#یک‌صفحه‌قرآن‌به‌نیت‌فرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

#کارگاه_عزت_نفس ۹ #استاد_شجاعی ❌سعی نکن، با گناه، عزیزِ کسی بشی! گناه، چهره ی باطنت رو خراب میکنه! نه تنها محبوب نمیشی... که یه جایی منفورش هم میشی! #اخلاق_اسلامی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

برای اینکه حال دلمون خوب بشه 🔷 بچه ها ،پدر مادرهاتون رو دریابید #خانواده_آسمانی #تربیت_معنوی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

قسم جلاله درباره حجاب... ♨️ مثالی زیبا از #امر_به_معروف! حجت الاسلام #راجی #حجاب_فاطمی #غیرت_علوی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

🔹️جدایی دین از سیاست قسمت دوم آیا مردم ایران از نیروهای انقلابی و عملکرد انقلاب اسلامی ناراضی هستن؟ #جهاد_تبیین_بر_همه_ما_واجب_است #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

🔆 خورشید عظمت قطره خون شهید را می یابد... فرازی از دست نوشته های شهید علم الهدی... #شهدا_التماس_دعای_خیر #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

انتظار برای #امام_زمان (عج) از زبان شهید حججی؛ برای امام زمان (عج) چه کرده‌ایم؟ واقعا به عنوان منتظر ظهور حضرت حجت چه کار مثبتی انجام دادیم؟؟ #امام_زمان #الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

درسختی‌ها و مشکلات.... #اللهم_احفظ_قائدنا_الخامنه_ای_الی_ظهور_الحجه #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

ثواب فعالیت های امروز کانال را از طرف شهید 🌷زهرا_دقیقی🌷 به امام زمان (عج) تقدیم می کنیم. 🤲زندگی و عاقبتمون #مهدوی و #شهدایی ان شاالله 🤲 #اللهم‌الرزقناتوفیق‌شهادت‌فی‌سبیلک https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

السلام علیک یا ابا عبدالله 💠 (۲۷) خرداد 💠 هشتصدو سی‌ویکمین( ۸۳۱) #قرائت_زیارت_عاشورا وچهل ۴۰ مرتبه ذکر #اللهم_عجل_لولیک_الفرج • •••••••••••••••••••••••• متوسل می شویم به ⬇️⬇️⬇️ کشتی نجات اباعبدالله(ع) و شهیدان معززراه اسلام ⬇️⬇️⬇️ 🌹#نوید_صفری 🌹#محمدصادق_امانی 🌹#محمد_بخارایی 🌹#رضا_صفارهرندی 🌹#مرتضی_نیک‌نژاد ••••••••••••••••••••••• ⏰ شروع ⏮ ۲۶ بهمن ( ۱۴۰۰ )-- ۱۳ رجب ❇️ ادامه ⏮ تازمانی که پروردگار توفیق عنایت نماید •••••••••••••••••••••••• دوستان معنوی گرانقدر اولین نیتمان از #توسل_به_شهدا_و_زیارت_عاشورا ✅سلامتی وتعجیل در ظهور امام زمان باشد وپس ازآن⬇️⬇️⬇️ ✅نماز اول وقت ⛔️ترک گناه ✅حاجات شخصی •••••••••••••••••••••••• ⏰زمان قرائت #زیارت_عاشورا ازاذان صبح تا نیمه شب شرعی هرروز می باشد ••••••••••••••••••••••••• ان شاالله به هرنیتی مهمان شهدای گرانقدر شده اید حاجت روا باشید #دعای_خیر_در_حق_همدیگر_را_فراموش_نکنیم https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

♦️۲۶ خرداد سالروز شهدای مؤتلفه اسلامی 🔹مقام معظم رهبري: «اين شهداي چهارگانه (اماني، هرندي، نيك نژاد، بخارائي) شايد اين تعبير دربارة آنها درست باشد كه بگوئيم نورالله في ظلمات الارض بودند ♦️به هرحال اينها ستارگان و برجستگاني بودند كه در راه خدا رفتند. راهي را انتخاب كردند و نتيجه اين شد كه مشاهده مي كنيد يعني حاكميت اسلام در دوران سيطره كفر و استكبار بر عالم چيزي كه به افسانه شبيه است. ♦️ اين شهداي چهارگانه حقيقتاً در دوران ظلمات نور خدا بودند كه درخشيدند، فضا و دلها را روشن كردند، راه را به خيلي ها نشان دادند.» https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

♦️۲۶ خرداد ۱۳۴۴ شهادت مجاهدان مؤتلفه اسلامی ♦️۲۶ خرداد ماه یادآور سحرگاه خونینی است که رژیم شاه چهار مؤمن مجاهد را به سبب ایمان به خدا و تعهد به مرجع و فقیه عادل زمان و رهبر انقلاب اسلامی و به جرم دفاع از اسلام ناب محمدی (ص) و اعدام انقلابی حسنعلی منصور ، مزدور آمریکا ، به میدان تیر آوردند تا به خیال خام خود آنها را بکشند و یاران امام خمینی (ره) و اسلام را بترسانند. اما آنها همانند رهبرشان ، دلی آرام و قلبی مطمئن داشتند و با لبی پر لبخند به شهادت لبیک گفتند و جاودانه تاریخ دارای حیات طیبه شدند و خون پاکشان ، شوری دیگر در دل مردم خداخواه آفرید. 🔹 جمعیت مؤتلفه اسلامی ، در اوایل سال ۱۳۴۲ با نظر حضرت امام خمینی (ره) تشکیل شد. پیش از آن اعضای این جمعیت خصوصا در جریان « لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی »‌فعالیت چشمگیری داشتند. اما در سال ۴۲ با پیوند تشکیلاتی گروههای مختلف «‌هیأتهای مؤتلفه اسلامی »‌ تشکیل شد. 🔸مؤتلفه شورایی به نام «‌شورای روحانیت » داشت که بر حرکت و برنامه‌های آن نظارت داشت تا امری مغایر شرع و وظایف اسلامی نباشد. این شورا متشکل از شهید مطهری ، شهید بهشتی ، مرحوم حجت‌الاسلام مولایی و آیت‌ا... انواری بود که مورد تأیید حضرت امام بودند . 🔹پس از تبعید امام بحث مبارزه مسلحانه در این تشکل جدی‌تر شد و با تأیید شهید مطهری و شهید بهشتی و نیز اذن شرعی آیت‌ا... العظمی میلانی مجاهدان مؤتلفه در تدارک کار بر آمدند ابتدا تصمیم به اعدام شاه داشتند اما این عمل مسیر نشد و حسنعلی منصور نخست وزیر مزدور آمریکا که ننگ تصویب کاپیتولاسیون را بر پیشانی داشت در مقابل مجلس توسط مجاهدان مؤتلفه اعدام شد. ♦️پس از این جریان به جز چند نفر بقیه یاران مؤتلفه که در اعدام انقلابی منصور دست داشتند دستگیر شدند و ۴ نفر را به اعدام و بقیه را به حبس ابد و حبس ۱۰ تا ۱۵ سال محکوم کردند. سرانجام در سحرگاه ۲۶ خرداد ، شهید حاج صادق امانی ، شهید محمد بخارایی ، شهید مرتضی نیک نژاد و شهید رضا صفارهرندی را به شهادتگاه بردند و دژخیمان رژیم جوانان صدیق اسلام را به رگبار بستند و خون پاکشان را بر زمین ریختند. https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

خادمی شهیدنوید صفری در حرم حضرت رقیه (س) چقدر با اخلاص و متواضعانه بوسه بر خاک کفش زائران بی بی می زنند #شهیدنویدصفری #اللهم‌الرزقناتوفیق‌شهادت‌فی‌سبیلک https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

#دختر_شینا #رمان #قسمت_چهل_نه بعد مهدی را داد به من و رفت طرف خدیجه و معصومه. آن ها را بغل گرفت و گفت: «به خدا یک تار موی این دو تا را نمی دهم به صد تا پسر. فقط از این خوشحالم که بعد از من سایة یک مرد روی سر قدم و دخترها هست.» لب گزیدم. خواهرم با ناراحتی گفت: «آقا صمد! دور از جان، چرا حرف خیر نمی زنید.» صمد خندید و گفت: «حالا اسم پسرم چی هست؟!» معصومه و خدیجه آمدند کنار مهدی نشستند او را بوسیدند و گفتند: «داداس مهدی.» چهار پنج روزی قایش ماندیم. روزهای خوبی بود. مثل همیشه با هم می رفتیم مهمانی. ناهار خانة این خواهر بودیم و شام خانة آن برادر. با اینکه قبل از آمدن صمد، موقع ولیمه مهدی، همة فامیل ها را دیده بودم؛ اما مهمانی رفتن با صمد طور دیگری بود. همه با عزت و احترام بیشتری با من و بچه ها رفتار می کردند. مهمانی ها رسمی تر برگزار می شد. این را می شد حتی از ظروف چینی و قاشق های استیل و نو فهمید. روز پنجم صمد گفت: «وسایلت را جمع کن برویم خانة خودمان.» آمدیم همدان. چند ماه بود خانه را گذاشته و رفته بودم. گرد و خاک همه جا را گرفته بود. تا عصر مشغول گردگیری و رُفت و روب شدم. شب صمد خوشحال و خندان آمد. کلیدی گذاشت توی دستم و گفت: «این هم کلید خانة خودمان.» از خوشحالی کلید را بوسیدم. صمد نگاهم می کرد و می خندید. گفت: «خانه آماده است. فردا صبح می توانیم اسباب کشی کنیم.» فردا صبح رفتیم خانة خودمان. کمی اسباب و اثاثیه هم بردیم. خانة قشنگی بود. دو اتاق خواب داشت و یک هال کوچک و آشپزخانه. دستشویی بیرون بود سر راه پله ها؛ جلوی در ورودی. امّا حمام توی هال بود. از شادی روی پایم بند نبودم. موکت کوچکی انداختم توی حیاط و بچه ها را رویش نشاندم. جارو را برداشتم و شروع کردم به تمیز کردن. خانه تازه از دست کارگر و بنا درآمده بود و کثیف بود. با کمک هم تا ظهر شیشه ها را تمیز کردیم و کف آشپزخانه و هال و اتاق ها را جارو کردیم. عصر آقا شمس الله و خانمش هم آمدند. صمد رفت و با کمک چند نفر از دوست هایش اسباب و اثاثیة مختصری را که داشتیم آوردند و ریختند وسط هال. تا نصف شب وسایل را چیدیم. این خانه از خانه های قبلی بزرگ تر بود. مانده بودم تنها فرشمان را کجا بیندازیم. صمد گفت: «ناراحت نباش. فردا همة خانه را موکت می کنم.» فردا صبح زود، بلند شدم و شروع کردم به تمیز کردن و مرتب کردن خانه. خانم آقا شمس الله هم کمکم بود. تا عصر کارها تمام شده بود و همه چیز سر جایش چیده شده بود. عصر سماور را روشن کردم. چای را دم کردم و با یک سینی چای رفتم توی حیاط. صمد داشت حیاط را آب و جارو می کرد. موکت کوچکی انداخته بودیم کنار باغچه. بچه ها توی حیاط بازی می کردند. نشستیم به تعریف و چای خوردن. کمی که گذشت، صمد بلند شد رفت توی اتاق لباس پوشید و آمد و گفت: «من دیگر باید بروم.» پرسیدم: «کجا؟!» گفت: «منطقه.» با ناراحتی گفتم: «به این زودی.» خندید و گفت: «خانم! خوش گذشته. یک هفته است آمده ام. من آمده بودم یکی، دو روزه برگردم. فقط به خاطر این خانه ماندم. الحمدلله خیالم از طرف خانه هم راحت شد. اگر برنگشتم، سقفی بالای سرتان هست.» خواستم حرف را عوض کنم، گفتم: «کی برمی گردی؟!» سرش را رو به آسمان گرفت و گفت: «کی اش را خدا می داند. اگر خدا خواست، برمی گردم. اگر هم برنگشتم، جان تو و جان بچه ها.» داشت بند پوتین هایش را می بست. مثل همیشه بالای سرش ایستاده بودم. زن برادرش را صدا کرد و گفت: «خانم! شما هم حلال کنید. این چندروزه خیلی زحمت ما را کشیدید.» #ادامه_دارد https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

#دختر_شینا #رمان #قسمت_پنجاه تا سر کوچه با او رفتم. شب شده بود. کوچه تاریک و سوت و کور بود. کمی که رفت، دیگر توی تاریکی ندیدمش. یک ماهی می شد رفته بود. من با خانة جدید و مهدی سرگرم بودم. خانه های توی کوچه یکی یکی از دست کارگر و بنا در می آمد و همسایه ها ی جدیدتری پیدا می کردیم. آن روز رفته بودم خانه همسایه ای که تازه خانه شان را تحویل گرفته بودند، برای منزل مبارکی، که خدیجه آمد سراغم و گفت: «مامان بیا عمو تلفن زده کارت دارد.» مهدی را بغل گرفتم و نفهمیدم چطور خداحافظی کردم و رفتم خانة همسایة دیوار به دیوارمان. آن ها تنها کسانی بودند که در آن کوچه تلفن داشتند. برادرشوهرم پشت تلفن بود. گفت: «من و صمد داریم عصر می آییم همدان. می خواستم خبر داده باشم.» خیلی عجیب بود. هیچ وقت صمد قبل از آمدنش به ما خبر نمی داد. دل شورة بدی گرفته بودم. آمدم خانه. دست و دلم به کار نمی رفت. یک لحظه خودم را دلداری می دادم و می گفتم: « اگر صمد طوری شده بود، ستار به من می گفت.» لحظة دیگر می گفتم: «نه، حتماً طوری شده. آقا ستار می خواسته مرا آماده کند.» تا عصر از دل شوره مردم و زنده شدم. به زور بلند شدم و غذایی بار گذاشتم و خانه را مرتب کردم. کم کم داشت هوا تاریک می شد. دم به دقیقه بچه ها را می فرستادم سر کوچه تا ببینند بابایشان آمده یا نه. خودم هم پشت در نشسته بودم و گاه گاهی توی کوچه سرک می کشیدم. وقتی دیدم این طور نمی شود، بچه ها را برداشتم و رفتم نشستم جلوی در. صدای زلال اذان مغرب توی شهر می پیچید. اشک از چشمانم سرازیر شده بود. به خدا التماس کردم: «خدایا به این وقت عزیز قسم، بچه هایم را یتیم نکن. مهدی هنوز درست و حسابی پدرش را نمی شناسد. خدیجه و معصومه بدجوری بابایی شده اند. ببین چطور بی قرار و منتظرند بابایشان از راه برسد. خدایا! شوهرم را صحیح و سالم از تو می خواهم.» این ها را می گفتم و اشک می ریختم، یک دفعه دیدم دو نفر از سر کوچه دارند توی تاریکی جلو می آیند. یکی از آن ها دستش را گذاشته بود روی شانة آن یکی و لنگان لنگان راه می آمد. کمی که جلوتر آمدند، شناختمشان. آقا ستار و صمد بودند. گفتم: «بچه ها بابا آمد.» و با شادی تندتند اشک هایم را پاک کردم. خدیجه و معصومه جیغ و دادکنان دویدند جلوی راه صمد و از سر و کولش بالا رفتند. صدای خنده بچه ها و بابا بابا گفتنشان به گریه ام انداخت. دویدم جلوی راهشان. صمد مجروح شده بود. این را آقا ستار گفت. پایش ترکش خورده بود. چند روزی هم در بیمارستان قم بستری و تازه امروز مرخص شده بود. دویدم توی خانه. مهدی را توی گهواره اش گذاشتم و برای صمد رختخوابی آماده کردم. بعد برگشتم و کمک کردم صمد را آوردیم و توی رختخواب خواباندیم. بچه ها یک لحظه رهایش نمی کردند. معصومه دست و صورتش را می بوسید و خدیجه پای مجروحش را نوازش می کرد. آقا ستار داروهای صمد را داد به من و برایم توضیح داد هر کدام را باید چه ساعتی بخورد. چند تا هم آمپول داشت که باید روزی یکی می زد. آن شب آقا ستار ماند و تا صبح خودش از صمد پرستاری کرد؛ اما فردا صبح رفت. نزدیکی های ظهر بود. داشتم غذا می پختم، صمد صدایم کرد. معلوم بود حالش خوب نیست. گفت: «قدم! کتفم بدجوری درد می کند. بیا ببین چی شده.» بلوزش را بالا زدم. دلم کباب شد. پشتش به اندازة یک پنج تومانی سیاه و کبود شده بود. یادم افتاد ممکن است بقایای ترکش های آن نارنجک باشد؛ وقتی که با منافق ها درگیر شده بود. گفتم: «ترکش نارنجک است.» گفت: «برو یک سنجاق قفلی داغ کن بیاور.» گفتم: «چه کار می خواهی بکنی. دستش نزن. بگذار برویم دکتر.» گفت: «به خاطر این ترکش ناقابل بروم دکتر؟! تا به حال خودم ده بیست تایش راهمین طوری درآورده ام. چیزی نمی شود. برو سنجاق داغ بیاور.» گفتم: «پشتت عفونت کرده.» گفت: «قدم! برو تو را به خدا. خیلی درد دارد.» بلند شدم. رفتم سنجاق را روی شعلة گاز گرفتم تا حسابی سرخ شد. گفت: «حالا بزن زیر آن سیاهی؛ طوری که به ترکش بخورد. ترکش را که حس کردی، سنجاق را بینداز زیرش و آن را بکش بیرون.» سنجاق را به پوستش نزدیک کردم؛ اما دلم نیامد، گفتم: «بگیر، من نمی توانم. خودت درش بیاور.» #ادامه_دارد https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹

قافله سالار داره میاد جواد مقدم #السلام‌علیک‌یااباعبدالله https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹