[5/26،‏ 15:06] نجفی همکار فرهنگی صارمیه: یونان نفت توقیف شده ایران را تحویل آمریکا داد 🔹یونان محموله نفتی توقیف شده ایران در یک نفتکش با پرچم روسیه را تحویل آمریکا داد. #نرخ_روز 🆑 @nerkhBroz [5/26،‏ 16:00] نجفی همکار فرهنگی صارمیه: 💢آتش‌سوزی گسترده در منطقه‌ صنعتی رژیم صهیونیستی 🔹منطقه صنعتی قلنسوه یکی از مناطق بزرگ صنعتی در استان مرکزی رژیم صهیونیستی است که از جهاتی قطب صنایع چوب این استان هم محسوب می‌شود. 🔹کارشناسان ایمنی مراکز صنعتی در پی این حادثه اعلام کردند نوع حریق و آسیب‌های آن اختلال زیرساخت‌های برق صنعتی و تجهیزات مرتبط با آن را نشان می‌دهد. ✍️بیداری ملت @bidari_com [5/26،‏ 16:16] نجفی همکار فرهنگی صارمیه: 🔘نامه ایران به دبیرکل سازمان ملل در پی ترور بزدلانه شهید حسن صیاد خدایی 🔹مجید تخت روانچی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد در پی ترور بزدلانه شهید حسن صیاد خدایی در نامه‎ای به دبیر کل سازمان ملل نوشت: محکوم کردن این اقدام توسط سازمان ملل، به عنوان بخشی از وظایف سازمان در مبارزه واقعی و بدون تبعیض با تروریسم به شمار می‎رود./ایرنا 💠@lahzenews_ir [5/26،‏ 16:21] نجفی همکار فرهنگی صارمیه: رهبر معظم انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس 🔰 سراغ مسائل فرعی رفتن در حالیکه مسائل اصلی جلوی چشم ماست جایز نیست/ دنبال حل مشکلات اساسی باشید 🔻 رهبر معظم انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس: در مسائل کشور، مسائل اصلی وجود دارد مسائل فرعی وجود دارد. تا وقتی مسائل اصلی پیش پای ما است، نوبت به مسائل فرعی نمیرسد. سراغ مسائل فرعی رفتن در حالیکه ما مسائل اصلی جلوی چشم داریم ،جایز نیست، دنبال حل مشکلات اساسی باشید. مسائل و موضوعات را اصلی و فرعی کنید. ۱۴۰۱/۳/۴ [5/26،‏ 17:05] مجید خلیلیان: 💫 ﷽💫 *🟢 برخی از توصیه‌های اخلاقی عرفانی آیت‌الله سید عبدالله فاطمی‌نیا رحمة‌الله‌علیه* 1️⃣ عمده چیزی که برزخ را تاریک می‌کند، حرف پشت سر مردم است، غیبت، تهمت... یکی از چیزهایی که برزخ را روشن می‌کند، گره‌گشایی از کار مردم است. برزخ را گناهان، تاریک می‌کنند، و از آن طرف اعمال خیر، باعث روشنایی عالم قبر و برزخ می‌شوند. 2️⃣ خواهش می‌کنم حاضر جواب نباشید. من به جوان‌ها می‌گویم دیر نمی‌شود، بعداً جواب بدهید. کمی تأمل کنید. حاضر جوابی بعضی وقت‌ها آدم را محروم می‌کند. همین‌طوری زود چیزی را نپرانید، تمرین کنید و یک ذره دیرتر جواب بدهید. 3️⃣ مشاجره‌ها و نزاع‌ها، نور باطن را خاموش می‌کند! بسیاری از بی‌حالی‌ها و عدم نشاط‌ها به جهت مشاجرات است! کم منزلی داریم که در آن پرخاش و تندی نباشد. روزی چندتا پرخاش باشد، برکات می‌رود و دیگر چیزی نمی‌ماند! حتی اگر حق هم با تو بود، در امور جزئی و شخصی مشاجره نکن، چون کدورت آور است. 4️⃣نعمتی که انسان را از خدا غافل کند، نقمت و عقاب است. از جمله، گریه‌ی استدراجی است. حالِ گریه به او می‌دهند، که فکر کند آدم خوبی است! بعضی افراد هستند که در مجالس و هیئت گریه می‌کنند اما کارهایی از این‌ها سر می‌زند که سنگ را به گریه می‌‍اندازد! مسکین گمان می‌کند خیلی حال خوبی دارد! 5️⃣در جامعه‌ی ما تقوای لسانی خیلی کم است؛ بعضی از متدیّنین، اهل مسجد، اهل هیئت، تقوای لسانی را از دست داده‌اند! گویا غیبت واجب است و تهمت و افتراء مستحب! خدا می‌داند خیلی خطرناک است، توفیق سلب می‌شود، قلب تیره می‌شود، نشاط در عبادات موجود نیست. 6️⃣ بگذارید جمله‌ای کامل شود بعد ایراد بگیرید. نمی‌دانم چرا اینطوری هستیم! در خواهر و برادری هم حاضر نیستیم حرف یکدیگر را تا آخر گوش کنیم. می‌گوییم وایسا، شکر تو کلامت! خب شکر به چه درد می‌خورد؟ یا اگر از جمله‌ای خوشش نیاید می‌پرد وسط حرف! بابا جان صبر کن تا حرف اون آدم تمام شود. 7️⃣ خشم ما را بیچاره کرده است، نمی‌گذارد به جایی برسیم! هی دور خود می‌چرخیم، چرا که بداخلاقیم! امام صادق علیه‌السلام فرمود: «آدم بد اخلاق، معارف را پیدا نمی‌کند.» آقای طباطبایی اگر بداخلاق بود، المیزان نمی‌توانست بنویسد. بد اخلاقی با معارف جور در نمی‌آید. 8️⃣ماها ولخرج نورانیت و نور هستیم؛ کاری می‌‍کنیم، نورانیتی حاصل می‌شود؛ راحت کاری می‌کنیم که می‌رود و جایش را به ظلمت می‌دهد. شب بلند می‌شویم چندتا استغفار می‌گوییم و مشمول آیه «ویستغفرون بالاسحار» می‌شویم اما صبح می‌گوییم «حالا غیبت فلانی نباشد ها…» هیچی تمام شد و رفت 9️⃣ تعجب می‌کنم از بعضی‌ها! آقا یا خانم مؤمن ۲۰ بار عمره رفته، بار ۲۱ می‌گویند بیا پول عمره را بده برای جهیزیه دختر یتیم؛ می‌گوید نمی‌توانم؛ دوستانم می‌روند، من نروم؟! حالا بگو شما این همه رفتی، اخلاق را رعایت می‌کنی؟ مگر دین مسخره است؟! هر سال عمره می‌روی؛ یک عیب را از خودت دور نکردی؟ 0️⃣1️⃣ فرد در حالی که تصور دارد خبری است وارد روز قیامت می‌شود اما ناگهان تعجب می‌کند؛پس نمازها و عمره‌ها چه شد؟م

یگویند دل شکستی! ریا کردی! زهر زبان ریختی! جوان عزیز اگر می‌خواهی به جایی برسی از خانه‌تان شروع کن! اگر دل خواهرت را شکستی، دل مادروپدر را شکستی، برو درستش کن. از خانه شروع کنید. 1️⃣1️⃣ اهل قسم نیستم ولی مجبورم، دلم می‌سوزد. خانم‌ها،آقایان! بشنوید! به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها قسم اگر لطیف نباشید چیزی گیرتان نمی‌آید، خودتان را معطل نکنید. هی اوقات تلخی راه می‌اندازد، عصبانی می‌شود، بعد هم میخواهد بشود زبدةالعارفین؛ یک‌بار این قسم را خوردم که تا لطیف نشوید چیزی گیرتان نمی‌آید. 2️⃣1️⃣ خدا گناه «آبرو بردن» را سخت میبخشد. امام باقر علیه‌السلام فرمودند: «کسی که آبروی مردم را نریزد، خداوند از گناهان او صرف‌نظر خواهد كرد.» اغلب جهنمی‌ها، جهنمی زبان هستند! فکرنکنید همه از دیوار مردم بالا میروند. یک مشت مقدس را می‌آورند جهنم به سبب اينكه آبرو میبردند! اسلام خواهان حفظ آبروی افراد است. 3️⃣1️⃣خبرهای بد را هیچ وقت در خانه نگویید؛ تا به خانه میرسد، می‌گوید تصادفی را دیدم! نمی‌خواهد بگویید. اصلا خبرهای منفی را در منزل نگویید. شما را به خدا قسم میدهم این‌ها را رعایت کنید؛ ضربه‌هایی به خانواده زده می‌شود که جبران نمی‌شود. چیزهای پریشان کننده نگویید. به همسر و بچه‌ها آرامش دهید. 4️⃣1️⃣ مردم فکر می کنند اولیاء خدا روزی هزار رکعت نماز می خوانده اند که این طوری شدند. خیر؛ آنها فقط در اثر داشتن صفات عالیه به این جا رسیدند. 5️⃣1️⃣ صفات عالیه انسان را ده فرسخ ده فرسخ جلو می اندازد. یک خشم فرو خوردن آدم را از هزار رکعت نماز زودتر به خدا می رساند، یک دل شاد کردن تو را خیلی زودتر می رساند، یک مادر خوشحال کردن زودتر می رساند. از اینجا باید شروع کنیم. اینجا را درست کن بعد هزار رکعت نماز خودش می آید، خودت مشتاق می شوی. 6️⃣1️⃣ عمدتاً باید با باطن خود به خدا برسید! اگر هزار "قل هو الله" هم خواندی خودت میدانی، من فضولی نمی کنم! اما امامان ما فرمودند با باطن خود زودتر به خدا می رسید. هنوز باطن را اصلاح نکرده نماز هزار قل هو الله می‌خواند، چه فایده‌ای دارد؟ 7️⃣1️⃣ خسته شدم بس که گفتم این دین، دین کیفیت است نه کمیت! مقصودم این نیست که مستحبات را انجام ندهیم، نمازهای طولانی نخوانیم، آن به‌جای خودش، اما باید با باطن به خدا رسید. بعد از همه اینها باید بدانید که رسیدن به خدا نماز هزار "قل هو الله" نمی‌خواهد! هنوز باطن را اصلاح نکرده مرتب دعای کمیل می‌رود؛ هنوز بلد نیست در منزل با خانواده رفتار کند هرسال به عمره می‌رود! چه فایده؟ دین، مسخره که نیست! *❇️ شادی روح پاک آن عالم ربانی؛ رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات*🌹 🌹سلامتی و تعجیل در ظهور امام زمان عج صلوات🌹 ┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈ 🌸اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى ْمُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ🌸 🌹☘️__وعَجِّلْ فَرَجَهم__☘️🌹 _ [5/26،‏ 17:05] مجید خلیلیان: کمی تامل در وحی 82 تا بحال این سوال برای من و شما مطرح شده که چرا برخی با اینکه نشانه های الهی را می‌بینند اما باز ایمان نمی آورند؟! برای پاسخ به این سوال باید پای درس آیه 146 سوره مبارکه اعراف نشست که خدا میگوید : سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ به زودى کسانى را که در زمين به ناحق گردنفرازى مى کنند ( خود را از مردم برتر مى شمرند ) ، از توجّه و گرايش به آيات خود باز مى دارم ، و نيز کسانى را که اگر هر نشانه اى از حق ببينند به آن ايمان نمى آورند و اگر راه درست را بنگرند آن را راه خود برنمى گزينند و اگر راه نادرست را ببينند آن راه را پيش مى گيرند . اين بدان سبب است که آنان پيش تر آيات ما را دروغ مى انگاشتند و از آنها غفلت مىورزيدند . دو عامل بسیار مهم 1. دروغ پنداشتن آیات و نشانه های الهی 2. غفلت از آن آیات دقت شود خدا میگوید ما آنها را از توجه به آیات و نشانه باز میداریم یعنی ثمره تکذیب و غفلت این می‌باشد که خود خدا این کار را انجام میدهد حال ما چقدر از آیات الهی غافل بوده ایم ؟! https://chat.whatsapp.com/EMyIftz7pNrGid9ScwiD5H [5/26،‏ 17:05] مجید خلیلیان: *بترسیم از اینکه سرنوشت "الغارات" گریبان ما را بگیرد!*// *چرا خواندن کتاب "الغارات" برای امروز ما حکم نان شب را دارد!* کتاب« الغارات» یعنی غارت‌ها، نوشته مورخ بزرگ شیعه، ابو اسحاق ابراهیم بن محمد بن سعید هلال ثقفی کوفی است. حالا چرا نویسنده اسم این اثر رو «الغارات» گذاشته؟ چون موضوع کتاب عمدتا ماههای آخر حکومت امیر مؤمنان علیه السلام

یعنی بعد از جنگ نهروان هستش که یکی از تلخ ترین وقایع این دوره سخت و جانفرسا، غارت و کشت و کشتار مردم مناطق تحت حکومت امیر مؤمنان علیه السلام، توسط سپاه معاویة بن ابی سفیان هستش که از موصل و الانبار شروع شد و به مکه و مدینه و طائف و حجاز و یمن و تمام شهرها و روستاهای این مناطق رسید. این دوران بدون شک از تلخ ترین ایام زندگی امام علیه السلام هستش که هر چه به پایان نزدیک شد تلخ تر و تلخ تر شد و در تلخی و سختی شاید کمتر از وقایع سقیفه و غصب خلافت و اتفاقات بعدش نباشه. حکایت از اونجایی آغاز شد که با خیانت خواص و نادانی عوام، پیروزی حتمی در جنگ صفین به شکست سنگین و قبول حکمیت منجر شد.جنگی که ماهها بطول کشید و هزاران کشته از دو طرف گرفته و بنیه اقتصادی و سرمایه اجتماعی دو طرف و بخصوص حکومت عراق رو دچار آسیب اساسی کرد. امام علیه السلام بلافاصله بعد از جریان حکمیت دچار شورش خوارج و جنگ بسیار تلخ نهروان شد که حاصلش کشته شدن قاریان معروف قرآن و دارندگان پینه بر پیشانی حاضر در سپاه خوارج شد. در این زمان، از خیلی خانه ها صدای شیون و زاری برای از دست دادن سرپرست و عضوی از خانواده بلند بود. امام علیه السلام به فاصله کوتاهی از جنگ با خوارج، فرمان آماده باش و فراخوان تجمیع سپاه رو در لشگرگاه نخیله برای رویارویی با سپاه شام داد که تعداد کمی حضور پیدا کردن و همون تعداد هم به مرور فرار کردند. حال و روز امام علیه السلام و وضع شهر و مردم کوفه و عراق از بیانات آن حضرت براحتی قابل فهم هستش: «چه اندازه با شما مدارا كنم! همچون مدارا كردن با شتران نوبارى كه از سنگينى بار پشتشان مجروح گرديده و همانند جامه كهنه و فرسوده‏ اى كه هرگاه از جانبى آنرا بدوزند از سوى ديگر پاره‏ مى‏ گردد. هرگاه گروهى از لشكريان شام به شما نزديك مى‏ شوند هر يك از شما در را به روى خود مى‏ بنديد و همچون سوسمار در لانه خود مى‏ خزيد و همانند كفتار در خانه خويش پنهان‏ مى‏ گرديد. به خدا سوگند! آن كس كه شما ياور او باشيد ذليل است و كسي كه با شما تيراندازى‏ كند همچون كسى است كه تيرى بى پيكان به سوى دشمن رها سازد. به خدا سوگند!جمعيت ‏شما در خانه‏ ها زياد و زير سايه پرچمهاى ميدان نبرد كم. من مى ‏دانم چه چيز شما را اصلاح مى ‏كند ولى اصلاح شما را با تباه ساختن روح خويش جايز نمى ‏شمرم، خدا نشانه ذلت را بر چهره ها و پيشانى شما بگذارد! و بهره ‏هاى شما را نابود سازد. آن گونه كه به باطل متمايل و به آن آشنائید به حق آشنائى نداريد و آن چنان كه در نابودى حق مى ‏كوشيد براى از بين بردن باطل قدم برنمى ‏داريد.» از مهمترین وقایع این دوره کوتاه ولی بسیار تلخ برای امام علیه السلام، خیانت بسیاری از خواص جامعه و استانداران ایشان و رؤسای قبایل و افراد شناخته شده به ایشان و قرار گرفتن در جمع یاری کنندگان بنی امیه هستش. و اما مسئله غارات: معاویة بن ابی سفیان برای استفاده از فرصت پیش آمده توسط خواص خائن و مردم عوام پیرو آنها، چند تن از فرماندهان معروف خود رو مأمور کرد که به شهرهای تحت قلمرو حکومت حضرت بتازند و تا می توانند قتل و غارت کنند و هر چه بیشتر باعث رویگردانی مردم از حکومت ایشان شوند. یکی از این سرداران شخصی بنام «بسر ابن ابی ارطاة» هست؛ این شخص فقط با همراهی لشگری حدودا دوهزار نفری! از شهر الانبار که الان در استان الانبار عراق قرار داره شروع به غارت و کشتار مردم و بخصوص خاندان هایی که معروف به تشیع بودند کرد(جریان معروف در آوردن خلخال از پای یک زن یهودی تحت حمایت حکومت حضرت در همین زمان و در شهر الانبار اتفاق افتاده) و با این سپاه اندک خود تا مکه و مدینه و حجاز و طائف و شهرصنعاء در یمن پیش رفت! تأسف بار اینکه تمام والیان و فرمانداران امام ع در این شهرها و مناطق، قبل از رسیدن سپاه بسر ابن ابی ارطاة فرار را بر قرار ترجیح داده و کمترین مقاومتی در برابر این سپاه اندک نکردند! حکایت نوع برخورد این شخص با مردم، بخصوص در مکه و مدینه و خفت و خواری رو که به ایشان چشاند بسیار خواندنی و عبرت آموز هستش. از جمله کارهای این شخص، بریدن سر دو پسر عبیدالله ابن عباس هستش که والی امام علیه السلام در یمن بود و عجیب اینکه همین عبیدالله ابن عباس چند مدت بعد ضمن خیانت به امام حسن مجتبی علیه السلام، ، خون دو پسر خود و فرماندهی سپاه امام مجتبی علیه السلام رو به هوای سکه های طلای معاویه بی خیال شد و به سپاه شام پیوست! امام علی علیه السلام در این زمان است که در یک پیشگویی غیبی، خواص دنیا طلب و عوام کر و کور رو به آمدن جوان ثقفی یعنی حجاج ابن یوسف ثقفی انذار میده، اونجا که می فرماید: «هان، آگاه باشيد كه البته و حتماً و بدون شكّ، جوانى از بنى ثقيف بر شما مسلّط خواهد شد. آن جوان ثقفى كه بسيار متكبر و خودپسند و ظالم و ستمگر است. آنچه سبزى داريد مى‌خورد و پيه بدن شما را آب مى‌كند و هيچ از مال و جان براى شما نمى‌گذ

ارد، همه را مى‌كشد و اموالتان را مى‌برد. (در اينجا حضرت گويا آن غلام ثقيف را در برابر خود مى‌بيند و به او خطاب مى‌كند:) بياور هر چه دارى اى أباوَذَحَه». وذحه نام سوسک سرگین غلطان هستش که مدفوع چهارپایان رو بصورت گلوله گردی درآورده و اون رو می غلطانه. علت نامگذاری حجاج ابن یوسف ثقفی به این نام توسط حضرت هم در جای خودش شنیدنی هستش. حکایت این ایام مانند زهری کشنده در کام امام علیه السلام تلخ و گزنده هستش و بیراه نیست که اون حضرت بعد از اصابت ضربه شمشیر عبدالرحمن ابن ملجم مرادی بر فرق مبارکش فریاد بزنه که رستگار شدم، راحت شدم! حال بعد از این مقدمه طولانی و یادآوری‌های مهم، سخن من با بچه انقلابی‌هایی هست که درست در زمانی که نظام و کشور با پشت سر گذاشتن سختی‌ها و گردنه‌های سخت و بیشمار به آخرین خیمه دشمن رسیده و پیروزی بر دشمن از همیشه نزدیکتر و در دسترس تر هستش، به بهانه همراهی با مردم، سخت بودن شرایط اقتصادی کشور و...، زبان به نوعی از اعتراض گشودن که فقط دارای ژست روشنفکری و خود عاقل پنداری و دفاع از مردم هستش و در واقع عمل بر ضد منافع مردم. در حال حاضر بزرگترین خیانت، دمیدن در شیپور ناامیدی مردم هستش، چه از طرف فلان آقای دکتر و مداح معروف باشه و چه از طرف فلان منبری معروف. بله، حتما باید اعتراض کرد و نقد کرد و مطالبه کرد، بدون شک.ولی نقد و مطالبه ای که بجا و بحق و از همه مهمتر امید آفرین باشه و نه نابود کننده امید مردم به آینده. بله! شرایط سخته، کشور و ملت ما شرایط خیلی سخت تر از اینها رو هم داشته که همه اونها رو با قدرت پشت سر گذاشته. اما، اما خدای نکرده، اگه با موضع گیری های غلط و ناپخته و خود عاقل پندارانه بعضی از خواص قشر حزب اللهی و وفادار به انقلاب، خللی در روند کشور پیش بیاد و جریانات دو سال آخر حکومت امیر مؤمنان علیه السلام تکرار بشه، هیچ عذر و بهانه و توبه ای از نزد ما در محضر خدا و این همه خون های پاک نثار شده در پای درخت انقلاب پذیرفته نخواهد بود. اگه این انقلاب خدای نکرده در این برهه و توسط بعضی فرزندان خودش به زمین بخوره، حجاج ابن یوسف‌هایی بر ما مسلط خواهند شد که در زمان او، مردم کوفه و عراق، زمان پر از خوف و خطر و وحشت حکومت زیاد ابن ابیه و پسرش عبیدالله ابن زیاد رو آرزو میکردن! برادر عزیزم! میدونم مدرس دانشگاهی، مداح هستی و تریبون داری و .... فکر می‌کنی که داری طرف مردم رو می‌گیری و مثلا مردمی هستی و شدی زبان مردم، حواست باشه که سررشته امور به دست رهبریه که هزاران بار از تو عاقل‌تر و مردمی‌تر و دلسوزتر و مهمتر از همه، آگاه‌تر به وضعیت کشور هست. پس دقت کنیم، خیلی هم دقت کنیم که چی میگیم و چه اثری در ذهن مردم میگذاریم! در پایان به کلام امام راحل، خمینی بزرگ «روحی فداه» اشاره می‌کنیم که می‌فرمایند: "امروز برای حفظ اسلام باید ما از همه چیزهایی که در ذهنهایمان هست و کدورتهایی که فرض کنید یک وقتی داریم، دست برداریم، برای خدا با هم باشیم. اگر این طور شد شما حفظ خواهید شد و اسلام را خواهید صادر کرد به همه دنیا. و من به شما عرض کنم که اگر خدای نخواسته، خدای نخواسته اسلام در ایران سیلی بخورد، بدانید که در همه دنیا سیلی خواهد خورد؛ و بدانید که به این زودی دیگر نمی‌تواند سرش را بلند کند. این الآن یک تکلیف بسیار بزرگی است که از همه تکالیف بالاتر است، حفظ اسلام در ایران. و حفظ اسلام در ایران به وحدت شماهاست." [5/26،‏ 17:05] مجید خلیلیان: کمی تامل در وحی 83 تا بحال در اینکه آسمان ها و زمین چگونه و برای چه خلق شده اند تامل کرده ایم ؟! در آیه ۶ سوره مبارکه هود خدا میگوید وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۗ وَلَئِنْ قُلْتَ إِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ و اوست آن کسى که آسمان ها و زمين را در شش مرحله آفريد و عرش او در آن هنگام بر آب مستقر بود ( همه هستى آب بود و او بر آب فرمانروايى مى کرد ) پس آسمان ها و زمين را پديد آورْد تا شما را بيازمايد که کدام يک نيکوکارتريد . و اگر بگويى : شما پس از مرگ برانگيخته مى شويد ، قطعاً کسانى که کافر شده اند خواهند گفت : اين سخن جز افسونى آشکار نيست . بعد از تامل در آیه این سوالات ایجاد میشود مگر خدا قدرت ایجاد یکجا را ندارد کن فیکون. پس چرا در شش روز یا مرحله آسمان ها و زمین را خلق کرده سوال مهمتر اصلا چرا برای ما این حقیقت را بازگو میکند ؟! چرا خدا میگوید عرشش بر آب بوده ؟! دانستن آن چه فایده ای برای ما دارد ؟! چه چیزی در خلقت آسمان ها و زمین است که مایه امتحان من و شماست ؟!؟! چرا آسمان جمع است مگر ما چند آسمان داریم ؟! چرا کسانی که کافر هستند معاد و مبعوث شدن بعد از مرگ را

باور نمی‌کنند ؟!؟ آیا همه ایشان معاند هستند ؟! https://chat.whatsapp.com/EMyIftz7pNrGid9ScwiD5H [5/26،‏ 17:07] مجید خلیلیان: *بترسیم از اینکه سرنوشت "الغارات" گریبان ما را بگیرد!*// *چرا خواندن کتاب "الغارات" برای امروز ما حکم نان شب را دارد!* کتاب« الغارات» یعنی غارت‌ها، نوشته مورخ بزرگ شیعه، ابو اسحاق ابراهیم بن محمد بن سعید هلال ثقفی کوفی است. حالا چرا نویسنده اسم این اثر رو «الغارات» گذاشته؟ چون موضوع کتاب عمدتا ماههای آخر حکومت امیر مؤمنان علیه السلام یعنی بعد از جنگ نهروان هستش که یکی از تلخ ترین وقایع این دوره سخت و جانفرسا، غارت و کشت و کشتار مردم مناطق تحت حکومت امیر مؤمنان علیه السلام، توسط سپاه معاویة بن ابی سفیان هستش که از موصل و الانبار شروع شد و به مکه و مدینه و طائف و حجاز و یمن و تمام شهرها و روستاهای این مناطق رسید. این دوران بدون شک از تلخ ترین ایام زندگی امام علیه السلام هستش که هر چه به پایان نزدیک شد تلخ تر و تلخ تر شد و در تلخی و سختی شاید کمتر از وقایع سقیفه و غصب خلافت و اتفاقات بعدش نباشه. حکایت از اونجایی آغاز شد که با خیانت خواص و نادانی عوام، پیروزی حتمی در جنگ صفین به شکست سنگین و قبول حکمیت منجر شد.جنگی که ماهها بطول کشید و هزاران کشته از دو طرف گرفته و بنیه اقتصادی و سرمایه اجتماعی دو طرف و بخصوص حکومت عراق رو دچار آسیب اساسی کرد. امام علیه السلام بلافاصله بعد از جریان حکمیت دچار شورش خوارج و جنگ بسیار تلخ نهروان شد که حاصلش کشته شدن قاریان معروف قرآن و دارندگان پینه بر پیشانی حاضر در سپاه خوارج شد. در این زمان، از خیلی خانه ها صدای شیون و زاری برای از دست دادن سرپرست و عضوی از خانواده بلند بود. امام علیه السلام به فاصله کوتاهی از جنگ با خوارج، فرمان آماده باش و فراخوان تجمیع سپاه رو در لشگرگاه نخیله برای رویارویی با سپاه شام داد که تعداد کمی حضور پیدا کردن و همون تعداد هم به مرور فرار کردند. حال و روز امام علیه السلام و وضع شهر و مردم کوفه و عراق از بیانات آن حضرت براحتی قابل فهم هستش: «چه اندازه با شما مدارا كنم! همچون مدارا كردن با شتران نوبارى كه از سنگينى بار پشتشان مجروح گرديده و همانند جامه كهنه و فرسوده‏ اى كه هرگاه از جانبى آنرا بدوزند از سوى ديگر پاره‏ مى‏ گردد. هرگاه گروهى از لشكريان شام به شما نزديك مى‏ شوند هر يك از شما در را به روى خود مى‏ بنديد و همچون سوسمار در لانه خود مى‏ خزيد و همانند كفتار در خانه خويش پنهان‏ مى‏ گرديد. به خدا سوگند! آن كس كه شما ياور او باشيد ذليل است و كسي كه با شما تيراندازى‏ كند همچون كسى است كه تيرى بى پيكان به سوى دشمن رها سازد. به خدا سوگند!جمعيت ‏شما در خانه‏ ها زياد و زير سايه پرچمهاى ميدان نبرد كم. من مى ‏دانم چه چيز شما را اصلاح مى ‏كند ولى اصلاح شما را با تباه ساختن روح خويش جايز نمى ‏شمرم، خدا نشانه ذلت را بر چهره ها و پيشانى شما بگذارد! و بهره ‏هاى شما را نابود سازد. آن گونه كه به باطل متمايل و به آن آشنائید به حق آشنائى نداريد و آن چنان كه در نابودى حق مى ‏كوشيد براى از بين بردن باطل قدم برنمى ‏داريد.» از مهمترین وقایع این دوره کوتاه ولی بسیار تلخ برای امام علیه السلام، خیانت بسیاری از خواص جامعه و استانداران ایشان و رؤسای قبایل و افراد شناخته شده به ایشان و قرار گرفتن در جمع یاری کنندگان بنی امیه هستش. و اما مسئله غارات: معاویة بن ابی سفیان برای استفاده از فرصت پیش آمده توسط خواص خائن و مردم عوام پیرو آنها، چند تن از فرماندهان معروف خود رو مأمور کرد که به شهرهای تحت قلمرو حکومت حضرت بتازند و تا می توانند قتل و غارت کنند و هر چه بیشتر باعث رویگردانی مردم از حکومت ایشان شوند. یکی از این سرداران شخصی بنام «بسر ابن ابی ارطاة» هست؛ این شخص فقط با همراهی لشگری حدودا دوهزار نفری! از شهر الانبار که الان در استان الانبار عراق قرار داره شروع به غارت و کشتار مردم و بخصوص خاندان هایی که معروف به تشیع بودند کرد(جریان معروف در آوردن خلخال از پای یک زن یهودی تحت حمایت حکومت حضرت در همین زمان و در شهر الانبار اتفاق افتاده) و با این سپاه اندک خود تا مکه و مدینه و حجاز و طائف و شهرصنعاء در یمن پیش رفت! تأسف بار اینکه تمام والیان و فرمانداران امام ع در این شهرها و مناطق، قبل از رسیدن سپاه بسر ابن ابی ارطاة فرار را بر قرار ترجیح داده و کمترین مقاومتی در برابر این سپاه اندک نکردند! حکایت نوع برخورد این شخص با مردم، بخصوص در مکه و مدینه و خفت و خواری رو که به ایشان چشاند بسیار خواندنی و عبرت آموز هستش. از جمله کارهای این شخص، بریدن سر دو پسر عبیدالله ابن عباس هستش که والی امام علیه السلام در یمن بود و عجیب اینکه همین عبیدالله ابن عباس چند مدت بعد ضمن خیانت به امام حسن مجتبی علیه السلام، ، خون دو پسر خود و فرماندهی سپاه امام مجتبی علیه السل

ام رو به هوای سکه های طلای معاویه بی خیال شد و به سپاه شام پیوست! امام علی علیه السلام در این زمان است که در یک پیشگویی غیبی، خواص دنیا طلب و عوام کر و کور رو به آمدن جوان ثقفی یعنی حجاج ابن یوسف ثقفی انذار میده، اونجا که می فرماید: «هان، آگاه باشيد كه البته و حتماً و بدون شكّ، جوانى از بنى ثقيف بر شما مسلّط خواهد شد. آن جوان ثقفى كه بسيار متكبر و خودپسند و ظالم و ستمگر است. آنچه سبزى داريد مى‌خورد و پيه بدن شما را آب مى‌كند و هيچ از مال و جان براى شما نمى‌گذارد، همه را مى‌كشد و اموالتان را مى‌برد. (در اينجا حضرت گويا آن غلام ثقيف را در برابر خود مى‌بيند و به او خطاب مى‌كند:) بياور هر چه دارى اى أباوَذَحَه». وذحه نام سوسک سرگین غلطان هستش که مدفوع چهارپایان رو بصورت گلوله گردی درآورده و اون رو می غلطانه. علت نامگذاری حجاج ابن یوسف ثقفی به این نام توسط حضرت هم در جای خودش شنیدنی هستش. حکایت این ایام مانند زهری کشنده در کام امام علیه السلام تلخ و گزنده هستش و بیراه نیست که اون حضرت بعد از اصابت ضربه شمشیر عبدالرحمن ابن ملجم مرادی بر فرق مبارکش فریاد بزنه که رستگار شدم، راحت شدم! حال بعد از این مقدمه طولانی و یادآوری‌های مهم، سخن من با بچه انقلابی‌هایی هست که درست در زمانی که نظام و کشور با پشت سر گذاشتن سختی‌ها و گردنه‌های سخت و بیشمار به آخرین خیمه دشمن رسیده و پیروزی بر دشمن از همیشه نزدیکتر و در دسترس تر هستش، به بهانه همراهی با مردم، سخت بودن شرایط اقتصادی کشور و...، زبان به نوعی از اعتراض گشودن که فقط دارای ژست روشنفکری و خود عاقل پنداری و دفاع از مردم هستش و در واقع عمل بر ضد منافع مردم. در حال حاضر بزرگترین خیانت، دمیدن در شیپور ناامیدی مردم هستش، چه از طرف فلان آقای دکتر و مداح معروف باشه و چه از طرف فلان منبری معروف. بله، حتما باید اعتراض کرد و نقد کرد و مطالبه کرد، بدون شک.ولی نقد و مطالبه ای که بجا و بحق و از همه مهمتر امید آفرین باشه و نه نابود کننده امید مردم به آینده. بله! شرایط سخته، کشور و ملت ما شرایط خیلی سخت تر از اینها رو هم داشته که همه اونها رو با قدرت پشت سر گذاشته. اما، اما خدای نکرده، اگه با موضع گیری های غلط و ناپخته و خود عاقل پندارانه بعضی از خواص قشر حزب اللهی و وفادار به انقلاب، خللی در روند کشور پیش بیاد و جریانات دو سال آخر حکومت امیر مؤمنان علیه السلام تکرار بشه، هیچ عذر و بهانه و توبه ای از نزد ما در محضر خدا و این همه خون های پاک نثار شده در پای درخت انقلاب پذیرفته نخواهد بود. اگه این انقلاب خدای نکرده در این برهه و توسط بعضی فرزندان خودش به زمین بخوره، حجاج ابن یوسف‌هایی بر ما مسلط خواهند شد که در زمان او، مردم کوفه و عراق، زمان پر از خوف و خطر و وحشت حکومت زیاد ابن ابیه و پسرش عبیدالله ابن زیاد رو آرزو میکردن! برادر عزیزم! میدونم مدرس دانشگاهی، مداح هستی و تریبون داری و .... فکر می‌کنی که داری طرف مردم رو می‌گیری و مثلا مردمی هستی و شدی زبان مردم، حواست باشه که سررشته امور به دست رهبریه که هزاران بار از تو عاقل‌تر و مردمی‌تر و دلسوزتر و مهمتر از همه، آگاه‌تر به وضعیت کشور هست. پس دقت کنیم، خیلی هم دقت کنیم که چی میگیم و چه اثری در ذهن مردم میگذاریم! در پایان به کلام امام راحل، خمینی بزرگ «روحی فداه» اشاره می‌کنیم که می‌فرمایند: "امروز برای حفظ اسلام باید ما از همه چیزهایی که در ذهنهایمان هست و کدورتهایی که فرض کنید یک وقتی داریم، دست برداریم، برای خدا با هم باشیم. اگر این طور شد شما حفظ خواهید شد و اسلام را خواهید صادر کرد به همه دنیا. و من به شما عرض کنم که اگر خدای نخواسته، خدای نخواسته اسلام در ایران سیلی بخورد، بدانید که در همه دنیا سیلی خواهد خورد؛ و بدانید که به این زودی دیگر نمی‌تواند سرش را بلند کند. این الآن یک تکلیف بسیار بزرگی است که از همه تکالیف بالاتر است، حفظ اسلام در ایران. و حفظ اسلام در ایران به وحدت شماهاست."

💢 سلام فرمانده 🇮🇷 🔻 عهد می‌بندیم با امام زمان در کنار ۱۰۰ هزار عاشق منتظر

🖤یاامام جعفرصادق مددی اقا🖤 عاقبت بادِ صبا با ما موافق میشود کامِ دنیا بابِ امیالِ شقایق میشود با عنایاتِ خدا ویرانه یِ کاخِ سعود ... پایه ی گلدسته های صحنِ صادق میشود جانم امام جعفرصادق....