#تبادل #ام_جهاد صبور باشید ☺️

بنام‌خالق‌آخرین‌امیدِبشࢪ🌙 #سلام‌وعرضِ‌ادب🖐🏻💚

•|🌸✨ ـصبحتون‌بخیـر🌤🌱 @Khademin_shohada_313

#شهیـــــدانهـ🦋 يه مذهبی باید بدونه که رفیق شهید داشتن فقط واسه ی خوشگلی پروفایل نیس!✋🏻 باید یاد بگیره حرف شهید رو تو زندگیش پیاده کنه وگرنه از رفاقت چیزی نفهمیده ...💔🌙 #حواسمون_هست ؟!💔 #کجای_کاریم ...🕊🌿 برای‌ظهورحضرت مهدے صلواتـ بفرستـ 💚☘️ @Khademin_shohada_313

بسم‌اللھ🍂 ســـــلام آقاجانم ... امروز روز اربابے شماسٺ و نوڪرے ما💖 از امروز ما میشویم میھمـــــان خانہ‌اے ڪہ صاحبش جد اندر جد ڪریم بودند و ڪریم بودند و ... غـــــریب ... 💔 آرے... بہ معناے واقعے ڪلمہ "غریب" بودند ... آنقدر غریب ڪہ خداوند مارا ز داشٺن شما محـروم نمود ...😔 مارا ببخش آقاے مݩ ... مارا بہ پاس ناشڪرےهایمان ببخش ... ببخش ڪہ دلیل اشڪ هاے غریبانہ و پدارنہ‌ے شبانہ‌اٺ حقیرے سٺ چون من .... منے ڪہ با بے شرمے ٺمام در برابر معبـــــود مرتڪب خطا میشوم ... اما شما همہ چیز ࢪا گࢪدن میگیرے ... شࢪمنده‌ام ڪہ آنجورڪہ باید منٺظرٺان نیسٺم ...💔 رداے سبز امامٺ مبارڪٺان آقاےمن ... آقایے شما مبارڪمان 💖🌺 #۹ربیع_الاول #امامت #امام_زمان #ردای_امامت #دوشنبه #عاشق_امام_زمان #منتظر #فرج #دعای_فرج #الهی_عظم_البلاء

•|🌱🌷 توسرشارازجنسـ‌خدآیی…🧡🍊 #انرژی‌مثبت‌🙂🗞 @khademin_shohada_313

•|❤️✨ سآیتون مستدام‌حضرت‌آقـا😌💕 #پروفایل @Khademin_shohada_313

[ وَ ما أسعَـد مَن رَعـی حُرمتکَ بِک ] و چـه خوشبخت است؛ کسی که حـرمتت را ، محضِ وجودِ خودت رعایـت کند ...🔅🍁 @khademin_shohada_313

#دل_بده♥️ به روح الله گفت: این تقوا که میگن دقیقا یعنی چی؟ گفت: چیزی که من از تقوا میدونم یعنی: [ ایمان مستمر،عمل مکرر ] آدم با یه شب دو شب به جایی نمیرسه . باید ایمانت دائم باشه و عملت مداوم . اینکه یه شب بری هیئت و کلی گریه کنی ، بعدش انتظار داشته باشی نفس مسیحایی پیداکنی،اینجوری نیست... دوروز بعد میبینی تو منجلاب دنیا گرفتار شدی... #شهید_روح‌الله_قربانی @khademin_shohada_313

✍️ #دمشق_شهر_عشق #قسمت_پنجم 💠 هیاهوی مردم در گوشم می‌کوبید، در تنگنایی از #درد به خودم می‌پیچیدم و تنها نگاه نگران سعد را می‌دیدم و دیگر نمی‌شنیدم چه می‌گوید. بازوی دیگرم را گرفته و می‌خواست در میان جمعیتی که به هر سو می‌دویدند جنازه‌ام را از زمین بلند کند و دیگر نفسی برای ناله نمانده بود که روی دستش از حال رفتم. از شدت ضعف و ترس و خونریزی با حالت تهوع به هوش آمدم و هنوز چشمانم را باز نکرده، زخم شانه‌ام از درد نعره کشید. کنار دیواری سیاه و سنگی روی فرشی قرمز و قدیمی افتاده بودم، زخم شانه‌ام پانسمان شده و به دستم سِرُم وصل بود. 💠 بدنم سُست و سنگین به زمین چسبیده و نگاه بی‌حالم تنها سقف بلند بالای سرم را می‌دید که گرمای انگشتانش را روی گونه‌ام حس کردم و لحن گرم‌ترش را شنیدم :«نازنین!» درد از روی شانه تا گردنم می‌کشید، به‌سختی سرم را چرخاندم و دیدم کنارم روی زمین کز کرده است. به فاصله چند متر دورمان پرده‌ای کشیده شده و در این خلوت فقط من و او بودیم. 💠 صدای مردانی را از پشت پرده می‌شنیدم و نمی‌فهمیدم کجا هستم که با نگاهم مات چشمان سعد شدم و پس از سیلی سنگینش باور نمی‌کردم حالا به حالم گریه کند. ردّ #خونم روی پیراهن سفیدش مانده و سفیدی چشمانش هم از گریه به سرخی می‌زد. می‌دید رنگم چطور پریده و با یک دست دلش آرام نمی‌شد که با هر دو دستش صورتم را #نوازش می‌کرد و زیر لب می‌گفت :«منو ببخش نازنین! من نباید تو رو با خودم می‌کشوندم اینجا!» 💠 او با همان لهجه عربی به نرمی #فارسی صحبت می‌کرد و قیل و قال مردانی که پشت پرده به #عربی فریاد می‌زدند، سرم را پُر کرده بود که با نفس‌هایی بریده پرسیدم :«اینجا کجاس؟» با آستینش اشکش را پاک کرد و انگار خجالت می‌کشید پاسخم را بدهد که نگاهش مقابل چشمانم زانو زد و زیر لب زمزمه کرد :«مجبور شدم بیارمت اینجا.» 💠 صدای #تکبیر امام جماعت را شنیدم و فهمیدم آخر کار خودش را کرده و مرا به #مسجد عُمری آورده است و باورم نمی‌شد حتی به جراحتم رحمی نکرده باشد که قلب نگاهم شکست و او عاشقانه التماسم کرد :«نازنین باور کن نمی‌تونستم ببرمت بیمارستان، ممکن بود شناسایی بشی و دستگیرت کنن!» سپس با یک دست پرده اشک را از نگاهش کنار زد تا صورتم را بهتر ببیند و با مهربانی دلداری‌ام داد :«اینجام دست کمی از بیمارستان نداره! برا اینکه مجروحین رو نبرن بیمارستان، این قسمت مسجد رو بیمارستان کردن، دکتر و همه امکاناتی هم اوردن!» 💠 و نمی‌فهمید با هر کلمه حالم را بدتر می‌کند که لبخندی نمکین نشانم داد و مثل روزهای خوشی‌مان شیطنت کرد بلکه دلم را به دست آورد :«تو که می‌دونی من تو عمرم یه رکعت #نماز نخوندم! ولی این مسجد فرق می‌کنه، این مسجد نقطه شروع مبارزه مردم #سوریه بوده و الان نماد مخالفت با #بشار_اسد شده!» و او با دروغ مرا به این #جهنم کشانده بود که به جای خنده، چشمانم را از درد در هم کشیدم و مظلومانه ناله زدم :«تو که می‌دونستی اینجا چه خبره، چرا اومدی؟» با همه عاشقی از پرسش بی‌پاسخم کلافه شد که گرمای دستانش را از صورتم پس گرفت و با حالتی حق به جانب بهانه آورد :«هسته اولیه انقلاب تو #درعا تشکیل شده، باید خودمون رو می‌رسوندیم اینجا!» 💠 و من از اخبار بی‌خبر نبودم و می‌دیدم درعا با آمادگی کامل به سمت جنگ می‌رود که با همه خونریزی و حال خرابم، با صدایی که به سختی شنیده می‌شد، بازخواستش کردم :«این چند ماه همه شهرهای #سوریه تظاهرات بود! چرا بین اینهمه شهر، منو کشوندی وسط میدون جنگ درعا؟» حالت تهوع طوری به سینه‌ام چنگ انداخت که حرفم نیمه ماند و او رنگ مرگ را در صورتم می‌دید که از جا پرید و اگر او نبود از #ترس تنهایی جان می‌دادم که به التماس افتادم :«کجا میری سعد؟» 💠 کاسه صبرم از تحمل اینهمه #وحشت در نصفه روز تَرک خورده و بی‌اختیار اشک از چشمانم چکید و همین گریه بیشتر آتشش می‌زد که به سمت پرده رفت و یک جمله گفت :«میرم یه چیزی برات بگیرم بخوری!» و دیگر منتظر پاسخم نماند و اگر اشتباه نکنم از شرّ تماشای اینهمه شکستگی‌ام فرار کرد. تازه عروسی که گلوله خورده و هزاران کیلومتر دورتر از وطنش در غربتِ مسجدی رها شده، مبارزه‌ای که نمی‌دانستم کجای آن هستم و قدرتی که پرده را کنار زد و بی‌اجازه داخل شد. 💠 از دیدن صورت سیاهش در این بی‌کسی قلبم از جا کنده شد و او از خانه تا اینجا تعقیبم کرده بود تا کار این #رافضی را یکسره کند که بالای سرم خیمه زد، با دستش دهانم را محکم گرفت تا جیغم در گلو گم شود و زیر گوشم خرناس کشید :«برای کی جاسوسی می‌کنی #ایرانی؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @khademin_shohada_313