🌀 حوزه علمیه و بی سر و سامانی طب سنتی 📝 غیبت کبرای نهادهای بالادستی حوزه‌ علمیه 🖋 علی مهدوی 🔹 چندی است منازعات علمی و حتی مجادلات فرسایشی، درباره طب سنتی و اخیرا اسلامی در حوزه‌های علمیه و بالتبع در بین مردم و متدینین بالا گرفته است. با ورود سونامی کرونا به کشور، این منازعات به اوج خود رسید تا جایی که بعضا به ادبیات توهین‌آمیز و پرخاشگرانه هم کشید: کسی که پدر طب اسلامی خوانده می‌شود کتاب هاریسون را آتش زد؛ اشخاص دیگری که ادعای شاگردی مکتب او را دارند، بیمارستان‌ها را قتلگاه خواندند؛ آن یکی پزشکی نوین را به هماورد و مبارزه طلبید و در آخرین اقدام، تعدادی دیگر بدون ماسک و دستکش و روپوش مخصوص، وارد بخش بیماران کرونایی شدند و... . 🔹 شاید در میان این فریادها، آنچه گم شد نوای انسان‌های معقول و مطالبات منطقی بود. اینکه بالاخره تکلیف حوزه‌های علمیه با طب اسلامی چیست؟ اصلا حوزه‌های علمیه‌ی اسلام در این باره وظیفه‌ای بر دوش دارند یا خیر؟ اگر امروز خیل قابل توجهی از حوزویان و مخصوصا معممین مشغول طبابت و تجویز طبی باشند چه؟ 🔹 طبق برآوردها (آمارهای غیر رسمی) امروز حدود سه هزار روحانی مشغول طبابت بیماران و تجویز و درمان هستند. حتی برخی به شکلی حرفه‌ای و تمام وقت؛ و برخی دیگر پاره وقت و مقطعی مثلا در قالب تبلیغ‌هایی که به شهرستان‌ها می‌روند، طبابت نیز می‌کنند! برخی از آنها مخالف سرسخت طب سنتی هستند و فقط حامی طب اسلامی هستند و برخی طب سنتی را هم چاشنی طبابت خود می‌کنند. 🔹 البته هیچ‌یک از اینها شاید فی نفسه بد نباشد، اما وقتی هیچ نظارت و سر و سامانی در این عرصه نباشد، شاهد افراط‌ها و تفریط‌های بی‌شمار خواهیم بود؛ که هر دو سم مهلکی است بر اعتبار طب سنتی. به زعم نگارنده اگر این روند با همین شیب تند ادامه یابد و هرکسی با اندک معلومات طبی، تریبونی دست بگیرد و اظهار فضل و علم و طبابت بیماران کند؛ دیر یا زود نابودی اعتبار طب اسلامی و حتی سنتی به دست همین مدعیان خود رقم خواهد خورد. ❓اما چاره چیست؟ راه حل، پاسخ به این سوال است: در میان انبوه دیدگاه‌های مثبت و منفی حوزویان درباره طب، نظر رسمی حوزه علمیه چیست؟ 🔹 به نظر می‌رسد تا وقتی شورای عالی و مدیریت حوزه‌های علمیه وارد میدان نشوند و تشکل و انجمنی برای این امر اختصاص نیابد، روز به روز اوضاع وخیم‌تری را شاهد خواهیم بود. این تشکل و انجمن باید مؤسسات و هسته‌های پژوهشی مختلفی را ایجاد و بر آنها نظارت کند. در کنار پژوهش‌ها، اقدام به آزمایش و راستی‌آزمایی تحقیقات بر روی نمونه‌های مختلف در شرایط گوناگون داشته باشد و نتیجه را رسماً ثبت کند. در این صورت است که دیدگاه رسمی حوزه‌های علمیه منتشر می‌شود که هم قابل اثبات است و هم قابل چانه‌زنی و تفاهم با وزارت بهداشت و نظام پزشکی کشور. 🔹 کار ضروری دیگر این انجمن، صدور تاییدیه برای آن دسته از حوزویان است که در امر تشخیص بیماری‌ها و درمان و طبابت بیماران می‌خواهند ورود کنند. 🔻 تا وقتی شورای عالی و مدیریت حوزه‌های علمیه، غایب بزرگ این میدان باشند، هم طب سنتی و هم طبیبان مدعی طب اسلامی بی‌ سر و سامان هستند. امری که به کرات شاهد خسارات بی‌شمار آن بوده و هستیم. امروز اگر طب سنتی در چین یا هرکجای دنیا اعتباری دارد به دلیل مدیریت و راهبری آن است؛ نه آنکه هرکسی هرجایی سر بلند کند و ادعایی کند و هیچ‌کس هم حق یا توان نظارت بر گفته‌ها و ادعاهای وی را نداشته باشد. امیدوارم این پیشنهاد مورد بررسی شورای عالی و مدیریت حوزه‌های علمیه قرار گیرد؛ تا مبادا فرداروزی حوزه‌های علمیه بر اثر شدت افراط و تفریط‌ها متهم شود به اینکه جان مردم را به خطر انداخته است!! #طب_سنتی #طب_اسلامی #شورای_عالی #مدیریت_حوزه @Manahejj

◻ایران به نشست مقابله با کرونای بانک جهانی پول دعوت نشد نماینده ایران در صندوق بین‌المللی پول: ▫️بانک جهانی ایران را به نشست مقابله با #کرونا که با حضور وزرای کشورهای منطقه منا تشکیل شد دعوت نکرد. ▫️کشورهایی که درگیر این ویروس هستند واقعاً نیازمند حمایت‌های بدون چشم‌داشت و فراگیر بانک جهانی هستند. ▫️عدم دعوت ایران در حالی است که صندوق بین‌المللی پول به رغم درخواست‌های مکرر ایران برای تسهیلات ۵ میلیارد دلاری تا کنون هیچ واکنشی به این درخواست مشروع ایران نشان نداده است./ فارس #در_خانه_بمانیم 🙏 #کرونا_را_شکست_میدهیم ✊ 🇮🇷 @yaran_khorasani

فيلم ديده نشده از مداحی سردار شهید حاج قاسم سلیمانی در روستای پدری #حاج_قاسم_سلیمانی 🆔 @sardar_shahid_soleimani

👓 به این جمله بالای سر حضرت آقا دقت کنید که بشارت نزدیک بودن رحمت الهی است انشالله... 💬 نقطه @HozeTwit

🎙 بشنوید | صوت کامل سخنرانی نوروزی رهبر انقلاب. ۱۳۹۹/۱/۳ 💻 @Khamenei_ir

👓 بیانات آقا امروز ۴۰دقیقه بیشتر نبود، اما تمام مطالب اساسی این چهل سال رو بیان کرد و خیل عظیمی از شبهات را جواب داد. این اگر حکمت نیست پس چیه؟ 💬 رضوان @HozeTwit

👓 《امام خامنه‌ای حفظه الله》، زبان موسای کلیم و عیسی مسیح در دعوت یهود و نصاری به دین مبین اسلام! 💬سلسبیل @HozeTwit

💠دوراه پیش روی آمریکا : کاهش زادو ولد _ افزایش مرگ و میر 💠 افشای راز ارتباط کرونا با برنامه انتخاباتی ترامپ در شبکه الجزیره 💠وقتی اعراب هم آمریکا را مسئول شیوع کرونا می دانند! @haress_313

مبتلا به کرونا هستی ولی هنوز علایمش به مرحله تشخیص نرسیده در واقع ناقل پنهان هستی میری عید دیدنی جون عزیزانت رو میگیری سر قبرش هم میری گریه می‌کنی هیچ وقت هم نمیفهمی خودت باعث قتلش شدی یه کم فکر کن ... 💕💕💕

🔹چند روز پیش که یکی از سلیبریتی های نسبتا خوش سابقه سینما (امین زندگانی) ،کمپین رقص راه اندازی کرد و خودش هم در همان کلیپ رقصید حدس زده می شد که این هنجار شکنی معمولی نیست و ظاهرا از یک قرارگاهی فرماندهی می شود. 🔸البته توی این سالها سلیبریتهای دست چندم و بد سابقه برای جلب نظر آنور آبیها جهت دریافت مجوز اقامت یا دعوت شدن به برنامه های خارجی و یا برای افزایش فالور شبکه های اجتماعی از این دست هنجارشکنی ها فراوان انجام دادند اما اینکه در این وضعیت اسفناک کرونایی فرد خوشنامی مثل امین زندگانی این کار را کرد طبیعی به نظر نمی رسید. ❎ تا اینکه دیشب (شنبه شب) که به صورت اتفاقی سه برنامه نوروزی تلویزیون را پشت سر هم نگاه می کردم اینکه این موضوع از یک قرارگاهی هدایت می شود یقین پیدا کردم. 🔺دیشب در برنامه «کودک شو » دعوت شده های مسابقه (4 یا 5 نفر) که لباس عروسک تن شان کرده بودند با یک آنگ نامناسبی حرکات رقص گونه ای انجام دادند بلافاصله بعد از آن در سریال کامیون شبکه 2 به مناسبت تولد یکی از بازیگران سریال یک رقص مفصلی راه انداختند بعد هم که در سریال پایتخت در یک تالار، یک رقص دسته جمعی انجام شد. 💢بعید به نظر می رسد ممیزی های صدا و سیما متوجه این هنجار شکنی ها نشده باشند اما جریان چیست خدا عالم است. اعضای شورای سیاستگذاری صدا و سیما به ویژه نماینده حوزوی آن روشنگری فرمایند؟ ✍جواد عبادی

▪️دقایقی قبل / فیلم از نزدیک شدن‌ ابرهایی با رنگ سبز در شهر خنج استان فارس

سال ۹۹، سال توجه به «دیگری» در حال گذراندن تجربه‌ای شگفت هستیم. همه ما ایرانیان احساس غریبی داریم. «نوروز» که بزرگترین جشن ‌ مهرورزی و شادی ماست، امسال به سبب شیوع کرونا، صورت دیگری پیدا کرده است. «نوروز» هنگامهٔ باهم بودن است و کرونا ما را از «یکدیگر» جدا ساخته. این وضع شاید بهانه مناسبی باشد که اندکی در باره «دیگری» درنگ کنیم. در بحران کرونا باید از «دیگران» دور باشیم و از خود در مقابل آنها مواظبت کنیم. خطر ابتلا به بیماری، باعث شده که با دقت و وسواس به «دیگری» بنگریم. اما «دیگری» همیشه این‌گونه نیست و حتی در همین شرایط بحرانی برای رهایی از بحران، چشم به «دیگرانی» دوخته ایم که درمان کنند و دارویی برای بیماری بیابند. پس هر چه هست در دایره «دیگران»یم. «دیگری» هم بهشت من است و هم جهنم من، هم دردم هست و هم درمانم. «دیگری» از شگفت‌آورترین موضوعاتی است که هر کس به گونه‌ای آن را درک و تجربه می کند. «دیگری» در هزار چهره ظاهر می‌شود و بر من تأثیرات متفاوتی می گذارد.  من همواره در دایره‌ای سیر می‌کنم که «دیگری» با من است و همه احوال، احساسات، افکار و رفتارهایم نسبتی با او دارد. حال می‌توانیم به وجوه دیگری از نسبت‌داری با «دیگری» بنیدیشیم. نسبت من با «دیگری» تابع چه اموری است؟ در چه شرایطی و با چه زمینه هایی «دیگری» باعث آرامش و شادی و مهربانی من می شود و چرا و چگونه «دیگری» باعث ناآرامی و خشم و پرخاش و ستیزه‌گری من؟ این گونه پرسشها را به صورتهای مختلف می‌توان پیش برد و مایه‌ای برای تفکر قرار داد. اما در اینجا بگذارید این رشته را به شرایط امروز ایران پیوند دهیم. کرونا نگاه ما به جسمِ «دیگریِ» مبتلا را حسّاس کرده، اما لازم است که این تجربه را به تجربه بنیادی‌تری تبدیل کنیم و به «دیگری» با تمام وجوه و مراتبش بنگریم. بگدارید پرسشها را کمی ملموستر کنیم. چرا آمار طلاق و مشاجرات خیابانی اینقدر زیاد است؟ چرا سیل مهاجرت از ایران به روندی عادی تبدیل شده است؟ چرا فضای وسایل ارتباط جمعی، به خصوص رسانه‌های اجتماعی مقابله‌جویانه و «دیگرستیزانه» است؟ چرا به محض هر رویداد جدیدی صف‌کشی و جدال آغاز می‌شود؟ چرا پرخاش و تمسخر و دشنام رواج دارد؟ چرا فضای ذهن و فکر ما این‌قدر درگیر چالش‌هاست؟ چرا در هر رویدادی اغلب در جستجوی «دیگری»های مقصر،‌توطئه‌گر و جنایتکارند؟…. آیا این شرایط عادی است؟ آیا از این وضع گریزی نیست؟ تجارب تاریخ معاصر جهان نشان داده که قدرتِ ملتها نسبت مستقیمی با هم‌گرایی،‌ وفاق و تاب‌آوری در مقابل تفاوت و اختلاف دارد. اگر جز این باشد، روندها به سوی افزایش تقابل و خشونت پیش خواهد رفت. شرایط امروز جهان، به خصوص خاورمیانه مقتضی حساسیت نسبت به نحوه رفتار با «دیگری» است. قرار گرفتن در چرخه خشونت بزرگترین بلای بیشتر کشورهای جهان است. در کشورهای مبتلا به رفتارهای ستیزه‌آمیز باید به فکر راههای خروج از چرخه خشونت و مقابله‌جویی بود. چطور می‌توان رفتارهای ستیزه‌آمیز و خشونت‌بار را به رفتارهایی تبدیل کرد که باعث مفاهمه، نوعدوستی و مشارکت شود؟ باید این‌گونه پرسشها را بارها و بارها و در موقعیت‌های متفاوت تکرار کرد. در شرایط ناشی از بحران کرونا از «یکدیگر» دوریم و در نزدیک شدن به «دیگری» احتیاط می‌کنیم. می‌توانیم این وضع را بهانه‌ای قرار دهیم و به نحوه نسبتی که با «دیگران» داریم ژرفتر بیندیشیم. در این صورت شاید وقتی که این شرایط به پایان رسید‌ و دوباره به هم نزدیک شدیم، با دقّت بیشتری به «دیگری» بنگریم. نه تنها به جسم «دیگری»‌ بلکه به «دیگری» با تمامی وجوه و آثارش. از اکنون به این بیندیشیم که چطور می‌توانیم در کنار «یکدیگر» زندگی کنیم، ‌در حالی که از خشم و نفرت خالی باشیم. چطور می‌توانیم آرامتر به یکدیگر بنگریم؟ چطور می‌توانیم تفاوت و اختلافهای «یکدیگر» را برتابیم. چطور می‌توانیم رقابت کنیم اما در دام خشونت نیفتیم؟ چطور می‌توانیم بنویسم و سخن گوییم،‌ اما نوشته و سخن‌مان خالی از نفرت باشد و موجب برافروختن و برانگیختن «دیگران» نشود؟ چطور می‌شود به جامعه ای آرام‌تر، امیدوارتر با همبستگی بیشتر رسید؟ نوروز بزرگترین جشن ملی ما ایرانیان است و ما همراه با تحول در طبیعت،‌ تحول در خویشتن را درخواست می‌کنیم. می‌توانیم سال نو را با درخواست تحوّل در نحوهٔ نسبت‌مان با «دیگران» آغاز کنیم. می‌توانیم برای تقویت مهرورزی و شفقت، با یکدیگر اتفاق کنیم. ما می‌توانیم «یکدیگر» را بیشتر دریابیم. علی اصغر مصلح منبع یادداشت: http://amosleh.com/fa/99-2/ @tollabolkarimeh 🌷