600 و 601

⚠ مسئلۀ مورد ابتلای این روزها #گزیده_کتاب      #احکام_کاربردی         📚 ... قول بدون علم یا حجت نیز حرام است؛ یعنی انسان حرفی را که به‌درستی آن اطمینان ندارد، با قطعیت بیان کند؛ البته اگر انسان شک داشته باشد که مطلبی درست است یا نه، می‌تواند به نقل از منبع خبری بازگو کند یا گزاره را به نحو ظنی (نه قطعی) بیان نماید. از مصادیق قول به غیر علم عبارت است از: قرار دادن یک مسئلۀ نظری اجتهادی به عنوان یک امر بدیهی، یک محتمل و مظنونی (مثل شایعه) را قطعی بیان کردن، یک مسئلۀ مستحبی را واجب شمردن بدون آنکه تحت عناوین ثانویه قرار گرفته باشد و ...     📌 برگرفته از ص ۲۴۰ کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

✅ صلوات بر پیامبر اعظم، سایر انبیاء و ائمه علیهم‌السلام #گزیده_کتاب #احکام_کاربردی 📚 مستحب است هنگام شنیدن نام حضرت خاتم الانبیاء، محمد مصطفی، صلوات فرستاده شود و هنگام نوشتن نام ایشان هم صلوات نوشته شود. همچنین هنگام شنیدن نام سایر انبیاء و ائمه نیز صلوات بر آن‌ها مستحب است؛ اما هنگام صلوات بر سایر انبیاء اول باید (این «باید» به معنای وجوب نیست؛ به معنای استحباب است) بر حضرت خاتم الانبیاء و اهل بیت ایشان صلوات فرستاده شود و بعد بر سایر انبیاء؛ مثلاً گفته شود: حضرت موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام). بجز حضرت ابراهیم که جایز است تنها بر ایشان صلوات فرستاده شود: حضرت ابراهیم (علیه السلام). 📌 برگرفته از ص ۱۲۱ کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

⁉ آیا برای درمان بیماری می‌توان شراب نوشید؟ 📝 اگر انسان مبتلا به بیماری شدیدی باشد که معمولاً تحمّل نمی‌شود، درمان آن به وسیلۀ شراب (خمر) جایز نیست؛ مگر در صورتی که ترک درمان سبب هلاکت شخص یا مانند آن گردد و تنها راه درمان، آشامیدن شراب باشد، هرچند این امر به سبب اتّفاق نظر عدّه‌اى از پزشکان حاذق و متدیّن برای فرد ثابت شود؛ در غیر این صورت، فرد بیمار باید بر مشقّت و سختی بیماری صبر نماید، به این امید که خداوند متعال به جهت صبر بنده بر دینداری‌اش، او را شفا و عافیت عنایت فرماید. ـــــــــــ تحریر الوسیلة، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول فی غیر الحیوان، م 35؛ منهاج الصالحین، ج 3، م 948؛ توضیح المسائل جامع، ج 2، م 1416

✅ عاریه (1) 📝 عاریه یعنی در اختیار قرار دادن مالی (باید به صورت عین شخصی باشد نه کلی در ذمه) برای دیگری تا از منافع آن به صورت مجانی استفاده کند. مثلا ظروف خانه را به همسایه عاریه دهد تا از مهمانانش پذیرایی کند. به عاریه‌دهنده «معیر» و به عاریه‌گیرنده «مستعیر» گفته می‌شود. 📝 اگر مالی که عاریه داده می‌شود، به طور معمول قابلیت بهره‌برداری‌های گوناگون داشته باشد، مثل زمینی که هم قابلیّت زراعت داشته و هم قابل درخت‌کاری باشد و یا ماشینی که قابل باربری و مسافربری باشد، حکم تعیین نوع استفاده از آن دو صورت دارد: الف. انتخاب نوع منفعت و بهره‌برداری به عاریه گیرنده واگذار شده، طوری که وی مجاز باشد هر یک یا چند نوع استفاده‌ای که می‌خواهد ببرد؛ در این صورت، عاریه بدون تعیین نوع استفاده صحیح است؛ ب. مال تنها برای برخی از انواع بهره‌برداری‌ها، عاریه داده می‌شود؛ در این صورت، باید آن استفاده در هنگام عاریه دادن مال مشخّص شود. هر کدام از این دو صورت احکام خاص خود را دارد. ادامه دارد ...

✅ عاریه (2) 📝 اگر هنگام عاریه دادن مال، قید و شرط و توافقی برای نوع استفاده از آن ذکر نشود - مثلاً بگوید: «این ماشین را به تو عاریه دادم» یا بدون اینکه قید و شرطی شود مال را به عنوان عاریه به دیگری بدهد و او هم به همین عنوان بگیرد - هرنوع استفادۀ معمول و متداول حلال از آن، برای عاریه‌گیرنده جایز است؛ ⚠ البتّه، گاه برخی از انواع استفاده‌ها طوری است که هرچند قرارداد عاریه بدون قید و شرط منعقد شده باشد، ولی عرفاً نمی‌توان عاریه را شامل آن دانست؛ مثل اینکه عاریه ‌گیرنده زمینی را که بدون قید و شرط عاریه گرفته، بخواهد برای دفن اموات به کار گیرد؛ در این موارد، هرچند دفن یکی از انواع استفاده از زمین است، ولی برای آنکه عاریه شامل آن باشد، باید به همان مورد تصریح شود یا طوری بیان شود که معلوم باشد عاریه شامل آن هم می‌شود. ادامه دارد ...

#گزیده_کتاب        #احکام_کاربردی           ✅ اصل حرمت اذیت و توهین به مؤمنان و یکی از موارد استثناء این اصل    📚 یکی از قواعد فقهی که همۀ فقها هم آن را قبول دارند، این است که اذیت کردن مؤمنین و توهین به مؤمنین چه با گفتار و چه با رفتار، قطعاً حرام است؛ مگر اینکه خود دین در بعضی موارد به ما اجازه داده باشد که توهین کنیم؛ یکی از این موارد، در مراتب بالای امر به معروف و نهی از منکر است؛ اگر شرایط امر به معروف و نهی از منکر فراهم بود و مراتب پایین‌تر هیچ تأثیری نداشت و وادار کردن به معروف یا باز داشتن از منکر فقط با شیوه‌ای امکان‌پذیر باشد که دربردارندۀ اهانت یا آزار مؤمن است، مثلاً با فریادی همراه باشد که نوعاً بی‌احترامی محسوب می‌شود، این مقدار توهین و اذیت اشکالی ندارد. ⚠ باید دقت کنیم که اگر مؤمن، گناهکار باشد، ما هیچ مجوزی نداریم که به او توهین کنیم. اگر مؤمنی یکی از حدود الهی را رعایت نکرد، احترامش از بین نمی‌رود! این یک اصل است که البته استثنائاتی دارد و آن استثنائات را خود دین تعیین کرده‌است.       📌 برگرفته از ص ۱۶۵ کتاب «احکام کاربردی»، پژوهش علیرضا کریمی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

✅ ضمان عاریه‌گیرنده (1) 📝 مال عاریه در مدّت عاریه، نوعی «امانت» در دست عاریه‌‌گیرنده به شمار می‌رود. بنابراین، اگر تلف شود یا عیب و نقصی بر آن وارد آید، در صورتی که وی در نگهداری از مال کوتاهی کرده، یا در آن تصرّف غیر مجاز نموده، ضامن است؛ در غیر این صورت ضامن نیست. البته اگر عاریه‌دهنده شرط ضمان کند مثلا بگوید «اگر هرگونه آسیبی دید ضامن هستی» عاریه‌گیرنده ضامن است، حتی اگر کوتاهی یا زیاد‌ه‌روی نکرده باشد. همانطور که در عاریۀ طلا یا نقره چنانچه آن از بین برود یا نقصی بر آن وارد آید، عاریه‌‌گیرنده ضامن است، هرچند وی در نگهداری از مال کوتاهی نکرده و تصرّف غیر مجاز نیز ننموده باشد، مگر اینکه عاریه‌‌گیرنده شرط کرده باشد که ضامن نباشد..