خلیل نصرالله تحلیلگر نزدیک به حزب‌الله: اگر آمریکایی ها برای بستن مرز عراق و سوریه اقدام کنند ، این به معنای آغاز یک جنگ بزرگ در سراسر منطقه است. نصرالله تاکید کرد که این سخنان تحلیل نیست بلکه اطلاعاتی ست که وی از منابع معتبر دارد ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

جایگاه آیت الله خامنه ای نزد سیاستگذاران کاخ سفید از سالیان دور بخاطر زمینه های کاری، با برخی از اساتید و نخبگان آمریکایی در ارتباط می باشم. چند سال قبل، شبی میزبان یکی از ایشان در منزل بودم. تلویزیون روشن بود و در حین صحبت کردن، نگاهی به صفحه تلویزیون می انداختیم. اخبار شبکه یک پخش می شد؛ در بین خبرها برای لحظاتی تصویری از مقام معظم رهبری بر روی صفحه تلویزیون به نمایش درآمد. همینطور مشغول صحبت بودیم که بی مقدمه از من پرسید نظر شما راجع به آیت الله خامنه ای چیست؟ من گفتم ایشان رهبر ما است و ما او را قبول داریم .... ایشان گفت: من جزء یکی از تیمهای مطالعاتی و پژوهشی کاخ سفید هستم و از تمام گرایشهای فکری آنجا اطلاع دارم... (تا آن زمان بنده از همکاری ایشان با کاخ سفید بی اطلاع بودم) ما در کاخ سفید ایشان را بعنوان «رهبر ایران» نمی شناسیم؛ بلکه ما ایشان را «طراح آینده تمدن جهان اسلام» می دانیم. شما در ایران به سخنان ایشان اهمیت نمی دهید اما ما در کاخ سفید روی تک تک کلمات ایشان کار و تحلیل و بر طبق آن برنامه ریزی می کنیم. خوشتر آن باشد که سر دلبران گفته آید در کلام دیگران کاش حداقل به اندازه دیگران، قدر منویات و رهنمودهای ایشان را می دانستیم و برای تحقق آن نهایت تلاش خود را به کار می بستیم. محمد رضا فخر روحانی، عضو هیات علمی گروه زبان و ادبيات انگليسي دانشگاه قم ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

وقتی ولی‌ِخدا می‌فرماید نزدیک قله‌ایم خستگی ممنوع، به این معنا نیست بچه‌های انقلابی دیگه بیخیال بشن و لَم بدن، بگن رسیدیم دیگه....خیر اتفاقا با روحیه مضاعف و شدت بیشتری باید حرکت کنیم. چون مطمئنا دشمن بدنبال فتنه و اغتشاشات و... است تا به قله نرسیم. پس همه باید هوشیار باشند. #نزدیک_قله وقتی نزدیک به قله می‌شویم، فتنه و اغتشاشات و تحریم و خیانت و هرچیزی که فکرش را کنید بیشتر می‌شود.دشمن قبلا هر 10 سال فتنه و گسل‌های اجتماعی را فعال میکرد. بعدا شد هر2 سال. یعنی96 و 98؛ سپس شد هر یکسال یعنی 1400 و 1401. حالا ممکن است با هر بهانه‌ای در یک سال چندین بار فتنه کند تا ما به #قله نرسیم ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

به قله‌ها نزدیک شده‌ایم؛ یک تصویر چند بعدی #محمد_ایمانی «به قلّه‌‌ها نزدیک شده‌ایم، نباید خسته بشویم». فهم هر کدام ما از این بیان رهبر انقلاب چیست؟ چه دریافتی از «قله‌ها» و میزان دوری و نزدیکی به آنها داریم؟ و برای پویش ملی در این مسیر، کدام نقش را ایفا می‌کنیم؟ ۱) شاید کسانی در نگاه اول، انبوه مشکلات و چالش‌ها را ببینند و بنابراین، نزدیک شدن به قله‌ها را دور از تصور بشمارند. در مسیر صعود به قله‌ها (آرمان‌ها/ مطلوب‌ها) نباید توقع حرکت در یک بزرگراهِ هموار و خلوت را داشت. به تعبیر رهبر انقلاب در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۹۵: «هیچ جادّه‌ آسفالته‌ای در مقابل هیچ ملّتی نیست؛ باید راه را با همّت خودشان هموار کنند. ملّت‌هایی که به اوج معنویّت و مدنیّت و رفاه و سعادت رسیدند، این‌ جوری حرکت کردند». ایشان همچنین، ۲۵ فروردین ۱۳۷۸ در دیدار فرماندهان ارتش، با انتقاد از سهل‌اندیشی فرموده بودند: «هر حقیقتی دشمنانی دارد. آن کسی که انتظار دارد در جاده آسفالته زندگی، بدون هیچ دست‌انداز و بدون هیچ معارض و خطر حرکت کند، انسان ساده‌‌لوحی است که بالاخره هم با سر خواهد غلتید و از پا درخواهد آمد. جاده زندگی، جاده پُر پیچ و خمی است. با هر قدم نزدیک‌تر شدن به اهداف والا، مشکلات و خطر‌های تازه؛ بعضی بزرگ‌تر از مشکلات قبل وجود دارد. لذا راه زندگی، راه بی‌‌درد سری نیست؛ توقّع بی‌‌درد سری نباید داشت... کسی که در میدان جنگ دچار هزیمت می‌‌شود، قبلا در درون خود دچار هزیمت شده است. اگر در درون خود دچار هزیمت نشویم، در بیرون هیچ دشمنی نمی‌تواند ما را منهزم کند». ۲) هیچ ملتی از مسیر بزرگراهیِ بی‌زحمت، به پیشرفت نائل نشده است. ملت‌هایی که به برخی از ابعاد پیشرفت رسیده‌اند، دهه‌ها سختی و زحمت کشیده‌اند تا مسیر را هموار کنند؛ هر چند که در کشورهای مصطلح پیشرفته هم، چالش و بعضا بحران‌های بزرگ، کم نیست. حتی کشورهایی که با جنگ و ‌اشغالگری و غارت دیگران سعی کردند به قله‌های ثروت و سرمایه در دنیا برسند، ده‌ها سال گرفتار چالش‌ها و تبعات آن بوده‌اند. مانند آمریکا و شوروی و آلمان و ژاپن. در تعریف «قله‌ها/ آرمان‌ها» ممکن است تفاوت فهم و نگاه‌های «حداقلی/ حداکثری» وجود داشته باشد. به عنوان مثال، آیا پیشرفت، صرفا با «توسعه (Development)» معنا می‌شود، یا معانی فراتری دارد؟ زمانی تئوریسین‌های ناتوی فرهنگی مثل والت ویتمن روستو، مراحل رشد و توسعه را چنان ترسیم می‌کردند که نهایتا در قله، به مدل «کاپیتالیستی/ لیبرالیستی/ دموکراتیک» برسد. اما آیا واقعا قله، جایی است که اکنون آمریکا ایستاده است؟ آمریکا همین حالا به عنوان تنها ابرقدرت مصطلح، با بالاترین میزان بدهی در دنیا (۳۲ هزار میلیارد دلار)، گرسنگی... ادامه مطلب👇 https://kayhan.ir/fa/news/272006 ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

برجام را آتش زدیم ! مهدی جبرائیلی تبریزی برجام و تحریم از پربسامدترین واژگان چندسال اخیر است که تاثیر مستقیم در سیاست خارجی و داخلی ایران داشته است. موافقان آن همواره همه مشکلات را به رفع تحریم از رهگذر مذاکره و توافق بین‌الطرفینی گره زده بودند. البته با استناد به برخی اسناد و ادله، هیچ‌وقت این طیف در ادعای خویش صادق نبوده‌اند و انگیزه سیاسی در ورای شعارهای پوپولیستی علت اصلی بوده است. از جمله راهبردهای انقلابی دولت سیزدهم در دیپلماسی خارجی، عدم اعتنا به سروصدای طبل توخالی رسانه‌ای کشورهای غربی به رهبری صهیونیسم جهانی است. این رویکرد برونداده‌ای سیاسی، اقتصادی و امنیتی مبارکی داشته است که بر همگان آشکار است. اما در این میان جریان منحوس غربگرا به دلایل متعدد همچون شهوت قدرت، حسادت سیاسی نشأت گرفته از بی‌تقوایی سیاسی، نفاق و عدم اعتنا به مصالح مردم و کشور و ترس از بی‌آبرویی سیاسی و شکست گفتمان اصلاح‌طلبی، نه‌تنها از این موفقیت‌ها تقدیر نمی‌کند بلکه در برابر آنها زبان به سرزنش و سرکوب باز می‌کند که اگر ما بودیم همه‌جا گلابستان بود. این جریان اما هیچ‌گونه اشاره‌ای به گذشته خسارت‌بار خود نمی‌کنند: همان زمان که «محمدباقر نوبخت» گفت: «شدیدترین مرحله تحریم، نفت در برابر غذا بود، اما الان در شرایطی هستیم که این بی‌انصاف‌ها و دژخیمان حتی برای غذا و دارو اجازه فروش یک قطره نفت را نمی‌دهند و اگر هم به ‌فروش می‌رسد، امکان تبادل مالی نباشد». «بیژن زنگنه» وزیر نفت دولت روحانی که جریان اصلاح‌طلب از او با لقب «ژنرال» نام می‌برد در اظهارنظری گفته بود: «امروز، هیچ نفتی نمی‌توانیم بفروشیم، حتی اگر بفروشیم پولش را نمی‌توانیم بیاوریم». و بنا به اعتراف نوبخت حتی با وجود تمسک به کانال اینستکس هم، برای غذا و دارو نمی‌توانستند نفت بفروشند. اما به مدد دیپلماسی انقلابی، همزمان با آزادی ۱۰ میلیارد دلار از اموال ایران، صادرات نفت بدون برجام، از ۳۰۰ هزار بشکه به بالای 2 میلیون بشکه یعنی هفت برابر رسیده است. وال‌استریت‌ژورنال در گزارشی نوشت (1401): «فروش نفت ایران به بالاترین میزان پس از تحریم‌های دولت ترامپ رسیده است». گفتنی است تنها در ۷ ماه ابتدایی دولت سیزدهم و تنها در حوزه نفت و انرژی بیش از ۵۵ قرارداد و تفاهم‌نامه به ارزش ۳۳ میلیارد دلار از جمله با شرکت‌های بزرگ خارجی به امضا رسید. این در حالی است که ارزش قرارداد توتال در دولت قبل، که جریان اصلاح‌طلب از آن با عنوان «گلابی برجام» نام می‌برد حدود ۴.۸ میلیارد دلار بوده است.... ادامه مطلب👇 https://kayhan.ir/fa/news/271909 ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

. زامبی‌سازی هدف و خروجی نظام پلید رسانه‌ای تربیتی غرب ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

علی‌رغم گفته این شخص پاکسازی شده، بسیاری از اساتید در زمان پهلوی از دانشگاه تهران اخراج شدند، از جمله مهدی بازرگان، یدالله سحابی، محمد قریب و ... تطهیر دیکتاتورها کار پلشتی است. از اقدام انقلابی و شجاعانه وزارت علوم در پاکسازی محیط مقدس دانشگاهها از لوث وجود نحس غربزده‌ها که موجب تباهی و انحراف نسل جوان ما می‌شدند بسیار سپاسگزاریم. امیدواریم با صلابت و قدرت ادامه پیدا کند ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

ایران جزو ۵ کشور اول دارنده منابع طبیعی جهان است اما... اما جهانی‌سازی قیمت این منابع، دولت و ملت ایران را از سرمایه ملی خود محروم و روند توسعه کشور را مختل کرده است. برای ایرانیان هیچ تفاوتی ندارد که این منابع را -که مواد اولیه تولید هستند- وارد کنند، یا از داخل تهیه کنند. ▪️منابعی که می‌توانست اهرم پیشرفت کشور شود، اهرم دفع تحریم شود، اهرم تشدید تحریم‌ها شده است. شوک‌های ارزی در قیمت‌های جهانی ضرب می‌شود و قیمت مواد اولیه ایرانی را برای تولیدکنندگان ایرانی نجومی می‌کند. ▪️ تردید ندارم یکی از اصلی‌ترین دلایل از دست رفتن دهه ۹۰، پیاده‌سازی همین نسخه نئولیبرالی چند سال پیش از آغاز این دهه است. باید از مسیر غلط بازگشت. ▪️ هر چند هم این جهانی‌سازی، و هم شوک‌های ارزی، به نفع کسانی تمام شده است که بر روی این منابع ملی چنبره زده‌اند. یک نمونه ناچیزش، فولاد مبارکه اصفهان است که سود خالص آن از ۷ هزار میلیارد تومان در سال ۹۶ به ۱۰۸ هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۰ رسید. این ۱۰۸ هزار میلیارد تومان را ملت ایران پرداخت... ▪️داستان مس و آلومینیوم و مواد پتروشیمی و پالایشی نیز همین است. ریشه فقر در ایران غنی این است. هم دولت فقیر شده و هم ملت. هر نسخه‌ای برای نجات اقتصاد ایران غیر از بازگشت از این نسخه نئولیبرال، یا آدرس غلط است، یا آب در هاون کوبیدن. اهمیت سفره این مردم از مرز این سرزمین کمتر نیست. حتما ارزش جان دادن را هم دارد و ما تا پای جای برای اصلاح این سیاست خواهیم کوشید. سید یاسر جبرائیلی ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi

سگ‌گردان‌ها مهم‌ترند یا اکثریت؟ 🔸 از روش‌های کارآمد برای مالیات‌گیری تعیین جایزه است، کسی که فرار مالیاتی را گزارش بدهد درصدِ قابل توجهی از آن را به عنوان جایزه دریافت خواهد کرد؛ هر چه فرار بزرگ‌تر جایزه شیرین‌تر. این روش در موارد دیگر هم کارآمد است. می‌شود نظارت و درآمدش را - همانطور که لیبرال‌ها می‌گویند - به مردم واگذار کرد. مثلا هر کس تخلف آشکاری را گزارش بدهد دولت می‌تواند تمام یا بخشی از جریمه را به حساب همو واریز کند. 🔹 دولت مدرن اساسا با مالیات‌گیری و نظارتِ گسترده ساخته می‌شود اما دو نمونۀ بسیار عجیب در خاطر دارم که نشان می‌دهد ما در پذیرفتن همین هم مشکل داریم. اولی احمدی‌نژاد که با نصب دوربین‌های نظارتی در محل‌های جرم‌خیز مخالفت کرد و دومی روحانی که گفت نباید در حساب‌های مردم سرک بکشیم! اینها ثابت می‌کنند نوعی پوپولیسم با هنجارهای پیشامدرن در سیاست ایران جولان می‌دهد که مانعِ اصلاح می‌شود. 🔸 یک ایرانی از چند انگلیسی فیلم گرفته بود که در محله خودشان با سرعت‌سنج خودروها را کنترل می‌کردند تا متخلف‌ها را گزارش بدهند. ظاهرا تشویق و جایزه‌ای هم در کار نبود چون آن ایرانی کارشان را با واژه‌ای که مودبانه‌اش می‌شود «پاچه‌خاری» توصیف کرد‌. اگر یک‌ چیز باشد که باید از فرهنگ مدرن بگیریم همین دخالت‌های مثبت است. اینجا برعکس پنهان ماندن از قانون و نقضِ حقوق دیگران «زرنگی» به حساب می‌آید! 🔹 مثلا سگ‌گردانی ممنوع است و می‌توانند جریمه‌های سنگین برای کثافت زدن به محیط عمومی و مزاحمت برای شهروندان وضع کنند. غیر از شناسایی در محلِ سکونت، یا با پلاک خودرو، ادعا می‌کنند چهره مجرمین با عکس و فیلم هم قابل شناسایی است. اگر جریمه به حساب کسانی که سگ‌گردانی را گزارش کرده‌اند واریز شود آیا اثری از این ضدفرهنگ می‌ماند؟ حالا باید بپرسیم: چه چیز مانع شده تا نظام چنین قانونی بگذارد؟ 🔸 از طبقه‌ای که دنبال بهانه برای مخالفت است می‌ترسند؟ می‌خواهند خودشان را با آزادی دادن به‌ اقلیت شیرین کنند؟ اصلا حوصله انجام وظایف‌شان را ندارند؟ هر کدام باشد اکثریت را به ضعف و ناکارآمدی خودشان مطمئن می‌کنند. یکی از دلایلِ ریزش‌های اجتماعی همین شانه خالی کردن از مسئولیت است. خیلی از مردم تحت تأثیر شرایط‌اند و هر چیز رها شود به عنوان عرف می‌پذیرندش، به تدریج ارزش‌هایشان هم تغییر می‌کند. دانشطلب ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi