eitaa logo
خانواده چند فرزندی🇮🇷
6.8هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
711 ویدیو
88 فایل
#خانواده_چند_فرزندی یک مادر در حال یادگیری مشاور و تسهیل گر متولد ۶۷ و مادر چهار فرزند مزیات چالش ها و راهکارهای چند فرزندی خادم کودکان و نوجوانان در کانون پرورش فکری @asheri110
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم امروز هم به پایان رسید. امروز رو به خودم استراحت دادم. نه جمع و جوری کردم نه چیزی شستم. کمی با بچه هابازی کردم ، کمی مطالعه، کمی گردش. الانم عذاب وجدان ندارم. بابت ظرف های توی ظرفشویی. سالن بهم ریخته. اتاق های درهم. حمام پر از شستنی. اصلا مگه قراره دائم همه به خونه تمیز عادت کنند؟ به قول استاد ، سیاهی های روی صفحه سفید ، باعث میشند سفیدی بیشتر به چشم بیاند. می‌دونم که جابجا کردن یک ظرف در منزل همسر کلی ثواب داره. می‌دونم که اجر بچه داری با جهاد ، برابری می‌کنه. ولی یوقتهایی لازمه مکث کنی و خودتو دریابی. امشب در مورد احساس رضایت صحبت کردیم. ماجرا از اونجا شروع شد که ما جایی مهمونی بودیم و پسرم یک خودکار و یک دفترچه داشت. بهم گفت: مامان می‌خوام بنویسم. به نظرت در مورد چی بنویسم؟ گفتم خودت چی دوست داری؟گفت : نه ، تو بهم بگو. فکر کردم و گفتم : خب میتونی یه داستان کوتاه در مورد خانواده بنویسی. چقدرخوب که گزینه های زیادی برای نوشتن داشت ، شخصیت های متعدد. از پدر نوشت ، از خواهراش ، از مامانش و از برادرش. حس رضایت رو ازش گرفتم و خداروشکر کردم. یاد نامه های بچگی خودم افتادم. اون موقع که تک فرزند بودم و برا مامان بابام نامه نوشته بودم که من خسته شدم از تنهایی؛برای من خواهر برادر بیارید. خوشحالم که با تمام درگیری هایی که با خواهرت داری باز نوشتی که خواهرای خوبی دارم. نوشتی که خانواده ام خوب هستند و میخوای همیشه پیشمون بمونی. https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
بسم الله الرحمن الرحیم امروز چندبار با صدای بلند حرف زدم ، در حد داد زدن. احساس می کنم اینجا شبیه کلیسا شده که میام اعتراف میکنم😅 با پسرم که نشستم سر درس ، در مورد رفتارم صحبت کردم. بهش گفتم : صدام خیلی بلند بود نه؟ فکرکنم بیشتر باید تمرین کنم تا بتونم با صدای آروم ، خواسته هامو بگم. بعد عذر خواهی کردم. و بعد به پیدا کردن جایگزین رفتار و راه حل فکر کردیم. باعث شد در مورد قانون سه مرحله ای جبران اشتباه صحبت کنیم: اول قبول کنیم که اشتباه شده. دوم سازش و عذر خواهی. سوم چاره جویی و جبران. پسر کوچولو خورد به گلدون و خاکش ریخت. اوه ریخت...مامان ببخشید. بعد پرسیدم حالا با چی میخوای جمعش کنی؟ رفت و قاشق آورد. خلاصه اینکه همه ما ممکن الخطا هستیم. به ما اجازه اشتباه ندادند یا اگر اشتباه کردیم فرصت جبران نداشتیم. جوری که حتی الانم به سختی خودمون رو می‌بخشیم. خوبه که این قانون سه مرحله ای رو با تمرین و تکرار ، ملکه ذهنمون کنیم. راستی یه چیزی بگم. بچه های ما بچه های خیلی مودب و پاستوریزه ای نیستند. گفتم یوقت فکر نکنید اینا از یه سیاره دیگه اومدند و همه چی تمومند ، نه. شماچطورید؟ راحت خودتونو میبخشید؟ https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
هدایت شده از کانال حمید کثیری
بین دیدن و دیده شدن فرق بسیار است. دنیای امروز ما را به تمامه به سمت دیده شدن هُل می‌دهد. برای دیده شدن همه کار می‌کنیم، اصلاً اینستاگرام، کودک‌شو، آمریکن گات تلنت یا همان خودمان! درست شده‌اند تا ما را به سمت دیده شدن سوق بدهند. تو باید دیده بشوی تا موفق باشی، باید هنرنمایی کنی، دیگران تو را ببینید تا شاید لَختی از این شادی، در تو درونی شود. هر روز و هر روز همدیگر را به این سمت سوق می‌دهیم. چشم و هم چشمی برای همین درآمده تا چشم دیگران را درآوریم و برای این کار چاره‌ای نداریم جز اینکه دیده شویم. کودکی که هنوز شخصیتش شکل نگرفته را اینستا می‌کنیم تا هم خودش دنیا را از این چشم ببیند و یاد بگیرد که با لایک و تشویق دیگران کارش بهتر بوده، هم خانواده‌اش به نان و نام و نوایی برسند! دیدن اما کلاً چیز دیگری است. همان که خیلی‌هایمان بلد نیستیم. دیدن همانجاست که بلد نیستیم زیبایی‌های زندگی‌مان را ببینیم، بلد نیستیم طبیعت را ببینیم، بلد نیستیم گنجشک‌ها را ببینیم، بلد نیستیم خوبی‌ها و قشنگی‌های همسر، فرزند و خانه و زندگی‌مان را ببینیم، بلد نیستیم قشنگی‌های همین را هم ببینیم! باید دید، مشاهده کرد، اصلاً مشاهده‌گری یعنی چه؟! توران خانم را شاید خیلی‌هایتان نشناسید، ایرادی هم ندارد ... او مادر ادبیات کودکان و نوجوانان در ایران است. او یک مشاهده‌گر قهار بود، کسی که به غایت زیبایی‌ها را می‌دید. خواندن این خاطره‌اش آنقدر برایم شیرین بود و هست که شاید هر روز به خودم یادآوری می‌کنم می‌گفت در فرانسه که درس می‌خوانده؛ استادشان برای اینکه مشاهده‌گری‌شان بهتر شود از آن‌ها خواسته بود یک درخت را نشان کنند و هر هفته تصویر آن را بکشند. تصورش را بکنید، یک درخت، یک زاویه، یک روزِ هفته و پنجاه و دو تصویر ... چه شود ... همین باعث شد یک مشاهده‌گر و بیننده‌ی فوق‌العاده شود. یکی که خیلی از خوبی‌ها و خوب‌های دیگر را هم دیده بود و دور خودش جمع کرده بود، البته دورش جمع شده بودند. خاصیت دیدن این است، خیلی از خوب‌ها دورت جمع می‌شوند ... من هنوز هم وقتی به آن خاطره فکر می‌کنم، دلم غَنج می‌رود تا هفته را شروع کنم. شاید هنوز درختش را پیدا نکرده‌ام، شاید ... پی‌نوشت: این فقط یک اشارت کوتاه به بود تا شاید ذهن‌های بیشتری درگیر اندیشه و منش او شوند و از او بیشتر بخوانند و البته مانند هر فرد دیگری نقدش کنند ... راستی امروز سالگرد توران خانم بود ... 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
بسم الله الرحمن الرحیم چند سالی هست کارگاه های مختلف مادر و کودک برگزار میکنم و یکی از این کارگاه ها ، کارگاه استقلال و خودباوری هست. دقت کردم یکی از دغدغه های مهم والدین ، تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس بچه هاشون هست. به نظر من سبک فرزند پروری خیلی مهمه تو این مسئله. اینکه فرصت استقلال رو به بچه ات بدی ، به توانایی اش اطمینان کنی ، هی بهش ایراد اشکال نگیری و با ذره بین دنبالش نیفتی و خیلی مولفه های دیگه که ما تو کارگاه ، مفصل بهش میپردازیم. وقتی بچه ها چند تا هستند با فاصله سنی کم ، خود بخود شرایط تجربه استقلال در امور ، براشون فراهم میشه. وقتی بچه ای مستقلاً کاری رو انجام میده ، به باور من میتوانم میرسه و خودباوری در او شکل میگیره ، و این تجربه اگر زیاد بشه ، به تقویت اعتماد به نفس منجر میشه. تو خانواده های چند فرزندی میبینیم که بچه ها با هم بازی میکنند ، راحت تر غذا میخورند ، راحت تر میخوابند ، خیلی کارهاشون رو مستقل انجام میدند، و این ها همه باعث تقویت خودباوری و اعتماد به نفس میشه. البته که بازخورد والدین و حمایت بجا لازمه. یعنی این استقلال ، از روی طرد شدگی نباشه ، بلکه والدین برای رشد بچه ، شرایط رو فراهم میکنند و برعکس خیلی از مادرها ، اتفاقا ما ، مادرهای چندفرزندی به شدت استقبال میکنیم از استقلال بچه ها. هرچند بها هم میپردازیم. مثل اینکه بعضی جاها کارمون چندبرابر میشه ، طول میکشه،حوصله میخواد ولی وقتی ارزیابی میکنیم ، خیلی اوقات لبخند رضایت رو لبمون میشینه. https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
کلا رو مرور کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم خیلی اوقات از اینکه هر جا میرم ، بازم بچه ها میاند کلافه میشدم. تا اینکه یجایی گفتم خب چه اشکالی داره؟ اونا بیاند کنارت بازی کنند ، تو هم کارتو انجام بده...حواسم هست ، مراقب وابستگی ناسالم هستم. من مفسر نیستم. علم زیادی ام در این رشته ندارم.داشتم تفسیر سوره حمد رو گوش میدادم ، راجع به اسامی این سوره ، یکی از اسامی ، ام هست. ام به معنای تقدم و تجمع. دقیقا علت نامگذاری مادر هم به همین خاطره. چه تقدم وجودی مادر بر فرزند ، یعنی اول مادر بوده بعد فرزند ، چه تقدم رتبه و شأن که همون جایگاه مادر هست. استاد میگفتند دقیقا مادر ، همین خاصیت اجتماع و گردآوری رو داره. مادر ، موجودی ست که اجزا رو دور هم جمع می‌کنه و مثل سوره حمد که شیرازه قرآن هست ، مادر هم شیرازه خانواده هست که مجموعه صفحات خانواده رو به هم وصل می‌کنه. عمیق تر فکر میکنم به جایگاه مادر از اون روز که این رو شنیدم ، هر وقت بچه ها باوجود اینکه اسباب بازی هاشون اتاق دیگه ست ، با اینکه تو اوج بازی بودند ولی میاند دورم جمع میشند ، یادم میفته که اونها دارند طبق فطرتشون عمل میکنند و این خاصیتیه که خداوند در وجود مادر گذاشته. از همین جا با هم دعا کنیم برا تمام اونهایی که چشم انتظارند تا دامنشون سبز بشه. دعا کنیم برای خودمون که بتونیم از ویژگی هایی که خدا درونمون قرار داده ، به نحو احسن استفاده کنیم. بچه های شمام اینجورند؟چرا هنوز خونه مامان ، امن ترین جاست؟ https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
استفاده، ارسال و انتشار مطالب فقط با ذکر منبع مجاز است.
🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋 مهم ترین نکاتی که باید در پرورش عزت نفس و اعتماد بنفس فرزندان مورد توجه قرار داد: ۱) اول حذف سرزنش و کلمات تلخ، به قول دکتر هایم جینات تیرهای زهر آگینی هستند که باید به سوی دشمنان ما پرت شوند، نه عزیزان ما و فرزندانمان. پس مراقب کلمات باشیم، مراقب بار عاطفی کلمات باشیم. ۲) دوم القاء شخصیت کاذب نداشته باشیم، بسیار مهم است. بچه ها را خود شیفته بار نیاوریم، با برچسب زدن های مثبت و القاء شخصیت، اینها عزت نفس را بالا نمی برد. بین خود شیفتگی و عزت نفس، بسیار تفاوت است. بچه ها را خود شیفته بار نیاوریم، القاء نکینم، عزت نفس حقیقی و واقعی را در آن ها شکوفا کنیم. ببینید دوستان، عزت نفس عرض کردم مثل غنچه است، این غنچه نیاز به پرستاری، مراقبت دارد تا شکوفا بشود، باید آفت ها را دور کنیم. تصور کنید یک غنچه گل را ما به جای این که کمک کنیم، مراقبت کنیم، شکوفا بشود، بیاییم با نوارچسب دورش را بزنیم و مانع شکوفایی اش بشویم، در عوض آن را با منجوق، پولک و چیزهای تزیینی زینت کنیم. ببینید، عزت نفس القائی، بزک کردن یک غنچه گل با زینت های مصنوعی است، و ممانعت می کند از شکوفایی این غنچه. پس، عزت نفس باید شکوفا بشود، القاء شخصیت نکنیم، بلکه با احساس خوب در مورد کارهایی که کودک انجام می دهد و بالا بردن حس ارزشمندی در کودک. با این حالت علاوه بر اعتماد به نفس و مهارت، حالا عزت نفس هم پیدا می کند. ۳) سومین نکته القاء بهترین بودن به کودک، که تو بهترین هستی یا باید بهترین بشوی، خطرناک است، مانع بزرگ عزت نفس است، بچه ها باید یاد بگیرند، بهتر بشوند، بهتر شدن یک حرکت دائمی است و تا آخر عمر هم هست، ولی بهترین شدن یک سراب است، یک توهم ذهنی است. بهترینی در دنیا وجود ندارد، حتی پیامبران و ائمه ما هم دنبال بهترین نبودند. بهترین فقط خاص ذات پاک پروردگار است. غیر از ذات پروردگار ما بهترینی نداریم. اما بهتر شدن در مسیر رشد و تعالی همیشه می تواند باشد. ۴) بچه ها را از فضای رقابت و مسابقه دور کنیم. متأسفانه در نظام آموزشی ما این مقایسه ها هست، مقایسه کردن، ایجاد رقابت، مسابقه، این ها همه قاتل عزت نفس هستند. بچه ها را از فضای رقابت، مسابقه و مقایسه خارج کنید. هر گلی عطر و بوی خودش را دارد، هر گلی زیبایی خودش را دارد. همه کودکان زیبا هستند، انسان ها گل های زیبای هستی هستند، اصلاً با هم قابل مقایسه نیستند. هر انسانی یک گل هستی است، که زیبایی و عطر و بوی خودش را دارد و به همین دلیل ما نمی توانیم انسان ها را یکسان سازی کنیم و نباید بکنیم. بلکه باید فضایی فراهم کنیم، که هر گلی روش خودش، با توجه به هویت و ویژگی شخصیتی خودش شکوفا بشود و به زیبایی هستی اضافه کند. در رویکرد هوش متعادل @hooshe_motaadel ، چرخه مهارت ها را که توضیح دادیم، این ها برای اعتماد به نفس است، آن چرخه را مرور کنید و آن تمرین ها را با بچه ها انجام بدهید، تا مهارتان بالا برود. برگرفته از گفتار شماره ۲۰۸ @hooshe_motaadel
بسم الله الرحمن الرحیم یک روز کاملا پاییزی ، آخرین برگ دفتر سی و دو سالگی ام افتاد ، امشب فقط امروزم را مرور نمیکنم. امشب یک سال گذشته را مرور میکنم . اینجا نقطه خوف و رجاست. خوف از اشتباهات گذشته ، عمر رفته و دست های خالی. و امید به کرم خدا ، روزهای باقی مانده و نیمه پر لیوان. عصر این روز پاییزی ، دلم بهاری شد. شکفت. از شوق دیدن استاد ، از گل لبخند استاد. ظرف همیشه خالی را با محبت بردم و استاد با مهر خودشان پر کردند. تمام گفتگو برایم یادگیری بود.و یک چیزی بین گفتگویمان پررنگ تر . استاد میگفتند : بچه ها بر اساس فطرت ، همیشه تشنه مهر هستند، محبت دارند و ظرف خالی شان باید با مهر پدر مادر ، پر شود. پدر مادر هم از اتصال به بی نهایت... مثال زدند : وقتی بچه ها گرسنه باشند و یک تکه نان بیات در سفره ، همه سر آن دعوا می‌کنند ولی وقتی سفره پر و پیمان باشد دیگر دعوا ندارند چون مطمئنند به اندازه همه هست و اینجاست که به هم تعارف میکنند و از هم حمایت میکنند. این را در جواب سوال من در رابطه با دعوای بین بچه ها گفتند ، در جواب مدیریت روابط کودکان. من خیلی چیزها از همین چند جمله و این مثال یاد گرفتم. شماچطور؟ https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
بسم الله الرحمن الرحیم از وقتی که داریم یاد میگیریم نگاهمون رو از نداشته ها به داشته ها تغییر بدیم ، خیلی خوش تر زندگی میکنیم. به قول استاد ، هزاران دلیل میتونیم بیاریم که آینده سیاه و تاریکه ، و همه اش هم درسته و هزاران دلیل میتونیم بیاریم که آینده روشنه و پرامید و همه اش هم درسته. این شمایید که انتخاب می‌کنید تو کدوم مسیر میخواید جلو برید؟ مسیر تاریک ناامیدی یا مسیرروشن پرامید؟ اگه بخوایم نداشته هامون رو بشماریم خیلی زیادند. ولی داشته هامونم کم نیستند! کلا انگار عادت کردیم در مورد خودمون ، همسرمون ، بچه هامون بیشتر به نقاط ضعف و نیمه خالی نگاه کنیم. یکی از پیشنهادات من به مراجعینم اینه که بشینید توانمندی ها و نقاط قوت خودتون رو لیست کنید. بعد به هدفتون نگاه کنید ببینید تو مسیررسیدن به اون هدف چی لازم دارید؟ اونوقت برای رسیدن بهش برنامه ریزی کنید. این یعنی امید.یعنی حرکت.یعنی زندگی... اول باید یاد بگیریم با خودمون مهربان باشیم تا بعد برسیم به همسر و بچه ها... یروزی میرسیم به اون جایی که حال خوب ما دیگه هیچ ربطی به بقیه نداره ، شاید اون ها ، ما رو دچار احساس غم یا شادی بکنند ولی حال خوب ما جای خودشه. حال خوب از اتصال به منبع بی نهایت سرچشمه میگیره و هیچکس نمیتونه از ما بگیره... پی نوشت را شما بنویسید. https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
‌‌ 🔺 در منزل من، همه افراد، هرشب در حال مطالعه خوابشان مى‌برد. 🔻 همه خانواده‌هاى ايرانى بايد اين‌گونه باشند. 📝 رهبر انقلاب: من اين را مى‌خواهم عرض كنم كه در منزل خودِ من، همه افراد، بدون استثنا، هرشب در حال مطالعه خوابشان مى‌برد. خود من هم همين‌طورم. نه اين‌كه حالا وسط مطالعه خوابم ببرد. مطالعه مى‌كنم؛ تا خوابم مى‌آيد، كتاب را مى‌گذارم و مى‌خوابم. همه افراد خانه ما، وقتى مى‌خواهند بخوابند حتماً يك كتاب كنار دستشان است. من فكر مى‌كنم كه همه خانواده‌هاى ايرانى بايد اين‌گونه باشند. توقّع من، اين است. ‌‌ 📚بايد پدرها و مادرها، بچه‌ها را از اوّل با كتاب محشور و مأنوس كنند. حتّى بچه‌هاى كوچك بايد با كتاب اُنس پيدا كنند. ‌‌ 📚بايد خريدِ كتاب، يكى از مخارج اصلى خانواده محسوب شود. مردم بايد بيش از خريدن بعضى از وسايل تزييناتى و تجمّلاتى - مثل اين لوسترها، ميزهاى گوناگون، مبلهاى مختلف و پرده و... -، به كتاب اهميّت بدهند. ‌‌ 📚اوّل كتاب را مثل نان و خوراكى و وسايل معيشتى لازم بخرند؛ بعد كه اين تأمين شد به زوايد بپردازند. ۱۳۷۴/۰۲/۲۶ 🆔 @hudauniversity
بسم الله الرحمن الرحیم گاهی آدم یه جمله هایی میگه که بعداً میشه جمله طلایی اش... یکی از جمله های طلایی که این سالها بهش رسیدم این بود که : مادر باید مثل خورشید بتابه و گرم کنه ،اگه مثل ذره بین ، زوم کنه رو بچه ، بچه میسوزه... البته ما که چندتا بچه داریم فرصت نمی کنیم تک تک ذره بین بگیریم خیلی شنیدیم که خداوند ستارالعیوبه ، تغافل می‌کنه ، کریم الصفح و حسن التجاوزه... ما چطور؟ دائم می‌خوایم زوم کنیم رو اخلاق بد بچه مون یا همسرمون . رو عیب و ایراد بقیه ... تغافل ، گذشت ، چشم پوشی کجای کار ماست؟ ما قراره یاد بگیریم تضاد رو در زندگیمون مدیریت کنیم. بچه ها از ما میگیرند. دو حالت داریم یا همدلی ، یا لجبازی. تو حالت اول همدیگه رو پشتیبانی میکنیم یعنی هر جا تو نیستی ، من هستم. مثلا: تو عصبانی هستی؟خیلی خب من عصبانی نیستم، خوتو خالی کن...یک جا هم من عصبانی بودم تو حمایتم کن. حالت دوم ، لجبازیه...تو نیستی منم نیستم!تو عصبانی ای منم عصبانی ام...اونوقته که قشقرق به پا میشه... حالا این ذره بین رو میاریم رو خودمون میگیریم. به رفتار خودمون دقت میکنیم. امام على عليه السلام : طوبى لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ . خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد. کجا ها ذره بین دستمونه ؟ چی رو میبینیم ؟ چقدر موقع کارای خوب ، مچ بچه مونو میگیریم؟ https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
استفاده ، ارسال و انتشار مطالب فقط با ذکر منبع مجاز است😊
🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃🌼 🌼 بچه های زیاد به صورت خودکار وقت یکدیگر را پر می‌کنند. ⭐️ این نکته بسیار مهمی است . 🌼 بچه های زیاد، خانه را برای خودشان یک مهدکودک می‌کنند. ╭═🌼⊰🌺⭐️🌺⊱🌸═╮ @ghalbekhanevadeh ╰═🌸⊰🌺⭐️🌺⊱🌼═╯
بسم الله الرحمن الرحیم به خودم نگاه میکنم ، به روزهایی که حتی تمرکز روی یک کار برام سخت بود ... بعد از مادر شدنم فهمیدم که خداوند چقدر ظرفیت و توانایی در وجود یک زن قرار داده ، اصلا به خاطر همین، خدا زن ها رو چند بعدی آفریده😁 روزهایی رو پشت سر گذاشتم که یک بچه در وجودم بوده یکی در بغلم و دوتا هم دست در دست... روزهایی که همزمان سر کلاس مجازی ام ، دارم پوشک بچه عوض میکنم ، یه سری به غذای روی گاز میزنم و دعوای دوتا رو حل و فصل میکنم... و خیلی از این روزها.... قبل از مادر شدن ، حتی تصور این موقعیت ها ، رسیدگی به این همه نیاز خودم و بچه ها با هم برام سخت بود یعنی اصلا فکرش هم نمی کردم ، اما بعد ورود هر بچه ، به لطف خدای متعال ، دریچه ای از توانمندی هام به روم باز شد... نمیگم هیچ جا کم نیاوردم نمیگم هیچوقت خسته نشدم نه ، من هم انسانم با ظرفیت محدود... حرف من دیدن این برکت هاست ، برکتی که خدا بواسطه بچه ها در توان ما در حوصله ما در وقت ما قرار میده. من هرجا کم میاوردم این آیه رو برا خودم یادآوری میکردم : لا یکلف الله نفسا الا وسعها...حتما خداوند در تو وسعت و توانایی اش رو قرار داده ، پیداش کن ببینش... همه ما از این استعدادهای بالقوه داریم ، همه ما از این توانمندی ها داریم ، فقط کافیه درست ببینیمشون و درست استفاده کنیم ازشون... شما چطور؟ بعد بچه ها چه قدر به توانایی های خودتون پی بردید؟! https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
بسم الله الرحمن الرحیم انگار مادر می فهمد الان برای هر بچه ، چه نسخه ای بپیچد خوب است. از اول روی بحث حفظ شخصیت مستقل بچه ها حساس بودم . از این جمله ها که داریم برای تو خواهر می آوریم ، که انگار تو مرکز کل هستی ، هستی و همه چیز حول محور تو می چرخد نداشتیم. که برادرت می آید و هم بازی تو می شود و همه چیز گلستان می شود نداشتیم. که نی نی اه و پیف است و تو خوبی نداشتیم. حالا الان دارم دقت میکنم که در سایه همدیگر حرکت نکنید. که وصل و آویزان به همدیگر نباشید. که دنیا ، بدون خواهر برادر هم برایتان معنا داشته باشد. چون قرار ما وابستگی نیست. قرار است هر کدام شما به تنهایی خودتان را باور داشته باشید نه فقط در سایه خواهر و برادرتان. که خودتان را پشت آن یکی قایم نکنید. که فرصت بروز برای هر کدامتان فراهم باشد. با اینکه هربار که هر کدامتان را تنها جایی می برم , عذاب وجدان مثل خوره مرا می خورد شاید چون هنوز مادر همه تان هستم ، ولی معتقدم این فرصت تنهایی ، این وقت اختصاصی ، این دونفره بودنمان برای همه مان ضروری ست. پ.ن :تصمیم قدیمی کمتر اجرا شده.هر بار عصر با یکی از بچه ها بیرون برویم در حد یک پیاده روی ، خرید یا... https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167