دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم «اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً وعَیبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین.» «خدایا قرار بده کوشش مرا در این ماه قدردانی شده و گناه مرا در این ماه آمرزیده و کردارم را در آن مورد قبول و عیب مرا در آن پوشیده، ای شنواترین شنوایان. »

❇️ شرح دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان (آیت‌الله مجتهدی) 🔰 آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح فراز «اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً» می‌گوید: در این بخش از دعا می‌خوانیم، خدایا سعی و تلاش ما در ماه رمضان را بپذیر. واژه «مشکوراً» به معنای «تشکر کن» است و مقصود آن در این دعا «بپذیر» و «قبول کن» است. 🔰 وی می‌افزاید: آدم زحمت می‌کشد و روزه می‌گیرد، گرسنه و تشنه می‌شود؛ اما غذا و آب نمی‌خورد و کم‌خوابی ماه رمضان را تحمل می‌کند و اگر خدا تلاش‌های ما را قبول نکند، کاری از ما ساخته نیست. اگر زحمتی و رنجی کشیده شود و حاصلی در پی نداشته باشد، اتفاق ناگواری افتاده است. 🔰 این استاد اخلاق می‌گوید: ما باید غصه بخوریم که نکند اعمال ما را آفت بزند. 🔥 مثلاً یک غیبت می‌تواند تمام زحمات ما را هدر دهد. اگر غیبت کنید ۴۰ روز اعمال خوب شما در نامه اعمال شخص غیبت شونده نوشته می‌شود و اگر عمل خوبی نداشته باشید، گناهان آن شخص در نامه اعمال شما نوشته می‌شود.🔥 این روایت از معصوم (ع) است. 🔰 وی ادامه داد: باید به خودمان بپردازیم و ببینیم که خودمان چه کار کرده‌ایم؛ آیا هیچ عیبی نداریم؟ گل بی‌عیب خداست و ممکن نیست که ما عیب نداشته باشیم. 💠 در روایت آمده که «چه می‌شود انسان را، یک خار کوچک را در چشم رفیقش می‌بیند؛ اما شاخه‌ای که در چشم خودش رفته را نمی‌بیند. » 🔰 آیت‌الله مجتهدی تهرانی تصریح می‌کند: این روایت کنایه از این است که انسان عیب‌های بزرگ خود را نمی‌بیند؛ اما عیب کوچک مردم را می‌بیند. 🔰 این عالم ربانی در ادامه اظهار می‌کند: این حدیث از معصوم (ع) است که خوش به حال کسی که عیب خودش را می‌بیند و به عیب کس دیگری کاری ندارد. 🔰 وی در ادامه در شرح «وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً» می‌گوید: در این فراز از دعای روز بیست‌ و ششم ماه رمضان خدا می‌خواهیم تا گناهان ما را بیامرزد و اعمالمان را قبول کند. از خدا می‌خواهیم تا گناهانی که پیش از ماه رمضان انجام داده‌ایم را ببخشد؛ چون ماه رمضان، فصل درآمد معنوی و کسب ثواب است، حتی خوابیدن و نفس کشیدن در این ماه عبادت محسوب می‌شود. 🔰 آیت‌الله مجتهدی تهرانی تاکید می‌کند: در ماه رمضان این همه درآمد وجود دارد و آیا امکان ندارد با این همه درآمد کسب شده، انسان جان خودش را از گرو دربیاورد؟ 🌴 پیامبر اسلام در خطبه شعبانیه می‌فرماید: «پشتتان از گناه سنگین شده و به گرو رفته است و در ماه رمضان بدنتان را از گرو در بیاورید. » 🔰 وی ادامه می‌دهد: برخی هنگام نماز صبح نمی‌توانند به خاطر سنگینی بلند شوند که از آثار گناه است. 📜 شخصی به امام حسن عسگری (ع) گفت که هر شب قصد می‌کنم تا نماز شب بخوانم؛ اما نمی‌شود. امام فرمود: «گناه تو را زنجیر کرده است. » دلیل اینکه کسی دلش می‌خواهد نماز شب بخواند اما نمی‌تواند، انجام گناه است و با استغفار می‌تواند آن را رفع کند. 🔰 این استاد بزرگ اخلاق و حوزه در ادامه سخنان خود درباره بیدار شدن در هنگام سحر و استفاده کردن از برکات آن تاکید و بیان کرد: شعری هست که می‌گوید «هر که سحر ندارد از خود خبر ندارد»، هر کسی که هنگام سحر خواب است، نمی‌داند که کیست و باید خود را پیدا کند. 🌴 حدیث از معصوم (ص) است که می‌فرماید، عجب است که مردم به دنبال گمشده خود هستند اما به دنبال خود نمی‌گردند. 🔰 وی می‌گوید: وضو بگیرید و شب در تاریکی صد بار از خودتان بپرسید که من که هستم؟ شاید خودتان را پیدا کنید. اگر خودت را پیدا کردی هوس نماز شب پیدا می‌کنی. 🔰 وی در ادامه در شرح «وعَیبی فیهِ مَسْتوراً» می‌گوید: خدایا کاری کن تا عیب من مستور باشد و کسی از عیبم مطلع نباشد. ✳️ خدا «ستارالعیوب» است و نگذاشته تا کسی از گناهان ما اطلاع پیدا کند. 💠 حدیث است اگر گناه بو داشت دو نفر کنار هم نمی‌نشستند. اگر عیب آدم عیان می‌شد کسی جنازه کسی را دفن نمی‌کرد. 🔰 آیت‌الله مجتهدی در شرح فراز پایانی دعا می‌گوید: در پایان دعا می‌گویم ای خدایی که از همه شنونده‌ها تو شنواتری. خدا همه چیز را می‌شنود. اگر یواش هر حرف بزنیم خدا باز هم می‌شنود. ✳️ حضرت موسی (ع) به خدا گفت که خدایا، اگر نزدیکی من یواش صحبت کنم و اگر دوری بلند صحبت کنم؛ خدا فرمود: «من همنشین کسی هستم که یاد من باشد. » خدا شنواترین است؛ 🔶 پس می‌گوییم، ای خدایی که از همه شنوایان شنواتری، این دعاها را درباره ما مستجاب کن.

بخش هفتم دعای ۴۵ صحیفه سجادیه وداع با ماه مبارک رمضان اللَّهُمَّ وَ مَا أَلْمَمْنَا بِهِ فِی شَهْرِنَا هَذَا مِنْ لَمَمٍ أَوْ إِثْمٍ، أَوْ وَاقَعْنَا فِیهِ مِنْ ذَنْبٍ، وَ اکتَسَبْنَا فِیهِ مِنْ خَطِیئَةٍ عَلَى تَعَمُّدٍ مِنَّا، أَوْ عَلَى نِسْیانٍ ظَلَمْنَا فِیهِ أَنْفُسَنَا، أَوِ انْتَهَکنَا بِهِ حُرْمَةً مِنْ غَیرِنَا، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْتُرْنَا بِسِتْرِک، وَ اعْفُ عَنَّا بِعَفْوِک، خداوندا هر گناه کوچکی یا بزرگی که در این ماه به آن دست زدیم، یا معصیتی که به آن آلوده گشتیم، یا خطایی که مرتکب شدیم، از روی عمد یا فراموشی، که در آن به خود ظلم کرده، یا حرمت دیگری را بدان دریده باشیم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از همه آنها در پرده ستّاری حضرتت بپوشان، و به عفوت از ما بگذر، وَ لَا تَنْصِبْنَا فِیهِ لِأَعْینِ الشَّامِتِینَ، وَ لَا تَبْسُطْ عَلَینَا فِیهِ أَلْسُنَ الطَّاعِنِینَ، وَ اسْتَعْمِلْنَا بِمَا یکونُ حِطَّةً وَ کفَّارَةً لِمَا أَنْکرْتَ مِنَّا فِیهِ بِرَأْفَتِک الَّتِی لَا تَنْفَدُ، وَ فَضْلِک الَّذِی لَا ینْقُصُ. و ما را در آن ماه شهره به پیش دیده شماتت کنندگان قرار مده، و زبان طعنه زنندگان را بر ما باز مکن، و ما را به کاری بدار که سبب فرونهادن گناهان و پوشاندن آن چیزی شود که در آن ماه بر ما نمی‌پسندی، به مهربانیت که پایان ندارد، و احسانت که کاستی نمی‌پذیرد. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا، وَ بَارِک لَنَا فِی یوْمِ عِیدِنَا وَ فِطْرِنَا، وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَیرِ یوْمٍ مَرَّ عَلَینَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ، وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِی مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ. خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و ضایعه دردآور از دست رفتن رمضانمان را جبران کن، و روز عیدمان و فطرمان را بر ما مبارک گردان، و آن را از بهترین روزهایی قرار ده که بر ما گذشته، که بیشترین عفو را موجب، و بیشترین معاصی را محو کننده باشد، و گناهان پنهان و آشکار ما را مورد مغفرت قرار ده. اللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ مِنْ خَطَایانَا، وَ أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ مِنْ سَیئَاتِنَا، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَسْعَدِ أَهْلِهِ بِهِ، وَ أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِیهِ، وَ أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ. بارالها پایان‌یافتن این ماه را پایان یافتن خطاهایمان قرار ده، و به دنبال خارج شدنش ما را از بدیهامان خارج کن، و ما را از سعادتمندترین اهل این ماه به آن، و پرنصیب‌ترین آنان در آن، و بهره‌مندترین ایشان از خودت قرار ده. اللَّهُمَّ وَ مَنْ رَعَى هَذَا الشَّهْرَ حَقَّ رِعَایتِهِ، وَ حَفِظَ حُرْمَتَهُ حَقَّ حِفْظِهَا، وَ قَامَ بِحُدُودِهِ حَقَّ قِیامِهَا، وَ اتَّقَى ذُنُوبَهُ حَقَّ تُقَاتِهَا، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَیک بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاک لَهُ، وَ عَطَفَتْ رَحْمَتَک عَلَیهِ، فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ مِنْ وُجْدِک، وَ أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ مِنْ فَضْلِک، فَإِنَّ فَضْلَک لَا یغِیضُ، وَ إِنَّ خَزَائِنَک لَا تَنْقُصُ بَلْ تَفِیضُ، وَ إِنَّ مَعَادِنَ إِحْسَانِک لَا تَفْنَى، وَ إِنَّ عَطَاءَک لَلْعَطَاءُ الْمُهَنَّا. بار الها هر کس که این ماه را آن طور که بایسته است رعایت کرده، و احترامش را آنچنان که باید حفظ نموده، و حدودش را به بهترین صورت بپاداشته، و از گناهانش به نحو صحیح پرهیز کرده، یا به وسیله کار خیر به تو تقرب جسته که موجب خشنودیت از وی گشته، و رحمتت را متوجه او نموده، پس مانند آنچه به او بخشیدی از توانگری خود به ما ببخش، و چندین برابر آن را از فضل خود به ما عطا فرما، زیرا که فضلت کاستی نگیرد، و خزائنت نقصان نپذیرد بلکه افزون می‌شود، و معادن احسانت از بین نمی‌رود، و همانا عطای تو گوارا عطایی است. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکتُبْ لَنَا مِثْلَ أُجُورِ مَنْ صَامَهُ، أَوْ تَعَبَّدَ لَک فِیهِ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ. بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و همانند پاداش آنان که تا روز رستاخیز این ماه را روزه گرفته‌اند، یا به بندگی تو در آن اقدام کرده‌اند برای ما ثبت کن

بخش هشتم و آخر دعای ۴۵ صحیفه سجادیه وداع با ماه مبارک رمضان اللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَیک فِی یوْمِ فِطْرِنَا الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ عِیداً وَ سُرُوراً، وَ لِأَهْلِ مِلَّتِک مَجْمَعاً وَ مُحْتَشَداً، مِنْ کلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ، أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ، أَوْ خَاطِرِ شَرٍّ أَضْمَرْنَاهُ، بارالها در این روز فطر که آن را برای اهل ایمان عید و شادی، و برای اهل آیین خود روز اجتماع و گردهمایی قراردادی به درگاهت توبه می‌کنیم، از هر معصیتی که دچارش شدیم، یا هر کار بدی که به آن دست زدیم، یا اندیشه سوئی که در دل داشتیم، تَوْبَةَ مَنْ‏ لَا ینْطَوِی عَلَى رُجُوعٍ إِلَى ذَنْبٍ، وَ لَا یعُودُ بَعْدَهَا فِی خَطِیئَةٍ، تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ مِنَ الشَّک وَ الِارْتِیابِ، فَتَقَبَّلْهَا مِنَّا، وَ ارْضَ عَنَّا، وَ ثَبِّتْنَا عَلَیهَا. مانند توبه کسی که خیال بازگشت به گناه را ندارد، و پس از توبه به جانب هیچ خطایی برنمی گردد، توبه پاک و خالصی که از شک و تردید پیراسته باشد، پس آن را از ما بپذیر، و از ما راضی شو، و ما را بر آن استوار بدار. اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا خَوْفَ عِقَابِ الْوَعِیدِ، وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى نَجِدَ لَذَّةَ مَا نَدْعُوک بِهِ، وَ کأْبَةَ مَا نَسْتَجِیرُک مِنْهُ. بارالها ترس از عذابِ وعده داده‌شده، و رغبت به ثواب موعود را روزی ما کن، تا لذّت آنچه را که از تو می‌خواهیم بیابیم، و غصه آنچه را که از آن به تو پناه می‌بریم دریابیم، وَ اجْعَلْنَا عِنْدَک مِنَ التَّوَّابِینَ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبَّتَک، وَ قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَةَ طَاعَتِک، یا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ. و ما را در پیشگاهت از توبه‌کنندگانی قرار ده که محبتت را بر ایشان حتم ساخته‌ای، و بازگشتشان را به طاعت خود قبول نموده‌ای،‌ ای عادل‌ترین عادل ها. اللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِینِنَا جَمِیعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ. بارالها از پدران و مادران و اهل دین ما همگی، چه آن که از ایشان از دنیا رفته، و چه آن که تا قیامت به آنان خواهد پیوست درگذر. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِینَا وَ آلِهِ کمَا صَلَّیتَ عَلَى مَلَائِکتِک الْمُقَرَّبِینَ، وَ صَلِّ عَلَیهِ وَ آلِهِ کمَا صَلَّیتَ عَلَى أَنْبِیائِک الْمُرْسَلِینَ، بارالها بر محمد پیامبر ما و بر آلش درود فرست همچنان که بر فرشتگان مقرّبت درود فرستادی، و بر او و بر آلش درود فرست آن طور که بر پیامبران مرسلت درود فرستادی، وَ صَلِّ عَلَیهِ وَ آلِهِ کمَا صَلَّیتَ عَلَى عِبَادِک الصَّالِحِینَ، وَ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِک یا رَبَّ الْعَالَمِینَ، صَلَاةً تَبْلُغُنَا بَرَکتُهَا، وَ ینَالُنَا نَفْعُهَا، وَ یسْتَجَابُ لَهَا دُعَاؤُنَا، و بر او و بر آلش درود فرست آن طور که بر بندگان شایسته‌ات درود نثار کردی، و بهتر از آن‌ای خدای عالمیان، چنان درودی که برکتش به ما برسد، و سودش نصیب ما گردد، و به خاطر آن دعاهایمان مستجاب شود، إِنَّک أَکرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَیهِ، وَ أَکفَى مَنْ تُوُکلَ عَلَیهِ، وَ أَعْطَى مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ، وَ أَنْتَ عَلَى کلِّ شَی‏ءٍ قَدِیرٌ. زیرا که تو بزرگوارترین کسی هستی که به او توجه شده، و بی‌نیاز کننده‌ترین کسی هستی که بر او اعتماد شده، و بخشنده‌ترین کسی هستی که از احسانش درخواست شده، و تو بر هر چیز توانایی.

چند فرازی از ابو حمزه ثمالی ⬇️⬇️

🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾 ⬅️ *در ادامه*⬇️⬇️ 👈 *قرائت چند فراز دیگر از دعاى ابوحمزه ثمالي به همراه ترجمه و نکات اخلاقی* (٢٧) ⬇️⬇️ *🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹* *بِما تُعينُ بِهِ الصّالِحينَ عَلي* *اَنْفُسِهِمْ وَاخْتِمْ عَمَلي بِاَحْسَنِهِ* بدانچه كمك دادي شايستگان را بر مخالفتشان با هواي نفس و ختم كن كارم را به نيكوترين كارهايم *وَاجْعَلْ ثَوابي مِنْهُ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَاَعِنّي* *عَلَي صالِحٍ ما اَعْطَيْتَني* و پاداشم را از آن كار به رحمت خود بهشت قرار ده و كمكم ده در آنچه به من داده اي كه در كار صالح به‌كار بندم *وَثَبِّتْني يا رَبِّ وَلا تَرُدَّني في سُوءٍ* *اسْتَنْقَذْتَني مِنْهُ يا رَبَّ* و ثابت قدمم دار و بازم مگردان به بدي‌هايي كه از آن نجاتم داده‌اي. اي پروردگار *الْعالَمينَ اَللّـهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ ايماناً* *لا اَجَلَ لَهُ دوُنَ لِقائِكَ اَحْيِنِي ما* جهانيان، خدايا از تو خواهم ايماني كه انتهايش ملاقات تو باشد و تا زنده‌ام داري به همان ايمان *اَحْيَيْتَني عَلَيهِ وَتَوَفَّني اِذا تَوَفَّيْتَني* *عَلَيهِ وَابْعَثْني اِذا بَعَثْتَني عَلَيْهِ* زنده‌ام دار و چون بميرانيم بر همان ايمان بميرانم و چون برانگيزيم بر همان ايمان برانگيزم *وَاَبْرِءْ قَلْبي مِنَ الرِّيآءِ وَالشَّكِّ* *وَالسُّمْعَةِ في دينِكَ حَتّي يَكوُنَ* و پاك كن دلم را از ريا و شك و خودنمايي در دينت تا در نتيجه *عَمَلي خالِصاً لَكَ اَللّـهُمَّ اَعْطِني* *بَصيرَةً في دينِكَ وَفَهْماً في* عملم خالص براي تو باشد. خدايا به من عنايت كن بصيرتي در دينت و فهمي (در شناختن) *حُكْمِكَ وَ فِقْهاً في عِلْمِكَ وَكِفْلَيْنِ* *مِنْ رَحْمَتِكَ وَ وَرَعاً يَحْجُزُنِي* حكمت و درك خاصي در فهم علمت و دو سهم از رحمتت و پرهيزكاري آنچناني كه مرا *عَنْ مَعاصِيكَ وَبَيِّضْ وَجْهي* *بِنوُرِكَ وَاجْعَلْ رَغْبَتي فيـما عِنْدَكَ* از گناهانت بازدارد و رويم را به نور خود سفيد گردان و شوقم را بدانچه پيش تو است قرار ده 🌾🌿🌾🌿🌾🌿🌾

🏵️🍃🏵️🍃🏵️🍃🏵️ *نکات اخلاقی ابو حمزه ثمالی* ⬇️⬇️⬇️. (27) *توصیه* : *هر شب ده دقیقه از 24 ساعت* *روزمان را با خواندن چند فراز از دعای ابوحمزه* *معطر کنیم.* ⭐ *انسان الهی در آینه دعای ابوحمزه ثمالی* 💠 *بنابراين اصل معناى لغوى ذكر همان ياد و توجّه است.* 🏵️🍃ياد كسى يا چيزى گاهى فقط در دل است و گاهى علاوه بر دل به زبان نيز سرايت مى‌كند. 🏵️🍃وقتى شما مى گوئيد به »ياد« دوستم افتادم يا فلان حادثه و خاطره به »يادم« آمد، اين ياد امرى قلبى است كه در ذهن شما خطور كرده است. 💎 *حقيقت ياد همين توجّه قلبى و حضور در دل است.* 🏵️🍃 *گاهى اين ياد از دل به زبان سرايت مى‌كند ، به دوست خود مى گوييد، »ذكر خير« شما بود.* 🏵️🍃 يعنى علاوه بر ياد قلبى، در زبان نيز اسم او برده شد. 💎 *ذكر زبانى ناشى از توجّه قلبى است؛* 🏵️🍃 تا ذهن انسان متوجه چيزى نشود بر زبان جارى نمى‌شود ، لذا ذكر زبانى حاكى از توجّه قلبى كه حقيقت ذكر است مى‌باشد . 🏵️🍃 در اينجا خوب است اشاره كنم كه در امور عادى همواره ذكر زبانى همراه با توجّه قلبى است؛ 🔸💎🔸 *امّا متأسفانه در مورد ذكر الهى، معمولاً اذكار ما بدون توجّه قلبى است.* 🏵️🍃 گاهى نماز مى خوانيم، قرآن مى خوانيم، *اما چيزى كه اصلاً در ذهن و توجّه ما نيست »ياد« خداست.* 💎 *در حالى كه حقيقت و فلسفه نماز چيزى جز توجّه به خدا نيست.* 🏵️🍃 *حتى هنگامى كه دعا مى كنيم* و از خدا درخواست حاجت مى نماييم نيز *به خدا توجّه نداريم.* 🏵️🍃 *بسيارى از ماها وقتى كه نماز مى خوانيم،* اگر كسى با چشم بصيرت بنگرد، *كشكولى از زن و فرزند و كسب و كار و خانه و ماشين* و پست و مقام و... ميبيند. مجموعه اى از اين خيالات هستيم. 🏵️🍃 از آنجا كه انسان داراى جنبه مادى و حيوانى نيز هست، لذا به ناچار، گاهى بايد اعمالى انجام دهد كه مربوط به اين بعد انسان است، انسان ابتداءً تصور مى‌كند در اين حالت ذكر خدا خوشايند نيست، ✴️ ولى خداوند مى فرمايد: 💎 *در چنين حالتى نيز خدا را از ياد نبريد.* 🏵️🍃دعاهاى متعددى كه از معصومين عليهم السلام براى بسيارى و شايد تمام حالت انسان نقل شده و اكثراً خود آن بزرگواران آنها را مى خواندند در همين راستا است كه بنده نبايد هيچ گاه از ياد خدا غافل باشد. 💎 *در حالت رسول اكرم صلى اهلل عليه وآله نقل شده:* وَكانَ ال يَجْلِسُ وَال يَقوُمُ اِالّ عَلى ذِكْرِ اهللِ جَلَّ اِسْمُهُ ✴️ *به زمين نمى نشست و برنمى خاست مگر با ذكر خدا.* 🏵️🍃حتى ذكرهايى كه حضرت درهنگام برخاستن يا نشستن مى فرموده نقل شده است. ✴️ هرگاه لباس جديد مى پوشيد ذكر خاص مى فرمود. ✴️ هنگام خوابيدن ذكر مخصوصى ✴️ و در بعضى مواقع آية الكرسى را مى خواند و چون از خواب بلند مى‌شد ابتدا به سجده مى‌افتاد و خدا را ستايش مى فرمود؛ 💎 *امام باقر عليه السلام فرمود:* ما اِسْتَيْقَظَ رَسوُلُ اهللِ مِنْ نَوْم اِالّ خَرَّ هللِ ساجِداً *هيچ گاه رسول خدا از خواب بيدار نشد مگر اينكه براى خدا سجده كرد.* 💠بعد از بيدار شدن مى فرمود : اَلْحَمْدُهللِ الْذى اَحْيانى بَعْدَ مَوْتى و... 🏵️🍃 و ذكرهاى زياد ديگرى كه از ائمه هدى نقل شده همه بيانگر اين است كه مؤمن بايد همواره در ذكر خدا باشد در هر حالى و انجام هر عملى را به ذكر خدا آغاز نمايد. 🏵️🍃 از نظر قرآن نيز هيچ چيز نبايد مانع از توجه مؤمن به خدا باشد. 🏵️🍃🏵️🍃🏵️🍃🏵️