🕊️🥀بشنویم به نیابت شهدا🕊️🥀 🕊️🥀هرکسی باشهیدی خوگرفت.. 🕊️🥀روزمحشرآبروازاو گرفت...🦋 ✨ سلام خدابرشهیدان🕊️🥀✨ #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

🕊️🥀بشنویم به نیابت شهدا🕊️🥀 🕊️🥀هرکسی باشهیدی خوگرفت.. 🕊️🥀روزمحشرآبروازاو گرفت...🦋 ✨ سلام خدابرشهیدان🕊️🥀✨ #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

زیر سایه آقا امیر المومنین علیه السلام 🤲 #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

✨الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیر المومنین علیه السلام✨ #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

یا زهرا...ای وای مادرم.. نام ما خط خورده بود..‌. فاطمه نام ما را نوشت...😭🖤 #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

یا زهرا...ای جوون علی😭 ای مهربون علی 😭 کاش بمانی برای علی..🤲😭 #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

هاتفی دیشب می‌گفت: فاطمه کفن بپوش یا علی شرمندتم.. بعد من روشن بپوش.. کاش میشد غم ها ت با رفتنم می‌بردم... من شدم فدای تو حیدر .. شکر حق شدم برات پرپر ...😭🖤 #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

ای وای... حالم بد است حق بده زانو بغل کنم.... زهرا نشد به قول و قرارم عمل کنم...😭🖤 #رزق شهدایی🥀🕊️ #شهیدمحمدحسین حدادیان🕊️🥀 https://eitaa.com/shahidhadadian74

السَلامُ‌عَلَیڪَ یامولانا‌یاصاحب‌الزمان(عج)🤍.. به‌نیابت‌از‌شھیدمحمدحسین‌حدادیان.. جھت‌ظُھور‌ِامام‌ِزمان‌(عج)پنج‌صلوات..! روزِ‌شماپرازنورمعنو؎.. آقاجان‌یه‌روزدیگه‌وسلام‌به‌شما...🙃 خودتون‌هوا‌؎مارو‌داشته‌باشید! آقاڪمڪ‌ڪن‌به‌دردبخور‌ باشم‌برایت..🖐🏼 ‹ @Shahid_fatemie74 › لینک کانال روبیکا⏫

‌🕊🌷 🥀شهید، باران رحمت الهی است که به زمین خشک جانها، حیات دوباره می‌دهد. عشق شهید، عشق حقیقی است که با هیچ چیز عوض نخواهد شد. #سلام_خدابرشهیدان ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌ به کانال همراه باشهدا تا آسمان بپیوندید↙️↙️ @shohadabarahin_amar

🍂🥀تصاویری حزن برانگیز از یکسال قتل و جنایت و نسل کشی رژیم جعلی صهیون علیه مردم بی پناه فلسطین با استفاده از هوش مصنوعی ... اللهم عجل لولیک الفرج... #یادشهداباصلوات🥀 به کانال همراه باشهدا تا آسمان بپیوندید↙️↙️ @shohadabarahin_amar

#بر غم مادر نشسته...🦋 #می رسد آن روز...🦋 #او می آید....🦋 #امید غریبان تنها.... کجایی؟!! 💌عاشقانه های من... و 💌مهربان ترین پدر عالم هستی... 💌 الهی عظم البلا...🦋 🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋 به کانال با شهدا تا آسمان بپیوندید↙️↙️ @shohadabarahin_amar

#عاشقانه_های_شهدا #شهید_والامقام #دکتر_چمران🌷 خدایا مرا به خاطر گناهانی که در طول روز با هزاران قدرت عقل توجیهشان می‌کنم ببخش . آنان که به من بدی کردند، مرا هشیار کردند آنان که از من انتقاد کردند، به من راه و رسم زندگی آموختند آنان که به من بی اعتنایی کردند ، به من صبر وتحمل آموختند آنان که به من خوبی کردند ، به من مهر و وفا ودوستی آموختند پس خدایا: به همه ی آنانی که باعث تعالی دنیوی واخروی من شدند ، خیر ونیکی دنیا وآخرت عطا بفرما . #روحش_شاد #یادش_گرامی ‍‌#سلام_ودرود_برشهدا_وامام_شهیدان #اللهم_ارزقنا_توفیق_الشهاده_فی_سبیلک #شهداعنایتی_به_دل_خسته_کنید #ذکرصلوات_به_نیت_شهدا #یــازیــنــب

📝 عيب جويى ✍پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله): لا تَتَّبِعوا عَوراتِ المُؤمِنينَ ؛ فإنَّهُ مَن تَتَبَّعَ عَوراتِ المُؤمِنينَ تَتَبَّعَ اللّه ُ عَورَتَهُ ، و مَن تَتَبَّعَ اللّه ُ عَورَتَهُ فَضَحَهُ و لَو في جَوفِ بَيتِهِ . عيبهاى مؤمنان را جستجو نكنيد؛ زيرا هر كه دنبال عيبهاى مؤمنان بگردد خداوند عيبهاى او را دنبال كند و هر كه خداوند متعال عيوبش را جستجو كند، او را رسوا سازد گر چه درون خانه اش باشد. 📚ثواب الأعمال : 288/1. #جملات_طلایی_علماء_وشهدا @jomalat_talaei_olama_shohada

#گمان_نیک ✍امام جعفر صادق عليه السلام : حُسنُ ظَّنِّ بِاللهِ أن لَا تَرجُوَ إلَّا اللهَ وَ لَا تَخَافَ إلَّا ذَنبَکَ. گمان نیک به خداوند آن است که جز به او امیدوار نباشی و جز از گناه خودت نهراسی. 📚اصول کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ،ص72 (باب حُسنِ الظَّنِّ بالله عَزَّوجَلَّ) #جملات_طلایی_علماء_وشهدا @jomalat_talaei_olama_shohada

✍ ابو بصیر گوید : امام صادق (ع) فرمود : عده ای اندک از عرب ، به همراه #قائم (ع) هستند . به ایشان عرض شد : بدرستی که افراد زیادی از آنها ، در مورد این امر سخن می گویند . امام صادق (ع) فرمود : بایستی که مردم ، خالص و پاک شوند و از یکدیگر جدا شوند و #غربال شوند . و افراد زیادی از آن غربال شدن ، خارج می شوند . 📚 الغيبة النعماني ص 210 #جملات_طلایی_علماء_وشهدا @jomalat_talaei_olama_shohada

🌷 🍃🌷 🌷قرار شبانه با شـــهدا به یاد همه ی شــهدا🌷 «اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ فِی سَبِیلِک» ♡خدایا سرانجام ما را سعادت و شهادت در راه خودت قرار ده.‏♡ شبتون شهدایی🌷 #جملات_طلایی_علماء_وشهدا @jomalat_talaei_olama_shohada

واعتصموا به چادر بانو.. گوشه چادر مادر را که بگیری گم نمیشوی‌‌.. السلام علیک یا فاطمة الزهرا سلام الله علیها♡ #فاطمیه #حجاب #حضرت_مادر #پرورستان @parvarestan_ir ‌ ‌

🎥 شهید سلیمانی: پناهگاهی جز زهرا (س) نداشتیم @shohadabarahin_amar

▪️این شبا حال و هوای خونه مون خیلی عجیبه .. ▪️التماست میکنم بیشتر بمون علی غریبه... 😭😭 منه تنها ،منه مظلوم ازت میخوام بمون خانوم‌ ... #فاطمیه #شهادت_حضرت_زهرا اللهمَّ عجل لولیک الفرج🌱 🎙محمد حسین حدادیان 🖤🖤🖤 @shohadabarahin_amar

🔥جنگ به روستای ما آمد 🔥 قسمت هجدهم ساک کوچکم را دوباره جمع می کردم و هر کس یک گوشه گریه می کرد. باورم نمیشد اینقدر جدایی از هم سخت شده باشد. شوهرم تماس گرفت و گفت باید بروم "صیدا". می خواست نزدیک خانواده خودش باشم. صيدا سنی نشین بود و امن تر از جاهای ديگر جنوب. روزهای سختی گذشته بود اما عجیب به هم عادت کرده بودیم. روزهای قبل خیال می کردم شاید مادرم از همه ما خسته شده است دیگر. خسته بود. حق داشت. اما وقتی که ساک کوچکم را دوباره جمع می کردم و لباس های بچه ها را تنشان می کردم ایستاده بود کنار پنجره و های های گریه می کرد. می گفت نرو. نمی توانستم. می دانستم شاید این خداحافظی خداحافظی آخر باشد. شاید ما را بزنند. شاید آنها را. و ما دوست داشتیم اگر قرار بر رفتن است همه با هم برویم. از در که بیرون رفتم صدای گریه خانه را برداشته بود. دوباره همان جاده. این بار بدون ترافیک. تا نزدیک بیروت بی اراده گریه می کردم. دلم پر بود. از جاده. از دوری خانواده. از جنگ. از رفتن سید. از آوارگی. از اینکه هر لحظه خبر شهادت بشنوی. بی اراده گریه می کردم. مثل بغضی که برای مدتی طولانی حبسش کرده باشی. در خانه مادرم نمی توانستم راحت گریه کنم. باید به همه روحیه می دادم. حالا فرصت گریه بود برای من. نزدیک بیروت که رسیدیم رفتم سراغ گوگل مپ. نه اینکه راه را بلد نباشم. بلد بودم. اما به دنبال راه دیگری بودم. نمی خواستم از ضاحیه عبور کنم. نه اینکه بترسم، نه اینکه نگران جنگنده ها باشم، طاقت گذشتن از ضاحیه را نداشتم. ضاحیه حالا دیگر برای من پسر بچه ای بازیگوش و پر از شور زندگی نبود. ضاحیه زخمی شده بود. ضاحیه بدون سید. سالهایی که در ضاحیه زندگی کرده بودم حتی در اوج تنهایی سالهای بعد از شوهر شهیدم، همیشه دلم قرص بود که سید اینجاست. در ضاحیه. کجای ضاحیه؟ نمی دانستم. اما مهم این بود که در ضاحیه بود و همین همیشه دلم را محکم می کرد. مثل بچه ای که دستش را محکم به دست پدرش داده. حالا سید هم رفته بود. ضاحیه زخمی بود. ضاحیه بدون سید برای من جهنم بود.‌ ترسناک بود. حالا تمام خاطرات من زخمی شده بود. "برج البراجنه" با تمام شلوغی هایش، "حی السلم" و خانه های قدیمی و کوچه های تنگش. حالا همه جا زخمی شده بود دیگر. نه من نباید از ضاحیه می گذشتم. زینب و ریحانه به خاطر گُل سَر به جان هم افتادند. تقصیر زینب بود. گل سر ریحانه را می خواست. ریحانه جیغ می زد و نمی داد. زینب گریه می کرد. یک لحظه نفهمیدم چه اتفاقی افتاد. راه را اشتباهی رفتم و حالا در "الاشرفیه" بودم. منطقه مسیحی نشین. مسیحی بودن منطقه اشکالی نداشت. اصلا سر راهم تا بيروت از روستاهاي مسيحي زيادي گذشته بودم. اما می دانستم که اینجا مرکز اصلی القوات اللبنانیة است. نمی دانم چرا ضربان قلبم بالا رفت. دست هایم می لرزید. هیچ دلیلی برای ترسیدن نبود. اما نمی دانم چرا. ترسیدم. شاید چون تنها بودم. شاید آنها هم جا خورده بودند از اینکه زنی با چادر و تنهایی آن هم در وسط جنگ با چند بچه قد و نیم قد و یک ماشین قدیمی افتاده باشد وسط کوچه های الاشرفیه. درست است که القوات اللبنانیة از نظر فكري و سياسي مخالف و حتى دشمن ما بودند اما باز هم اين ترس مفهومي نداشت. شايد چون برای اولین بار به این منطقه می آمدم. ریحانه و زینب بی خیال اوضاع هنوز به خاطر گل سر می جنگیدند و ریحانه موهای فرفری زینب را می کشید. زینب هم با دو جفت دندان تیز تازه اش به جان دست كوچک ریحانه افتاده بود. پشت ماشین قیامت بود و در دل من آشوب و رو به رویم کوچه های الاشرفیة. خواهرم مدام زنگ می زد. جوابش را نمی دادم. مثل گنجشکی که راه را اشتباه رفته و راه خروج را بلد نباشد و خودش را به در و دیوار بزند، تمام کوچه پس کوچه های "الاشرفیه" را با سرعت زیر پا گذاشتم. تصور اینکه ماشین به سرش بزند و خراب بشود یا بنزینش تمام شود ترسم را بیشتر می کرد. به جاده اصلی که افتادیم تمام هیکلم می لرزید. هنوز هم نمی دانم چرا اینقدر ترسیده بودم. اصلا دلیلی برای ترسیدن نبود. ماشین را نگه داشتم و سرم را روی فرمان گذاشتم. هنوز ریحانه و زینب می جنگیدند و برای اولین بار در عمرم دلم می خواست یک دست کتک مفصل به هر دوی آنها بزنم. ظهر به صیدا رسیدم و مستقیم سراغ خانه ای رفتم که شوهرم گفته بود. در که زدم زنی در را باز کرد و گفت قرار بوده خانه را خالی کنند و مستاجر جدید بیاید اما دوباره با صاحب خانه به توافق رسیده اند که بمانند. انگار یک سطل آب سرد روی سرم ریخته باشند. با خستگی تکیه دادم به ماشین. زن با تعجب گفت - مگه به شما اطلاع نداده بودند؟‌ سرم را آرام تکانی دادم و حرفی نزدم. شوهرم جواب نمی داد. دوباره سوار ماشین شدم. باید قبل از غروب دوباره خودم را به جبیل می رساندم. ادامه دارد ... راوي: زني از جنوب لبنان 📝رقیه‌کریمی https://t.me/jshmhh13399https://eitaa.com/shahidhadadian74 https://eitaa.com/jashh2