#دختر_شینا_۱ #قسمت_اول مقدمه گفتم من زندگی این زن را می نویسم. تصمیمم را گرفته بودم. تلفن زدم. خودت گوشی را برداشتی. منتظر بودم با یک زن پرسن و سال حرف بزنم. باورم نمی شد. صدایت چقدر جوان بود. فکر کردم شاید دخترت باشد. گفتم: «می خواهم با خانم حاج ستار صحبت کنم.» خندیدی و گفتی: «خودم هستم!» شرح حالت را شنیده بودم، پنج تا بچه قد و نیم قد را دست تنها بعد از شهادت حاج ستار بزرگ کرده بودی؛ با چه مشقتی، با چه مرارتی! گفتم خودش است، من زندگی این زن را می نویسم و همه چیز درست شد. گفتی: «من اهل مصاحبه و گفت وگو نیستم.» اما قرار اولین جلسه را گذاشتی. حالا کِی بود، اول اردیبهشت سال 1388. فصل گوجه سبز بود. می آمدم خانه ات؛ می نشستم روبه رویت. ام. پی. تری را روشن می کردم. برایم می گفتی؛ از خاطراتت، پدرت، مادرت، روستای باصفایتان، کودکی ات. تا رسیدی به حاج ستار و جنگ ـ که این دو در هم آمیخته بودند. بار سنگین جنگ ریخته بود توی خانة کوچکت، روی شانه های نحیف و ضعیف تو؛ یعنی قدم خیر محمدی کنعان. و هیچ کس این را نفهمید. تو می گفتی و من می شنیدم. می خندیدی و می خندیدم. می گریستی و گریه می کردم. ماه رمضان کار مصاحبه تمام شد. خوشحال بودی به روزه هایت می رسی. دست آخر گفتی: «نمی خواستم چیزی بگویم؛ اما انگار همه چیز را گفتم.» خوشحال تر از تو من بودم. رفتم سراغ پیاده کردن مصاحبه ها. قرار گذاشتیم وقتی خاطرات آماده شد، مطالب را تمام و کمال بدهم بخوانی اگر چیزی از قلم افتاده بود، اصلاح کنم؛ اما وقتی آن اتفاق افتاد، همه چیز به هم ریخت. تا شنیدم، سراسیمه آمدم سراغت؛ اما نه با یک دسته کاغذ، با چند قوطی کمپوت و آب میوه. حالا کِی بود، دهم دی ماه 1388. دیدم افتاده ای روی تخت؛ با چشمانی باز. نگاهم می کردی و مرا نمی شناختی. باورم نمی شد، گفتم: «دورت بگردم، قدم خیر! منم، ضرابی زاده. یادت می آید فصل گوجه سبز بود. تو برایم تعریف می کردی و من گوجه سبز می خوردم. ترشی گوجه ها را بهانه می کردم و چشم هایم را می بستم تا تو اشک هایم را نبینی. آخر نیامده بودم درددل و غصه هایت را تازه کنم.» می گفتی: «خوشحالی ام این است که بعد از این همه سال، یک نفر از جنس خودم آمده، نشسته روبه رویم تا غصة تنهایی این همه سال را برایش تعریف کنم. غم و غصه هایی که به هیچ کس نگفته ام.» می گفتی: «وقتی با شما از حاجی می گویم، تازه یادم می آید چقدر دلم برایش تنگ شده. هشت سال با او زندگی کردم؛ اما یک دلِ سیر ندیدمش. هیچ وقت مثل زن و شوهرهای دیگر پیش هم نبودیم. عاشق هم بودیم؛ اما همیشه دور از هم. باور کنید توی این هشت سال، چند ماه پشت سر هم پیش هم نبودیم. حاجی شوهر من بود و مال من نبود. بچه هایم همیشه بهانه اش را می گرفتند؛ چه آن وقت هایی که زنده بود، چه بعد از شهادتش. می گفتند مامان، همه بابا هایشان می آید مدرسه دنبالشان، ما چرا بابا نداریم؟! می گفتم مامان که دارید. پنج تا بچه را می انداختم پشت سرم، می رفتیم خدیجه را به مدرسه برسانیم. معصومه شیفت بعدازظهر بود. ظهر که می شد، پنج نفری می رفتیم دنبال خدیجه، او را از مدرسه می آوردیم و شش نفری می رفتیم و معصومه را می رساندیم مدرسه. و عصر دوباره این قصه تکرار می شد و روزهای بعد و بعد و بعد...» اشک می ریختم، وقتی ماجرای روزهای برفی و پاروی پشت بام و حیاط را برایم تعریف می کردی. ای دوست نازنینم! بچه هایت را بزرگ کردی. تنها پسرت را زن دادی، دخترها را به خانة بخت فرستادی. نگران این آخری بودی! بلند شو. قصه ات هنوز تمام نشده. ام. پی. تری را روشن کرده ام. چرا حرف نمی زنی؟! چرا این طور تهی نگاهم می کنی؟! دخترهایت دارند برایت گریه می کنند. می گویند: «تازه فهمیدیم مامان این چند سال مریض بوده و به خاطر ما چیزی نمی گفته. می ترسیده ما ناراحت بشویم. می گفت شما تازه دارید نفس راحت می کشید و مثل بقیه زندگی می کنید. نمی خواهم به خاطر ناخوشی من خوشی هایتان به هم بریزد.» خواهرت می گوید: «این بیماری لعنتی...،» نه، نه نمی خواهم کسی جز قدم خیر حرف بزند. قدم جان! این طوری قبول نیست. باید قصة زندگی ات را تمام کنی. همه چیز را درباره حاجی گفتی. حالا که نوبت قصة صبوری و شجاعت و حوصله و فداکاری های خودت رسیده، این طور مریض شده ای و سکوت کرده ای. چرا من را نمی شناسی؟! بلند شو، این قصه باید گفته شود. بلند شو، ام. پی. تری را روشن کرده ام. روبه رویت نشسته ام. این طور تهی به من نگاه نکن!(بهناز ضرابی زاده)/تابستان/ 1390 نام: قدم خیر محمدی کنعان تولد:17/2/1341 روستای قایش، رزن همدان ازدواج: 13/8/1356 وفات: 17/10/1388 نام: حاج ستار ابراهیمی هژیر (فرمانده گردان 155 لشکر انصارالحسین (ع)) تولد: 11/8/1335، روستای قایش، رزن همدان شهادت: 12/12/1365، شلمچه (عملیات کربلای پنج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

#دختر_شینا #قسمت_دوم فصل اول پدرم مریض بود. می گفتند به بیماری خیلی سختی مبتلا شده است. من که به دنیا آمدم، حالش خوبِ خوب شد. همة فامیل و دوست و آشنا تولد من را باعث سلامتی و بهبودی پدر می دانستند. عمویم به وجد آمده بود و می گفت: «چه بچة خوش قدمی! اصلاً اسمش را بگذارید، قدم خیر.» آخرین بچة پدر و مادرم بودم. قبل از من، دو دختر و چهار پسر به دنیا آمده بودند، که همه یا خیلی بزرگ تر از من بودند و یا ازدواج کرده، سر خانه و زندگی خودشان رفته بودند. به همین خاطر، من شدم عزیزکردة پدر و مادرم؛ مخصوصاً پدرم. ما در یکی از روستاهای رزن زندگی می کردیم. زندگی کردن در روستای خوش آب و هوا و زیبای قایش برایم لذت بخش بود. دور تا دور خانه های روستایی را زمین های کشاورزی بزرگی احاطه کرده بود؛ زمین های گندم و جو، و تاکستان های انگور. از صبح تا عصر با دخترهای قدّ و نیم قدِ همسایه توی کوچه های باریک و خاکی روستا می دویدیم. بی هیچ غصه ای می خندیدیم و بازی می کردیم. عصرها، دمِ غروب با عروسک هایی که خودمان با پارچه و کاموا درست کرده بودیم، می رفتیم روی پشت بام خانة ما. تمام عروسک ها و اسباب بازی هایم را توی دامنم می ریختم، از پله های بلند نردبان بالا می رفتیم و تا شب می نشستیم روی پشت بام و خاله بازی می کردیم. بچه ها دلشان برای اسباب بازی های من غنج می رفت؛ اسباب بازی هایی که پدرم از شهر برایم می خرید. می گذاشتم بچه ها هر چقدر دوست دارند با آن ها بازی کنند. شب، وقتی ستاره ها همة آسمان را پر می کردند ، بچه ها یکی یکی از روی پشت بام ها می دویدند و به خانه هایشان می رفتند؛ اما من می نشستم و با اسباب بازی ها و عروسک هایم بازی می کردم. گاهی که خسته می شدم، دراز می کشیدم و به ستاره های نقره ای که از توی آسمان تاریک به من چشمک می زدند، نگاه می کردم. وقتی همه جا کاملاً تاریک می شد و هوا رو به خنکی می رفت، مادرم می آمد دنبالم. بغلم می کرد. ناز و نوازشم می کرد و از پشت بام مرا می آورد پایین. شامم را می داد. رختخوابم را می انداخت. دستش را زیر سرم می گذاشت، برایم لالایی می خواند. آن قدر موهایم را نوازش می کرد، تا خوابم می برد. بعد خودش بلند می شد و می رفت سراغ کارهایش. خمیرها را چونه می گرفت. آن ها را توی سینی می چید تا صبح با آن ها برای صبحانه نان بپزد. صبح زود با بوی هیزم سوخته و نان تازه از خواب بیدار می شدم. نسیم روی صورتم می نشست. می دویدم و صورتم را با آب خنکی که صبح زود مادر از چاه بیرون کشیده بود، می شستم و بعد می رفتم روی پای پدر می نشستم. همیشه موقع صبحانه جایم روی پای پدرم بود. او با مهربانی برایم لقمه می گرفت و توی دهانم می گذاشت و موهایم را می بوسید پدرم چوبدار بود. کارش این بود که ماهی یک بار از روستا های اطراف گوسفند می خرید و به تهران و شهرهای اطراف می برد و می فروخت. از این راه درآمد خوبی به دست میآورد. در هر معامله یک کامیون گوسفند خرید و فروش می کرد. در این سفرها بود که برایم اسباب بازی و عروسک های جورواجور می خرید. #ادامه_دارد https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

سلام امام رضا گفتند: تموم زندگیت گفتم‌ :امام رضا https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

هر شب به یاد #شهداوباشهدا بودن، نعمت‌وسعادتی است که باید قدرش را بدانیم و خداراشاکرباشیم که شهدا قبولمان کردند و به لحظه لحظه زندگیمان نظر می‌کنند و درمحفل نورانی و آسمانیشان راهمان دادند وچه حس خوب‌و لذت‌بخشی است‌با شهدا رفیق و همراه شدن... #شهدا‌‌اصحاب‌آخرالزمانی‌‌‌امام‌زمانند #زندگی‌وعاقبتمون‌شهدایی‌ان‌شاالله #اللهم‌الرزقناتوفیق‌شهادت‌فی‌سبیلک https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

دعای سلامتی امام زمان(عج) #ظهور_بسیار_نزدیک_است #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

#یک‌صفحه‌قرآن‌به‌نیت‌فرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

#یاد_خدا ۷۴ #استاد_شجاعی | #آیت‌الله_مشکینی √ شما باید مدام «روح ذکر» رو، درون خودتون تقویت کنید، تا به قدرت و تکامل روحی برسید! «روح ذکر» یعنی چه؟ چگونه تقویت می‌شود؟ #اخلاق_اسلامی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

آسیب‌هایی که با ضایع کردن همسر جلوی بچه‌ها ایجاد میشه! #استاد_شجاعی #خانواده_آسمانی #تربیت_معنوی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

امر به معروف متفاوت در نمایشگاه کتاب #حجاب_فاطمی #غیرت_علوی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

زندگی سگی کسی که؛ (با پشت کردن به کشورش، سر در آخور دشمن کرد) (در توهم نابودی ایران، عمرش را تباه کرد) (به جای ازدواج و تشکیل خانواده و فرزند آوری، به زندگی سگی روی آورد و شد مادر سگ!!!) (برای امرار معاش در غربت، هر روز با یکی گشت) ( و در انتها نیز محکوم به پوشک کردن و تمیز کردن اسهال سگش شد) و الآن هم مثل سگ پشیمان است تا درس عبرتی باشد برای آنهایی که در ابتدای این مسیر باطل قرار دارند #جهاد_تبیین_بر_همه_ما_واجب_است #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

کاری کن خدا از تو خوشش بیاد نه مردم . .❣ #شهدا_التماس_دعای_خیر #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

استاد عالی ⛔ دجّال کیه؟ تحلیلی بسیار زیبا از استاد عالی، در مورد دجّال #امام_زمان #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

🔰امام خامنه ای مدظله العالی: هر کسی که به سمت زندگی و فرهنگ و سبک زندگی غربی برود،او مرتجع است. نگذارید کشورتان به سمت ارتجاع برود؛ نگذارید ارتجاع در بدنه‌ی کشور,جاگیر بشودونفوذ کند ۱۴۰۱/۳/۱۴ #اللهم_احفظ_قائدنا_الخامنه_ای_الی_ظهور_الحجه #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

ثواب فعالیت های امروز کانال را از طرف شهید 🌷یوسف_میردار 🌷 به امام زمان (عج) تقدیم می کنیم. 🤲زندگی و عاقبتمون #مهدوی و #شهدایی ان شاالله 🤲 #اللهم‌الرزقناتوفیق‌شهادت‌فی‌سبیلک https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

السلام علیک یا ابا عبدالله 💠 ( ۳۱) اردیبهشت 💠 هشتصدو چهارمین( ۸۰۴) #قرائت_زیارت_عاشورا وچهل ۴۰ مرتبه ذکر #اللهم_عجل_لولیک_الفرج • •••••••••••••••••••••••• متوسل می شویم به ⬇️⬇️⬇️ کشتی نجات اباعبدالله(ع) و شهیدان معززراه اسلام ⬇️⬇️⬇️ 🌹#نوید_صفری 🌹#ناصر_ورامینی ••••••••••••••••••••••• ⏰ شروع ⏮ ۲۶ بهمن ( ۱۴۰۰ )-- ۱۳ رجب ❇️ ادامه ⏮ تازمانی که پروردگار توفیق عنایت نماید •••••••••••••••••••••••• دوستان معنوی گرانقدر اولین نیتمان از #توسل_به_شهدا_و_زیارت_عاشورا ✅سلامتی وتعجیل در ظهور امام زمان باشد وپس ازآن⬇️⬇️⬇️ ✅نماز اول وقت ⛔️ترک گناه ✅حاجات شخصی •••••••••••••••••••••••• ⏰زمان قرائت #زیارت_عاشورا ازاذان صبح تا نیمه شب شرعی هرروز می باشد ••••••••••••••••••••••••• ان شاالله به هرنیتی مهمان شهدای گرانقدر شده اید حاجت روا باشید #دعای_خیر_در_حق_همدیگر_را_فراموش_نکنیم https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

شهید ورامینی به همسرش وعده کرد که بعد از دو سال به او می‌پیوندد 🔷️ مادر شهید ناصر ورامینی می گوید: ناصر در سن ۲۰ سالگی ازدواج کرد، ۴ ماه بود که ازدواج کرده بود و خانمش باردار بود که دوباره به جبهه اعزام شد. ◇ هر چه من و همسرش اصرار داشتیم که مانع رفتن او شویم ، قبول نکرد و گفت : من دیگه بر نمی گردم نگران نشوید ، اگر من شهید شدم ، خدا سعادتی نصیبتان کرده است. 🔸️ خانمش در پاسخ به ناصر گفت : ما همیشه به تو افتخار می کنیم. ◇ گفتم : مامان تو تازه ازدواج کردی و خانمت هم باردارهست، پیش خانمت باش گناه دارد، دختر مردم است و .... 🔹️ همسرش را بوسید و رو به من گفت : مامان من شهید می شوم ، ازدواج کردم تا یادگاری از خودم داشته باشم ، فرزند من دختر هست و اسمش هم بزارید فاطمه . 🔸️ رو به به خانمش گفت: نگران نباش ، دو سال بعداز شهادت من وقتی که دوران شیردهی دخترش فاطمه تمام شد، به او به خواهد پیوست. ◇ ناصر شهید شد و فاطمه به دنیا آمد ودوران شیردهی تمام شد، تا اینکه شهید ناصر ورامینی به خواب همسرش آمد و لباس عروسی به همسرش داد وگفت:حالا وقتش و بیا!!! ◇ من و پدر ناصر و عروسم با کاروانی از شیراز راهی قم شدیم که درمسیر اتوبوس تصادف کرد و عروسم ۱۰ روز توی بیمارستان بود وسرانجام به ناصر پیوست. ◇ صبح زود سر مزار ناصر رفتم گفتم :ناصر تو از خدا بخواه خانمت خوب بشه بیاد پیش دخترت ، شب به خوابم آمد و گفت: مادر این قدر اصرار نکن ما با هم عهد بستیم و من پیمانم را نمی شکنم و میهمان من خواهد بود. https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

شهیدی که راهکار شهید شدن را به شهید ورامینی معرفی کرد. 🔹 همسر شهید ناصر ورامینی از سفارش یک شهید در خواب ناصر برای رسیدن به آرزویش که شهادت است روایت میکند: ◇ چند روزی بود مریض بود. در تب می سوخت. ناگهان از خواب پرید. ◇ گفتم: چی شده ناصر؟ ◇ گفت: خواب دیدم! 🔹 کمی آب خورد و خوابید. ربع ساعت نشده دوباره از خواب پرید و گفت: خواب یک شهید را دیدم. ◇ باز با بی حالی چشم هایش روی هم افتاد. هنوز نیم ساعت نشده باز از خواب پرید. این بار اشک می ریخت. ◇ گفتم: چی شده ناصر؟ خواب چی می دیدی؟ ◇ گفت: هر سه بار خواب یک شهید را دیدم. ◇ هر سه بار هم گفت: «اگر می خواهی شهید بشی، باید یه چیزهایی رو توی خودت تغییر بدی، اصلاً #دروغ نگی، #غیبت هم نکنی!» ◇ گفتم: حالا چرا گریه می کنی؟ ◇ گفت: الکی امیدوارم می کنن، باشه از این به بعد بیشتر مواظبت می کنم ببینم این خواب چقدر صحت داره... ◇ بالاخره هم مراقبت هایش نتیجه داد و شد شهید.. فرازی از وصیت نامه شهید : ″هیچ یک از اقسام مرگ‌ ها افتخار آ میز نیست. تنها #شهادت است که در هاله ای از تقدس ، شرافت و افتخار قرار دارد. ◇ پس شما دوستانی که به جبهه نیامده اید یا در گروه مقاومت و جبهه ها پر کنید ، باشد که شما هم سر بر زانوی سرور شهیدان «حسین بن علی علیه السلام» گذاشته و لبخند شادی بزنید. ◇ به امید فتح کربلای حسینی کسی که سالها منتظر شهادت بود رفت ..» #شهید_ناصر_ورامینی https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹