💎امام حسن عسکری علیه السلام فرمود :
شيعَةُ عَلِيٍّ عليه السلام هُمُ الَّذينَ يُؤثِرونَ إخوانَهُم عَلى أنفُسِهِم ولَو كانَ بِهِم خَصاصَةٌ .
🔹شيعيان على عليه السلام ، آن كسانى اند كه برادرانشان را بر خودشان مقدّم مى دارند ، هرچند خودشان نيازمند باشند .
📖التفسير المنسوب إلى الإمام العسكري عليه السلام،ص ۳۱۹، ح١٦١
╭━═━⊰🍃🌹🍃⊱━═━╮
#حدیث_نور
💚حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند:💚
هيچ كس نبايد بيش از توانش خود را براى ميهمان به زحمت اندازد.
╰━═━⊰🍃🌹🍃⊱━═━╯
👌پاک شدن مومن به وسیله بلا و گرفتاری ها ...
▪عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ : مَلْعُونٌ كُلُّ بَدَنٍ لاَ يُصَابُ فِي كُلِّ أَرْبَعِينَ يَوْماً قُلْتُ مَلْعُونٌ قَالَ مَلْعُونٌ قُلْتُ مَلْعُونٌ قَالَ مَلْعُونٌ فَلَمَّا رَآنِي قَدْ عَظُمَ ذَلِكَ عَلَيَّ قَالَ يَا يُونُسُ إِنَّ مِنَ اَلْبَلِيَّةِ اَلْخَدْشَةَ وَ اَللَّطْمَةَ وَ اَلْعَثْرَةَ وَ اَلنَّكْبَةَ وَ اَلْهَفْوَةَ وَ اِنْقِطَاعَ اَلشِّسْعِ وَ اِخْتِلاَجَ اَلْعَيْنِ وَ أَشْبَاهَ ذَلِكَ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ أَكْرَمُ عَلَى اَللَّهِ مِنْ أَنْ يَمُرَّ عَلَيْهِ أَرْبَعُونَ يَوْماً لاَ يُمَحِّصُهُ فِيهَا مِنْ ذُنُوبِهِ وَ لَوْ بِغَمٍّ يُصِيبُهُ لاَ يَدْرِي مَا وَجْهُهُ وَ اَللَّهِ إِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَضَعُ اَلدَّرَاهِمَ بَيْنَ يَدَيْهِ فَيَزِنُهَا فَيَجِدُهَا نَاقِصَةً فَيَغْتَمُّ بِذَلِكَ ثُمَّ يُعِيدُ وَزْنَهَا فَيَجِدُهَا سَوَاءً فَيَكُونُ ذَلِكَ حَطّاً لِبَعْضِ ذُنُوبِهِ .
🔸يونس بن يعقوب گويد : از امام صادق عَلَيْهِ السَّلاَمُ شنيدم كه می فرمود : هر بدنى و جسمى كه چهل روز يک بار مصيبت نبيند نفرين شده و ملعون است ، اظهار داشتم : نفرين شده و ملعون است؟! فرمود : (بلى،) نفرين شده و ملعون است ؛ و چون حضرت (مرا شگفت زده) ديد كه بر من چنين مطلبى سنگين است ، فرمود : اى يونس ! همانا خراشيدن پوست ، كوبيدگى ، لغزيدن و افتادن ، بدبختى و گرفتارى هاى زندگى ، آزمند و ضعيف گشتن ، پاره شدن بند كفش ، لرزش پلک هاى چشم و مشابه آنها از انواع بلايا و مصيبت‌ها است ، به راستى مؤمن گرامى تر از آن است كه چهل روز بر او بگذرد و به جهت گناهان و خطاهايش به وسيله آزمايش پاک نگردد ، اگر چه به سبب غم و اندوهى باشد كه نداند چرا و چگونه بر او وارد شده است ، به خدا سوگند ! بعضى از شما پول هاى سِكّه نزدش گذاشته شود ، چون محاسبه كند ناقص و كَم باشد ، پس ناراحت و غمگين گردد ؛ و چون دوباره محاسبه كند ، ببيند كه درست است ، پس همين سبب از بين رفتن بعضى از گناهانش باشد .
📚المؤمن ج ۱ ص ۳۱
@keyfonas
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ؟
ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺻﻔﻴﻦ حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻭ ﺻﻒ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ:
ﺍﻯ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ! ﺍﻯ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ! ﮔﻔﺖ: ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪ ﻛﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻢ ﺟﻠﻮ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ، ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﻋﺎﺹ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﻜﻰ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻧﺪ، ﻓﺮﻣﻮﺩ:
حضرت فرمود :
ﻭﺍﻯ ﺑﺮﺗﻮ، ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ؟
ﺑﻤﻴﺪﺍﻥ ﺑﻴﺎ ﻛﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺭﺯﻡ ﺩﻫﻴﻢ ﻫﺮﻛﺲ ﺣﺮﻳﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﺸﺖ ﺧﻠﺎفت ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻋﻤﺮﻭﻋﺎﺹ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻋﻤﺮﻭعاصﮔﻔﺖ:
ﻋﻠﻰ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻓﺮﺍﺭ ﻛﻨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺖ ﻧﻨﮓ ﺍﺑﺪﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ،
ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﻋﻤﺮﻭعاص ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮ ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﻣﺮﺍ ﻓﺮﻳﺐ ﺩﻫﺪ، ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻧﻜﺮﺩ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺍﻭ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻛﺮﺩ، ﺳﭙﺲ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺻﻔﻬﺎﻯ ﻟﺸﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺸﺖ.
منبع : ﻭﻗﻌﻪ ﺻﻔﻴﻦ ﺹ 274
@keyfonas
حضرت علی برای مردم و شأن و شخصیت آنان احترام زیادی قائل بود.
ایشان حتی حرمت افرادی را که از نظر مالی دچار ضعف و سختی بودند، چنان نگاه می‌داشت که مبادا به سبب فقر دچار خجلت شوند.
در تاریخ آمده است که شخصی نیازی داشت و به حضرت امیر (در دوران خلافت ایشان) مراجعه کرد.
امیرالمومنین مانع شدند که شخص خواهش خود را بلند بر زبان بیاورد و فرمودند: نیاز خود را بر زمین بنویس، زیرا خوش ندارم خواری رو انداختن به دیگری را در چهره تو ببینم.
ظاهرا آن فرد لباس مناسبی می‌خواست. حضرت به او حله‌ای بخشید. حله از لباس‌های باارزش آن زمان بوده است. او حله را گرفت و شعری در مدح امیرالمومنین سرود. همان هنگام، مولای متقیان 100 دینار طلا به او بخشید.
یکی از اصحاب حضرت عرض کرد: هم حله بخشیدید و هم 100 دینار طلا؟
و ایشان پاسخ دادند: از پیغمبر خدا(ص) شنیدم که از مردم به اندازه مقام و منزلتشان قدردانی کنید و این مرد به این مقدار نزد من قدر و منزلت داشت.
این همان امیرالمومنینی است که بی‌جهت حاضر نیست درهمی از بیت‌المال را به کسی بدهد. ولی وقتی شخص نیازمندی به او روی می‌آورد، این گونه برای حفظ منزلتش بخشندگی می‌کند. چنین برخوردهایی بیانگر سخاوت حضرت امیر است.
تنها علی ، علی بود🌹
@keyfonas
اميرالمومنين علی عليه السلام در حال نبرد با يكى از مشركين بود و او در اثناء جنگ از آن حضرت شميرش را تقاضا كرد،علي عليه السلام فورا آن را مرحمت فرمود.
آن شخص مشرك تعجب كرد و عرض كرد : اى پسر ابو طالب ! در مانند چنين وقتى در بُحبوحه ی جنگ به من شمشير خود را مى بخشي؟
فرمود:
فلانى،تو دست نياز و مسألت نزد من دراز كردي،و از كرم و بزرگوارى به دور است كه انسان درخواست كننده و نيازمندى را رد كند.
كافر با مشاهده رفتار او و شنيدن گفتارش به احترام آن حضرت خود را روى زمين انداخت و گفت : واقعا اين روش اهل ديانت و شيوه مردمان ديندار است ، سپس دست مبارك او را بوسيد و مسلمان گشت.💐
📚 مناقب ابن شهر آشوب : ٨٧/٢
📚ﺑﺤﺎﺭﺍﻻﻧﻮﺍﺭ : ٦٩/٤١
📚القطره : جلد ١ صفحه ٣٤٨
@keyfonas