شهدای مدافع حرمی کەدرروز ‎#تاسوعابەشهادت رسیدند: ‎#شهیدعبداللەباقری ‎#شهيدمصطفی صدرزاده ‎#شهیدپویاایزدی ‎#شهیدامین کریمی ‎#شهیدحجت اصغری ‎#شهیدابوذرامجدیان ‎#شهیدسجادطاهرنیا ‎#شهیدروح اللەطالبی اقدم ‎#سیدمحمدحسین میردوستی ‎#شهیدمحمدجاودانی ‎#شهیدمحمدظهیری شادی ارواح شهداصلوات.

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است... #مکن_ای_صبح_طلوع https://eitaa.com/setademarkazii

💎😥اشک روز عاشورا چه می کند! عَنِ الْباقِرِ عَلیهِ السَّلامُ قالَ: إذا کانَ یَوْمَ الْعاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ تَنْزِلُ الْمَلائِکَةُ مِنَ السَّماءِ، وَ مَعَ کُلِّ مَلَکٍ مِنَ الْبَلُّورِ الأبْیَضِ، وَ یَدُورُونَ فی کُلِّ بَیْتٍ وَ مَجْلِسٍ یَبْکُونَ فیهِ عَلَی الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ، فَیَحْمِلُونَ دُمُوعَهُمْ فی تِلْکَ الْقَواریرِ، فَإذا کانَ یَومَ الْقِیامَةِ فَتَلْتَهِبُ نارُ جَهَنَّمَ ، فَیَضْرِبُونَ مِنْ تِلْکَ الدُّمُوعِ قَطْرَةً عَلَی النّارِ، فَتَهْرُبُ النّار عَنِ الْباکی عَلَی الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ مَسیرَةَ سِتّینَ ألفَ فَرْسَخٍ. (المنتخب للطریحی، ج2،ص462/ تظلم الزهراء، ص67) حضرت باقر علیه السلام فرمود: روز دهم محرّم که می شود، فرشتگان از آسمان نازل می شوند. همراه هر فرشته، ظروف بلوری سفید رنگی است. این فرشتگان به هر خانه و مجلسی که برای حسین بن علی علیه السلام گریه می کنند رفته، اشک های آنها را در این ظروف می ریزند. روز قیامت که آتش جهنّم زبانه می کشد ، یک قطره از آن اشک ها را بر آتش می ریزند، پس آتش از گریه کننده بر حسین بن علی علیه السلام به مسافت شصت هزار فرسخ دور می شود. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

بی سر و سامان تو ام یا حسین....

✅ تلاش کودکان سیستانی برای برافراشتن علم #امام_حسین علیه‌السلام

سلام بر آن آقایی که ، نگران شهید شد.

مکاشفه آیت الله بهاءالدینی یــک سال در ايام محـرم به آیت الله بهاءالدینـی وعده داده شده بــود که تمام واقعــه ي روز عاشورا بر ايشان مکاشفه شود و لحظه لحظه ي روز عاشورا برايشان نمايانــده شود ! روز عاشورا فرا رسيــد و مرحوم بهاء الدينــي بعد از وضــو و نيايش مختصــري به کنجي رفتــن و به سمت قبله خيــره ماندنــد. از قبل به خانواده نيــز سپرده بودنــد که تحت هيچ شرايطي به ايشان کاري نداشتــه باشنــد. همسر يا فرزنــد ايشان که از موضوع اطلاع داشتـه مدام به اتاق ايشان سر ميزدنــد و نقل ميکننــد که هرچه بــه ظهر نزديکتر ميشد چهره ايشان ملتهب تر و نگران تــر ميشد ، تا اينــکه صـداي اذان برخواست ايشان برخواستنــد و نماز اقامـه کردنــد و دوباره به همان حالت رو به قبله رفتنـد گويي که نه چيــزي مي بينند و نه می شنونــد . بعد از نماز هر بار که مي آمديــم چهره ايشان پــر از اشک بــود و گريان تا اينــکه کم کم صداي گريــه و ناله از اتاق ايشان برخواست گاها صداهاي ايشان کم و گاها زياد ميشد تا جايي که به ناگاه نعــره اي کشيدنــد و از حال رفتنــد. به صــداي نعره به اتاق ايشان رفتيم و سعي در بهوش آوردن کرديم اما تا ايشان به هوش مي آمدنــد بقدري مي گريستنــد و دوباره نعره و بيهوشي تا 5 بار ايــن اتفاق تکرار شد. بار ششم وقتي بهوش آمدنــد فقط مي گريستن و اين بار گريه ايشان تا شب ادامه داشت و ياراي سخن گفتن نبودنــد.  شب هنگام بعد از نماز عشاء گريــه ايشان قطع شد وليکن همچنان با کسي حرف نمیزدنــد. يــکي از نزديکان سعي در تکلم کردنـد و عرض  کردنــد که ايشان از کدام صحنــه کربـلا اينگونه برآشفتنــد. مرحوم بهاء الدينـي مجددا به گريه افتادنــد و از ميان بغض گلو فقط گفتنــد: چشمـان عبــاس ، وقتــي که مشک پــاره شد .