برف سفید و گنبد زردت چه دلرباست
عرش خدا به مشهدتان غبطه میخورد...
انگار دانههای برف هم همانند ما تشنه گرمای مهربانی صاحب این بهشت بودهاند، که با شوقِ آب شدن در مسیر وصال، اینگونه آرام در حریمِ خورشید خراسان نشستهاند...