🌸🌸ادامه خلاصه نویسی کتاب والدین سمی 🌸🌸
بخش دوم والدین بی کفایت
همانطور که قبلا ذکر کردیم دسته دوم والدین سمی والدین بی کفایت هستند که باعث ایجاد عدم اعتماد به نفس در فرزند و بی ارزش جلوه دادن آنها میشوند
کن یکی از مراجعانم که در بیمارستان با او ملاقات کردم جوان۲۲ ساله ای بود که در گروه جوانان ترک اعتیاد به سر میبرد در اولین دیدارم متوجه عدم اعتماد به نفس و افسردگی در او شدم وقتی با او بیشتر صحبت کردم کن از بیزاری از مادرش صحبت به میان آورد از اینکه به خاطر مادرش در ارتش ثبت نام کرده بود و بعدها معتاد شده بود ، کن نقل میکرد که مادرش از اینکه او در ارتش ثبت نام کرده خوش حال نشده اما از اینکه از دست کن راحت میشود خوش حال بوده گاهی والدین برای اینکه به خواسته های خود برسند کودکانشان را نادیده میگیرند و پدر و مادر کن وقتی میخواستند از یکدیگر طلاق بگیرند کاملا احساسات کن را نادیده گرفتند
کن با پدرش ارتباط بسیار خوبی داشت و پدرش به او قول داده بود که بعد از جدایی از مادرش همچنان روابط آنها مثل قبل باقی میماند اما پس از گذشت مدتی همه چیز تغییر کرد و پدرش خیلی کم به دیدار کن آمد و کم کم این ارتباط قطع شد و در حد یک نامه تبریک سال نو و تبریک تولد شد ،در این میان کن که بسیار به رابطه با پدرش امیدوار بود چشم انتظار ماند و همین باعث شده بود کن احساس کند رفتار ناشایستی از خود داشته که پدرش خانه را ترک کرده و همین عدم اعتماد به نفس و خشم درونی شده در کن بعدها باعث شد روی به اعتیاد بیاوردپدر کن با ترک خانه باعث شد او سرخورده ، و احساس بی کفایتی و بی ارزشی در کن نهادینه شود، متاسفانه والدینی که طلاق میگیرند به این درک نرسیدند که طلاق فقط مخصوص زوج ها است و آنها نباید مسولیت پدر یا مادری شان را فراموش کنند و فرزندشان را رها کنند والدینی که خانه را ترک میکنند احساس خلع و پوچی برای فرزندان خود به یادگار میگذارند که باعث میشود خطرات زیادی در کمین آنها باشد ، آسیبی که یک کودک از تنبیه میبیند شاید قابل تشخیص و دیدن باشد در حالیکه آسیبی که کودک از طلاق والدین میبیند به راحتی دیده نمیشود و ممکن است جراحات عمیقی بر کودک بگذارد ، .......
ادامه دارد
دوستان❣️
شرحِ پریشانیِ من، گوش کنید
داستانِ غمِ پنهانیِ من، گوش کنید ...
قصهٔ بیسر و سامانیِ من، گوش کنید
گفتوگویِ من و حیرانیِ من، گوش کنید
شرحِ این آتشِ جانسوز، نگفتن تا کی؟
سوختم، سوختم، این راز، نهفتن تا کی؟
روزگاری، من و دل، ساکنِ کویی بودیم
ساکنِ کویِ بتِ عربدهجویی بودیم
عقل و دین باخته، دیوانهٔ رویی بودیم
بستهٔ سلسلهٔ سلسلهمویی بودیم
کس در آن سلسله، غیر از من و دل، بند نبود
یک گرفتار از این جمله که هستند، نبود
نرگسِ غمزهزنش، اینهمه بیمار نداشت
سنبلِ پُرشکنش، هیچ گرفتار نداشت
اینهمه مشتری و گرمیِ بازار نداشت
یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت
اول آنکس که خریدار شدش، من بودم
باعثِ گرمیِ بازارشدش، من بودم
عشقِ من شد سببِ خوبی و رعناییِ او
داد، رسوایی من، شهرتِ زیباییِ او
بس که دادم همهجا شرحِ دلاراییِ او
شهر پُر گشت ز غوغایِ تماشاییِ او
این زمان، عاشقِ سرگشته، فراوان دارد
کی سرِ برگِ منِ بیسر و سامان دارد؟
چاره این است و ندارم بِه از این رایِ دگر
که دهم جایِ دگر، دل، به دلآرایِ دگر
چشمِ خود فرش کنم زیرِ کفِ پایِ دگر
بر کفِ پایِ دگر، بوسه زنم جایِ دگر
بعد از این رایِ من، این است و همین خواهد بود
من بر این هستم و البته چنین خواهد بود
پیشِ او، یارِ نو و یارِ کهن، هر دو یکیست
حرمتِ مدعی و حرمتِ من، هر دو یکیست
قولِ زاغ و غزلِ مرغِ چمن، هر دو یکیست
نغمهٔ بلبل و غوغایِ زَغَن، هر دو یکیست
این ندانسته که قَدْرِ همه، یکسان نَبُوَد
زاغ را مرتبهٔ مرغِ خوشالحان نَبُوَد
چون چنین است پیِ کارِ دگر باشم بِه
چند روزی، پیِ دلدارِ دگر باشم بِه
عَندَلیبِ گُلِ رخسارِ دگر باشم بِه
مرغِ خوشنغمهٔ گلزارِ دگر باشم بِه
نوگلی کو که شوم بلبلِ دستانسازش؟
سازم از تازهجوانانِ چمن، ممتازش
آنکه بر جانم از او دم به دم آزاری هست
میتوان یافت که بر دل ز منش، باری هست
از من و بندگیِ من اگرش عاری هست
بفروشد که به هر گوشه، خریداری هست
به وفاداری من نیست در این شهر کسی
بندهای همچو مرا هست خریدار بسی
مدتی، در رهِ عشقِ تو دویدیم، بس است
راهِ صد بادیهٔ درد بریدیم، بس است
قدم از راهِ طلب باز کشیدیم، بس است
اول و آخرِ این مرحله دیدیم، بس است
بعد از این، ما و سرِ کویِ دلآرایِ دگر
با غزالی به غزلخوانی و غوغایِ دگر
تو مپندار که مِهر از دلِ محزون نرود
آتشِ عشق به جان افتد و بیرون نرود
وین مُحَبَّت به صد افسانه و افسون نرود
چه گمان غلط است این، برود، چون نرود؟
چند کس از تو و یارانِ تو، آزرده شود؟
دوزخ از سردیِ این طایفه، افسرده شود
ای پسر! چند به کامِ دگرانت بینم؟
سرخوش و مست ز جامِ دگرانت بینم
مایهٔ عیشِ مدامِ دگرانت بینم
ساقیِ مجلسِ عامِ دگرانت بینم
تو چه دانی که شدی یارِ چه بیباکی، چند؟
چه هوسها که ندارند هوسناکی، چند
یارِ این طایفهٔ خانهبرانداز مباش
از تو حیف است، به این طایفه، دمساز مباش
میشوی شُهره به این فرقه، همآواز مباش
غافل از لعبِ حریفانِ دغاباز مباش
بِه که مشغول، به این شغل نسازی، خود را
این نه کاریست، مبادا که ببازی، خود را
در کمینِ تو، بسی، عیبشماران هستند
سینه، پردرد ز تو، کینهگذاران هستند
داغ بر سینه، ز تو، سینهفکاران هستند
غرض این است که در قصدِ تو، یاران هستند
باش مردانه که ناگاه قفایی نخوری
واقفِ کشتیِ خود باش که پایی نخوری
گر چه از خاطر وحشی، هوسِ رویِ تو رفت
وز دلش، آرزویِ قامتِ دلجویِ تو رفت
شد دلآزرده و آزردهدل از کوی تو رفت
با دلِ پُر گِلِه از ناخوشیِ خویِ تو رفت
حاشَ لِلَّه که وفایِ تو فراموش کند
سخنِ مصلحتآمیزِ کسان، گوش کند
☄️☄️☄️
#شرح_پریشانی
#وحشی_بافقی
ثبتنام
آموزش داستان نویسی
استاد:مصطفی رحماندوست
b2n.ir/g26227
لغو11
🌸🌸دومین جلسه دورهمی کتاب مادر و فرزند 🌸🌸🌸🌸
با سلام و احترام
تشکر ویژه داریم از مادرانی که به ما اعتماد کردند و در جلسات ما شرکت میکنند .
و مفتخریم که در کنار کتابخوانی که هدف اصلی این دورهمی هست ، با برنامه های هدفمند روی اعتماد به نفس کودکان ، تمرکز ، قوی شدن حافظه شنیداری ، برقراری ارتباط با دیگران ، سخنرانی در جمع ،بازی های فکری و...
داریم که امیدواریم بتوانیم به اهدافمان جامه عمل بپوشانیم 👏👏👏👏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
13.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌸🌸🌸به روایت تصویر 🌸🌸
💖💖کتابخوانی یکی از مادران بزرگوار برای مخاطبین 👏👏👏👏👏
15.98M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌸🌸خلاصه گویی کتاب خوانده شده توسط پسر گلمون 👏👏👏👏👏