آب ِروی آتیش؟ این صحبت ِحضرت آقا: مناطق تصرف شدهٔ سوریه به وسیلهٔ ‏جوانان غیور سوری آزاد خواهد شد؛ شک نکنید این اتفاق خواهد افتاد و آمریکا هم به‌ وسیلهٔ جبههٔ مقاومت از منطقه اخراج خواهد شد.

آرام می‌گیرد دلم در چایخانه‌ات :)❤️‍🩹 #عکاسی #پناهم

الانو نبینین شهر که هیچ حتی برق روستاها هم بی اطلاع می‌ره، یه زمانی یه آقایی بود شهر که هیچی حتی برق 64 روستا رو هم |وصل| می‌کرد ولی بهش می‌گفتن شیش کلاسه:) کل وجودم برای رئیسی سوخت . .💔

تولد ِتو روزی بود که|روز ولادت امام‌رضا|رئیس‌ و خادم جمهور شدی، کادوی تولدت هم شهادت تو|روز ولادت امام‌رضا|بود. آقای خادم‌الرضا دعا کن زندگی ِماهم مثل خودت، با امام رضا گره بخوره تولدت تو آسمونا مبارک رئیس جمهور ِعزیز ِما:))❤️‍🩹 #شهید_جمهور #خادم_الرضا

‌ من سوریه نبوده‌ام، هیچ کاسهٔ آبی پشت سرم ریخته نشده، هیچ‌کس مرا به حضرت زینب نسپرده، هیچ پلاک ِدو قسمتی ِکُد داری از گردنم آویزان نیست هیچ‌وقت پایم به سرزمین شام نرسیده است، سوار هواپیمای نظامی نشده ام و هیچ فرودگاهی را به مقصد دمشق پرواز نکرده ام:) کوچه های باریک ِمنتهی به حرم را با قدم های سنگین طی نکرده ام، من دستم به آن ضریحی که ستون ها احاطه اش کرده اند نرسیده است و پای ضریح ِعمه جانمان خون گریه نکرده ام:)) پوتین هایم ریف جنوبی حلب را قدم رو نرفته، فِرنچ ِنظامی نپوشیده ام کلاش دو خشابه دستم نگرفته ام و پشت هیچ بیسیمی نام ابو نرجس را فریاد نزده ام موج هیچ کورنِتی مرا نگرفته است و پایم از هیچ ترکشی لنگ نمی‌زند با اسم رمز |یا زهرا| به دل تکفیری ها نزده ام، من روی تپه های خانطومان نبوده ام، آن تویوتای سفید پر از جنازه و مجروح را ندیده ام قطع شدن دست ُسر ِبچه هایمان را ندیده ام با اولین پرواز کنار تابوت رفیق هایمان بر نگشته ام بقیة الله بستری نشده ام و هیچ دکتری بالای سرم گریه نکرده است من سوریه نبوده‌ام، وصیتنامه ای میان قرآن نگذاشته‌ام، با هیچ وداعی دلم نلرزید در هیچ قرارگاهی قرنطینه نشده ام، اسمم در هیچ لیست اعزامی نبوده است، پشت هیچ تیرباری احساس غرور نکرده ام و با صدای صوت خمپاره ای دلهره نگرفته ام من شهادت را به چشم ندیده ام، هرچه بود و ماند برایم، حسرت بود.💔

*

#مداحی! ‌ #حسین_ستوده! ‌ « @Khanome_zed »

هرکس گره به کارش افتاده خبر کنید روضه به نام ِمادر ِساقی کربلاست

برف🥹🤌🏻

مادری عباسش را هدیه کرد و از آن روز تمام ِمادر های عاشق‌ پیشه خجل گشتند از دریغ کردن ِجوان های رعنایشان و اینگونه شد که سال هاست آنها را به مادران ِشهدا می‌شناسیم . .