هر از چند گاهی، یهویی بی‌مقدمه از همسرتان، فرزندتان، دوستتان یا هر کس دیگری که به نوعی با شما گره خورده است، با آرامش و مهربانی بپرسید: احساس خوشبختی میکنی؟ کلاً خوبی؟ بعدش دیگر یک کلمه هم نگوئید و فقط بگذارید او حرفهایش را بزند. بگذارید رسوبات ته گرفته‌اش را بیرون بریزد. بگذارید سبک شود. سبکبالی، هم حال او را خوب می‌کند و هم آئینه‌ای برای نشان دادن چیزهایی می‌شود که از آن غافلید. حتی گاهی از خودتان هم این سوال را بپرسید: هی فلانی! احساس خوشبختی میکنی!؟ اگر ندای مثبتی از درونتان بلند شد دو دستتان را بالا کنید و بلند و بی پروا بگوئید الهی صد هزار مرتبه شکرت... و اگر پاسخی منفی یا شل و تردیدآمیز برخاست با خودتان بگوئید: آخه چرا؟ چرا احساس خوشبختی نمی‌کنی؟ چته لعنتی؟ چی کم داری مگه؟ اگه چی داشته باشی، دیگه احساس خوشبختی میکنی؟ چند وقت دیگه قراره احساس خوشبختی کنی؟ تا کی ... نگذارید در چرخ دنده‌های زندگی روزمره، هدف از چرخیدن را گم کنید. #دکتر_محسن_زندی ‌〰❁🍃❁🌸❁🍃❁〰 ☑️ کـانـال آرامــِش بـا خـــدا☟                      کلیــڪ ڪنید ⇩⇩⇩ ➯ @Arameeshbakhoda