0:23

9.88M حجم رسانه بالاست

مشاهده در ایتا

-ᴀʏʏᴇʜ-

شعر بخونیم؟:)))

-ᴀʏʏᴇʜ-

بیا بشین کنارم شعر بخونیم..

-ᴀʏʏᴇʜ-

ندیده بود کسی مدتی مدید مرا؛ میانِ این همه آدم، چگونه دید مرا؟

-ᴀʏʏᴇʜ-

جهان که پنبه به گوش از صدای من بود، او؛ میانِ همهمه‌ی مردمان شنید مرا ..

-ᴀʏʏᴇʜ-

جهان درون سرم و ناگهان دستش؛ از انزوای خیالم برون کشید مرا !

-ᴀʏʏᴇʜ-

شکوفه‌ی سخنش، دشتِ سبزِ‌ پیرهنش؛ به باز زنده شدن میدهد نوید مرا :))

-ᴀʏʏᴇʜ-

و بی‌شک از نفسش یا که لمس دستش بود؛ که خونِ تازه سراپا به رگ دوید مرا :)

-ᴀʏʏᴇʜ-

پدیده‌ای‌ست دو چشمش که می‌برد آری؛ به ناکجا، به همان جایِ ناپدید مرا ..