✅ حکم مال گمشدۀ بی‌نشان (لُقَطۀ بی‌نشان) 📝 مال گمشده اگر حیوان نباشد، اصطلاحاً به آن لقطه می‌گویند و اگر انسان آن را پیدا کند و نشانه‌ای نداشته باشد که به واسطۀ آن صاحبش معلوم شود، دو حالت دارد: 1- اگر قیمت آن کمتر از یک درهم شرعی (۱۲٫۶ نخود نقره سکه‌دار که تقریباً معادل دو و نیم گرم نقره است) باشد، می‌تواند آن را برای خود بردارد (تملک کند) و لازم هم نیست که اعلام کند. 2- اگر قیمت آن یک درهم شرعی و بیشتر از آن باشد، به فتوای آیت‌الله سیستانی می‌تواند آن را برای خود بردارد، ولی طبق نظر امام‌خمینی نمی‌تواند برای خودش بردارد و بنا بر احتیاط واجب باید آن مال یا قیمت آن مال را صدقه دهد و البته هر وقت صاحبش پیدا شد، چنانچه به صدقه دادن راضی نشود، آن مال یا عوض آن را به او بدهد. 📌 پولی هم که علامت ندارد، در همین حکم است ولی اگر مقدار و خصوصیت زمان و مکان، علامتی برای پول باشد، این پول حکم مال نشان‌دار را دارد. ضمناً آیت‌الله سیستانی می‌فرمایند احتیاط مستحب آن است که لقطۀ بی‌نشان را از طرف صاحبش به فقرا صدقه بدهند. احکام مال گمشدۀ نشان‌دار بعداً ذکر خواهد شد ان‌شاءالله.

✅ حکم مال گمشدۀ نشان‌دار 📝 هرگاه چیزی را که پیدا کرده نشانه‌ای دارد که به واسطه آن می‌تواند صاحبش را پیدا کند، دو حالت دارد: 1- در صورتی که قیمت آن چیز به مقدار یک درهم برسد، باید از روزی که آن را پیدا کرده تا یک سال در محل اجتماع مردم اعلان کند و به جست‌وجوی صاحبش بپردازد. 2- اگر قیمت آن از یک درهم کمتر باشد، طبق نظر امام خمینی می‌تواند آن را بدون جست‌وجوی صاحبش برای خود تملک کند، ولی طبق نظر آیت‌الله سیستانی بنا بر احتیاط واجب آن مال یا قیمت آن مال را از طرف صاحبش صدقه بدهد، و هر وقت صاحبش پیدا شد، چنانچه به صدقه دادن راضی نشود، آن مال (اگر موجود باشد) یا عوض آن را به او بدهد.

📣📣 ان‌شاءالله از فردا به مناسبت ماه مبارک رمضان هر روز یک مسئله شرعی تقدیم مؤمنین گرامی خواهد شد.

1⃣ تغییر نیت در زمانی که متوجه شویم ماه رمضان فرا رسیده‌است 📝 در یوم الشک، یعنی روزی که معلوم نیست آخر شعبان یا اول رمضان است، اگر فرد نیت روزۀ مستحبی یا روزۀ قضا کرده باشد، ولی در بین روز متوجه شود که آن روز، روز اول ماه رمضان است، کافی است نیت خود را از روزۀ مستحب یا روزۀ قضا به «مطلقِ روزه» تغییر دهد و البته می‌تواند بطور مشخص نیت روزۀ رمضان کند. زیرا در ماه رمضان شخص لازم نیست حتماً نیت روزۀ ماه رمضان کند؛ بلکه اگر فقط قصد روزه داشته باشد و روزۀ نوع دیگری را قصد نکند، مثلاً قصد روزۀ قضا یا روزۀ نذر یا روزۀ مستحب نکند، کافی است. 📌 برگرفته از کتاب احکام کابردی، تألیف حجت الاسلام و المسلمین کریمی که ان‌شاءالله به‌زودی منتشر خواهد شد. #روزه

توضیحات تکمیلی فیلم: طبق نظر آیت‌الله سیستانی 📌آمپول و سِرُم، روزه را باطل نمی‌کند؛ هرچند آمپول تقویتی یا سرم قندی نمکی باشد. 📌کسی که می‌خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان دندان‌هایش را خِلال کند یا مسواک بزند، ولی اگر بداند غذایی که بین دندان‌ها مانده، در روز فرو می‌رود، باید خِلال کند یا مسواک بزند. #روزه

2⃣ خوابیدن بعد از جنابت 📝 طبق نظر امام‌خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای کسی که در بیداری جنب شده یا پس از جنب شدن در خواب (احتلام)، بیدار شده و احتمال می‌دهد که پیش از اذان صبح برای غسل بیدار خواهد شد و تصمیم بر غسل هم داشته باشد ولی بیدار نشود، روزه‌اش صحیح است، ولی اگر بعد از بیداری دوباره خوابید و تا صبح بیدار نشد، باید قضای آن روز را به جا آورد. اما آیت الله‌سیستانی برای صحت روزه نسبت به خواب اول بنابراحتیاط واجب، «احتمال بیدار شدن» را کافی نمی‌دانند. بلکه می‌فرمایند اگر اطمینان داشته است که اگر بخوابد قبل از اذان صبح بیدار می‌شود و بیدار نشود، روزه او صحیح است. #روزه

3⃣ روزۀ کسی که جنابت خود را فراموش کرده‌است 📝 فردی که می‌دانسته جنب شده‌است، اما فراموش می‌کند و با حالت جنب وارد روز یا روزهای ماه رمضان می‌شود، طبق نظر آیت‌الله سیستانی و امام‌خمینی باید قضای روزه‌اش را بگیرد. اما طبق نظر آیت‌الله خامنه‌ای اگر این فراموشی برای یک روز بوده، قضا لازم نیست، ولی اگر این فراموشی چند روز طول بکشد – یعنی فقط یک روز نباشد - باید قضای همۀ ایام فراموشی را بگیرد. #روزه

به طور کلی کارهایی که روزه را باطل می‌کند (مفطرات روزه)، در صورتی باعث بطلان روزه می‌شود که فرد آگاهانه (با توجه به اینکه روزه است) و عمدا (نه از روی جبر) آن را انجام دهد. اما این قاعده استثنائاتی نیز دارد. یعنی مواردی وجود دارد که: الف) افطار عمدی است، ولی روزه صحیح است؛ ب) افطار عمدی نیست، ولی قضای روزه واجب است. در فایل بالا، این موارد ذکر و توضیح داده شده‌است. #روزه

4⃣ خون لثه هنگام روزه 📝 اگر فرد یقین دارد، در فضای دهانش خون هست، حق ندارد با اختیار آن خون را فرو ببرد. اما اگر شک دارد که در دهانش خون هست، لازم نیست جلوی آینه برود و بررسی کند. همچنین اگر بدون اختیار خون فرو برود، روزه باطل نمی‌شود. ضمناً خون لثه و دندان چنانچه در آب دهان مستهلک شود، یعنی از بین برود، محکوم به طهارت است و فرو بردن آن، روزه را باطل نمی‌کند. بعضی افراد که دندانشان را کشیدند و یا لثه‌شان طوری خونریزی دارد که اگر بخواهند از فرو رفتن خون در حلق جلوگیری کنند، به سختی غیر قابل تحملی یا به تعبیر رساله: عُسْر و حَرَج، می‌افتند، وظیفه‌شان این است که تا وقتی کارشان به حد عسر و حرج نرسیده باید از فرو رفتن خون جلوگیری کنند؛ اما اگر به عسر و حرج رسید و خون، پایین رفت، روزه‌شان باطل می‌شود و باید قضای آن را بعداً بجا آورند. کفاره هم ندارد. 📌 برگرفته از کتاب احکام کابردی، تألیف حجت الاسلام و المسلمین کریمی که به‌زودی منتشر خواهد شد. #روزه

5⃣ مضمضه کردن آب هنگام روزه 📝 طبق نظر امام‌خمینی اگر روزه‌دار آب را بدون قصد آشامیدن وارد دهان و مضمضه کند و بعد بدون اختیار آب وارد حلق بشود و پایین برود، روزه‌اش باطل می‌شود؛ البته باید ادامۀ روز را از انجام مبطلات روزه اجتناب کند و پس از ماه رمضان هم قضای آن را بجا آورد و کفاره هم لازم نیست. مگر اینکه مضمضه به جهت وضو و غسل باشد؛ چه وضو برای نماز واجب باشد چه نماز مستحب و چه بطور کلی به قصد داشتن طهارت؛ البته احتیاط مستحب آن است اگر مضمضه برای وضوی نماز واجب نباشد و آب بی‌اختیار فرو رود، روزه را قضا نماید. اما طبق نظر آیت‌الله سیستانی فقط کسی که آب را برای رفع تشنگی مضمضه کند و سپس آب بی‌اختیار فرو رود، باید روزه‌اش را قضا کند و اگر مضمضۀ او جهت دیگری داشته باشد، و آب بدون اختیار پایین برود، روزه صحیح است؛ طبق نظر آیت‌الله خامنه‌ای نیز در غیر مضمضه برای وضوی نماز واجب، اگر آب بی‌اختیار فرو رود، بنا بر احتیاط واجب مکلف باید روزۀ آن روز را قضا نماید. دو نکته: اولاً این مسئله فقط برای آب است نه برای غذا و چیزهای دیگر؛ و ثانیاً مربوط به مضمضمه است نه استنشاق. 📌 برگرفته از کتاب احکام کابردی، تألیف حجت الاسلام و المسلمین کریمی که به‌زودی منتشر خواهد شد. #روزه

6⃣ آیا در ماه مبارک رمضان می‌توان به دندان‌پزشکی رفت؟ اگر مطمئن باشیم که در صورت مراجعه به دندان‌پزشک حتماً آب یا هر چیز دیگر، حتی بدون اختیار، از حلق ما پایین می‌رود، در اینجا تا ضرورتی نباشد نباید در طول روز ماه رمضان به دندان‌پزشکی رفت. اما اگر چنین اطمینانی نباشد، ایرادی ندارد که فرد دندان‌پزشکی برود و اگر رفت باید مراقبت کند که چیزی از حلقش پایین نرود. اما اگر آب پایین رفت، همان احکام مضمضه را دارد که دیروز ذکر شد. بنابراین طبق نظر امام‌خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای باید باقی روز را امساک کند و بعد از ماه رمضان هم طبق نظر امام بنا بر فتوا و طبق نظر آیت‌الله خامنه‌ای بنا بر احتیاط قضای این روز را بجا بیاورد. البته طبق نظر آیت‌الله سیستانی، اگر قبل از رفتن اطمینان نداشت چیزی پایین می‌رود، ولی بعداً بدون اختیار پایین رفت، اشکالی ندارد و روزه صحیح است. 📌 برگرفته از کتاب احکام کابردی، تألیف حجت الاسلام و المسلمین کریمی که به‌زودی منتشر خواهد شد. #روزه