✅سخنی با برادرانمان در دفتر رهبری...
♦️حداقل دوماهی میشود که شکایت پدرها و مادرها را از بالا رفتن بی رویهی قیمت پوشک بچه میشنوم و میخوانم. از مسئولین کشور اما هیچ کس هیچ اظهارنظری نمیکرد؛ سکوتی که گویی هیچ خبری نیست! اما ناگاه از عصر شنبه 10 شهریورماه موضوع پوشک مهم شد. مسئولین مختلف در موردش صحبت میکنند؛ انبارهای احتکار چند صد هزارتایی پوشک کشف میشود؛ یک مسئول اعتراض میکند که ارز دولتی برای واردات مواد اولیه تولید پوشک اختصاص داده نشده است؛ آن دیگری میگوید مواد اولیه در گمرک مانده و ترخیص نمیشود؛ یکی دیگر قهرمانانه! به میدان آمد که مردم نگران نباشند؛ در تامین شیرخشک و پوشک مشکل نداریم و ... تعجب آور که ناگاه همه یاد پوشک افتادند؛ مگر چه اتفاقی افتاده بود؟ این دو ماه کجا بودند؟!
♦️ساعتی بعد دلیل این آشفتگی و سراسیمه شدن ناگهانِ مسئولین پس از دو ماه بی اعتنایی به وضعیت پوشک روشن شد، وقتی که بعد از خبر ساعت 21 مشروح کامل سخنان رهبری در دیدار با هیات دولت از شبکه اول سیما پخش شد و مردم در جریان قرار گرفتند که رهبری در بخشی از این سخنرانی که 4 روز قبل و در تاریخ 7 شهریور انجام شده، در مورد کمبود و گرانی پوشک و نقشه برای عصبانی کردن مردم از این طریق تذکر دادهاند و سراسیمگی مسئولین مربوطه از این جهت بود که متوجه شدند قرار است این تذکر رهبری علنی شده و برای مردم پخش شود. این نگاه بدبینانه نیست که اگر رهبری تذکر نمیداند و یا به عبارت درستتر اگر مردم در جریان تذکر رهبر قرار نمیگرفتند، این مسئولین اصلاً دغدغهی کمبود و گرانی پوشک بچه را نداشتند. چنانچه در ۳ روزی که از ایراد سخنات میگذشت، ولی مردم در جریان جزییات سخنرانی نبودند، واکنشی به تذکر رهبر نداشتند. حالا اما نمیتوانند با بی اعتنایی بگذارند؛ چون میدانند پس از اینکه مردم مثال پوشک را از زبان رهبر بشنوند، چه موجی راه خواهد افتاد و از همین رو به خیال، دست پیش گرفتند و ساعاتی قبل از پخش مشروح سخنان ایشان، سعی کردند ادای مسئولین پیگیر و کاربلد را دربیارند؛ ادایی که البته دیگر رنگی نداشت. یعنی حتی انبارهای احتکار پوشک هم تا قبل از اینکه خبر پخش مشروح سخنان رهبری اعلام شود، کشف نمیشد و ناگاه چشمها دقیق شدند!
♦️حال شاید بزرگوارانی که در دفتر رهبری نشستهاند، یکی از اصلیترین دلایل اصرار ما بر پخش کامل دیدارهای رهبری را دریابند؛ چه آنکه اصلیترین اهرم فشار بر مسئولین فشار افکار عمومی است و یکی از مهمترین عوامل ایجاد این فشار، توبیخ و تذکرهای علنی رهبر است. چنانچه در همان دیدار، رهبر انقلاب در مورد بنگاهداری بانکها به تندی تذکر میدهند و از ملک عظیمی در تهران میگویند که برای یکی از بانکهاست. هنوز ۴۸ ساعت از پخش فیلم این بخش از بیانات رهبر نگذشته که مدیرعامل بانک ملی اعلام میکند با تذکر رهبری حدود ۸۰۰ فقره از املاک این بانک به زودی فروخته میشود. رهبری همان جا که از دیوارهای بلند و ممتد آن ملک صحبت میکنند، رو به رییسجمهور میگویند من یک باری هم این را به جنابعالی گفتم... یعنی ایشان خصوصی گفتند و نتیجهای نگرفتند و حالا عمومیاش کردهاند و عمومیاش انگار نتیجه داد. همین بار هم اگر فیلم پخش نمیشد معلوم نبود بانک ملی اعتنایی کند!
♦️به سایت رهبری مراجعه کنید و ببینید با تصمیمات گرفته شده، چند دیدار آقا با مسئولین قضایی یا هیات دولت هیچ وقت به طور کامل پخش نشده و مردم برای به نتیجه رساندن انتقادات و اعتراضاتشان چقدر از این اهرم فشار تذکر رهبر محروم شدهاند و حتی خیلیهایشان با خود فکر کردهاند رهبر هوای مسئولین را بیشتر از هوای ما دارد!
♦️حالا در دفتر شخص اول مملکت، ولی فقیه این مردم بنشینید و تصمیم بگیرید این پخش نشود و آن پخش نشود؛ اما امید خیلی از مردم برای اصلاح اوضاع و حتی حجتشان برای روی برنگرداندن از نظام صرفاً شخص "سیدعلی خامنهای" است. این امید را با سانسورهای بیجهت و توجیه آنکه مسئولین در چشم مردم کوچک میشوند، از مردم نگیرید و نگذارید این تحلیلِ خیابانی عمیق شود که "همه اینها دستشان با هم در یک کاسه است!" بریدن از دولت، صرفاً بریدن از دولت است؛ اما بریدن از رهبر، بریدن از کل نظام است.
#کبری_آسوپار
______________________________
کانالهای #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
@khabar_tahlil 👈سروش
🔴 کارگر حقوق ندارد؟
📝 #کبری_آسوپار
🔺انگار اتفاقات هفت تپه را پخش مجدد کردهاند و قصه را یک بار از ابتدا دوباره میبینیم؛ فقط این بار لوکیشن ماجرا عوض شده است؛ این بار به جای خوزستان صدای کارگر را از اراک میشنوید و نام قصه هفت تپه نیست؛ هپکو است. اما قصه، قصه همان قصه است؛ تراژدی رئالی که کسی به نحوه آغازش توجه ندارد، اما برای نحوه پایانش همه سناریوی تخیلی میچینند، آن هم پس از پایان قصه! خصوصیسازیهای مسئلهدار، عدم نظارت بر نحوه مصرف ارز دولتی، عدم نظارت بر نحوه عملکرد تولیدکنندههای کلان، واردات بی رویه کالاهای تولید داخل و یا هر موضوع دیگر، فرقی ندارد؛ دولت در هر حال به وظیفهاش عمل نکرده است. عملکرد دولت، تولیدکننده را به ورشکستگی یا کلاهبرداری میرساند.
🔹این آغاز ماجراست که در شلوغیهای سیاسی بعدی گم میشود. نتیجه آنکه کارگر حقوق نمیگیرد. دولت و مجلس و قوه قضائیه اعتنایی نمیکنند. کارگری که حتی برای نان شب خانوادهاش جیبش خالی است، ناگزیر اعتراض میکند. خانه کارگر در سکوت است و توجهی به اصلیترین وظیفهاش که پیگیری مطالبات صنفی کارگران و مطالبه حقوق از دست رفته آنان است، ندارد. رسانههای رسمی کمتر صدای گویای کارگر میشوند. صداوسیما هم که تکلیف روشنی دارد!
🔺کارگری که میبیند صدای جیبهای خالیاش را کسی نمیشنود، اعتراضش را شدید میکند و صدایش را بلندتر. جایی که اماممان علی علیهالسلام میفرماید «فقر سبب نقصان دین و مشوش شدن عقل و جلب کینه میگردد.» آیا از کارگری که حقوقش عقب افتاده و موضوعش فقط فقر نیست و مورد ظلم و بی اعتنایی هم قرار گرفته، انتظار داریم که اعتراضاتش خیلی مدنی و آرام و روشنفکرانه و منطقی و از مسیر قانونی و مطابق ملاحظات برهه حساس کنونی پیش برود؟! صدایش را نمیخواهیم بشنویم، او هم جاده و راه آهن را میبندد تا فریاد دادخواهیاش شنیده شود.
🔹این بار مجبور هستند صدای او را بشنوند، اما صدای بسته شدن جاده و راه آهن شنیده میشود و فریاد کارگری که میگوید به علت نداشتن پول خرید کوله پشتی به کودکش سیلی زده، در ازدحام مصلحتهای کذایی و منفعتهای قبیلهای گم میشود. اگر حقوق کارگر را بدهند، جاده هم باز میشود.
🔺این قشر زحمتکش که باید قبل از خشک شدن عرقهایشان پول کارگریشان داده شود، همانها هستند که برای ما جاده و راه آهن ساختهاند و همه عمر با حقوقی کم، سربازان خدمتگزار میهن بودهاند. همانها که از قضا همیشه راهگشا بودهاند و برای راه بستن نیامدهاند. راه را آنانی بستهاند که ناکارآمدیشان کار را به راه بندان اعتراضی کارگران رسانده است.
🔹اما باز هم مسئولانی که شب انتخابات و غیرانتخابات از لزوم شنیدن صدای مردم، سخنرانی به سخنرانی و میتینگ به میتینگ شعار و وعده میدهند، به میان کارگران نمیروند که از آنان دلجویی کنند و حداقل تلاش برای کم کردن بار روحی و روانی کارگر معترض را انجام دهند. در عوض با به صف کردن نیروهای انتظامی مقابل کارگران، میان دو قشر از مردم (کارگر و پلیس) تقابل خشن میسازند. دولتیها و مجلسیها و مدعی العمومها و خانه کارگریها در اتاقهایشان و پشت میزهایشان نشستهاند و ناجا و کارگران درگیر میشوند و بازداشتی و مصدومیت هم حاصل طبیعی درگیری است.
🔺گرههای کور میزنیم با دندان روی گرهی که نه فقط به سادگی باز میشد که اصلاً میشد که ایجاد نشود! آن کارخانهای که امروز کارگران حقوق نگرفتهاش فریاد تظلمشان بلند است، تا دیروز یکی از پررونقترین واحدهای تولیدی کشور بود. رسانههای ضدانقلاب که دنبال سوریهسازی از ایران ما هستند، صدای کارگر زخمی یا بازداشتی میشوند.
💢 کارگر ضدانقلاب نیست، اما قرار هم نیست تا ابد فریب ژست دلسوزی ضدانقلاب را میان شنیده نشدن فریاد اعتراضش در داخل نخورد! حالا کارگر و ناجا که هیچ، مردم را هم دو دسته کردهایم؛ یکی سرباز ناجا را وحشی مینامد، یکی کارگر معترض را ضدانقلاب؛ گره روی گره! کم کم همان دولتیها و مجلسیها هم که تاکنون ساکت بودند، سر از پنجره بیرون میآورند و از لزوم شناخت دشمن و نخوردن فریب ضدانقلاب و یا ضرورت شنیدن صدای اعتراض مردم و عدم درگیری فیزیکی با معترضان، مهملات سیاسی میبافند. کارگر، اما همچنان حقوق ندارد و این قصه تکراری میرود تا جایی دیگر دوباره پخش مجدد شود.
_________________
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
@khabar_tahlil 👈سروش
🔴 آقای واعظی! اردوغان نمیتواند یک ایرانی را ساکت کند!
✍🏻 #کبری_آسوپار
🔺رئیس جمهور ترکیه ناراحت است از برخی صداها که از ایران میشنود؛ گلایه دارد از رئیسجمهور حسن روحانی که «باید این صداها را قبلاً ساکت میکرد». برای این جمله اردوغان علامت تعجب کفایت نمیکند؛ چه آنکه رئیس جمهور ترکیه برای رئیس جمهور ایران «باید» میآورد، آن هم برای ساکت کردن صداهایی که در ایران علیه ترکیه و حمله این کشور به مواضع کردهای سوریه شنیده است.
🔹کار رسانه نیست و باید کسی هم سطح اردوغان پاسخ این مداخله توهینآمیزش را بدهد. یک نفر از دولت ایران باید به رئیس جمهور ترکیه یادآوری کند که اینجا ایران است و رسانهها آزادانه حتی در نقد مواضع رئیس جمهور خود هم مطلب مینویسند، رئیس جمهور خارجی که جای خود دارد. یک نفر باید به اردوغان یادآوری کند، اینجا ترکیه نیست که او بتواند هزار نفر، هزار نفر، مخالفان و منتقدانش را در زندان کند؛ اینجا ایران است که رئیس جمهورش با جمله معروف «پناه میبرم به خدا از بستن دهان منتقدان» رأی آورده است. یک نفر باید به او یادآوری کند او هر کسی که هست و تصمیمش برای حمله به مواضع پ.ک.ک در شمال سوریه را هر قدر درست میداند و برایش استدلالهای منطقی دارد، اما در هر حال رئیس جمهور ترکیه است و نمیتواند برای 85 میلیون ایرانی تعیین تکلیف کند که با تصمیم او موافق باشند یا مخالف. و نمیتواند به رئیس جمهور ایران «باید» بگوید، آن هم برای ساکت کردن ایرانیها!
🔺واکنش محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهور کشورمان اما بیشتر ناامیدمان میکند. او در موضعی منفعلانه ضمن بیان این توضیح که رئیس جمهور ترکیه از مواضع دولت ایران ناراحت نشده (یعنی ایراد در کار ما نبوده!)، به رسانهها تذکر میدهد که به این مسائل توجه کنند! انگار باز هم علامت تعجب کافی نیست و باید برای واعظی هم که گویا در کنار ریاست دفتر رییس جمهور، مقام سخنگویی و اعلام مواضع دولت را هم بر عهده دارد، یادآور شویم که اینجا ایران است، جایی که رئیس جمهورش میگوید: «ذرهای از حق آزادی بیان کوتاه نخواهم آمد.» رسانههای ایران میتوانند موافق یا مخالف حمله ارتش ترکیه به مواضع تروریستهای کرد باشند، اما در هر حال ناراحتی رجب طیب اردوغان نمیتواند یک ایرانی را ساکت کند.
🔹اگر دولتمردان ایرانی در روبایستیهای دیپلماتیک و انفعال سازشکارانه، نمیتوانند از پس پاسخ به اردوغان بربیایند، قلم رسانهها را شکسته نخواهند و حداقل اجازه دهند ما به رئیس جمهور ترکیه یادآور شویم که در مورد ایران و ایرانی و مقامات ایران چگونه باید صحبت کند. بله، مواضع کردهای سوریه مورد تایید ما نیست، هم رد خیانتهایشان در خاطرمان خوب مانده و هم میدانیم سیاست غلط و غیرهوشمندانهی سران کرد در اعتماد به امریکا و ایجاد تقابل با ایران و روسیه و دولت مرکزی سوریه و رویکرد تروریستی کردها برای رسیدن به آنچه استقلال مینامند، حاصلش شده این جنگ و تنهایی کردها در چنین جنگی و هزاران زن و کودک آوارهی کرد که جهان انگار دغدغه و حوصلهی دلسوزی هم برایشان ندارد! اما از آن سو رد خیانتهای اردوغان هم از خاطرمان پاک نشده است. یادمان مانده چه کسی نفت مردم عراق را از داعش میخرید، یادمان مانده چه کسی با غرور آرزوی نماز خواندن در مسجد اموی دمشق را کرد، یادمان مانده وقتی جوانان ما مقابل داعش شهید میشدند، چه کسی از تروریستهای تکفیری حمایت لجستیکی میکرد.
💢ما خیانت پ.ک.ک را میشناسیم، اما با خیانتهای اردوغان هم غریبه نیستیم. جنگ سوریه و اشغال عراق توسط داعش برای چند قرن پیش نیست که خاطرهها را غبار زمان گرفته باشد؛ پس بهتر آنکه هر کس در قد و قامت خودش حرف بزند. هم کردها هنگام حرف زدن از ایران یاد نجات اربیل و موصل از دست داعش باشند و هم رجب طیب اردوغان وقتی نام ایران را بر زبان میآورد، خاطرات شب کودتای زوئیه 2016 و سالهای آغازین جنگ سوریه را از خاطر نبرد و گرچه از توابین محسوب میشود و توبهاش را ایران و روسیه پذیرفتند، اما ادعای پیش نمازی هم نکند!
_____________
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
@khabar_tahlil 👈سروش
🔴 خواست امریکا را دیدید؟!
✍🏻 #کبری_آسوپار
🔺همین هفته پیش، سه چهار روزی قبل از آنکه تصمیم دولت برای سهمیهبندی و افزایش قیمت بنزین اجرایی شود، رئیس جمهور در سفر به یزد با چند شعار اعتراضی روبهرو شد. معترضان زیاد نبودند و شعارها هم نه تند بود و نه توهینآمیز. آنان فقط با چند جمله ساده اعتراض خود را به اوضاع اقتصادی ابراز کردند و تقصیر آنان نبود که گرانی و روحانی با یکدیگر هم قافیه شدهاند و فریاد آنان موزون شد که «تورم، گرانی / جواب بده روحانی».
🔹روحانی با این صدای اعتراض که فقط صدا بود و دیگر هیچ، چه کرد؟ او آنان را به اسلام دعوت کرد! گویی که مسلمان نبودند، فقط برای آنکه منتقد و حتی معترض روحانی بودند. روحانی حتی به همین قدر هم بسنده نکرد، گویا نگران درگیری دو گروه حامیان و مخالفانش هم نبود و از دوقطبی سازی هم نترسید؛ حامیانش را مردم نامید و صف منتقدان را از این «مردم» جدا کرد و لابد از گم شدن صدای شعارهای اعتراض در شور سوت و کف حامیانش ذوق کرد و شعارها را خواست امریکا نامید که از حنجره عدهای معدود بیرون آمده است!
🔺تعدادی از خواص حامی روحانی، از جمله پروانه مافی (نماینده مجلس) و حسین مرعشی (سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی) حتی خواستار برخورد قضایی با معترضان شدند! چهار تا شعار و این همه بی تحملی؟!
🔹در همه شش سال گذشته تاکنون که کرسی ریاست جمهوری کشور در اختیار حسن روحانی است، از این بی صبریها در برابر شنیدن صدای منتقدان و معترضان زیاد دیدهایم و دولت از همه ابزارهایی که توانسته در اختیار بگیرد، برای بستن دهان منتقدان بهره برد. ادعای حقوقدانی کرد و به وقتش آویزان ستارههای روی دوش سرهنگها شد تا رسانههایی را که از آنان حرف شنوی دارند، با تماسهای پشت سر هم محدود کند.
🔺یک روز نزد بزرگترها رفت و شکایت رسانههای منتقد را کرد و روزی دیگر پای خبرنگار و رسانه را به دادگاه کشاند. یک روز آنها را صدای امریکا نامید و دیگر روز، همنوا با اسرائیل. به دانشگاه رفت و سخنرانی کرد، اما به دانشجو اجازه صحبت نداد؛ به کارخانه رفت و از ماشین خود پیاده نشد تا حرف کارگر را بشنود. هر جا تجمع اعتراضی صنفی بود، کسی از دولت حاضر نشد به جمع معترضان برود و صدای آنان را بشنود و همزمان صدای تریبونهای سخنرانیهای یک طرفه اهل دولت بلند بود که «باید صدای اعتراض مردم را شنید»
🔹چه روزهای متعددی که کارگران حقوق نگرفته در تجمعات اعتراضی بودند و صدای اعتراض به خصوصی سازیها و توزیع ارزهای رانتی و غلط را دولت نشنید یا صدای تندروها و خودسران و چه و چه نامید. اقلیت، کودک، کم عقل، کم سواد، بی شناسنامه، تغذیه شونده از جای خاص، دروغگو، هوچی باز، بیکار، متوهم، اقلیت تندرو، هراسان و ترسو، بزدلان سیاسی، افراطی، تازه به دوران رسیده، بددل و کلی الفاظ زشت و دور از شأن دیگر، نگاهی بود که روحانی به منتقدانش داشت و دارد و دهان منتقد را بسته و قلم معترض را شکسته خواست. اما آیا واقعاً این منتقدان و معترضان خواست امریکا و اسرائیل بودند؟ مگر جنس خواسته آنان میتواند همین صدا و شعار و قلم و نوشته باشد؟!
🔺این روزهای ایران، روزهای قشنگی نیست؛ به بهانه یک تصمیم بنزینی، آشوبگران میخواهند راه نفس ملت را ببندند. اعتراض نیست، آشوب است؛ انتقاد نیست، اغتشاش است؛ صدا و شعار نیست، آتش و گلوله است؛ آشوبی سازمان یافته و سیاسی که با قتل و غارت پیش میرود و از دهها هزار کیلومتر آن سوتر، وزارت خارجه امریکا برایشان پیام حمایت و همکاری میفرستد. صدای معدود و خواست امریکا همینهاست، نه آن شعارهای نجیب و محجوب میدان امیر چخماق یزد.
🔹از دل این آتشهای آشوب دشمن شاد کن، کاش رئیس جمهور و دولتمردانش دقیقتر نگاه کنند و ببینند جنس خواسته امریکا چیست و چگونه میخواهد خشک وتر را با هم بسوزاند و بعد تلاش کنند با معترضان و منتقدانی که جز قلمهایی نجیب و مشتهایی استوار و شعارهایی محجوب سلاحی ندارند، مهربانتر و بلکه حداقل اخلاقیتر برخورد کنند. ما منتقدان نجیبی برای دولت روحانی بودیم، نه انتخاباتی را به هم زدیم، نه آشوبی به پا کردیم، و مقابل ضدانقلاب هم کنار همین دولت ایستادهایم؛ خواست امریکا ما نبودیم آقای روحانی؛ خواست امریکا همین آتشی است که این روزها میخواهد به جان کشور بیفتد و البته نخواهیم گذاشت و این روزها به زودی میگذرد؛ فقط شما تفاوتها را بنگرید و ببینید همه این شش سال چگونه معترضان و منتقدان مدنی خود را با آدرس غلط «خواست امریکا» و «همنوا با اسرائیل» به بیراهه ترور شخصیت بردید و حالا خواست واقعی امریکا جلوی چشمتان است! آن حجم از تندی و بی اخلاقی را خرج دوتا شعار و چهار تا تیتر نکنید، خواست امریکا همین است.
_______________
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
@khabar_tahlil
🔴 خواست امریکا را دیدید؟!
✍🏻 #کبری_آسوپار
🔺همین هفته پیش، سه چهار روزی قبل از آنکه تصمیم دولت برای سهمیهبندی و افزایش قیمت بنزین اجرایی شود، رئیس جمهور در سفر به یزد با چند شعار اعتراضی روبهرو شد. معترضان زیاد نبودند و شعارها هم نه تند بود و نه توهینآمیز. آنان فقط با چند جمله ساده اعتراض خود را به اوضاع اقتصادی ابراز کردند و تقصیر آنان نبود که گرانی و روحانی با یکدیگر هم قافیه شدهاند و فریاد آنان موزون شد که «تورم، گرانی / جواب بده روحانی».
🔹روحانی با این صدای اعتراض که فقط صدا بود و دیگر هیچ، چه کرد؟ او آنان را به اسلام دعوت کرد! گویی که مسلمان نبودند، فقط برای آنکه منتقد و حتی معترض روحانی بودند. روحانی حتی به همین قدر هم بسنده نکرد، گویا نگران درگیری دو گروه حامیان و مخالفانش هم نبود و از دوقطبی سازی هم نترسید؛ حامیانش را مردم نامید و صف منتقدان را از این «مردم» جدا کرد و لابد از گم شدن صدای شعارهای اعتراض در شور سوت و کف حامیانش ذوق کرد و شعارها را خواست امریکا نامید که از حنجره عدهای معدود بیرون آمده است!
🔺تعدادی از خواص حامی روحانی، از جمله پروانه مافی (نماینده مجلس) و حسین مرعشی (سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی) حتی خواستار برخورد قضایی با معترضان شدند! چهار تا شعار و این همه بی تحملی؟!
🔹در همه شش سال گذشته تاکنون که کرسی ریاست جمهوری کشور در اختیار حسن روحانی است، از این بی صبریها در برابر شنیدن صدای منتقدان و معترضان زیاد دیدهایم و دولت از همه ابزارهایی که توانسته در اختیار بگیرد، برای بستن دهان منتقدان بهره برد. ادعای حقوقدانی کرد و به وقتش آویزان ستارههای روی دوش سرهنگها شد تا رسانههایی را که از آنان حرف شنوی دارند، با تماسهای پشت سر هم محدود کند.
🔺یک روز نزد بزرگترها رفت و شکایت رسانههای منتقد را کرد و روزی دیگر پای خبرنگار و رسانه را به دادگاه کشاند. یک روز آنها را صدای امریکا نامید و دیگر روز، همنوا با اسرائیل. به دانشگاه رفت و سخنرانی کرد، اما به دانشجو اجازه صحبت نداد؛ به کارخانه رفت و از ماشین خود پیاده نشد تا حرف کارگر را بشنود. هر جا تجمع اعتراضی صنفی بود، کسی از دولت حاضر نشد به جمع معترضان برود و صدای آنان را بشنود و همزمان صدای تریبونهای سخنرانیهای یک طرفه اهل دولت بلند بود که «باید صدای اعتراض مردم را شنید»
🔹چه روزهای متعددی که کارگران حقوق نگرفته در تجمعات اعتراضی بودند و صدای اعتراض به خصوصی سازیها و توزیع ارزهای رانتی و غلط را دولت نشنید یا صدای تندروها و خودسران و چه و چه نامید. اقلیت، کودک، کم عقل، کم سواد، بی شناسنامه، تغذیه شونده از جای خاص، دروغگو، هوچی باز، بیکار، متوهم، اقلیت تندرو، هراسان و ترسو، بزدلان سیاسی، افراطی، تازه به دوران رسیده، بددل و کلی الفاظ زشت و دور از شأن دیگر، نگاهی بود که روحانی به منتقدانش داشت و دارد و دهان منتقد را بسته و قلم معترض را شکسته خواست. اما آیا واقعاً این منتقدان و معترضان خواست امریکا و اسرائیل بودند؟ مگر جنس خواسته آنان میتواند همین صدا و شعار و قلم و نوشته باشد؟!
🔺این روزهای ایران، روزهای قشنگی نیست؛ به بهانه یک تصمیم بنزینی، آشوبگران میخواهند راه نفس ملت را ببندند. اعتراض نیست، آشوب است؛ انتقاد نیست، اغتشاش است؛ صدا و شعار نیست، آتش و گلوله است؛ آشوبی سازمان یافته و سیاسی که با قتل و غارت پیش میرود و از دهها هزار کیلومتر آن سوتر، وزارت خارجه امریکا برایشان پیام حمایت و همکاری میفرستد. صدای معدود و خواست امریکا همینهاست، نه آن شعارهای نجیب و محجوب میدان امیر چخماق یزد.
🔹از دل این آتشهای آشوب دشمن شاد کن، کاش رئیس جمهور و دولتمردانش دقیقتر نگاه کنند و ببینند جنس خواسته امریکا چیست و چگونه میخواهد خشک وتر را با هم بسوزاند و بعد تلاش کنند با معترضان و منتقدانی که جز قلمهایی نجیب و مشتهایی استوار و شعارهایی محجوب سلاحی ندارند، مهربانتر و بلکه حداقل اخلاقیتر برخورد کنند. ما منتقدان نجیبی برای دولت روحانی بودیم، نه انتخاباتی را به هم زدیم، نه آشوبی به پا کردیم، و مقابل ضدانقلاب هم کنار همین دولت ایستادهایم؛ خواست امریکا ما نبودیم آقای روحانی؛ خواست امریکا همین آتشی است که این روزها میخواهد به جان کشور بیفتد و البته نخواهیم گذاشت و این روزها به زودی میگذرد؛ فقط شما تفاوتها را بنگرید و ببینید همه این شش سال چگونه معترضان و منتقدان مدنی خود را با آدرس غلط «خواست امریکا» و «همنوا با اسرائیل» به بیراهه ترور شخصیت بردید و حالا خواست واقعی امریکا جلوی چشمتان است! آن حجم از تندی و بی اخلاقی را خرج دوتا شعار و چهار تا تیتر نکنید، خواست امریکا همین است.
_______
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
@khabar_tahlil 👈
🔴سه گانهی شکست رسانهای ۹۸
✍🏻 #کبری_آسوپار
🔻در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی آنچه بیش از اشتباه پدافندی نیروهای مسلح باعث رنجش شد، تاکید سه روزه مسئولین بر دخیل نبودن هیچ عملیات نظامی در سقوط بود. این تاکید میتوانست نباشد و در صورت نیاز به بررسی بیشتر، این تردید باید به افکارعمومی منتقل میشد.
نابلدیهای رسانهای در ایران اول بار نیست که فاجعه میآفریند. چه فاجعهای؟ فاجعهی آسیب به اعتماد عمومی و بهانه دادن دست دشمنان. به سه فاجعه رسانهای که در سال جاری موجب آسیب اعتماد عمومی شده، نگاهی میاندازیم.
🔻مرداد ۹۸ پخش یک مصاحبه از بیبیسی فارسی، جنجالی در شبکههای اجتماعی فارسی زبان ایجاد کرد. این برنامه گفتگویی با شخصی به نام مازیار ابراهیمی بود که سال ۹۱ به اتهام نقش آفرینی در ترور دانشمندان هستهای ایران دستگیر شده بود. او در فیلمی که همان زمان از او در تلویزیون پخش شد، اعتراف کرده بود که مسئول تیم ترور مجید شهریاری بوده و در ترور مسعود علیمحمدی نیز نقش داشته است. روشن بود که این اعترافات سرانجامی جز اعدام برای او رقم نخواهد زد. با این حال ۷ سال بعد، او در سلامت کامل در حال مصاحبه با بیبیسی بود! آیا او به عنوان یک زندانی امنیتی و تروریستی از ایران گریخته بود؟ نه، بی گناهی او ثابت شده، غرامت گرفته و بعد قانونی از ایران خارج شده بود. آیا این موضوع به اطلاع مردم ایران رسیده بود؟ خیر. و حالا طبیعی بود که افکار عمومی با شوک مواجه شوند.
🔹مازیار ابراهیمی ادعاهای زیادی مطرح کرده بود. راست و دروغ ادعاهای او در مورد شکنجه یا دریافت غرامت دیگر مهم نیست؛ چه آنکه با پنهان کردن اصل موضوع از مردم، این فرصت به وجود آمد که او هر دروغی را راست جلوه دهد و هر راستی هم از سوی ایران، دروغ القا شود. از این منظر، دیگر هیچ توضیحی از سوی ایران هم کمکی به حل بحران اعتماد عمومی نمیکرد. زیرا مخاطب فقط میپرسد چرا همان زمان نگفتید که او تبرئه و آزاد شده و اعترافات تلویزیونی او نادرست بوده است. در حالی که مردم گرچه کمی سخت، اما اشتباه در یک پرونده امنیتی حساس را خواهند پذیرفت.
🔻بامداد ۲۳ آبان، مردمی که برای پر کردن باک ماشینهای خود به پمپهای بنزین مراجعه کردند، تازه مطلع شدند که قیمت بنزین افزایش یافته، کارت سوخت الزامی و بنزین دو نرخی و سهمیه بندی شده است. در ماههای قبل، بارها دولتمردان تاکید کرده بودند که برنامهای برای افزایش قیمت بنزین ندارند. نطقهای انتخاباتی حسن روحانی هم موکد این موضوع بود که او از اساس طرح سهمیهبندی بنزین در دولت محمود احمدینژاد را نادرست میداند. یعنی ذهنیت جامعه علیه سهمیه بندی بنزین شکل گرفته بود. لذا مردم با یک شوک خبری مواجه شدند.
🔹طبیعیست که اعلام زمان دقیق، میتوانست به سبب صف بندی مردم برای ذخیره بنزین ارزان، مشکلاتی ایجاد کند؛ اما میشد که این حد از اطمینان هم جامعه تزریق نشود و به شکل تدریجی مردم را برای آنکه قرار است اتفاقی بیفتد، آماده کرد. آنچه در روزهای بعد و در قالب اعتراض و آشوب رخ نمود، همه به دلیل یا بهانهی اصل ماجرای بنزین نبود؛ بلکه مردم ناراحت بودند که چرا چنین تصمیم مهمی بدون اطلاع رسانی عمومی اجرایی شد. مردم احساس کردند به حساب نیامدهاند که احساس بیراهی هم نبود.
🔻در سقوط هواپیمای اوکراینی ما با یک هجمه وسیع رسانهای از سوی غربیها و علیه ایران مواجه شدیم. در چنین شرایطی طبیعی بود که صداوسیما و اهالی رسانه و فعالان مجازی، به دفاع از کشور خود بپردازند. چه چیز آنها را در این دفاع مصمم کرد؟ اطمینان مسئولان امر به عدم دخالت عامل نظامی در سقوط هواپیما. این اطمینان بخشی سه روز به طول انجامید و در نهایت صبح شنبه شوک خبری، همه اهل رسانه را فلج و مردم را شوکه کرد. در لحظه، آنچه سقوط کرد، اعتبار رسانههای حامی نظام و فعالان آنها و خصوصاً صداوسیما بود. اشتباه نظامی قابل پذیرش بود، اما اطمینان بخشی به گزارهای کذب مورد پذیرش قرار نگرفت.
💢آسیب اتفاقات فوق، صرفاً آسیب به اعتماد عمومی در یک برهه و یک موضوع و نسبت به یک نهاد نیست؛ بلکه اولاً مردم خود را در مجموعه حاکمیت و مسئولین غریبه و نامحرم میبینند. ثانیاً و مهمتر آن است که اعتبار رسانه و اهالی رسانه از دست میرود و برای موضوعات بعدی قدرت تاثیرگذاری در جامعه را نخواهند داشت. رسانه ابزار مسئولین است، اما بی اعتنایی آنان به رسانه و نابلدی در مدیریت افکار عمومی باعث میشود علیه خود عمل کنند. مسئولین فقط متولی نان و آب ملت نیستند، مسئول خوراک فکری آنان هم هستند و اینطور خالی الذهن رها کردن مردم، یعنی آنان را در حملات رسانهای دشمنان بی سلاح و تنها گذاشتهاند.
________________________________
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
sapp.ir/khabar_tahlil 👈
🔴موجسواری جاهلانه را متوقف کنیم!
✍🏻 #کبری_آسوپار در #جوان نوشت
🔻فیلم و عکسهایی در پیامرسانهای مجازی از نحوه تبلیغات کاندیداها در شهرهای مختلف دست به دست میشود که نشانههای خوبی برای نمایش سطح فرهنگ و دانش سیاسی جامعه نیست. نمایش رقاصیها، تجمعهای سیاسی به صرف شام، دادن سبد کالای خوراکی، گذاشتن قرار آشنایی با کاندیدا در سالن آرایش و زیبایی، دادن وعدههای عجیب، راه انداختن ستاد کبابخوری، سجده بر کاندیدا و کلی اتفاقات عجیب و دون شأن فرهنگ سیاسی، همه گزارههایی است که در فیلمهای تبلیغاتی دیده میشود. چه چیز باعث میشود تبلیغات سیاسی سمت و سویی مبتذل و زرد پیدا کند؟ فقط کاندیدای موردنظر مقصر است یا باید نقشی هم به مخاطبان قائل شد؟
🔻جشن تجملاتی افتتاح ستاد انتخاباتی غلامرضا تاجگردون در گچساران چرا برگزار میشود؟ برای آنکه مخاطب جذب کند و حضور پر تعداد مردم هم نشان میدهد که موفق شده است. او هم اکنون نماینده مجلس است، یعنی از همین شیوههای لاکچری و مبتذل نتیجه هم گرفته است. پس طبیعیست که مجدد هم آن را تکرار کند. اگر کاندیدای مورد نظر از ابتذال تبلیغاتی نتیجه نگیرد و کسی برای زردبازی او هورا نکشد و ضیافت انتخاباتیاش بدون مهمان باقی بماند، باز هم چنین خواهد کرد؟
🔻زهرا ساعی، کاندیدای نمایندگی مجلس از تهران است. تبلیغات افتتاحیه یک سالن آرایش و زیبایی با حضور او به عنوان کاندیدای انتخاباتی در فضای مجازی دست به دست شد تا نشان دهد شأن سیاستورزی و آمادگی برای نقش آفرینی در حوزه قانونگذاری کشور را میتوان تا سطح برگزاری جلسه سیاسی وسط لاک و رنگ مو و سشوار و رژ لب تقلیل داد! اگر خانمها از چنین نشستی در یک سالن آرایش استقبال نکرده و به تخفیف افتتاحیه این سالن اعتنایی نکنند و چنین نمایندهای را به بازی با کف نیازهای بانوان متهم کنند، آیا او بار دیگر این مسیر عوامفریبی را خواهد رفت؟
🔻عدل هاشمی کاندیدای دیگری است که تصویر سفرههای عریض و طویل غذایی که برای کسب رأی مردم پهن کرده و اقلام خوراکی که ستاد او بین ملت توزیع نموده، در فضای مجازی موجب اعتراض بسیار شد. اگر اقلام خوراکی ستاد انتخاباتی در گوشهای بماند و مردم نگیرند، اگر دور سفرههای شام و ناهاری که میاندازد، خالی بماند، آیا او یاد نخواهد گرفت که شأن ملت این نیست که رأی آنان را با شام و ناهاری بخرد؟ چرا باید از ابتذال انتخاباتی که اساس فهم سیاسی ما را زیر سؤال میبرد و به شعور ما توهین میکند، استقبال کنیم؟
🔻باید چه کرد؟ صریح و مصداقی باید از مردم خواست همایشهای انتخاباتی چنین کاندیداهایی را تحریم کنند. مهم نیست این کاندیدا چه سمت و سویی دارد؛ موافق سیاسی ماست یا مخالف؛ اصلاحطلب است یا اصولگرا؛ رأی دادن به او باید تحریم و حضور در همایشهای انتخاباتیاش باید قبیح شمرده شود. باید یاد بگیریم کاندیدایی که به جای ارائهی برنامه عملیاتیاش برای حضور در مجلس، ستاد کباب خوری و تجمع رقاصی و سفره غذا میاندازد، در حال توهین به ماست و اجازه ندهیم کسی به ما توهین کند.
🔻کاندیدایی که اینگونه رأی جمع میکند، روی جهل مردم سوار شده است. برای مقابله با او، راهی جز آگاهی مردم نیست که رأیشان را به سفرهای نفروشند. اگر از کارش نتیجه نگیرد، انجام نمیدهد. کاندیدای مجلسی که مسیر تبلیغاتش به جای معرفی و ارائه برنامه، از سفره غذا و تجملات و آرایشگاه میگذرد، خود جاهل است و میکوشد با قرار دادن مردم در جوزدگی انتخاباتی، آنان را با جهل خود همراه کند. ما با عدم استقبال خود باید این موجسواری جاهلانه را متوقف کنیم.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
sapp.ir/khabar_tahlil 👈سروش
🔴 به دلِ کارگر
✍️ #کبری_آسوپار
🔹«مصوباتی که نظر کارگر در آنها ملاحظه نشده است» بخشی از گلایه چند روز پیش کارگران در صحبت با رهبری بود. فیالحال سخنان کارگران با آقا منتشر نشده و مصداق این مصوبات در دیدار اینترنتی دیروز برای ما روشن نیست، اما با شنیدن عبارتی که ابتدای یادداشت آمد، ذهن خیلی زود به جلسه تعیین دستمزد سال ۹۹ کارگران رفت؛
🔸 جلسهای که در آن سه طرف حضور دارند: نمایندگان دولت، نمایندگان کارفرما و نمایندگان کارگری. در آن جلسه اما پس از ساعتها گفتگو و مباحثه، نظر نمایندگان کارگری تامین نشد و آنها را اقناع هم نکردند و در نهایت بدون امضای نمایندگان کارگری، مصوبه، مصوبه شد! پس از آن هم، علیرغم اعتراض رسانهها و تعدادی از نمایندگان مجلس، دولت راه خودش را رفت و مصوبهی بی امضای کارگران را ابلاغ کرد و همان شد مبنای دستمزد سال ۹۹ کارگران.
✅ رهبری در سخنان دیروز و در پاسخ به گلایه از مصوباتی که نظر کارگر در آن ملاحظه نشده، فرمودند که: «دیدم دوستانی شکایت میکنند از بعضی از مصوّباتی که نظرات کارگر در آنها ملاحظه نشده. خیلی خب، این مقرّرات بایستی حتماً با نگاه عادلانه تنظیم بشود و مسئولین بنگاهها هم به این نکته توجّه بکنند.»
🔹 تذکر رهبری با وصف «عادلانه» بودن یعنی آنچه را که بی ملاحظه نظر کارگران باشد، عادلانه نمیدانند. فارغ از مسائل کارشناسی که یقیناً قابل رد و نفی نیست، کارگران باید قانع شوند، باید ملاحظهی نظرشان بشود و اگر جایی گلایه و اعتراضی دارند، شنیده شود.
🔸 برخی با انگیزه دفاع از دولت و سرمایهگذار، تلاش کردند عدم امضای این مصوبه توسط کارگران را «امنیتی» بدانند، اما در همین سخنان دیروز رهبری شاید بتوان پاسخ این اتهام را هم یافت، وقتی ایشان با توجه به تاثیرگذاری کارگران در عرصه سیاسی جهان، به تاثیر مثبت کارگران در پیشرفت انقلاب اسلامی و بعد دوران جمهوری اسلامی اشاره کردند:
✅ «در کشور ما هم کارگران تأثیرگذار بودند به معنای واقعی کلمه. در پیروزی انقلاب حقیقتاً تأثیر گذاشتند و بعد هم در دوران جمهوری اسلامی یکی از برترین قشرها در همراهی با اهداف جمهوری اسلامی کارگرها بودند؛ چه در دوران دفاع مقدّس، چه در دورانهای بعد و در حوادث گوناگون همواره کارگرها جلو بودند، کار کردند به نفع نظام، و در خدمت نظام قرار داشتند. و این البتّه وظایف مسئولان نظام را نسبت به کارگران افزایش میدهد...»
🔹 همان زمانی که کارگران ناراضی بودند، میشد کنار این همه برنامه سرگرمی در صداوسیما، تریبونی هم صدای کارگر شود. برای قهر یک تیم فوتبال از زمین در بازیهای باشگاهی داخلی، ساعتها آنتن زنده تلویزیون اشغال میشود، اما قهر نمایندگان کارگری از مهمترین جلسه مربوط به معیشت کارگران، هیچ برنامهی پربینندهای را نمیسازد!
🔸 در چنین روندیست که کارگران میگویند ما در جلسه در اقلیت بودیم و نماینده کارفرما و دولت در اکثریت. این تقسیم بندی دو به یک در ذهن کارگر از آنجاییست که خود را در دفاع از حقوق خود تنها میبیند. همه حرف کارگران هم محاسبهی افزایش حقوق با در نظر گرفتن نرخ تورم بود. دولت موانع تولید را رفع نمیکند، دست کارفرما بسته میماند و فشارش به کارگر میآید؛
✅ یا کارفرما ملاحظه کارگر را نمیکند و فشارش به کارگر میآید و دولت هم ملاحظهی کارفرما را دارد. رهبری حق کارگر را هم البته بیان میکنند: «حقوق طبیعی نیروی کار باید رعایت بشود؛ یعنی دستمزد عادلانه، پرداخت منظّم و بدون تأخیر، ثبات اشتغال یعنی امنیّت شغلی...»
🔹 ملاحظه نظر کارگر را باید کرد و به دلش راه آمد؛ اینان نیروهای تولید و پیشرفت همین کشور هستند، فردای روزی که صدای کارگر را نمیشنویم و ملاحظه نظرش را نمیکنیم، فردای قشنگی نیست، فردای نازیبایی که خلاصهاش میشود اینکه، در افزایش حقوق کارگر به نرخ تورم توجه نمیکنیم؛ به او حق اعتراض نمیدهیم؛
💢 حقوقش که عقب افتاد، صدایش را نمیشنویم؛ عصبانی که شد، پنهان میشویم و پلیس را جلو میفرستیم؛ در رسانه ملی به او تریبون نمیدهیم؛ بعد که جاده را بست و صدایش از آن ور آب سردرآورد، میگوییم بحث صنفی نیست؛ سیاسیست، امنیتیست! کارگر اگر هم سیاسیست، با نظام است، بر نظام نیست
#کرونا_را_با_کمک_خدا_شکست_میدهیم
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
sapp.ir/khabar_tahlil 👈سروش
🔴 تاجگردون و مجلس
🔹 تاجگردون: آقای توکلی! همگان میدانند داد «لر ستیزی» شما سر به فلک کشیده است و بیزارید از این قوم!
🔸کمیسیون تحقیقات مجلس یازدهم: اعتبارنامه آقای تاجگرون تایید شد، گزارش تایید برای رای در صحن مجلس به هیئت رئیسه تحویل داده شد.
✅تحریک گسل های قومیتی و امنیتی کردن فضای کشور خلاف قانون و جرم نیست؟ در گرفتن تایید صلاحیت هم تاثیر دارد؟ تکلیف تناقضات به وجود آمده تکلیف ادعاهای نمایندگان انقلابی در مورد تاجگردون چه میشود؟ اشتباه کردند؟ چه اتفاقی افتاد؟ در صحن مجلس چه اتفاقی رقم خواهد خورد؟
💬 #محمدامین_رضایی
🔹 طرح اعتبارنامه تاجگردون در صحن مجلس، زمان راستی آزمایی ادعاهای نمایندگان آن در موضوع انقلابی بودن، مبارزه با فساد و بصیرت است.
✅ اگر خدای ناکرده مجلس در این آزمون مردود شود دیگر نمی توان برای ایجاد تحول به آن امید بست.
مردم منتظر پاکسازی قوای سه گانه از طبریها هستند.
💬 #محمدصادق_کوشکی
🔹 تاجگردون در بخشی از پاسخ به نامهی توکلی در مورد فساد او، توکلی را "لر ستیز" دانسته؛ نهادهایی که راحت از کنار این تحریکات قومیتی میگذرند، ملاحظهکار نیستند؛ بی عرضهاند ...
✅این سو تعلقات قومی را تحریک میکند، آن سو شایع میکند اگر رد شوم، شهر آشوب میشود؛ یعنی آشوب میکنم!
💬 #کبری_آسوپار
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
sapp.ir/khabar_tahlil 👈سروش
🔴 ابهام ناگزیر یا آشفتگی خودساخته اصلاحطلبان!
✍️ #کبری_آسوپار
🔹 مبهم، آشفته و سردرگم؛ این وضعیت کنونی و آینده جمعی است که در سالهای اخیر دور هم جمع شدند و خود را «شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان» نامیدند؛
🔸 شورایی که با انتقادات گوناگون از سوی اصلاحطلبان مواجه شد و فراز و نشیبها پشت سر گذاشت تا سرانجام حتی برخی اصلاحطلبان اصل «شورا» بودن آن را هم منکر شدند و تصریح کردند که خاتمی و عارف آرای داخل شورا را «مهندسی» و برای این کار، بعضیها را که «حزب نبودند» وارد شورا میکردند.
✅ حالا شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان چند ماهی میشود که رئیس ندارد.
🔹 محمدرضا عارف پس از انتخابات دوم اسفند ۹۸ استعفا کرد، نایب رئیس شورا هم عبدالواحد موسوی لاری بود که از اوایل اردیبهشت ۹۸ از سمت خود در این شورا کنارهگیری کرده است.
🔸 حالا برخی اصلاحطلبان برای شورای سیاستگذاری رؤسای جدید پیشنهاد میدهند؛
💢 برخی دیگر تغییر شورا را در تعطیلی آن میدانند و برخی دیگر همچنان پی بازگرداندن محمدرضا عارف به شورایی هستند که بخشی دیگر از اصلاحطلبان معتقدند به خاطر مدیریت غلط عارف زمین خورد و معلوم هم نیست کدام سو حق دارند.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
sapp.ir/khabar_tahlil 👈سروش
🔴 دوربرگردان روحانی
✍️ #کبری_آسوپار
🔹 رئیسجمهوری که با شعار بلد بودن «زبان دیپلماسی» بر سر کار آمد، و دولت قبل و رقبای انتخاباتیاش را متهم به نابلدی تعامل با دنیا میکرد، از مردم میخواهد به جای انتقاد از دولت او، به امریکا «فحش» بدهند، و آدم میماند که بخندد، گریه کند یا حتی فحش بدهد!
🔸 او که اکنون دولت را در دست دارد، تا همین چندی پیش، منتقدان برجام را متهم میکرد که با تندرویهای کلامی در برابر غرب و به ویژه امریکا، فرصتهای برجامی را هدر دادهاند و مانع از آن شدهاند که دولت بتواند برجام را به ثمردهی اقتصادی برساند.
✅ روحانی میگوید: «تعجب میکنم مشکلات را میبینند و میدانند که بخش بزرگ مشکلات برای تحریم است، اما یک کلمه و جمله علیه امریکا حرف نمیزنند. بعضیهایشان مدعی هستند ضدامریکایی هستند، اما وقتی چیزی گران میشود، یک فحش به امریکا نمیدهند، چون فحش خدشهدار میشود؛ فحش ویژه دولت است! فقط باید علیه دولت، مخصوصاً شخص رئیس جمهور فحش داد!»
🔹 در مورد آنکه مقصر گرانیها دولت ایران است یا دولت امریکا، جملاتی از روحانی را که در ماههای قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ بیان شده است: «بخشی از مشکلات به تحریمهای بینالمللی بر میگردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور بر میگردد، چرا که یک مدیریت خوب میتوانست جلوی تحریمها را گرفته یا حداقل این تحریمها را تقلیل کند.»، «همه ضعفها و ناکارآمدیها را نمیتوان پای تحریم نوشت.»، «مگر از سال ۱۳۸۵ تحریم نشدیم، اما برای شرایط تحریم چه کار کردیم؟ آیا به فکر اقتصاد مقاومتی و برنامهریزی برای این شرایط بودیم؟ دیگر دوران شعار دادن و درشتگویی گذشته است و مردم از بس حرف شنیدند خسته شدند.»
✅ او چنان از موضع کسی که همواره خواهان مذاکره و برقراری تعامل با امریکا به موضع کسی که ناراحت از فحش ندادن به امریکاست، تغییر جهت داده که شاید اگر امریکا در ایران سفارتخانهای داشت، به سبک حامیان امروزش در سال ۵۸، دستور تسخیر سفارت مربوطه را هم میداد و همه تعادلش را یکجا پای بالا رفتن از دیوار سفارت از دست میداد!
💢 سبک سیاست او، اما نه رئال است و نه سوررئال؛ او سبک مواجی دارد که بیشتر منطبق بر جهت باد است. روزی که خود بر مسند قدرت نیست، مقصر گرانیها مدیریت داخلی است و اینکه زبان دیپلماسی را بلد نیستند و روزی که او قوه مجریه را در دست دارد، آدرس مشکلات واشنگتن دیسی است و معترض که چرا به امریکا «فحش» نمیدهید!
#دهه_فجر_مبارک
#افول_آمریکا
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🇮🇷کانال #خبر_تحلیل در پیام رسان های ایرانی را به دوستان خود معرفی کنید
https://eitaa.com/khabartahlil👈 ایتا
sapp.ir/khabar_tahlil 👈سروش